- 24 Haziran 2011
- 23.315
- 48.418
- 798
- Konu Sahibi Dilekkk1313
- #21
İlk ilişkinizin konuyla alakası yok, acaba aklınızda acabalar kaldığı için mi anlattınız?
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Benim evliliğimin ilk yıllarında çalışmadığımdan sadece onu bekleyip onla konuşmak istediğimden bazen tartışmalar yaşanırdı,sonra düşündüm ki bu benim boş olmamla da alakalı çünkü eşim çok konuşan biri olsada hergün bana anlatacak birşeyleri olmayabiliyordu keza bnde tüm gün evde farklı bişey yapmadığımdan konuşacak şey pek bulamıyorduk.Sonra ismek ücretsiz kurslarına yazıldım takı tasarımı,dikiş,grafikerlik,pasta yapımı 2 yıl gittim.kendi kıyafetlerimi kendi takılarımı yaptım her gün yeni tarifler deneyip onu mutlu ettim.Konuşacak birşeylerimiz oluyordu.sonra bn kendime o kendine vakit ayırıp birbirimize müdahale etmemeyi öğrendik böylece 13 yıldır birlikteyiz ikizlerimiz oldu ve Allah a şükür çook mutluyuz.Bence hemen çocuk yapma evliliğini perçinlemeden çünkü asla çocuk evliliği kurtarmıyor iki tarafın da bu çocuğu istemesiyle çocuk aileye mutluluk katar tek senin istemen önemli değil.Geç olsun güç olmasın canım.Daha gençsin çalış ayaklarının üzerinde dur.Merhaba lütfen yorum yapın bana...öncelikle ben yurtdışında okudum ve orada 10 yıl kaldım.bir ilişkim vardı onun için herşeyi yaptım hatta benimki bitti onunla kalabilmek için orada iş buldum çalıştım.okadar çok şey paylaştıkki şuan burda birkaç cümleyle anlatamayacağım.sonra türkiyeye döndük artık evlilik nişanlılık hayalleri başlamıştı ama o tekrar yurtdışına iş bulup gitti,beni yine beklemeye aldı,ailesi kendisi hiç beni düşünmediler,o kadar yıllık emeğim herşey boşa gitti kaldım öyle mahvoldum çok kötü durumdaydım sanki boşluk gibi.sonra biriyle tanıştım yazışmaya başladık hatta bu dertlerimi paylaştım bana arkadaş oldu.yurt dışından geldiğimde yaşadığım o küçük yerde ailemin yanında iş bulmuştum artık işten eve gelip onunla yazışmak paylaşmak konuşmak için can atıyordum.bu kişi benden 11 yaş büyük.sonra buluştuk ve evlenmek istediğini söyledi.herşey çok hızlı gelişti ve evlendik.o eski erkek arkadaşım beni tehdit etti ailemi aradı problemler problemler ama tabi sonra bıraktı peşimi.ailem karşı çıktı evlenmeme ama şuan herkes herşey duruldu kabul etti herkes.eşim için evlenince geldim istanbula.çok bocaladım hiçkimsem yok ondan başka yanlızdım burada.sonra oda bana yalan konuşmuş eğitimiyle ilgili o yalanından sonra güvenimi kaybetti.yaşı benden büyük olduğu için problemlerimiz oldu ilişkimizde ama hergün aşmaya çalışıyoruz birbirimizi sevdiğimiz için.benim için çok şey yapıyor,çok seviyor ama bunun yanında sosyal hesapları vardı ordan eski kız arkadaşlarıyla görüşüyormuş bu çıktı ortaya ,şuan hepsini kapattı.bende yine güven problemi oluştu tabi.şu bilgiyide veriyim eşim yurtdışında doğmuş büyümüş yani bu olaya eski kız arkadaşım ekli olabilir ama konuşmuyoruz hatta o evli senin düşündüğün gibi olmam mümkün değil diyor.ayrıca bir problemimizden daha bahsetmek istiyorum çocuk düşünüyoruz kontrole gittik herşeyi yaptık artık anne baba olmaya hazırız ama eşim benimle nerdeyse ayda bir kaç kere birlkte olmak istiyor.ee nasıl çocuk olacak leyleklermi getirecek.ben bu sorun üzerine konuştuğumda baskı yaptığımı düşünüyor akışına bırak diyor.kadınlar bilirsiniz ayda belli günler hamilelik ihtimali yüksek.bunları konuşup paylaşamıyoruz bile.oluruna bırakıyoruz herşeyi.problemlerimiz var sanırım yaş farkından.birde işim vardı ayrıldım şuan evdeyim hiçkimse yok konuşabileceğim dertleşebileceğim tek o var.onunlada küstüğümüzde yapayanlız kalıyorum.aslında birbirimizi seviyoruz ama aşamıyoruz problemleri.öyle gözü dışarıda bir insan değil ama neden mutlu değiliz benim içimde yaşadıklarımmı ne problem bilemiyorum.boşanmayız bırakmayız birbirimizi zaten ben öyle birşey olursa hayatta iyice yapayanlız kalırım herşey herkes gitti zaten o eski ilişkiyle bütün arkadşlarım çevrem.babamıda çok erken kaybetmiştim annem var sadece yeni bi hayata tekrar başlamam gücümde yok.bu ilişkiye tutundum.eşimle 2 yıldır evliyiz.şuan biz birbirimizi çok seviyoruz ama söyleyip birbirimize sarılamıyoruz böyle bir durumdayız.yaşım genç daha nasıl düzeltebiilirim hayatımı herşeyi şuan yine küsüz mesela ben evde yanlız akşam psikolojik olarak yanlız.bişeyler yapıp düzeltmek istiyorummm.lütfen yorum yapın siz böyle yaşanmışlıklarınız olsa bu durumun içinde olsanız nasıl düzeltirsiniz herşeyi...
Merhaba lütfen yorum yapın bana...öncelikle ben yurtdışında okudum ve orada 10 yıl kaldım.bir ilişkim vardı onun için herşeyi yaptım hatta benimki bitti onunla kalabilmek için orada iş buldum çalıştım.okadar çok şey paylaştıkki şuan burda birkaç cümleyle anlatamayacağım.sonra türkiyeye döndük artık evlilik nişanlılık hayalleri başlamıştı ama o tekrar yurtdışına iş bulup gitti,beni yine beklemeye aldı,ailesi kendisi hiç beni düşünmediler,o kadar yıllık emeğim herşey boşa gitti kaldım öyle mahvoldum çok kötü durumdaydım sanki boşluk gibi.sonra biriyle tanıştım yazışmaya başladık hatta bu dertlerimi paylaştım bana arkadaş oldu.yurt dışından geldiğimde yaşadığım o küçük yerde ailemin yanında iş bulmuştum artık işten eve gelip onunla yazışmak paylaşmak konuşmak için can atıyordum.bu kişi benden 11 yaş büyük.sonra buluştuk ve evlenmek istediğini söyledi.herşey çok hızlı gelişti ve evlendik.o eski erkek arkadaşım beni tehdit etti ailemi aradı problemler problemler ama tabi sonra bıraktı peşimi.ailem karşı çıktı evlenmeme ama şuan herkes herşey duruldu kabul etti herkes.eşim için evlenince geldim istanbula.çok bocaladım hiçkimsem yok ondan başka yanlızdım burada.sonra oda bana yalan konuşmuş eğitimiyle ilgili o yalanından sonra güvenimi kaybetti.yaşı benden büyük olduğu için problemlerimiz oldu ilişkimizde ama hergün aşmaya çalışıyoruz birbirimizi sevdiğimiz için.benim için çok şey yapıyor,çok seviyor ama bunun yanında sosyal hesapları vardı ordan eski kız arkadaşlarıyla görüşüyormuş bu çıktı ortaya ,şuan hepsini kapattı.bende yine güven problemi oluştu tabi.şu bilgiyide veriyim eşim yurtdışında doğmuş büyümüş yani bu olaya eski kız arkadaşım ekli olabilir ama konuşmuyoruz hatta o evli senin düşündüğün gibi olmam mümkün değil diyor.ayrıca bir problemimizden daha bahsetmek istiyorum çocuk düşünüyoruz kontrole gittik herşeyi yaptık artık anne baba olmaya hazırız ama eşim benimle nerdeyse ayda bir kaç kere birlkte olmak istiyor.ee nasıl çocuk olacak leyleklermi getirecek.ben bu sorun üzerine konuştuğumda baskı yaptığımı düşünüyor akışına bırak diyor.kadınlar bilirsiniz ayda belli günler hamilelik ihtimali yüksek.bunları konuşup paylaşamıyoruz bile.oluruna bırakıyoruz herşeyi.problemlerimiz var sanırım yaş farkından.birde işim vardı ayrıldım şuan evdeyim hiçkimse yok konuşabileceğim dertleşebileceğim tek o var.onunlada küstüğümüzde yapayanlız kalıyorum.aslında birbirimizi seviyoruz ama aşamıyoruz problemleri.öyle gözü dışarıda bir insan değil ama neden mutlu değiliz benim içimde yaşadıklarımmı ne problem bilemiyorum.boşanmayız bırakmayız birbirimizi zaten ben öyle birşey olursa hayatta iyice yapayanlız kalırım herşey herkes gitti zaten o eski ilişkiyle bütün arkadşlarım çevrem.babamıda çok erken kaybetmiştim annem var sadece yeni bi hayata tekrar başlamam gücümde yok.bu ilişkiye tutundum.eşimle 2 yıldır evliyiz.şuan biz birbirimizi çok seviyoruz ama söyleyip birbirimize sarılamıyoruz böyle bir durumdayız.yaşım genç daha nasıl düzeltebiilirim hayatımı herşeyi şuan yine küsüz mesela ben evde yanlız akşam psikolojik olarak yanlız.bişeyler yapıp düzeltmek istiyorummm.lütfen yorum yapın siz böyle yaşanmışlıklarınız olsa bu durumun içinde olsanız nasıl düzeltirsiniz herşeyi...
Yıllar zaman geçiyor,artık çocuğum olsun istiyorum ama bu evlilik nasıl oturacak bunun için bir yol bulamıyorum...
teşekkürler
Bende iş bakmayı düşünüyorum artık çocuk konusunuda oluruna bırakıcam.ilişkiyide oluruna bırakıcamBenim evliliğimin ilk yıllarında çalışmadığımdan sadece onu bekleyip onla konuşmak istediğimden bazen tartışmalar yaşanırdı,sonra düşündüm ki bu benim boş olmamla da alakalı çünkü eşim çok konuşan biri olsada hergün bana anlatacak birşeyleri olmayabiliyordu keza bnde tüm gün evde farklı bişey yapmadığımdan konuşacak şey pek bulamıyorduk.Sonra ismek ücretsiz kurslarına yazıldım takı tasarımı,dikiş,grafikerlik,pasta yapımı 2 yıl gittim.kendi kıyafetlerimi kendi takılarımı yaptım her gün yeni tarifler deneyip onu mutlu ettim.Konuşacak birşeylerimiz oluyordu.sonra bn kendime o kendine vakit ayırıp birbirimize müdahale etmemeyi öğrendik böylece 13 yıldır birlikteyiz ikizlerimiz oldu ve Allah a şükür çook mutluyuz.Bence hemen çocuk yapma evliliğini perçinlemeden çünkü asla çocuk evliliği kurtarmıyor iki tarafın da bu çocuğu istemesiyle çocuk aileye mutluluk katar tek senin istemen önemli değil.Geç olsun güç olmasın canım.Daha gençsin çalış ayaklarının üzerinde dur.
İnanın çookk iyi anladınız beni herşey için çokmu geç kendimi yaşlanmış gibi hissediyorum.ama düzeltmek için çaba sarfediyorum boşuna gibi geliyor...bekliyorum sadece suan neyi beklediğimi bilmeden.Vay arkadasim o kadar emek ver sen et sonra bir adamin pesine takilip hayatini duzenini degistir adam da seni yuz ustun biraksin sonra o duygu sarhosluguyla ilk karsina gelen limana sigin. Keske daha mantikli olsaydiniz, yada keske yaninizda destek olacak birisi olsaydi yanlis adimlar atmaz yada mantikli kafayla esinizin yalanlarini zamaninda anlardiniz. Adam resmen siz onu begenmezsiniz diye egitim seviyesini yuksek gostermis. Ne diyelim size once bir evliligi oturtun hani klasik laf vardir ya. Kendinizden esinizde gelecek planlarinizdan sevginizden emin olun. Adamla cinsel sorunlariniz var belliki yada siz memnun degilsiniz gidisatta. Yani sorun yumaginin icine birde bebek gelince hayatiniza sihirli degnek mi degecek ?Cok yanlis adim bebegimiz olsun bize iyi gelir demek bir risktir, belki esiniz istemiyordur biz bilemeyiz ama bebek yapmadan once enine boyuna bir dusunun siz bunlari. Ortaminiz daha uygun oldugunda bebek sahibi olun cunku isler istediginiz gibi gitmezse olan o cocuga olur.
Hayata karşıda isteğim enerjim kalmadı.abartıyormuyum bilmiyorum ama bi problemin içindeyim ve nasıl düzelir bilmiyorum yemek yemek hiçbişey yapmak istemiyorum 1 haftadır.şuan evdeyim tek başıma ne kimseye anlatabiliyorum ne yapacak başka birşeyim var.akşam gelecek bikaç kelime konuşacağız ve sonra iş yemeğine gidecek yarın yine ben böyle beklemede.neyi bekliyorum neden iç huzurum yok onun yüzünden.bana kocam olarak o huzuru veremediği için değilmi.işin umut veren bi tarafı onunda üzüldüğünü biliyorum.sürekli tartışmak birbirimize kötü şeyler söylemek onuda acıtıyor ama ben hazmedip bazı şeyleri ileriye bakamıyorum galiba.şuan bimucize olsa keşke
Haklısınız kesinlikle nekadar umut verici konuştunuz gerçekten herşeyi düzeltmek için elimden geleni yapmak istiyorum çok geç olmadan.böyle uzun uzun yazdınız teşekkürBakin insana kendinden baskasi yardim edemez siz harekete gecmediginiz surece kimse gelipte derdin mi aa ne sorunun hadi duzeltelim demez. Kafanizi toplayin dusunun isterseniz defter kagit alin kolonlar cizin sikayetci oldugunuz seyler mutlu olduklariniz beklentileriniz gerceklestirebilmeniz icin gerekler ve onunuzdeki sorunla gibi...
Belki boyle analitik bir tablo daha iy gormenizi saglayabilir, biliyorum hayat bu sekilde grafiklerle falan anlasilacak cozulecek kadar basit degil ama en azindan icinde bulundugunuz karisikligi cozmenizde durum tespiti yapmanizda yardimci olabilir.
Kimim, nerdeyim, nereye gidiyorum, nereye varmak istiyorum, ne istiyorum gibi ? Sorun kendinize, kendinizle konusmakta korkmayin, ve tabiki kendinize karsi durust olun. Insanin en zor yaptigi sey kendine karsi durust olmak yanlislarini kendi icinde kabul etmesi.
Oncelikle bunlari yapin, ne zamanki kafaniz net olur alin kocanizi 2 gunluk haftasonu hava degisimi yapin basbasa vakit gecirin isin hayatin stresinden uzak 2 gun. Hava Tr de hala sicak bildigim kadariyla imkan varsa dogayla ic ice biryere gidin sakin bir yere ve kapali alanda kalmayin uzun doga yuruyusleri yapabileceginiz yerlere gidin zaten o tarz ortamlarda konu ister isteme hayata geliyor, birden herkes dokuluyor anlatiyor. Deneyin bunu, ofkelenmeden sakince konusun ve kendinize sordugunuz sorulari esinize de sorun, madem evlisiniz bu 2 kisilik bir hayatsa birlikte ortak olmali hedeflediginiz seyler. Evliliginiz cok acele ve birsuru bilinmeyen uzerine insa edilmis ne yazikki belkide cok iyi tanimadan evlenmissiniz. Bebek dusunmeden once bunlari bir temize cekin derim.
Haklısınız kesinlikle nekadar umut verici konuştunuz gerçekten herşeyi düzeltmek için elimden geleni yapmak istiyorum çok geç olmadan.böyle uzun uzun yazdınız teşekkür
Çalışıyordum başka sebeplerden ayrıldımm.sonra tekrar iş bakmadım çocukta düşünüyoruz zaten bir an önce diye.eşim benden daha hevesliydi.ama durum garipti benden çok isteyip yazdığım problemlerin olması onu anlayamıyorum.yazdığınız gibi kendimi toparlamam lazım.ben böyle kötüyken neden yok iyi olduğumda herkes yanımda olur yanlışmı düşünüyorum.neden bir msj atmıyor,ben birşey söylemek istiyorum ona şu psikolojimi belli edecek yanımda olmasını istediğim bir msj.ne yazabilirim ki beni anlasaRica ederim hepimiz bazen hayatin icinde surukleniriz, sadece dur demek bizim elimizde bazen onu fark edemiyoruz. Calismiyorsunuz suanda sanirim, onunda psikolojiniz uzerinde kotu etkisi olabilir, hemen kendinize bir is bulmanizida tavsiye ediyorum. Size kolay gelsin
Karşılık görüyorum öyle davrandığımda ama şuan küsüz mesela ben bi tartışma çıkartmıştım dün akşam mutsuzum ne kadar düzelmeye başlamıştık iyiydik deyip gözleri doldu.şuan senin beni sevdiğini söylediğine nasıl inanıyım dedi.ben güvensizlikten dolayı herşeyi kafaya takıyorum ve tartışıp böyle oluyoruz.ilişki böyle bir iyi bir kötü devam ediyor
benim anladığım kadarıyla sizin ilişkinizde değil ki sorun.tamemen sizin kişisel sorunlarınız ve ilişkiye yansıması.Hayata karşıda isteğim enerjim kalmadı.abartıyormuyum bilmiyorum ama bi problemin içindeyim ve nasıl düzelir bilmiyorum yemek yemek hiçbişey yapmak istemiyorum 1 haftadır.şuan evdeyim tek başıma ne kimseye anlatabiliyorum ne yapacak başka birşeyim var.akşam gelecek bikaç kelime konuşacağız ve sonra iş yemeğine gidecek yarın yine ben böyle beklemede.neyi bekliyorum neden iç huzurum yok onun yüzünden.bana kocam olarak o huzuru veremediği için değilmi.işin umut veren bi tarafı onunda üzüldüğünü biliyorum.sürekli tartışmak birbirimize kötü şeyler söylemek onuda acıtıyor ama ben hazmedip bazı şeyleri ileriye bakamıyorum galiba.şuan bimucize olsa keşke
Şuan burda dahada uzun anlatamadım oyüzden kısmen ifade edebildim kendimi.güzel bi mesleğim var aslında büyük projelerde çalıştım hayallerim uğraşlarım vardı.ama huzursuzuz bende düzelsin istiyorum ama tek başıma aşamıyorum şuan.ona kızdığım kırıldığım şeyleri problem etmekten ,bana kendimi değersiz hissettirmesinden sonra umutsuzlaştım iyice.sanki ben kendimden vazgeçtim o normal hayatına devam ediyor gibi.benim anladığım kadarıyla sizin ilişkinizde değil ki sorun.tamemen sizin kişisel sorunlarınız ve ilişkiye yansıması.
tüm gün evde onun gelişini bekliyorsunuz, o ise dışarda çalışmış yorulmuş geliyor,iş yemeğine gidecek bir de üstüne..siz ise tüm gün biriyle konuşma ihtiyacı içinde onu beklediniz..
siz kendinize bir iş bulursanız,bunların hepsi düzelecek inanıyorum ben..umudunuz hayalleriniz kalmamış ki sizin..
hayat koşturmacası güzel birşeydir,çarkı çeviridkçe hızlanır insan..hayali umudu hedefi olur..mesela sizin bir hedefiniz var mı,çok uzağa gitmeden,yarın için mesela??
evet aynen dediğin gibi..o hayatına devam ediyor çünkü bunları düşünecek vakti kısıtlı..siz kurdukça bütün gün düşündükçe sorunlar o kadar büyüyor ki ,beklentiler o kadar çoğalıyor ki...Şuan burda dahada uzun anlatamadım oyüzden kısmen ifade edebildim kendimi.güzel bi mesleğim var aslında büyük projelerde çalıştım hayallerim uğraşlarım vardı.ama huzursuzuz bende düzelsin istiyorum ama tek başıma aşamıyorum şuan.ona kızdığım kırıldığım şeyleri problem etmekten ,bana kendimi değersiz hissettirmesinden sonra umutsuzlaştım iyice.sanki ben kendimden vazgeçtim o normal hayatına devam ediyor gibi.
Çalışıyordum başka sebeplerden ayrıldımm.sonra tekrar iş bakmadım çocukta düşünüyoruz zaten bir an önce diye.eşim benden daha hevesliydi.ama durum garipti benden çok isteyip yazdığım problemlerin olması onu anlayamıyorum.yazdığınız gibi kendimi toparlamam lazım.ben böyle kötüyken neden yok iyi olduğumda herkes yanımda olur yanlışmı düşünüyorum.neden bir msj atmıyor,ben birşey söylemek istiyorum ona şu psikolojimi belli edecek yanımda olmasını istediğim bir msj.ne yazabilirim ki beni anlasa
evet aynen dediğin gibi..o hayatına devam ediyor çünkü bunları düşünecek vakti kısıtlı..siz kurdukça bütün gün düşündükçe sorunlar o kadar büyüyor ki ,beklentiler o kadar çoğalıyor ki...
önce kendinizi motive edin,mutlu olmaya öncelikle..sevdiğiniz şeyleri yapmaya başlayın mesela..tek amacınız evlilikiği düzeltmek olmasın..kendinizi mutlu ederseniz evliliğiniz düzelecek zaten..
kendinize kısa ve uzun vadede hedefler koyun..iş değil sadece..
ne bileyim bazen akşama yapacağı yemek bile motive kaynağı olur insana..izlenecek film,yapılacak alışveriş,örgü örmek,araba yıkamak ne bileiym ne severseniz işte..
Kesinlikle sağlıklı düşünebilen bi tarafım varsa oda size hak veriyor teşekkür ederim.peki birşeyide burada konu açmışken sormak istiyorum düşüncenizi.Hemen is bulun kendinize cocuk olacak diye calismamak ne demek hele siz bir girin sosyal cevre edinin sizede iyi geldigini goreceksiniz, cocuk olursada bakarsiniz duruma. Yani gecmisinizi yazdiklarinizi goruyorum hic evde oturacak bunla kisisel tatmin yakalayacak biri gibi durmuyorsunuz. Gecen hafta 3 gun raporluydum hastaydim, 3 gun evde kaldim ki yatmadim bile elimde bilgisayarim kah calistim kah birseylere bakindim kah cay ictim valla vakit gecmek bilmedi, dedim ki iyi kotu ise gitmek insani hayata bagliyormus yani. Demem o ki siz baska turlu bir hayata alismissiniz simdi kendinizi eve hapsederek iyi etmiyorsunuz. Su esinizde yada baskasindan yardim beklemeyi birakin, sizin tek yardimciniz kendinizsiniz, ve tabi birde Allah.
Kesinlikle sağlıklı düşünebilen bi tarafım varsa oda size hak veriyor teşekkür ederim.peki birşeyide burada konu açmışken sormak istiyorum düşüncenizi.
Her seferinde söylüyorum yazdıklarımda beni seviyor tamam çocuk konusunu çok istedi sürekli dile getirdi yada başka iyi olduğumuz zamanlar her hareketinden tavrından hatta daha büyük bir ev bakamaya bile başladığından belli ediyor.neden beni istemiyor neden ben ona beni neden istemediğini söylediğimde böyle büyüsünü kaçırıyorsun diyor.bunun zamanımı var diyor.iyi olduğumuzdada bıraksak birkaç ay istemiycek neden.buna kafayı takmış değilim ama problem değilmi oda aramızdaki bir bağ değilmi kocam olduğunu hissedeceğim bir bağ.ben 30 yaşındayım o 41 bununmu etkisi var.kesinlikle cinsellikle ilgili konuşamadık konuşamıyoruz.ve hatta ben böyle dile getirdiğim için sanki bozdum herşeyi.artık bende istemiyorum böyle arkadaş gibimi yaşıycaz peki.
Evet kendini baskı altında mecbur hissediyormuşValla o konuda bilgim yok fikir veremeyeceğim. 40 yas erkeklerin cinsel isteğinin azaldığı bir yas degil aslında normal şartlar altında ama altında yatan nedenleri araştırmak lazım. Ne alaka yanı konusunca buyusumu kaçıyormuş hic mantıklı gelmedi bana.
Evet kendini baskı altında mecbur hissediyormuş