Selamunaleyküm...
Uzun zamandır içimde yaşadığım ve günden güne beni eriten bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum.
Ben gecen yıl mart gibi biriyle tanıştım hani derler ya ilk görüşte aşk diye Rabbim affetsin öyle oldu. Çok sevdim kendimi unutacak kadar çok. Fani duygulara kapıldım karşımda ki kişi de kendini çaresiz ve iyi gösterip bir güzel kullandı bunu tanıştığımda ben 20 o ise 30 yaşındaydı. Genç toy delikanlı olsa anlarım. Geçici olarak yaşadığım şehre gelmişti. zamanla arkadaş olduk o derdini anlattı ben dinledim destek oldum mutlu ettim ağladı güldürdüm annelik ettim yaşımın insanı değilim biraz fazla olgunum. Alıştık birbirimize o da bana aşık olduğunu söyledi ama engelleri olduğunu dile getirdi ne kadar sorarsam sorayım hep gizledi. Rabbim affetsin ilişkimizin 4. ayında beraber olduk ve birden bire gitti. Beni öylece bırakıp beni çok sevdiğini söyleyen adam çekip gitti. Sebebi evli olmasıymış.. Hakkıma girdi beni yaktı yıktı mahvetti. Sonra boşanacağını beni böyle ortada bırakmayacağını söyledi. Hamd olsun işinde gücünde ayakları üzerinde duran bir insanım Allah'tan başka kimseye de ihtiyacım olmadı. Ne kadar karşı gelsem istemesem yuvanı asla dağıtma desemde. Hayır ben seni sevdim böyle çaresiz bırakmam deyip işini yaşadığım şehire getirdi. Eşi kocasını ayarttığımı söyleyip beddualar küfürler etti ben herşeyden bir haber olmama rağmen.. Ailesine benim kızoğlankız olduğumu bilmediğini söylemiş. Kız olduğumu bilmesine rağmen. Ailesi beni yuva yıkan kötü karakterli kötü biri olarak bilmiş bu zamana kadar bana da hep aksini iddia etti ne kadar inanmasam da. OLan yine bana oldu. Ağza alınmayacak küfürler beddualar. Ona da kızmıyorum canı yanmış elbet. Fakat bilinçli yapan biri bile bunca acıyı hak etmezdi. Ardından yanıma geldikten sonra ailemle falan tanıştı ben çok seviyorum bu kızı alacağım dedi. Ben bana yaptığı her kötülüğe rağmen sahip çıktım destek oldum ona sürekli ağlayarak kullandı beni ben bir karınca incitsem kahrından uyuyamam. Allah biliyor... Hem canımı sürekli yaktı hemde ben bu iş yürümez allah büyük ben elbet böyle de yaşarım dememe rağmen asla gitmeme izin vermedi. eşi ile konuşup birşeyleri düzeltme çabama da sürekli bana saldırıp bağırıp ağlayarak karşı durdu. Aradan 4 ay geçtikten sonra beni kendine bağlayıp gidemeyecek kıvama getirdikten sonra bana rezilce tavırlar gösterip Beni kirleten kişi bana sen kirlisin seninle kendimi kirli hissediyorum seninle olamam pişmanım deyip terk etti . sebebini sorunca babam çok hasta kendimi ona affettirmem lazım perişan yapayalnız diyip yine vicdanıma oynadı. Eşine mi gideceksin Allah aşkına söyle bileyim ona göre terk edeyim buraları deyince hayır asla ona dönmem sevmiyorum onu deyip ben giderim bu şehirden deyip aradan 1 hafta geçmeden eşi ile barışıp evim dediğim yere o kadıncağazı getirdi. Kadına asla birşey diyemem çaresiz gelmeyip ne yapacak... Sorun bu da değil kadını arayıp bak durum burdan buraya kadar deyip olayları anlatıp benim ona bunca zaman ailem ve içimden atamadığım amansız sevgi için katlandığımı fakat sürekli sana gitmesini söylediğimde ben o kadını sevmiyorum Allah onun karşısına sevecek başka birini çıkarsın deyip ne seninle konuşmama ne de gitmeme izin vermedi dedim . Bilerek bunların olmadığını söyleyip helalleşmek istedim. Helalleştik yuva da senin adam da ben yalnızım bir tek Rabbim var senden tek ricam bir günahım yok lütfen nispet yapma dedim. Kadın aaaa asla ne nisbeti ben yapar mıyım deyip geldikten bir hfta sonra mutlu mesut boy boy fotoğraf paylaştı. Kızmıyorum ona da. Suçun büyüğü bende. Canımı öyle yaktılar öyle ahımı aldılar ki gitmeme izin vermeyen namusumu temizlemek isteyen o sözüm ona şerefli adam iki kuruş para teklif edip kendimi diktirmem gerektiğini söyle en son. Siz söyleyin kul hakkı değil mi bu? Her gece seccadede ağlayarak Allah'a yalvarıp tövbe ediyorum yüreğim parampara daha yaşım 21 ölmeyi bile itedim sonra Allah'ın verdiği cana yeterince eziyet ettim deyip hayata tuttundum. Asıl yönelmem gerekene yöneldim. İslama uygun yaşamak için elimden geleni yapmaya çabalıyorum... Dilerim Rabbim affeder. Sadece bu günahın tek sahibi ben değilken ben cayır cayır yanarken o adamın kahkahalarını görmek mutluluğunu görmek beni canımdan ediyor. Bir insan da hiç mi vicdan olmaz hiç mi sızlamaz birde namaz kılıp Allah'tan korkuyorum. diyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.. Bu benim imtihanım onu biliyorum Rabbim affetsin.
