melek annelerin hikayeleri

ahhh:KK43:allah sabırlar versin canım seni ancak aynı şeyi yaşayanlar anlar ben bebeğimi kaybedeli 2.5 ay oldu o kadar zor o kadar zor ki seni çoookk iyi anlıyorum unutamıyorum yaşamıyorum yaşarken ölmek dedikleri bu olsa gerek:KK43:.. hiçbişey ama hiçbişey mutluluk vermiyor en ufak bi tebessümümde bile içim yanıyoooo hep sabır diliyorum allahtan elimizden hiçbişe gelmiyo.her gün biraz daha ölüyorum geçer diyolar geçicek o kadar kolay söylüyolar ki öyle dedikleri zaman daha da içim yanıyo kolay mı yaa hiç geçmicek ölene kadar içimizde bi acı bi yara olarak kalıcak hem en güzel anı hem en kötü anı herseş ben bebeğimde herşeyi her duyguyu tattım her duyguyu aynı anda yaşadım ne tuhaf...hala kendime gelemiyoırum yapamıyorum ne yapacagımı bilmeden aciz bi şekildeyim ne kadar anlatsam yazsam bitmeezz beni anlarsın diye yazdım herkesle konuşulmuyo hıhı deyip gecerler anlamış gibi yaparlar acıyan gözlerle bakarlar herkesten nefret ettim mutsuzuuumm

canım allah sabırlar versin evet hiç bi zaman unutulmuyor unutulmıcak da ama zamanla acın azalıyo hayata geri dönmek zorunda kalıyorsun çünkü ben bebeğimi kaybedeli neredeyse 1 yıl olacak ilk başlarda herşey boş geliyordu nefes almak bile zor geliyordu ben sadece dua ettim allahıma allahım bana dayanma gücü ver sabır ver diye imtihandan geçiyoruz canım inşallah mükafatını alıcaz allahın izniyle
sadece dua et canım elinden başka birşey gelmiyor çünkü allahım bana 2. bebeğimi yolladı beklemediğim bi anda inanıyorum ki herşey çok güzel olacak dualarım kabul olacak inşallah en yakın zamanda sende hamile kalıp sağ salim kucağına alırsın bebeğini
 
Son düzenleme:
insallah bu imtihani gecebilmisimdir canim elimden geldigince dilimden kötü söz cikmamasina rabbimin gücüne gidicek sözler sarf etmemeye calistim,ama seytan arada oluyor insanin böyle durumlerinda bilerek yapmadim ama bilmeyerek yaptiysamda rabbim affeder insallh.

Affetmez olurmu hiç merhameti şefkati sevgisi sonsuz Rabbimin, o denizler kadar günahı bir damla gözyaşına bağışlayan bize bizden bile daha yakın olan öyle yüce ki elbet affeder sabrını da verir inşallah yüzünüzü yine güldürür inşallah.
 
hıkayeyı okurken hungur hungur agladım ne buyuk acı yarabbım tanmyrum ama sıze bol bol dua edıcem en kısa surede allah bır bebek nasıp eder ınsallah bu acı hıc unutulmaz ama yenısı hıcde olsa acınızı hafıfletır her sey gonlunuzce olur ınsallah
 
Yazınızın her satırını gözyaşları içinde okudum sabırlar diliyorum...Allah yanına almış meleğinizi size kavuşacağı günü bekliyordur cenette.. Yaşamayan bilemez gerçekden hislerinizi bende 20 haftalıkken düşük tehlikesi geçirdim çalıştığım için ertesi gün işe gelmek zorunda kaldım bütün gün ağlayarak korku ve vicdan azabı çekerek geçti günüm sizi az çok anlıyorum :KK43:(Allah sabırlar versin.
 
hıkayeyı okurken hungur hungur agladım ne buyuk acı yarabbım tanmyrum ama sıze bol bol dua edıcem en kısa surede allah bır bebek nasıp eder ınsallah bu acı hıc unutulmaz ama yenısı hıcde olsa acınızı hafıfletır her sey gonlunuzce olur ınsallah

cok saol canim allah razi olsun,rabbim herkesin gönlüne,dilegine göre hayirlisi ne ise onu versin.
 
Yazınızın her satırını gözyaşları içinde okudum sabırlar diliyorum...Allah yanına almış meleğinizi size kavuşacağı günü bekliyordur cenette.. Yaşamayan bilemez gerçekden hislerinizi bende 20 haftalıkken düşük tehlikesi geçirdim çalıştığım için ertesi gün işe gelmek zorunda kaldım bütün gün ağlayarak korku ve vicdan azabı çekerek geçti günüm sizi az çok anlıyorum :KK43:(Allah sabırlar versin.

insallh bekliyodur canim.ayy umarim saglicakla bebisinizi kucaginiza almisinizdir.
 
ne yazacağımı düşündüm nasıl cümle kuracağımı aslında okurken bende bunları yaşadım dediğim yerler oldu hala da oluyor...rabbim hepimize sabır versin insan çok zorlanıyor...meleğim 4 aydr yok onsuz çok mutsuzum ama bazen iyi ki vefat etti diyorum bi anne iyi ki evladım vefat etti der mi ben diyorum çünkü oksijensiz kalmıştı beyninde hasar oluşmuştu ben ona ömür boyu bakardım ama o hep acı çekecekti mutsuz olacaktı spastik engelli çocukları görünce kötü oluyorum benim kızımda böyle olacaktı yşasaydı diyorum geçenlerde tekerlekli sandalyeyle getirmişler böyle bir kız çocuğunu tam konuşamıyordu babası onu güldürmeye çalışıyordu kızına ismiyle hitap ettiğinde başımdan aşağı kaynar sular döküldü Yağmur diyordu benim kızımın adı da Yağmur du:KK43: şükrettim rabbim e dedim ki iyi ki benim kızımı aldın en azından meleğimin canı yanmıyor rabbim in verdiği güzelliklerin hiç birini veremezdim ki ben ona:KK43: böyle diyorum ama bi yanımda ahhhh be kızım diyor keşke yanımda olsaydın sana sarılsaydım seni öpüp koklasaydım annen seni çok özledi:KK43: içim kan ağlsa da ben yine de gülmeye çalışıyorum artık deliliğe vurdurdum mutluymuşum gibi yapıyorum hiç bir şeyi umursamıyorum insanların o kurdukları cümleler var yaaa ahlı vahlı çok gençsin üzülme bi daha olur falan dedikleri cümleler artık sinir bile olmuyorum heee diyip geçiyorum olur mu olsa da yerini tutar mı o benim ilk göz ağrımdı demiyorum nasılsa desemde bişey farketmeyecek beni anlamayacaklar nerden anlayabilrler ki onlar çocuklarıyla gülüp eğlenirken evlat acısını nerden bilebilirler???
 
ne yazacağımı düşündüm nasıl cümle kuracağımı aslında okurken bende bunları yaşadım dediğim yerler oldu hala da oluyor...rabbim hepimize sabır versin insan çok zorlanıyor...meleğim 4 aydr yok onsuz çok mutsuzum ama bazen iyi ki vefat etti diyorum bi anne iyi ki evladım vefat etti der mi ben diyorum çünkü oksijensiz kalmıştı beyninde hasar oluşmuştu ben ona ömür boyu bakardım ama o hep acı çekecekti mutsuz olacaktı spastik engelli çocukları görünce kötü oluyorum benim kızımda böyle olacaktı yşasaydı diyorum geçenlerde tekerlekli sandalyeyle getirmişler böyle bir kız çocuğunu tam konuşamıyordu babası onu güldürmeye çalışıyordu kızına ismiyle hitap ettiğinde başımdan aşağı kaynar sular döküldü Yağmur diyordu benim kızımın adı da Yağmur du:KK43: şükrettim rabbim e dedim ki iyi ki benim kızımı aldın en azından meleğimin canı yanmıyor rabbim in verdiği güzelliklerin hiç birini veremezdim ki ben ona:KK43: böyle diyorum ama bi yanımda ahhhh be kızım diyor keşke yanımda olsaydın sana sarılsaydım seni öpüp koklasaydım annen seni çok özledi:KK43: içim kan ağlsa da ben yine de gülmeye çalışıyorum artık deliliğe vurdurdum mutluymuşum gibi yapıyorum hiç bir şeyi umursamıyorum insanların o kurdukları cümleler var yaaa ahlı vahlı çok gençsin üzülme bi daha olur falan dedikleri cümleler artık sinir bile olmuyorum heee diyip geçiyorum olur mu olsa da yerini tutar mı o benim ilk göz ağrımdı demiyorum nasılsa desemde bişey farketmeyecek beni anlamayacaklar nerden anlayabilrler ki onlar çocuklarıyla gülüp eğlenirken evlat acısını nerden bilebilirler???

canimmm rabbim sabirlar versin..der be güzelim evladi gözünün önünde eriyorda ve annenin elinden bise gelmiyorsa herseyi der :KK43: bilmezmiyim o ahli vahli laflari sana aciyarak bakmalarini.rabbim istedikden sonra olur canim yeterki sen ona sigin,yeterki ondan iste, ben kizimi kaybettigimde defnetme sorunlari yasiyorduk yurtdisinda oldugum icin türkiyemi burami karar veremedik.hocaya danismaya karar verdik.ozaman anlatmisti.peygamber efendimiz (sav) kendinden önce 6 kizini defnetmis hayattayken 6 canindan can göndermis.rabbime hic bir zaman isyanda bulunmamis,sabretmis. ben bunu duyunca cok etkilenmistim.kizimin ölümünden zaman gectikden sonra ayni hastaligi tasiyan cocuklarin resimlerine baktigimda sükrettim.rabbim eger yasamasina izin verseydi,sonucta insaniz seytan arada olurya bi anda isyan eder durum dahada kötülese bilirdi.önceden isyan degil ama kendime sorardim ne sucum vardi rabbim bana bunu verdi diye ama artik sorgulamiyorum.rabbimin bi hikmeti vardir diyorum. onlar bizi cennette bekliyorlar insallah.
 
bende melek annesiyim melegımın adı şevval 36.günüm bugun 38haftalıkken dr.muayneye hazırlıklı gel belkı alırım dedı bızde eşim kayınvalıdem ben kahvaltımızı yaptık gıyındık cantaları aldık evden cıkmadan resım çekindik eşim benı ben eşimı ve annemı cektı şimdi o resimler bile canımı tekrar yakmaya yetıyor... evden cıktık hastaneye gırdık nst ye gırıp o kagıtla dr. yanına gırecektık nst de yattım karnımda bulamadı sesını ben soruyorum sorun mu var kız hayır dedı benı sakınlestırmeye yetmedı yukarı gönderdıler oldakı cihaz daha ıyı dıye ama içim yanıyor eşim yanımda onunda gözlerı çaresız kım ne derse oraya gıdıyoruz yattım nst ye arıyorlar ben aglıyorum :KK43: çok kötü bır duygu byle cagresızlık hiç tatmamıştım şimdiye kadar bulamadılar dr. hanıma tel. açtılar yanına indik yine yattık bir ümitle dr. size kötü haberım var bebek yaşamıyor delirdim sanki yok vermem bebegimi diye bagrıyorum aglıyorum eşim aglıyor olamaz dıye tekrar bakmasını istedim cagresızce bakmadı bile HERKEZIN BAŞINA GELEBILIR SENINKI KÜCÜK MILLET NELER KAYBEDİYOR dedı allah dan gel bılıyorum ama yetmedı belı sakınleştırmeye ne yeterdıkı hangı söz soguturdu içimi hala yanıyorum düşündükce sogmadı fakülteye gidin benım yapacagım birsey yok dedı dr. fakulteye gıttık bır durgunluk çöktü ahh eşim sevgılım benım ne kötü oldu ınanmıyor ınanamıyor dr. akrabamızdan yardım istıyor abı ne yapayım elım ayagım karıstı dıyor gıttık yıne utrasonla baktılar kalp atmıyor muaynede kanamam basladı plesanta asagıdaydı benım yaşasaydı sezeryan olacaktım bundan dolayı kanamam çok fazla çizmelerımın içi bıle doldu kanla ben kendımde degılım sorular içinde boguluyorum br sevinçle cıktım evden ama nerdeyım neyle karsılastım dr.lar sezeryan olma dıyo ölü bebek için hakkını kaybetme dogurtalım dıyo eşim risk almak istemedı benı kaybetmekte vardı kan kaybında BENIM AKLIMDAKI SORU TEKRAR BEBEK SAHIBI OLMAK İÇİN NE KADAR BEKLERIM normal dogumla 4.5 ay sezeryan la 6ay yada 1sene o yuzden normalı denemek istedım 3gun rahıme ılac koyarak acmaya calıştılar ama olmadı sonra suni sancı verdıler kanamam iyice çogaldı utrasolla baktılar açılma 1buçuk santık daha 3 yada 4 santım olmaya dayanamaz komaya gırersın dedıler açil sezeryana aldılar sedyede asansöre gıdıyorum eşim aşagı gıtmıştı yanında degıldı onu görmeden götürüyorlardı sonunda yanımdaydı merdıvenlerden cıkmış neefes nefese öptüm kokladım sonkezdı benım için bunlar rabbımme şükürler olsun yaşıyorum eşim yanımda kızımızı 3günün sonunda KOPARIP ALMAYA GÖTÜRDÜLER BENI aşagıda hemen uyutun dedıler ben dualaar edıyorum rabbıme tekrar bebek ver ömürlüsünden hayırlısını ver eşime baba olmayı bana anne olmayı tattır allah ım hemşire birsey mı dedın dıye sordu ben dua ederken SADECE GÜZEL KESİN TEKRAR HAMILE KALAYIM SORUN OLMASIN DEDIGIMI BILIYORUM.ALLAH IM KIMSEYE EVLAT BEBEK ACISI VERMESIN... ŞEVVAL IM KOKLAMADAN GİTTİ BİR KERE OLSUN SARAMADIM ÖPEMEDIM KIZIMI MELEGIMI köye göturduler gömmeye babasının kucagında dedesının okudugu ezanla kulagına EŞİME GÖTÜRSEN KOY ANNEN GELEMEDI SENI ÇOK SEVDIGINI SÖYLEDI DE CENNETTE BULUŞACAGIZ İNŞ. KIZIMLA ŞİMDİ KIRKIMIN DOLMASINI VE KIZIMIN YANINA GİTMEK İSTIYORUM SANKI KOLLARINI ACMIŞ BENI BEKLIYOR ANNE DIYECEK BENDE ALIP GÖTÜRECEKMİŞİM GIBI NIYE BÖYLEEE
 
bende melek annesiyim melegımın adı şevval 36.günüm bugun 38haftalıkken dr.muayneye hazırlıklı gel belkı alırım dedı bızde eşim kayınvalıdem ben kahvaltımızı yaptık gıyındık cantaları aldık evden cıkmadan resım çekindik eşim benı ben eşimı ve annemı cektı şimdi o resimler bile canımı tekrar yakmaya yetıyor... evden cıktık hastaneye gırdık nst ye gırıp o kagıtla dr. yanına gırecektık nst de yattım karnımda bulamadı sesını ben soruyorum sorun mu var kız hayır dedı benı sakınlestırmeye yetmedı yukarı gönderdıler oldakı cihaz daha ıyı dıye ama içim yanıyor eşim yanımda onunda gözlerı çaresız kım ne derse oraya gıdıyoruz yattım nst ye arıyorlar ben aglıyorum :KK43: çok kötü bır duygu byle cagresızlık hiç tatmamıştım şimdiye kadar bulamadılar dr. hanıma tel. açtılar yanına indik yine yattık bir ümitle dr. size kötü haberım var bebek yaşamıyor delirdim sanki yok vermem bebegimi diye bagrıyorum aglıyorum eşim aglıyor olamaz dıye tekrar bakmasını istedim cagresızce bakmadı bile HERKEZIN BAŞINA GELEBILIR SENINKI KÜCÜK MILLET NELER KAYBEDİYOR dedı allah dan gel bılıyorum ama yetmedı belı sakınleştırmeye ne yeterdıkı hangı söz soguturdu içimi hala yanıyorum düşündükce sogmadı fakülteye gidin benım yapacagım birsey yok dedı dr. fakulteye gıttık bır durgunluk çöktü ahh eşim sevgılım benım ne kötü oldu ınanmıyor ınanamıyor dr. akrabamızdan yardım istıyor abı ne yapayım elım ayagım karıstı dıyor gıttık yıne utrasonla baktılar kalp atmıyor muaynede kanamam basladı plesanta asagıdaydı benım yaşasaydı sezeryan olacaktım bundan dolayı kanamam çok fazla çizmelerımın içi bıle doldu kanla ben kendımde degılım sorular içinde boguluyorum br sevinçle cıktım evden ama nerdeyım neyle karsılastım dr.lar sezeryan olma dıyo ölü bebek için hakkını kaybetme dogurtalım dıyo eşim risk almak istemedı benı kaybetmekte vardı kan kaybında BENIM AKLIMDAKI SORU TEKRAR BEBEK SAHIBI OLMAK İÇİN NE KADAR BEKLERIM normal dogumla 4.5 ay sezeryan la 6ay yada 1sene o yuzden normalı denemek istedım 3gun rahıme ılac koyarak acmaya calıştılar ama olmadı sonra suni sancı verdıler kanamam iyice çogaldı utrasolla baktılar açılma 1buçuk santık daha 3 yada 4 santım olmaya dayanamaz komaya gırersın dedıler açil sezeryana aldılar sedyede asansöre gıdıyorum eşim aşagı gıtmıştı yanında degıldı onu görmeden götürüyorlardı sonunda yanımdaydı merdıvenlerden cıkmış neefes nefese öptüm kokladım sonkezdı benım için bunlar rabbımme şükürler olsun yaşıyorum eşim yanımda kızımızı 3günün sonunda KOPARIP ALMAYA GÖTÜRDÜLER BENI aşagıda hemen uyutun dedıler ben dualaar edıyorum rabbıme tekrar bebek ver ömürlüsünden hayırlısını ver eşime baba olmayı bana anne olmayı tattır allah ım hemşire birsey mı dedın dıye sordu ben dua ederken SADECE GÜZEL KESİN TEKRAR HAMILE KALAYIM SORUN OLMASIN DEDIGIMI BILIYORUM.ALLAH IM KIMSEYE EVLAT BEBEK ACISI VERMESIN... ŞEVVAL IM KOKLAMADAN GİTTİ BİR KERE OLSUN SARAMADIM ÖPEMEDIM KIZIMI MELEGIMI köye göturduler gömmeye babasının kucagında dedesının okudugu ezanla kulagına EŞİME GÖTÜRSEN KOY ANNEN GELEMEDI SENI ÇOK SEVDIGINI SÖYLEDI DE CENNETTE BULUŞACAGIZ İNŞ. KIZIMLA ŞİMDİ KIRKIMIN DOLMASINI VE KIZIMIN YANINA GİTMEK İSTIYORUM SANKI KOLLARINI ACMIŞ BENI BEKLIYOR ANNE DIYECEK BENDE ALIP GÖTÜRECEKMİŞİM GIBI NIYE BÖYLEEE

canim rabbim sabirlar versin basin saolsun ve hic bir zamanda ne sana nede evlet acisi yasamis yada yasamamis hic bir anneye yasatmasin rabbim bu duyguyu. acin cok taze daha yaran kabuk bie baglamamis ne desem ne söylesem bos. sende biliyorsunki artik cennetin kapisinda seni bekleyen minicik bir melegin var,görmesende koklamasanda o senin kücük sefaatcin. yasdiklarin cok agir tüm duygulari bir anda yasamisin sevinci üzüntüyü ve evlat acisini. bi imtihandasin artik sabretmen gerek rabbime sigin dilinden duani eksik etme. onun hikmeti merhameti büyük sana inaniyorumki yumus yumus bebisler vericek.canim daha kirkin bile cikmamis senden ricam evde yanliz kalma yaninda sürekli birileri olsun.
 
bende melek annesiyim melegımın adı şevval 36.günüm bugun... dr.lar sezeryan olma dıyo ölü bebek için hakkını kaybetme dogurtalım dıyo eşim risk almak istemedı benı kaybetmekte vardı kan kaybında... ALLAH IM KIMSEYE EVLAT BEBEK ACISI VERMESIN... ŞEVVAL IM KOKLAMADAN GİTTİ BİR KERE OLSUN SARAMADIM ÖPEMEDIM KIZIMI MELEGIMI.....CENNETTE BULUŞACAGIZ İNŞ. KIZIMLA ŞİMDİ KIRKIMIN DOLMASINI VE KIZIMIN YANINA GİTMEK İSTIYORUM SANKI KOLLARINI ACMIŞ BENI BEKLIYOR ANNE DIYECEK BENDE ALIP GÖTÜRECEKMİŞİM GIBI NIYE BÖYLEEE

canım allahım sana da sabır versin. hissettiklerinde çok normal daha yeniymiş senin yaşadıkların. zamanla inanacaksın bebeğinin madden gittiğine ama kalben aslında hep seninle olduğuna..
malesef neredeyse aynı şeyleri yaşamışız. eşin, çaresizliğin, inanamayışın...yanlız benim bebeğim 27 haftalıktı. plasenta previa vardı seninki gibi fakat benim durumum seninkinden biraz daha kötüydü. dr.lar normal doğuma masada kalırım diye hiç izin vermediler. gerçekten seni çok iyi anlayabiliyorum.
evet canım, kızlarımızla cennette buluşacağız inşallah. onlar şu an çoooook güzel bir yerdeler. hem kim bilir belki senin şevval'inle benim ceylin'im orda güzel güzel, mutlu mutlu oynuyorlardır:))
 
canım allahım sana da sabır versin. Hissettiklerinde çok normal daha yeniymiş senin yaşadıkların. Zamanla inanacaksın bebeğinin madden gittiğine ama kalben aslında hep seninle olduğuna..
Malesef neredeyse aynı şeyleri yaşamışız. Eşin, çaresizliğin, inanamayışın...yanlız benim bebeğim 27 haftalıktı. Plasenta previa vardı seninki gibi fakat benim durumum seninkinden biraz daha kötüydü. Dr.lar normal doğuma masada kalırım diye hiç izin vermediler. Gerçekten seni çok iyi anlayabiliyorum.
Evet canım, kızlarımızla cennette buluşacağız inşallah. Onlar şu an çoooook güzel bir yerdeler. Hem kim bilir belki senin şevval'inle benim ceylin'im orda güzel güzel, mutlu mutlu oynuyorlardır:))

allah razı olsun yazıpta içimi serinlettıgınız gıbı rabbımde hepınıze hayırlı sagılıklı evlatlar versın benım şevval ım inş. Cennette ceylınle dıger bebeklerle bızlerı beklıyorlar cennette buluşuruz inş. Tekrar hamılelıge ne zamn dedıler sana bana 1yıl dedıler bir ömür gıbı gelen dr.lar durumun hakkında ne dıyorlar ne gıbı bır riskler varmış tetbır ne yapabılırız şimdi bunlara taktım ne yaşayacagımı bılmeden korkarak bebek beklıyorum yardım edın lütfen
 
canim rabbim sabirlar versin basin saolsun ve hic bir zamanda ne sana nede evlet acisi yasamis yada yasamamis hic bir anneye yasatmasin rabbim bu duyguyu. Acin cok taze daha yaran kabuk bie baglamamis ne desem ne söylesem bos. Sende biliyorsunki artik cennetin kapisinda seni bekleyen minicik bir melegin var,görmesende koklamasanda o senin kücük sefaatcin. Yasdiklarin cok agir tüm duygulari bir anda yasamisin sevinci üzüntüyü ve evlat acisini. Bi imtihandasin artik sabretmen gerek rabbime sigin dilinden duani eksik etme. Onun hikmeti merhameti büyük sana inaniyorumki yumus yumus bebisler vericek.canim daha kirkin bile cikmamis senden ricam evde yanliz kalma yaninda sürekli birileri olsun.

allah razı olsun nolur sende duanda hatırla benı
 
allah razı olsun nolur sende duanda hatırla benı

Allahım sabır versin banada 1 yıl dedi doktor 6 ayım geçti bile zaman geçiyor acımızı unutmuyoruz ama paylaştıkça alışıyoruz daha az canımız yanıyor .. hayırlısıyla sağlıkla bebek sahibi olursun sende inşallah
 
bogazım dügümlenerek hıçlkırıklarla okudum yazdıklarınızı :KK43:(((((((
şu anda hamileyim ve bebegin kalp atışı yok:KK43:( 2. gebeligim ilki 9. haftada bu 8. haftada gitti benden ama ben hala bir umut haftayı bekliyorum belki düzelir diye :KK43:((( allahım sizlerin yardımcısı olsun.umarım hayırlsııyla saglıkla kavuşursunuz bebeklerinizeee
 
18.06.2009 da ben de hikayemi şöyle yazmıştım :KK43:


Arkadaşlar ben 2009 mart melek annesiyim...
... mart sabahı (bebeğimin doğumuna 2 gün kala)bebeğimin hareketlerini pek hissedemedim...Biraz bekledim...1 bardak süt içtim ve çikolata yedim...Sol yanıma yattım...20 dakika bekledim...Karnımda kasılmalar var fakat bebek hareketi gibi değil...Zaten bilmiyorumki bu benim ilk hamileliğim...Banyoya girdim...Belki bebeğimi bugün alırlar temiz temiz gideyim dedim...Eşimi aradım ,bebeğin hareketlerini pek hissetmiyorum beni hastaneye götür dedim...Hastaneye gittik...Beni nst ye aldılar...Aradan 30 dakika geçmesine rağmen kalp atışlarını hala alamadılar...Bir problemmi var dedim...Hayır dediler...1 saatten çok fazla zaman geçti...Ultrasondan bakalım dediler...Koridora çıkınca doktorumu gördüm...Oda geldi benimle ve o baktı ultrasondan...Yanında birkaç doktor daha vardı...Yanındakilere eks değilmi diye sordu :KK43:(( Ben o an yıkıldım ve ağlamaya , dua etmeye başladım...Lütfen bebeğime bişey olmasın lütfen...Beni sakinleştirmeye çalıştı doktorum...Belki biz göremiyoruz belki bir şansımız vardır hemen ameliyathaneye gidelim dedi...Koridorda serum bağladılar koluma...Koşa koşa çıktık ameliyathaneye...Kıyafetlerimi çıkarmadan yatırdılar beni ve bir çırpıda üzerimdeki her şeyi çıkardılar...Bişey döktüler karnıma...Anestezi uzmanı ne zaman yemek yedin dedi...2 saat önce dedim...2 saatmi, çookk güüzell dedi !!! Ben ağlayarak dua ediyorum bu arada...Lütfen Allahım lütfeeen bebeğime bişey olmasın...doktorların
bütün konuşmalarını duyuyorum,endişelerinden bahsediyorlar...Ben korkuyorum ve dua ediyorum...Kendimden geçmişim...Hastaneye yalnız gitmiştik fakat uyandığımda bütün sevdiklerim yanımdaydı...Bebeğimi soramadım kimseye...Biliyodum yoktu , gitmişti...Odama götürdüler...Kendimi o kadar yalnız hissediyordumki...Karnıma baktım , bebeğim yoktu karnımda...Nerdeydi şimdi bebeğim? Nereye götürmüşlerdi ? Üzerinde kıyafetleri yoktu ? Üşüyormuydu ? Beni istiyormuydu ? Kimseye soramadım , kimseye...Canım çok acıyordu , çoook....2 gün kaldım hastanede...Hastaneden çıkarken çook kötü hissettim...Bebeğim hastanede kalmıştı fakat ben oradan gidiyordum ...Nerdeydi bebeğim ? Nereye koymuşlardı ? Bebeğime özenli davranıyorlarmıydı ? Canını acıtıyorlarmıydı ?Eve geldim...Evime kucağımda bebeğimle girecektim...Ama yoktuki bebeğim...Evdede hüngür hüngür ağladım...Ağladım...Ağladım...Nasıl olmuştu bunlar ? Birdenbire , durup dururken kendimi nasılda bu anlam vermediğim şeylerin içinde bulmuştum...Bebeğimi toprağa verirlerken ben evde yatağımda ağlaya ağlaya uyuyakalmışım...Gidemedimki bebeğimin yanına , cesaret edemedimki , onu kucağıma alıp koklayamadım ki...Onu öyle görmek istemedim ki ...Ölümü yakıştıramadım ki yavruma...Günlerce yağmur yağdı ve ben deli oldum,yağmasın yağmur,istemiyorum...Bebeğim ıslanıyo çok yağmur yağıyo...Bebeğim üşüyo...Yavrumun mezarına neredeyse 2 ay sonra gidebildim...Ve aradan 3 ay geçti...Ve ben bebeğimi çok özlüyorum...Allahım kimseye böyle bir acı vermesin...Lütfen benim için dua edinarkadaşlar...Buna çok ama çok ihtiyacım var...



Şimdi ise ,
Allahıma çok şükür 2 yaşında bir kızım var. Oğlumu kaybettikten 5 ay sonra kızıma hamile kaldım ve sağlıcakla kavuştum yavruma.
Yazmak istedim,çünkü bebeğini kaybeden melek annelerine umut olsun istedim.
Allahım inşallah en kısa zamanda sizlerin de kucağını sağlıklı yavrucaklarla doldurur. Amin...
 
18.06.2009 da ben de hikayemi şöyle yazmıştım :KK43:


Arkadaşlar ben 2009 mart melek annesiyim...
... mart sabahı (bebeğimin doğumuna 2 gün kala)bebeğimin hareketlerini pek hissedemedim...Biraz bekledim...1 bardak süt içtim ve çikolata yedim...Sol yanıma yattım...20 dakika bekledim...Karnımda kasılmalar var fakat bebek hareketi gibi değil...Zaten bilmiyorumki bu benim ilk hamileliğim...Banyoya girdim...Belki bebeğimi bugün alırlar temiz temiz gideyim dedim...Eşimi aradım ,bebeğin hareketlerini pek hissetmiyorum beni hastaneye götür dedim...Hastaneye gittik...Beni nst ye aldılar...Aradan 30 dakika geçmesine rağmen kalp atışlarını hala alamadılar...Bir problemmi var dedim...Hayır dediler...1 saatten çok fazla zaman geçti...Ultrasondan bakalım dediler...Koridora çıkınca doktorumu gördüm...Oda geldi benimle ve o baktı ultrasondan...Yanında birkaç doktor daha vardı...Yanındakilere eks değilmi diye sordu :KK43:(( Ben o an yıkıldım ve ağlamaya , dua etmeye başladım...Lütfen bebeğime bişey olmasın lütfen...Beni sakinleştirmeye çalıştı doktorum...Belki biz göremiyoruz belki bir şansımız vardır hemen ameliyathaneye gidelim dedi...Koridorda serum bağladılar koluma...Koşa koşa çıktık ameliyathaneye...Kıyafetlerimi çıkarmadan yatırdılar beni ve bir çırpıda üzerimdeki her şeyi çıkardılar...Bişey döktüler karnıma...Anestezi uzmanı ne zaman yemek yedin dedi...2 saat önce dedim...2 saatmi, çookk güüzell dedi !!! Ben ağlayarak dua ediyorum bu arada...Lütfen Allahım lütfeeen bebeğime bişey olmasın...doktorların
bütün konuşmalarını duyuyorum,endişelerinden bahsediyorlar...Ben korkuyorum ve dua ediyorum...Kendimden geçmişim...Hastaneye yalnız gitmiştik fakat uyandığımda bütün sevdiklerim yanımdaydı...Bebeğimi soramadım kimseye...Biliyodum yoktu , gitmişti...Odama götürdüler...Kendimi o kadar yalnız hissediyordumki...Karnıma baktım , bebeğim yoktu karnımda...Nerdeydi şimdi bebeğim? Nereye götürmüşlerdi ? Üzerinde kıyafetleri yoktu ? Üşüyormuydu ? Beni istiyormuydu ? Kimseye soramadım , kimseye...Canım çok acıyordu , çoook....2 gün kaldım hastanede...Hastaneden çıkarken çook kötü hissettim...Bebeğim hastanede kalmıştı fakat ben oradan gidiyordum ...Nerdeydi bebeğim ? Nereye koymuşlardı ? Bebeğime özenli davranıyorlarmıydı ? Canını acıtıyorlarmıydı ?Eve geldim...Evime kucağımda bebeğimle girecektim...Ama yoktuki bebeğim...Evdede hüngür hüngür ağladım...Ağladım...Ağladım...Nasıl olmuştu bunlar ? Birdenbire , durup dururken kendimi nasılda bu anlam vermediğim şeylerin içinde bulmuştum...Bebeğimi toprağa verirlerken ben evde yatağımda ağlaya ağlaya uyuyakalmışım...Gidemedimki bebeğimin yanına , cesaret edemedimki , onu kucağıma alıp koklayamadım ki...Onu öyle görmek istemedim ki ...Ölümü yakıştıramadım ki yavruma...Günlerce yağmur yağdı ve ben deli oldum,yağmasın yağmur,istemiyorum...Bebeğim ıslanıyo çok yağmur yağıyo...Bebeğim üşüyo...Yavrumun mezarına neredeyse 2 ay sonra gidebildim...Ve aradan 3 ay geçti...Ve ben bebeğimi çok özlüyorum...Allahım kimseye böyle bir acı vermesin...Lütfen benim için dua edinarkadaşlar...Buna çok ama çok ihtiyacım var...



Şimdi ise ,
Allahıma çok şükür 2 yaşında bir kızım var. Oğlumu kaybettikten 5 ay sonra kızıma hamile kaldım ve sağlıcakla kavuştum yavruma.
Yazmak istedim,çünkü bebeğini kaybeden melek annelerine umut olsun istedim.
Allahım inşallah en kısa zamanda sizlerin de kucağını sağlıklı yavrucaklarla doldurur. Amin...

bende dün gıttım bebegımın mezarına kendıgıbı küçüçüktü mezarıda sankı bana arkasını dönmüş küs gıbı hıssetım onu görmeyı umarak gıtmışım megerse agac ve çiçek götürdük gıderken babası agacını ekti ebn aglamktan baska bır dua edebıldım annem yasın okudu kayınvalıdemde hem aglıyoruz hem okuyoruz bense içimden kızımla konustum kızım özlemedınmı benı gelsene yanıma üşüyormusun orda benım sarıp ısıtmak ıstedıgım gıbı sarıp ısıta bılıyormu toprak senı menekşeler ektım kızımımn topragına suladım ıslandımı acama sonra böcek karınca vardı tporakta gezının kızımı rahatsız edıyor mudur edım sonra rabbıım melegımı nasıl kıysın ona degmıyordur bıle o cennette mutludur dıye düşündüm konuşmak ıstedım cvp bekledım gelmedı melegım cennette bılıyorum rabbım senın gıbı ısteyen bızlerede nasıp etsın inş. acmız dıner 5 ay erken degılmıydı bızlere 6ay 1yıl falan dıyorlR sıkıntılımıydı hamılelıgın allah a emanet olun.
 
X