Lütfen bu yazıyı görenler yardım etsin.17 yaşındayım ve 5-6 senedir kapalıyım.Aile baskısıyla kapandım.Aşırı derecede dindar bir aileye sahibim.
Açılmak istediğimi hiçbir zaman söyleyemedim sürekli içime attım ailemle aram bozulmasın çevremdeki insanları üzmeyeyim diye.Fakat şu son 1 yıldır gerçekten yoruldum.Sanki kendimi farklı bir kişiliğe bedene sokuyormuşum gibi hissediyorum.Son zamanlar dışarı çıkarken de kıyafetlerime dikkat etmiyorum tesettüre uygun giyinmiyorum.
Lütfen beni yanlış anlamayın başörtüye saygım sonsuz.Başörtünün mantığını anlayamıyorum birçok kez araştırdım birçok hoca ile konuştum ama beni tatmin edecek bir cevap alamadım.Şuan değil ama belki ilerde gerçekten kendi isteğimle bilinçli bir şekilde kapanmak isterim inşallah.Bu konu gerçekten sizler için çok basit durabilir haklısınız ama bu durumun içinde bulunmak yemin ederim ki çok zor.Ailemle bu durumu birkaç ay önce konuştum çok ağır tepkiler aldım "hacı kızı nasıl açık olabilir sen müslüman değil misin Allah farz kılmış bunu.Açılırsan yemin ederim ki hakkımı sana helal etmem." Ve birçok tehtid hakaretler...anneme diyorum bari o destek çıksın o da "babana kalp krizi mi geçirtmek istiyorsun" diyor.Babamın birçok hastalığı var.Ve gerçekten böyle bir durum olursa olacakları düşünemiyorum.İnanın göründüğü kadar kolay bir durum değil.Açılırsam çevremdeki ailedeki birçok insandan laf yiyeceğim ben alttan alabilirim ama aileme de bin ton laf yapacaklar ve buna gerçekten tahammül edemem.Babam din konusunda çok hassas bir insan.Her sorunumda yardımcı olur Allah razı olsun ama konu din olunca gözü hiçbir şeyi görmüyor.Ne yapacağım hiçbir fikrim yok...
Bu konuyu birçok kez karşıma alarak güzel bir dille konuştum.
ah yavrum benim... 17 yaşındasın,küçücüksün,içinde yaşadığın kavgalar,çatışmalar, karmakarışık duygular... seni nasıl yormuştur anlayabiliyorum....
senin gibi bir arkadaşım vardı lisede,ailesi aynı senin anlattığın gibiydi,kabul etmediler açılmasını.
arkadaşım onların zoruyla örtünmüştü zaten ve hazır da değildi memnun da...
lise bitene kadar ailesine karşı gelemedi tabi ki, ancak üniversiteye geçtikten sonra kendi yolunu çizebildi...
şu an görüyorum ara sıra, kendi tercihiyle çok daha mutlu. önemli olan da bu. din Allah'la kul arasındadır,3. kişilerin karışmasına gerek yok.
söyleyebileceğim tek şey, derslerine asıl kuzucum, çok çalış. güzel bir okul kazan,güçlü bir kadın ol ve doğrusuyla/yanlışıyla, kendi istediğin hayatı yaşa. bu tarz ailelerin çocukları için okul kazanmak dışında başka bir çıkar yol olmuyor maalesef...
keşke böyle olmasa,keşke üniversite aileden kaçış yolu olarak görülmese... ama bazen böyle oluyor işte...
Yaratıcı bile kulun kendi iradesine bırakmışken her şeyi,aile de olsa bir başkasının bu denli zorlayıp karışması ve baskı yapması... ne diyeyim çok üzüldüm sana