- 30 Ağustos 2013
- 475
- 228
Şehirdışında görümcem karne tatili nedeniyle şehrimize geldi ve yavrumu görmek istediğini söyledi.Bende eşimde 2 ay geçmesine rağmen kendimizde o cesareti hiç bulamadık.Kucagımıza alıp bir kere bile öpemediğimiz yavrumu kara topraklara koymak ve şimdide onu o şekilde görmek fikri çok zordu her ikimiz içinde.Cumartesi gecesi görümcem söylediği andan itibaren hep kalbim sıkıştı ve geceyarısına kadar uyuyamadım.Pazar günü geldiğinde ise eşimin işini bahane edip eşimle beraber gittim. Yani yavrumun yanına bir türlü gidemedim.Yavrumun mezarının resmini çekmişler o resimleri bile görmek acayip yıprattı.Yavrum ben gitmedim diye üzülüyormudurkii annem bir kez olsun bile yanıma gelmedi diye...Annesini bekliyormudur benim minicik meleğimm Yaşarken ölmek resmen bu içim acıyor resmen ben gibi melek anneleri yavrunuzun mezarına gidebildiniz mi ne kadar zaman sonra gidebildiniz.
ahh canım çok iyi anlıyorm seni.ben onu unuttuğumu yalnız bıraktığımı düşünmesin diye hastaneden birlikte çıktık kendim götürdüm mezarlığa başka türlü içim rahat etmeyecekti.her şeyinde yanında olmalıyım diye düşündüm.ufacık mezar yaptılar Allahm ne büyük bir acıydı o daha ben sarılamadan soğuk toprağa yatırdılar yavrumu.gördüklerime yaşadıklarıma inanamıyorm hala.sanki seyirciydim o ben değildim o acıları sanki ben çekmedm.başından ayrılmak istemedm.ama mecbur bıraktık geldik.içim yanıyor sanki.daha sonrada 40ın dolmasını bekledm öyle gittim.şimdi çok güzel çiçekler aldım yavruma çiçek bahçesi yapıcam yattığı yeri.şehirdışına çıktm ufak bir tatile ihtiyacım vardı.bırakıp gidiyormuşum gibi geldi o kadar üzüldüm ki.dönüşte geldm yavrum yanındayım korkma annen geldi meleğim dedim.duyuyor beni biliyorum.sende git yalnız bırakma kuzunu o şimdi daha iyi daha mutlu zorda olsa onun için mutlu olmamız gerekiyor.acımız hiç bir zaman geçmeyecek ama bi şekilde alışacaz başka yolu yok.ne kadar kaçar yüzleşmezsen o kadar zor olacak.