- 26 Ağustos 2008
- 294
- 353
- 32
-
- Konu Sahibi ecrinnisa93
- #21
dini nikah olunca eşiniz olmuş olmuyor
canım sevildiğimden ve sevgimden süphem yok cok sükür. bu yüzden evlenmek istiyorum tabi.. evet o yaptığı çok büyük bir hataydı ama aştık bir sekilde.. babamın sunduğu bahaneler direk sahısla olan bahaneler olmadığı için tatminkar gelmiyor bana..(
eşim diyorsunuz ama resmî bir evlilik yok sonuçta eşiniz değil bu kişi,eeee zaten birlikte yaşıyorsunuz adamda sizin bütün maddi imkanlarınızı kullanıyor sizi sevdiğine eminmisiniz ben bu konuda kusura bakmayın ama babanızı mantıklı buldum mantıklı kadınım diyorsunuz ama mantığın m'si yok bu konuda
+1 bu konuda da bir çok kişinin bilinçlenmesi şart.
Babadan izin almak için çok geç kalınmamış mı sence? Hayır her şeyi yapmışsın bi babadan izin alma mı kaldı yani?
Bir de asıl derdin o paraya dokunmak istememen?!
Merak ettim sizin akıl nerde kalmış? Mantık vs? Adamda her halt var ve neden koşup kaçmıyorsunuz?
Bir Eşin dediğin adam eşin değil. Sadece birlikte yaşamışsınız. Iki bu adam senin ablanin kartini çalıp kullanan bir hırsız. Uc sana en ufak saygısı olsa bütün bunları yapmaz da bir de üstüne başkalarıyla cilvelesmez. Adam seni maddi manevi çatır çatır kullanıyor. Arkana bakmadan ayrılmam lazım. Baban çok doğru yapıyor karşı çıkmakla. Bir de nikah kıyıp gerçekten evlenirsen hayatını mahvedeceksin benden söylemesi. Ama sanırım sen her şey e rağmen bu çamura basmak istiyorsun.mrb arkadaşlar. Konuma nerden , nasıl başlayacağımı inanın bilemiyorum. Daha önce kendimle alakalı hiç konu açmadığım için, 4 yıllık bir ilişkiyi olabildiğince özet anlatmaya calışacağım bu yüzden anlaşılmaz gelebilir bazı yerler.. anlamadığınız kısımları soru cevap seklinde ilerleyebiliriz. şimdiden hepinize teşekkürler..
2014 yılında memuriyet hayatım başladı. O zamanlar henüz 20 yaşındaydım. Memur olduktan kısa bir süre sonra hayatıma birisi girdi. Birbirimize aşık olduk ve 1 ay sonra dini nikah ile birlikte yaşamaya başladık. Çok çok çokk güzel anlarım oldu, hayatımdaki ilkleri yaşattı bana sürekli, beni sevdiğini iliklerime kadar hissettirdi her zaman bu kişi.. aynı zamanda bu süreçte beni inanılmaz üzen, yaralayan, depresyonlara sokan olaylarda olmadığı değil..sosyal medyadan kızlarla yazışmalar yakaladım hesabım çalındı ben yazmadı hiçbirini dedi, hüngür hüngür ağladı, yeminler etti, inanmak istedim inandım.. başka bir sosyal medya hesabını gördüm tesadüfi , eski hesabım çalınmıştı onu almaya çalışıyorum vs dedi ağladı kanıtlayacağım dedi benim değil dedi, seni canımdan çok seviyorum dedi, inanmak istedim , inandım…beni sevdiğine inanıyordum .. çünkü gerçekten simdiye kadar görmediğim sekilde , bir bebekmişim gibi seviliyordum, kıyamıyordu bana, hastalandığımda hiç kimse bana o kdar özenli, ilgili bakmamıştı.. seviyordu biliyordum bende seviyordum. Bu yüzden aklımın inanmadığı seyleri kalbimle örtüp inanmak istedim ve inandım.
Bana hayatımın en güzel anları yaşatırken aynı zamanda berbat anlarını yaşatan bu adamın her şartta yanında oldum.. hic bir mecburiyetim olmamasına rağmen hemde. Uzunca bir süre işşiz kaldı maddi manevi destek oldum ailesi bile destek olmazken, riskli bir işe girdi aylarca çalıştı maaslarının hiçbirini alamamış(ben sonradan öğrendim bunu. İki maaşını falan aldı sanıyordum. Üzmemek için bana söylememiş)..benden habersiz bana emanet edilen ablamın banka kartını alıp harcalamalar yapmış işşsiz kaldığı süreçte.. kendini bana ezik hissetmiş hiçbirsey yapamıyorum vs gibisinden. Daha neler nelerrrr.. beni seven ve sevdiğim bu adamın beni yaralayan anıları..
Su an ben 24 esim 32 yasında. Hala resmi evlilik yapmadık. Çünkü 1 yıldır babamın ikna olmasını bekiyoruz. Geçen yıl ailesiyle gelip istediler ancak babam bazı bahanelerle(sen memursun o değil, sonra memleketleri ile alakalı, sonra aile yapısını beğenmedi vs) razı olmadığını söyledi. Bir yıldır zaman zaman ailesi geldi bize , ailem bir defa onları ziyaret etti.. daha dün babası babamı aramasına rağmen hala babam mırın kırın edip bi bahaneyle uzatmış yine haberleşiriz vs demiş. 4 yıldır yaşadığımız o zorluklar, 1 yıldır da babamı ikna etme çabaları inanılmaz yordu beni. Artık sanki bir mecburiyet gibi olsun bitsin allah askına diyorum. Hicbirsey istemiyorm yeter ki olsun gibisinden düşünüyorum ..
Şimdi sormak istediğim şu? Eşim 4 yıldır maddi anlamda çok sıkıntılara soktu kendini.. bazen isteyerek ,bazen elinde olmadan. Su an borçları gırtlağına kadr değil gırtlağını aşmış durumda. Ben ona maddi manevi hep destek oldum şimdiye kdar .. ancak o maddi olarak iyiye gideceği yerde hep dibe gitti .. bu yüzden cok tartışmalarımız oldu..yaşım 20 olmasına rağmen ben ona hep aman söyle yapma böyle yap vs die fikirlerde bulundum.o da hep aşkım sen çok akıllsın, cok mantıklısın ya, beni hep uyar ben mantıklkı düşünemiyorum cok çabuk karar veiyorum vs der ama Çoğu sözüme uymadığı için bu duruma geldi şu an.
Şimdi eğer babam razı olurda bayramdan önce tatlı-söz işi olursa eşimin hiç söz yapacak parası yok.. aldığı maaştan fazlasını aylık ödeme yapıyor.. benim birkaç bin gibi cüzi miktarda bir birikmişliğim var. İlk memur olduğum zaman anneme söz vermiştim seninle hac ya da umreye gidelim diye. O söz hep aklımda olduğu için zar zor para biriktirmeye çalıştımm..eşim hayatımda olmasaydı belki diyorum belki bir ev parası bile olablirdi su an, çünkü hem tutumluyum hem mantıklıyımdır.. şimdi eşim bana diyorki söz için sen bana o paradan borç ver, arabayı satınca ben sana ödeyeyim hemen o parayı..( bu kadar gırtlağa kadar borç girmesinin bir sebebi de nakitsiz tamamı kredi ile araba alması).. ben bilmiyorum çok kararsızım kızlar.. kendim bile dokunmaya kıyamıyorum o paraya. Sanki annemin parası gibi hissediyorum. Bir yandan da 4 yıldır maddi manevi sebeplerden evlenemedin esin dediğin kişiyle daha ne kadar bekleyeceksin diyorum.. çok kararsızım kızlar sizce ne yapmalıyım??? Siz olsanız ne yapardınz?? Anlatmadığım daha o kdar şey var ki sorarsanız cevaplarım. okuyan herkesten ALLAH Razı olsun..
Art niyetle sizi aldatmadı yani?ya ben tüm bunları art niyetli yaptığını düşünmüyorum cünkü o yüzden canım. evet geç kalınmış. başta yapılması gerekenler yapılmamış farkındaym. ama hep bir engel cıktı..
Harbiden çok mantıklıymışsınız...
Babadan izin almadan söz, nikah, düğün olmamış. Ama zaten birlikte yaşıyorsunuz dini nikahla ve eşin. Cidden anlamadım. Zaten eşim diyorsun ama evlenmek için babanla uğraşıyorsun. Birlikte yaşıyorsunuz. E baban izin verse ne olur vermese ne olur? Zaten olan olmuş. İki ucu ... değnek.
Sizi bilmiyorum ama bence önemli olan imam nikahı sonrasında resmileştirmek lazım tabi ...Mantıklı hanım ayağınıza geldi. Her türlü mantıklı, gerekli konularda iğneleyici yorumlar itinayla yapılır, hemen teslim edilir.
O sizin eşiniz değil. Zira dini nikah değildir esas olan, resmî nikahtır.
Söyleyeceklerim bu kadar.