- 1 Haziran 2019
- 97
- 23
- Konu Sahibi Sibel19901907
- #1
6 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var artık mutlu bir anım yok evliğim de ne cicim ayı yaşadım ne de kadın olduğumu anladım sürekli kavga gürültü hiç bi şey tek taraflı değildir elbette hatalarım vardır belki çok konuşuyorum ama anlaşılmadığımı düşünüyorum artık saygı da sevgi de kalmadı en ufak şeyden bağrış çağrış kavga pis küfürler attık katlanmak zor değil herşeye sinirlenip geriliyor ne desem yanlış anlıyor kahve alışkanlığı var evet belli günler gidiyor sonuçta herkesin özel alanı var ama ben gezmek istediğim de hep bir sorun en basiti bayram da akrabalarımı gezdik diye surat ben çoğu bayram onun memleketinde oluyorum saygı duyuyorum bugün ailem tekirdağa gitti bizi de çağırdı ama kahve günüm diyerek veryansın etti bende bayram diye gitmese de olur diye düşündüm en son da beraber film izleriz dedim başladı saymaya bayram ya izlemeye gerek yok ben kahve için öyle dedim diye tabi dedi telefonuna bile bakmadan telefonu attı telefonla da oynamıyorum sürekli bakıyorsun elimde diye veryansın etmeye başladı o kadar incindim ki amacım sadece beraber bi şey izlemekti sonucu yatağımı ayırdım geldi gönül almaya ama artık hiç bir isteğim yok abim sorunlarımı biliyordu ne zaman istersen yanındayım demişti artık bu duruma katlanmak istemiyorum kaç kere konuştum gittim geldim ama olmuyor ne olur akıl verin ömrüm bu şekil çürüsün istemiyorum sevgisine evet seviyor biliyorum benim de hatalarım var kabul ediyorum ama bu şekil herseyin altında bi şey arayan biriyle ömür geçirmek istemiyorum sevgim bile tükendi….