• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lütfen birşeyler söyleyin hamileyim ve çok yalnızım 😔

salihaas

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Ocak 2018
9
4
86
34
Hanımlar merhaba
5 aylık hamileyim eşim çok yoğun çalışıyor. Tüm gün evde ve 4 yaşında oğlumlayım çok yalnızım durmadan herşeyi herkesi kafamda kuruyorum. Sabah olsun istemiyorum ama geceleride uyuyamıyorum. Psikolojim hiç iyi değil
 
Gündüzleri dışarı çıksanız. Örgüye başlayın ya da evde otururken. Neyi kafanızda kuruyorsunuz?
 
Mevcut sorununuzu halletmeden hamile kalmasaydiniz her şey daha guzel olurdu. Kimse gelip "napalim olan olmuş" demesin.
 
Aileniz arkadaşınız yok mu? Bütün gün evde durmak sizin tercihiniz.
 
Hanımlar merhaba
5 aylık hamileyim eşim çok yoğun çalışıyor. Tüm gün evde ve 4 yaşında oğlumlayım çok yalnızım durmadan herşeyi herkesi kafamda kuruyorum. Sabah olsun istemiyorum ama geceleride uyuyamıyorum. Psikolojim hiç iyi değil
Boş kalmak psikolojik rahatsızlıkların en büyük dostu. Ne yapın edin kendinize bir meşgale bulun. İnsan kendine sarıyor yapacak bir iş bulamadıkça. Yürüyüşe çıkın evde spor yapmayı deneyin ya yetişkinler için boyama kitapları var onlardan alın hiç değilse ama boş durmayın
 
Gündüzleri dışarı çıksanız. Örgüye başlayın ya da evde otururken. Neyi kafanızda kuruyorsunuz?
Şöyle ki çok ciddi bi yalnızlık ve kimsesizlik hissi korkusu sardı beni. İnsanların bana değer vermediğini düşünüyorum. En basit örnek sabah komşumu aradım açmadı akşam beni aradı . Akşama kadar uyudu sandım meğer görmüş ama aramamış bu bile beni o kadar üzdü ki Arkadaşlarım görüşüyor beni çağırmıyorlar . Kimsem yok gibi hissediyorum her yeni bir gün yeni bi imtihan benim için aynı şeyler aynı anlsiyeteler insanlar mutlu ve görüşüyorlar bense mutsuz ve kimsesizim.. tek düşündüğüm şeyler bunlar
 
Ne kuruyorsunuz mesela kafanızda?
Mesela bugün tüm gün komşularımın bensiz görüştüklerini beni çağırmadıklarını insanların beni önemsemediğini düşündüm kurdum durdum . Ağladım ağladım of çok zor kendime yaptığım bu psikolojik zorbalık resmen farkındayım ama elimde değil
 
Şöyle ki çok ciddi bi yalnızlık ve kimsesizlik hissi korkusu sardı beni. İnsanların bana değer vermediğini düşünüyorum. En basit örnek sabah komşumu aradım açmadı akşam beni aradı . Akşama kadar uyudu sandım meğer görmüş ama aramamış bu bile beni o kadar üzdü ki Arkadaşlarım görüşüyor beni çağırmıyorlar . Kimsem yok gibi hissediyorum her yeni bir gün yeni bi imtihan benim için aynı şeyler aynı anlsiyeteler insanlar mutlu ve görüşüyorlar bense mutsuz ve kimsesizim.. tek düşündüğüm şeyler bunlar
Herkesin belli telaşesi var. Birilerinin sizi çağırmasını beklemek yerine kendi aktivitelerinizi kendiniz planlayın. Kimsenin sizinle ilgilenmesine ihtiyacınız yok
 
Mesela bugün tüm gün komşularımın bensiz görüştüklerini beni çağırmadıklarını insanların beni önemsemediğini düşündüm kurdum durdum . Ağladım ağladım of çok zor kendime yaptığım bu psikolojik zorbalık resmen farkındayım ama elimde değil
Nereden biliyorsunuz sizsiz görüştüklerini? Yok mu hiç arkadaşınız ya da ailenizden biri yakınlarınızda? Psikolojik yardım mı alsanız?
 
Şöyle ki çok ciddi bi yalnızlık ve kimsesizlik hissi korkusu sardı beni. İnsanların bana değer vermediğini düşünüyorum. En basit örnek sabah komşumu aradım açmadı akşam beni aradı . Akşama kadar uyudu sandım meğer görmüş ama aramamış bu bile beni o kadar üzdü ki Arkadaşlarım görüşüyor beni çağırmıyorlar . Kimsem yok gibi hissediyorum her yeni bir gün yeni bi imtihan benim için aynı şeyler aynı anlsiyeteler insanlar mutlu ve görüşüyorlar bense mutsuz ve kimsesizim.. tek düşündüğüm şeyler bunlar
Sizsiz görüştüklerine emin misiniz bunu siz mi kafanızda kuruyorsunuz? Siz teklif edin görüşmeyi mesela. Ya da yeni arkadaş çevresi edinin. Tedavi görün hatta bu sorununuz ile ilgili
 
Nereden biliyorsunuz sizsiz görüştüklerini? Yok mu hiç arkadaşınız ya da ailenizden biri yakınlarınızda? Psikolojik yardım mı alsanız?
Sesleri geliyor nispet yapar gibi tüm gün kahveler kahkahalar . Basit gibi gelebilir ama inanın çağırılmamak yalnız kalmak hele hele hamilelik psikolojisiyle hiç kolay değil
 
Hanımlar merhaba
5 aylık hamileyim eşim çok yoğun çalışıyor. Tüm gün evde ve 4 yaşında oğlumlayım çok yalnızım durmadan herşeyi herkesi kafamda kuruyorum. Sabah olsun istemiyorum ama geceleride uyuyamıyorum. Psikolojim hiç iyi değil

Bende hamileyim aylardır evde yatıyorum tek başımayım. Arkadaşlarımın hiçbiri gelmiyor bana covid bulaştırır diye. Kayınvalidem yemek yapıp gidiyor sabahtan akşama kadar tekim. Ama bunalıma girmemek için kendime bir şekilde uğraşlar buluyorum. Al çocuğunu çık dışarı otur bir yerde kahve iç.
 
Bende hamileyim aylardır evde yatıyorum tek başımayım. Arkadaşlarımın hiçbiri gelmiyor bana covid bulaştırır diye. Kayınvalidem yemek yapıp gidiyor sabahtan akşama kadar tekim. Ama bunalıma girmemek için kendime bir şekilde uğraşlar buluyorum. Al çocuğunu çık dışarı otur bir yerde ka
 
Hergün bişeyler yapmaya biyete gitmeye çalışıyorum eve dönmek eve girmek mezara girmek gibi oldu benim için fobi oldu resmen böylede olmaz ki bunu aşmam lazım ama yapamıyorum
 
Hergün bişeyler yapmaya biyete gitmeye çalışıyorum eve dönmek eve girmek mezara girmek gibi oldu benim için fobi oldu resmen böylede olmaz ki bunu aşmam lazım ama yapamıyorum

Hormonlar baya etkilemiş seni anlaşılan. Eşinle akşamları bişeyler yapıyor musun. Bir psikolağa falan görünün isterseniz aşamıyorsanız
 
Sesleri geliyor nispet yapar gibi tüm gün kahveler kahkahalar . Basit gibi gelebilir ama inanın çağırılmamak yalnız kalmak hele hele hamilelik psikolojisiyle hiç kolay değil
Kahve sesine kadar geliyor mu? Belki komşularınız değil dışarıdan gelen kimselerdir? Fazla kuruntu yapıyosunuz. Dediğiniz gibi bile olsa boşverin çağırmıyolarsa çağırmasınlar. Zorla güzellik olmaz.
 
Back