Maddi sıkıntılar kaygılar...

Sadece eşiniz mi çalışıyor siz bir iş bulamaz mısınız eğitiminiz ne durumda
 
Kendi işletmesi, ofisi VS olanlar için hayat daha da zor.

Vergisi, kirası, gideri, her ay sgk primi... En düşük prim 2 bin lira olmuş. Gelirim giderimi karşılıyorsa ne ala diyorum her ay...

Ev, alışveriş, market giysiye girmiyorum bile. :işsiz:Geleceğimi ben de göremiyorum artık maalesef...
 
Boğazlarından mi kesiyorlar acaba diyorum. Et yemiyorlar da kıyma mı yiyorlar, soğanı yarım yarım mı doğruyorlar? Nedir anlamıyorum ki.


Geçen yıl biz böyle bir dönem yaşadık. Eşim işi gereği uzun süre akşam çalıştı - 2 ay kadar
Ben mide mikrobu yüzünden sadece pilav ve brokoli ile beslendim
Et bir lokma yesem saatlerce istifra ile geçerdi. E yemek olmayınca masraf ciddi kısılıyor
Belki böyle birsey vardır isyeri yemeği yada zorunlu diyet gibi
 
Boğazlarından mi kesiyorlar acaba diyorum. Et yemiyorlar da kıyma mı yiyorlar, soğanı yarım yarım mı doğruyorlar? Nedir anlamıyorum ki.
E işte tamam, ben de son altı aydır et değil kıyma tercih ediyorum. Yine de eksiye giriyorum. Nasıl ya nasıl? Balkona çıkıp bagiricam artık o noktadayim
 
piraye en azından ben umut veren biri olarak yazmak istiyorum, dert herkesin ortak derdi, haliyle maddi içerikli konular daha fazla açılmaya başlandı, kaygılar aynı, geleceğe dair korkular aynı, hele de çocuğu olanlar daha çok endişeli çünkü kendinden kısarsın, kıyafet almasam da olur, her gıdayı yemesem de olur, karanlıkta otursam, soğukta kat kat giyinsem de olur denir ama çocuktan kısamazsın, çocuğundan kısmaya başlarsan içini acıtır biliyorum.

Evet zor bir dönemden geçiyoruz, sanki hepimiz kocaman bir salonda aynı imtihan için toplanmış, test kağıdına bakıp hangi şıkkı işaretlesek diye strese girmiş gibiyiz ama bugünler geçecek.

Umudumuzu yitirirsek karamsarlık bizi ele geçirir, insan her zorluğu yenebilir de içine düşen karamsarlıktan çıkmaya zorlanır, kendinizi bu girdabın içine atmayın, söylemesi kolay yapması zor, ortada somut gerçeklerle olmasını istediğimiz hayaller var, gerçekler hayal kurmayı bile imkansızlaştırır ama insan umut ettiği sürece vardır.

Belki hemen geçmeyecek, belki oldukça zorlayacak ama geçecek.

Çok klişe bir tesellidir lakin insanı bir nebze bile olsa rahatlatır, her gecenin bir sabahı olur mutlaka, şu an herkes zorlanıyor ama çok şükür ki çoluk çocuklarımız sağlıklı, sevdiklerimizle birlikteyiz.

İnsan öyle güçlü bir canlıdır ki düşüp yeniden kalkmaya, her şeye sıfırdan başlamaya kudreti vardır, yeter ki umudunu yitirmesin, lütfen hiçbiriniz umudunuzu yitirmeyin, zorlansanız dahi negatif düşünmek yerine pozitif düşünün.
Abla benim ailemin maddi durumu hep düşüktü, çocukluğumdan beri istediğim şeyleri çabuk elde edebilen biri olmadım. Bu yaşıma kadar maddi sıkıntılardan dolayı hiç şikayet falan da etmedim, hep pozitif düşündüm, kanaat ettim. Ama bugün annemle konuşurken çok dolu olduğumu hissettim, kendimi tutamadım, hayatımda hiç bu kadar zorlandığımı hissetmedim dedim. Bu yaz bunu tüm benliğimle hissettim, umarım gerçekten herşey düzelir. Çünkü gidişat o kadar kötü ki, pozitif hiçbir şey düşünemiyorum, özellikle bugün. Benim çocuğum yok ona rağmen çok zorlanıyorum, çocuğu olanlara Allah sabır versin.

Kötüydüm bugün, üstüne bu konuyu gördüm
 
Geçen yıl biz böyle bir dönem yaşadık. Eşim işi gereği uzun süre akşam çalıştı - 2 ay kadar
Ben mide mikrobu yüzünden sadece pilav ve brokoli ile beslendim
Et bir lokma yesem saatlerce istifra ile geçerdi. E yemek olmayınca masraf ciddi kısılıyor
Belki böyle birsey vardır isyeri yemeği yada zorunlu diyet gibi
İş yeri yemeği ya da zorunlu diyet yok ama kısıtlı mutfak alışverişi olabilir. Kurbanlarda et yardimlari olabilir. Yine de yurtdışı tatilini, uçakla seyahatleri karşılayabilir mi bilmiyorum.
 
3 harfli marketler de ateş pahası. Oradan alışveriş yapıyorlar ama yine pahalı her şey. Dediginiz gibi etsiz sütsüz geçen bir hayat olabilir.

Benim kardeşimde onlardan biri, görsen havalarından geçilmiyor, hiç bir şeyden eksik kalmazlar, arabayla gezmeler, oralarda buralarda tatiller , paylaşımlar resimler ama günün sonunda ucu ucuna ödenen kredi borçları, ağzına kadar dolu kredi kartları vs... o da iş değil, bu devirde en büyük lüks borçsuzluk bence. Gıdadan kesmiyorum ama sosyal hayattan kesiyorum mecburi değil çünkü , borcum yok kafam rahat şimdilik böyle
 
Ben ekonomik zorluktan çok toplumsal algidan şikayetçiyim. Bir haber çıkar dksina marketlerden ürünler toplanır zamlı fiyata güncellenir haberi duyanda alamaz duymayanda.. Bir kısmıni da biz yaptık müzeye kaldırılacak araçlar piyasa kıymetlisi oldu barınma sorunu çok farklı boyuta gidiyor twitterda öğretmenler şaşkınlık içinde yeni atama yapılmış barınacak yer bulamıyorlar bir kısım para parayı çeker mantığı ile aşırı zenginleşti bir taraf tamamen bitti. Ama asıl yarışma kim daha fırsatçı olur kim daha kötü olur kulvarinda
Tarım bitiyor artık urun ekmiyorlar badem yaban mersini kurulmalık cennet hurması peşindeyiz. Fındığı ot ilaçları ile bitirdiler kalite aşırı düştü.. yakında paramız olsa da bulamayacağız gibi geliyor çok korkuyorum
 
Bu sabah düşünmekten, sinirden, üzüntüden oturdum ağladım artık daha fazla pozitif bakamıyorum ben.
Demin ben de ağladım... hayatım boyunca yoklukta yaşadım, hiçbir zaman (en parlak günlerimde bile) orta sınıfın üstüne çıkmadım. Ama bu çaresizliği hayatım boyunca hiç yaşamadım ben.
 
Dün bunu gördüm instagramda. 14 yaşındaki çocuk annesine, okul üniforması, ayakkabısı alamadığı için “Niye benim annem oldun” demiş. Çocuklara uzunca bir liste veriyorlar ama veliler bunu alabilecek güçte mi düşünen yok.
Benim şöyle bir umudum var. Eski senelerde bu kadar memnuniyetsizliğini dile getiren yoktu. Demek ki, insanlar sandıkta da cevabını verecek. Gelen daha mı iyi olur bilmiyorum ama en azından kamuoyu düzeltmesi yönünde baskı yapar.
 

Eklentiler

  • 7B12B75D-6F8A-449F-B159-F5CE1039BCE3.jpeg
    7B12B75D-6F8A-449F-B159-F5CE1039BCE3.jpeg
    122,2 KB · Görüntüleme: 250
İş yeri yemeği ya da zorunlu diyet yok ama kısıtlı mutfak alışverişi olabilir. Kurbanlarda et yardimlari olabilir. Yine de yurtdışı tatilini, uçakla seyahatleri karşılayabilir mi bilmiyorum.


Geçen yıllardan alınan kampanyalı biletlerdir daha yeni acaip fiyatlara biletler alındı.
Arkadaşım gitti evde makarna yemişler oranın yemeğini yiyelim şunu tadalim diyememisler Balkan turu yapmıştı ama 1 yıl önceden almisti
 
15 yaşımdan beri çalışıyorum. Hiç desteksiz çalışarak okudum evlendim çocuğumu bu yaşa getirdim... 45 yasimdayim hala çalışıyorum, eşim de çalışıyor. İkimizin de ailesi yok gibi birşey, zaten destek alacak kimsemiz ve çalışmaktan başka çaremiz de yoktu hayatimiz boyunca.
Hayat çok zor gitgide zorlaşıyor.
Herkesin hayat kalitesi düştü.
Birikim yapmayı bırak günü kurtarıyoruz.
Ben bekarım çalışıyorum ailemle yaşıyorum ailemin bana ihtiyacı yok onlara da para vermiyorum ama tek başına bile geçinemiyorym.
Kartlarim bitik kredim var hala son taksidini ödeyip bir daha cekmicem
Bu sene tatil bile yapamadım eskiden yurt içi değil yurt dışı gezerdim.
Herşey o kadar pahalı ki.
Yani bu konuda aşırı mutsuzum
Maalesef elimizden bir şey gelmiyor .
 
Benim kardeşimde onlardan biri, görsen havalarından geçilmiyor, hiç bir şeyden eksik kalmazlar, arabayla gezmeler, oralarda buralarda tatiller , paylaşımlar resimler ama günün sonunda ucu ucuna ödenen kredi borçları, ağzına kadar dolu kredi kartları vs... o da iş değil, bu devirde en büyük lüks borçsuzluk bence. Gıdadan kesmiyorum ama sosyal hayattan kesiyorum mecburi değil çünkü , borcum yok kafam rahat şimdilik böyle
Gelirleri ne, tek asgari ücret mi?
 
Demin ben de ağladım... hayatım boyunca yoklukta yaşadım, hiçbir zaman orta sınıfın üstüne çıkmadım. Ama bu çaresizliği hayatım boyunca hiç yaşamadım ben.
Piraye düşün ben yoksulluğu hep yaşadım,ama böylesini ben ilk defa görüyorum. Yemin ediyorum herşey o kadar pahalı ki, en azından eskiden bir şekilde alıyorduk.
 
Geçen yıllardan alınan kampanyalı biletlerdir daha yeni acaip fiyatlara biletler alındı.
Arkadaşım gitti evde makarna yemişler oranın yemeğini yiyelim şunu tadalim diyememisler Balkan turu yapmıştı ama 1 yıl önceden almisti
Yok valla erkenden alınmış bir bilet değil. Aniden karar verilip gidilen seyahatler bunlar. Yurtdışı tatili de öyle gerçekleşti. Bu yil gidemeyiz diye konuşuyorduk ikimiz de. Gidebildi.
 
Ben ekonomik zorluktan çok toplumsal algidan şikayetçiyim. Bir haber çıkar dksina marketlerden ürünler toplanır zamlı fiyata güncellenir haberi duyanda alamaz duymayanda.. Bir kısmıni da biz yaptık müzeye kaldırılacak araçlar piyasa kıymetlisi oldu barınma sorunu çok farklı boyuta gidiyor twitterda öğretmenler şaşkınlık içinde yeni atama yapılmış barınacak yer bulamıyorlar bir kısım para parayı çeker mantığı ile aşırı zenginleşti bir taraf tamamen bitti. Ama asıl yarışma kim daha fırsatçı olur kim daha kötü olur kulvarinda
Tarım bitiyor artık urun ekmiyorlar badem yaban mersini kurulmalık cennet hurması peşindeyiz. Fındığı ot ilaçları ile bitirdiler kalite aşırı düştü.. yakında paramız olsa da bulamayacağız gibi geliyor çok korkuyorum

İşte çözülmesi gereken asıl konular bunlar, yaşadığımız pahalılık bunların sonucu maalesef
 
İş yeri yemeği ya da zorunlu diyet yok ama kısıtlı mutfak alışverişi olabilir. Kurbanlarda et yardimlari olabilir. Yine de yurtdışı tatilini, uçakla seyahatleri karşılayabilir mi bilmiyorum.
Yanlış anlamayın ama asgari ücret alıp öyle bir hayatın mümkünatı yok.
Biz yurtdışındayız bu sene sadece 4 kişilik uçak biletlere tl bazında 40.000 lira ödedik. Daha buna tatil, araba kiralama, 1 ayda yediğimiz gezdiğimi dahil değil.
 
Ben de aynı şekilde hissediyorum. Bu hissimi körükleyen inanmadığım olaylar da mevcut.

Tek asgari ücretle kira, kredi ödeyen, özel mama ve düzenli benzin alıp ayni zamanda yurtdışında tatil yapıp bir de birikim yapan bir komşum var.

Biz neyi eksik yapiyoruz bilmiyorum. Lüks içinde de yaşamıyoruz. Daha fazla maaşla geçinemiyorken bile insanlar yarısından da az maaşla birikim yapıp tatile çıkabiliyor. Hayret verici buluyorum.
Mutlaka size söylemediği bi geliri vardır bu dediğiniz imkansız
 
İşte çözülmesi gereken asıl konular bunlar, yaşadığımız pahalılık bunların sonucu maalesef


Cunku örneğin deprem ülkesiyiz bugün deprem olsa yardıma koşandan çok enkazdan altin arayan gelir.
Ben mesela İstanbul için hep tarihi eserleri düşünüyorum 1 çöp kalmaz herhalde.
Havalimani bombalanır taksiler artar
Yol kapanır çay zamlanir
Bunlar çözulmedigi sürece umudum yeniden dirilmeyecek..
 
Gelirleri ne, tek asgari ücret mi?

Kardeşim çalışmıyor, eşi tek maaş, gelirleri 10 bin civarı, bir kızları var. Annemin hediye ettiği evde oturuyorlar, adamın annesinin evini satıp araba aldılar, anneyi de maaşı destek olsun diye yanlarına aldılar, kadının dünyayı burnundan getiriyorlar. Ama hiç bir şeyden eksik kalmazlar, yeni çıkmış ne varsa alınır, hangi mekan açılmışsa gidilir, tatiller yapılır, çocuk için aşırı özenti harcamalar yapılıp sosyal medyada paylaşılır, sonra yılda bir kardeşim depresyona girer bu borçları nasıl ödeyeceğiz diye böyle bir kısır döngü içindeler.
 
X