Sorsun Allahim büyük adaleti insallah birgun cikacak yaptıkları bin katini yaşarlar kendi kızları doğum yapsa kv agzini acip birsey dese düşman kesilirler neymiş kizima şunu dedi diye yaa sen niye gelinine bin kat aciyi yasatiyon o kizin anasi babasi yok mu o evlat degil mi aman Allahim herseyi görüyor sadece Allaha havale etmekten başka care kalmiyorunutulmaz ...
kk daki kadınların %90 ının vardır benzer hikayesi eminim (benim de dahil hiç girmeyeyim )
unutulmaz
ama Allah sorar inşallah
Herkes kaynanadan yada esinden cekmis.. Maalesef bunlar beklenen seyler..
Ben annemden cektim, onunla yasadiklarimi unutamiyorum degilde.. Hazmedemiyorum. Artik onu annem gibi gormuyorum.. Dogum yaptigim gece yanimda kalmadi, eve gitti.. Kv kaldi. Oysa daha once konusmustuk. Anne sen kal, kv degil demistim..
Evde bakar dedim, oglum bir gunlukken ise gitti.. ( kendi isyeri gitmeyebilirdi..)
Oglum sarilik oldu, sicaklarinda etkisiyle banyo yaptirsak bile uyanmiyordu. Cok zordu. Yind kv bakti..
Yalvardi donun bakicam diye, donduk yemek yapip birakayim dedi.
Patates haslayip yine ise gitti..
Babam hastaneye bile gelmedi. Anali babali buyutun demedi bile esime..
Aramizda kavga sikinti da yoktu..
Artik hicbir manevi bagim yok. Cok uzuldum ama simdi yuzune bakinca hicbirsey hissetmiyorum..
Kayinvalide ile sorun yasasam bu kadar uzulmezdim. Cunku annemden beklemezdim!!..
Yanlız değilsin kardeşim. Doğumda da yalnızdım, evde de. Bir tek eşim vardı yanımda.
Senin gene patates haşlayanın varmış. Benim annem 1 gün önce doğum yapmış kadına yemek yaptırdı, yedi. Misafir gibi oturdu oturdu gitti. Hiç bir konuda destek olmadı, ne çocuğun bakımına ne bana hiç yardımcı olmadı. Gece falan da kalmadı. Halbuki çok yakın mesafede oturuyor bana. Geceleri zaten kimse kalmadı yanımda. Bir eşim bir ben, bir çocuk. Hem yeni doğum yapmış lohusaydım, tecrübesizdim, hem evin tüm yükü bendeydi, hem de geceleri çocuk emziriyordum. Tek başıma çok zorlandım.
Çalışacaktım doğumdan birkaç ay sonra, annem bana güvenme asla bakamam dedi. Mecburen çalışma hayatını durdurdum çocuk büyüyene kadar. Annem mi annem, hakkını inkar etmem ama gönül bir şekilde kırılınca geri dönüş olmuyor. Şimdi görüşsek de asla samimi değiliz.
Zaten 2. çocuk olursa anneme diycem hiç zahmet etme anne, gelme eve, benim için gelmen daha zahmetli oluyor diye. En azından sadece kendime ve çocuğuma bakarım, bir de misafir ağırlamakla uğraşmam
O kadar iyi anlıyorum ki seni. Benimki de aynı. Arabayla 5 dakikalık mesafede oturuyor. Gelse gelir ama yapmaz asla. 15 günde bir telefonla arar, ayda bir torununu sevmeye uğrardı. O da direkt bana gelme niyetiyle değil yanlış anlaşılmasın, büyük market var evime yakın, markete geldim de sana da bir uğrayayım dedim derdi. 15 dakka bebek sever giderdi. Şimdi de çocuk büyüdü, senede 3-4 kez ya gelir, ya gelmez. İnsanın destek görmesi gereken en yakınının en uzağında olması çok acı. Allah evlatlarımızı böyle bir sevgisizlikle sınamasın.Oglum 2 aylikti karnimda ben bakmam diyordu. Talep eden de yoktu... Daha agrima giden bi dolu sey var...
Esim dogumdan cikip oglumun fotograflarini gostermis aa bunun parmagi eksik demis fotoya bakip.
İnsan torunun dogmus oyle bile olsa bunu mu gorur soylersin. Herseyi tam Allaha sukur.
Bana bakmamasini gectim sizofren ablam var, dogurdugumun ertesi gunu ise gitmeden ablani birakayim sana diyor. Guler misin aglar misin bacim.
Kiz sizofren , ben yeni dogurmusum minicik bebe..
1 ay sonra ablamin oglu geldi 10 yasinda pervane oldu ona ne yedirecegini sasirdi..
Bn kendime yemek yapiyorum anne bes dk arabasini salla da uyanmasin dedim. Ben senin oglunun usagi miyim dedi.
Komsunun kedisini sever gibi 5 dk sever gider..
Yapicak bisey yok.. Ben evladima layik olayim bana yeter..
Evet.. bi arkadaşın lohusa sıkıntılarını okuyup ağlamamla, kendiminkileri hatırlamamla yine oldu olan bana.
Bu iğrenç dönem nasıl unutuluyor Allah aşkına ya. Benim zerre geçmedi üzüntüm. İnanılmaz hırpalandım lohusa iken. Daha hastaneden çıkmadan kaynanamla başladım bu dönemin iğrençliğine. Gitmiş millete ben doğurdum benim bu bebek demiş. Kadınlar bi geldi odamıza.ben yatakta yatıyorum. Şaşırdılar benim kv'nin edepsizliğine. Biz bilmiyoduk doğum yapanı bu abla sanmıştık dediler. Onlara ben doğurdum demiş çünkü. Bana eğitim vermeye gelen hemşireye sürekli kendini anlattı. Hemşire diyoki bana vajinal duş yapma. Kv diyor ki ben hep yaparım. Yapılmazmı hiç yapmamak günahhhh. Kayınpederimin kendisini çok arzuladığını bile anlattı. Sürekli mememi sıktırdı süt emsin bebek diye. Ah salak kafam. Ah mal kafammmm. Ne diye elletirsin kendini. Şimdi o göğsüm halen azıcık süt üretse acıyıp sancıyor. Normal doğumdu. Riskli ve çok zor bi doğumdu. 3 gece uyumadım. Doğumun akşamına şekerim tansiyonum ateşim yükseldi. 3 gün salmadılar beni. 4.gün eve geldik. Bebek 38 haftalık doğdu. Zerre gözünü açmıyor. Sarılıkda başlar oldu ve sürekli uyuyor uyuyor uyuyorrrr. Emmesi aşırı güçsüzdü ve emmesi lazım! Mümkünü yok 1 dakka uyuyamıyorum. 30 saniye sürmüyordu bile uykum. Sıçrıyorum sürekli oğluma bişey oluyor die. Yine sıçradım koştum odasına. Babam başında Kuran okuyodu ve hızlıca kucakladım. Başladım ağlamaya. Diğer odaya geçtim hemen başladım emzircem demeye. Açtım göğsümü. Kaynana annem eşim tepemde. Bebek emmiyor. Ağzında tutuyor. Ağlıyor. Emmiyor. Kaynana yine sıktırmaya başlamıştı göğsümü. İki göğsümde alev gibi yanıyor sancıyordu. Bebeği itiyor göğsüme. Bebek kendini geri itiyor. Hem itiyor hem sıktırıyor. En sonunda demişimki yalnız bırakınn gidin başımdan. Başbaşa bırakın demişim kızarak ama vallahi uyku haliyle hatırlamıyorum. Ve güyaaa kv'yi terslemişim. Evden çıkınca eşime ağlamış. Beni iktirdi demiş. Hastanede de istemedi beni demiş . Bunları anlatan eşim yani. Eşim akıllısıda beni öyle tersledi öyle bir ağlattı ki annesini ağlattım diye. Günlerce ağladım. Günlerce ölmeyi istedim. Günlerce... günlerce eşimle soğuk kaldık. Ben asla ve asla unutamıyorum eve geldiğim ilk gün eşim ve annesinin yaptıklarını. 20 günlüktük erzurumdan görümcem çıktı geldi kocasıyla çocuğuyla. Hergün gittik oraya. Afedersiniz ama bilmemneremde dikişten oturamıyorum bile ama hergün o halde gidiyoruz. Ve kansızlığım demir eksikliğim yerlerde sürünüyodu. Akşamları ateşim yükseliyor titriyor su gibide terliyodum. Kirpiklerimden ter akıyodu yatıp kalıyodum hatta bayılır gibi oluyodum. Buna rağmen eşim hep sürükledi beni. 5 günlüktü bebek sağlık ocağına kan aldırmaya götürdük. Kayınpeder ne hastaneye ne eve gelmediğinden neymiş bebeği görcekmiş. Götürdü bizi eşim 5 günlükken. 2 katlı yeri 20 dakkada çıkabildim. Öyle bir öptü ki bebeğimi kp. Ben bile daha öpmemişken . Öyle bir hırpaladı ki! Yanaklarında pıtır pıtır kırmızı bişeyler çıktı anında ve akşamına gözü enfeksiyon kaptı şişti. Damla verdi doktor. 27 günlüktü kp bebeğin ağzna çikolatalı pasta vermiş oda yalanıyor garibim. Hemen sildim ağzını bebeğimingidince ayağına soğuk su şişesi dayar. Oğlum ağlar o adam mutlu olur. Parmağını kuş kafesinin arasından sokar kuşlar gagalar oğlum ağlar o adam mutlu olur güler. 2 aylıktı su bardağı ile su içirmeye çalıştı oğlumun genzine gitti sanırım çok öksürdü ve ağladı. Şerefsiz boklu it itoğlu it diye sever oğlumu.
30 günlüktü görümcemin 4 yaşındaki oğluna verdiler bebeğimi. Ben mutfaktaydım. O sıra vermiş görümcem kucağına bebeğimin kafası arkaya sarkıyor o salak kadında fotoğraf çekme derdinde. Sineklik olur ya hani öldürmek için. Onu almış kaşla göz arası bebeğimin suratına bi şaplattıtamam oda çocuk ama insanın içi dayanmıyor. Beriki daha 1 aylık. Öbürü 4 yaşında ve anası dur demiyor!
Sürekli kv memeni sıktırayım sütün varmı bakayım diyodu. Emzirirken eli belinde ölece tepemde bekledi. Ben...ben salakta yeri geldi lafı soktum ama çoğunlukla sustum. Sabır dedim güya. Ama burnumdan geldi. Öle bi tiksindim öle bi nefret ettimki! 3 tane kaynımla haber vermeden küt diye geliyodu kv. Ya bi haber ver dimi. Ben varya evde soyunuk geziyodum çünkü inanılmaz terliyordum2 gün gitmesek 3.gün nerde kaldınız özldik oğlumu diyolardı. Gazını çıkartcak olsam öle olmaz dedi aldı kucağımdan, sallayacak olsam sallanmaz dedi. Kucakğımda uyuyordu daha 20 günlük bebe bu ya! Görümcem beynimi yedi ben kucaklamadım hiç kırkı çıkana kadar emzirdim attım beşiğe dedi. 98 yaşında (!) babaanneleri var. Bana sürekli aç bu diyodu. Değil desemde emzir diyo. Bende geçiştirip duruyorum heee hee diye. kayınpederimin yanında 'memeni sıktırınca süt geliyor mu, memen sızlıyor mu' diye sordu. Yahu sanane! Sa na ne! 98 yaşındasın otur ecelini bekleee.
Bide ben oğlumu halen kucaklayıp sevsem kızıyor bana. Görmediğin çocuğu olmuş diyor. Çünkü onlarda büyüklerin yanında çocuk kucaklanmazmış!
Daha neler nelerrrr aklma gelen şu saatte bikaç şey sadece. Bebek oldu ben boşanma aşamasına geldim. Eşime sevgim kalmadı soğudum. Sürekli tartıştık sürekli kavga ettik ailesi yüzünden. Kesinlikle gitmek istemiyorum oraya. Bu süreçte bide evimde bişeyler buldum. Fısfıslı deterjan kutusunun içine atılmış kadın pedi ip şeker kabı ve sigara izmariti buldum. Taaaa dolabımın en arkasındaki deterjan kutusu bu yani. Giren çıkanda belli banyom . Daha öncede düğümlenmiş ip bulmuştum evimde. İnanılmaz kötü geçti lohusalık ve halende kötü. Hiç tahammülüm yok artık. Zerre sabrım kalmadı en ufak şeyde kızıyorum. Bebeğime bile bikaç sefer kızdım. Çok utandım anneliğimdeno masum hiçbişeyden haberi yok ve ben ona kızdım ağlıyor diye. Tek başıma bakıyorum oğluma kimse yardım etmiyor ve hep uykusuzum. Haliyle aşırı yıprandım artık. Bide nerdeyse 47 gün kanamam oldu. Gayette yoğun sürdü son 5 günü azalarak bitti. 43 gün sürekli gelmiş geçmiş yedi ceddimi ve ölmüşlerimi evimde gördüm . Varlar ama yoklar. Bakıyorum yanımda ölmüş dedem oturuyo bi bakıyorum yok. Konuşuyoruz ama bide bakıyorum yok kimse. Sadece bebeğim var.
Çok doluyum. Boşaltamıyorum beynimi ve ruhumu. Ben nasıl unutcam olanları nasıl geçicek bana bunu yapanlara karşı içimdeki nefret ve kin. 5 aylık oldu oğlum. Bi de ben tip1 diyabetimaileme bile anlatamıyorum. Alıp başımı gidesim var. Evliliğimi eşimi yuvamı istemiyorum gibi. Eşimi görmesem özlemem gibi. Gitsem dönmem gibi. Hele eşimin ailesini bin yıl görmesem niye görmüyorum demem. Tüm bunlara rağmen bide ben suçluyum. Eşim hepppp beni suçluyor. Aileme ben bişey diyemem diyor. Onlar öle görmüş diyor. Ben sonradan gözümü açtım lafımı esirgemedim inadına hareket ettim ama olan oldu bana artık.
Eşimde aşırı değişti. Ailemi çok severdi sevmez oldu. Bana hiç anlayışlı değil. Hep eleştiriyor hata kusur arıyor. Ne ev işi ne bebekle ilgili işe asla elini sürmüyor. Bikaç sefer şekerim düştü gece öyle uyandırdı . Ondada üfffff diye uyandı kızdı homurdandıMümkünü yok kendini görmüyor. Bebek huzur getirir benşm bildiğim ama resmen huzurumuz kaçtı.
Okurken bile diceksiiniz ki of aman amma uzun içimiz kıyıldı okuyamayız valla...ama ben yaşadım bunları. Halende yaşıyorum. Her gece ağlamaktan bunları yaşamaktan bıktım.
O kadar iyi anlıyorum ki seni. Benimki de aynı. Arabayla 5 dakikalık mesafede oturuyor. Gelse gelir ama yapmaz asla. 15 günde bir telefonla arar, ayda bir torununu sevmeye uğrardı. O da direkt bana gelme niyetiyle değil yanlış anlaşılmasın, büyük market var evime yakın, markete geldim de sana da bir uğrayayım dedim derdi. 15 dakka bebek sever giderdi. Şimdi de çocuk büyüdü, senede 3-4 kez ya gelir, ya gelmez. İnsanın destek görmesi gereken en yakınının en uzağında olması çok acı. Allah evlatlarımızı böyle bir sevgisizlikle sınamasın.
Bu arada bende de bir şizofren abi var, durumlarımız çok benzermiş cidden. Annem onu gözünden sakınır, bana gelince hiç
Valla haklısın kardeşim. Aynı lafı ben de çok sık söylerim. Anne olunca annemi anlamayı geçtim, nasıl böyle bir anne olunur aklım almıyor. Bu kadar umursamaz, bencil, evlat ayrımcısı bir anne olabilir mi diye düşünüyorum. Ben şahsen kızımın saçının teli için dünyayı yakarım. Onun sıkıntıda olduğunu bile bile evimde rahat oturamam heralde. Biz ve bizim gibiler annemizden nasıl anne olunuru değil nasıl anne olunmazı öğreniyoruz galibaArkadaşım yine sizinki iyiymiş ne faydası ne zararı var
Benimki sürekli gelmekte istiyor çünkü benim evim onun için gezme kapısı
Gelir ne güzel önğne yemeği çayı koyulur
Hadi şuraya gezmeye gidelim der
Hiç bu kadının bebeği mi var yardımamı ihtiyacı var umrunda değil
İnsanlar anne olunca annemi anladım diyor ya
Ben tam tersini diyorum
Anne olunca annemin nasıl böyle davrandığına iyice şaşar oldum
lohusanın duasını alacagına yaptıklarına bak hasta kadınEvet.. bi arkadaşın lohusa sıkıntılarını okuyup ağlamamla, kendiminkileri hatırlamamla yine oldu olan bana.
Bu iğrenç dönem nasıl unutuluyor Allah aşkına ya. Benim zerre geçmedi üzüntüm. İnanılmaz hırpalandım lohusa iken. Daha hastaneden çıkmadan kaynanamla başladım bu dönemin iğrençliğine. Gitmiş millete ben doğurdum benim bu bebek demiş. Kadınlar bi geldi odamıza.ben yatakta yatıyorum. Şaşırdılar benim kv'nin edepsizliğine. Biz bilmiyoduk doğum yapanı bu abla sanmıştık dediler. Onlara ben doğurdum demiş çünkü. Bana eğitim vermeye gelen hemşireye sürekli kendini anlattı. Hemşire diyoki bana vajinal duş yapma. Kv diyor ki ben hep yaparım. Yapılmazmı hiç yapmamak günahhhh. Kayınpederimin kendisini çok arzuladığını bile anlattı. Sürekli mememi sıktırdı süt emsin bebek diye. Ah salak kafam. Ah mal kafammmm. Ne diye elletirsin kendini. Şimdi o göğsüm halen azıcık süt üretse acıyıp sancıyor. Normal doğumdu. Riskli ve çok zor bi doğumdu. 3 gece uyumadım. Doğumun akşamına şekerim tansiyonum ateşim yükseldi. 3 gün salmadılar beni. 4.gün eve geldik. Bebek 38 haftalık doğdu. Zerre gözünü açmıyor. Sarılıkda başlar oldu ve sürekli uyuyor uyuyor uyuyorrrr. Emmesi aşırı güçsüzdü ve emmesi lazım! Mümkünü yok 1 dakka uyuyamıyorum. 30 saniye sürmüyordu bile uykum. Sıçrıyorum sürekli oğluma bişey oluyor die. Yine sıçradım koştum odasına. Babam başında Kuran okuyodu ve hızlıca kucakladım. Başladım ağlamaya. Diğer odaya geçtim hemen başladım emzircem demeye. Açtım göğsümü. Kaynana annem eşim tepemde. Bebek emmiyor. Ağzında tutuyor. Ağlıyor. Emmiyor. Kaynana yine sıktırmaya başlamıştı göğsümü. İki göğsümde alev gibi yanıyor sancıyordu. Bebeği itiyor göğsüme. Bebek kendini geri itiyor. Hem itiyor hem sıktırıyor. En sonunda demişimki yalnız bırakınn gidin başımdan. Başbaşa bırakın demişim kızarak ama vallahi uyku haliyle hatırlamıyorum. Ve güyaaa kv'yi terslemişim. Evden çıkınca eşime ağlamış. Beni iktirdi demiş. Hastanede de istemedi beni demiş . Bunları anlatan eşim yani. Eşim akıllısıda beni öyle tersledi öyle bir ağlattı ki annesini ağlattım diye. Günlerce ağladım. Günlerce ölmeyi istedim. Günlerce... günlerce eşimle soğuk kaldık. Ben asla ve asla unutamıyorum eve geldiğim ilk gün eşim ve annesinin yaptıklarını. 20 günlüktük erzurumdan görümcem çıktı geldi kocasıyla çocuğuyla. Hergün gittik oraya. Afedersiniz ama bilmemneremde dikişten oturamıyorum bile ama hergün o halde gidiyoruz. Ve kansızlığım demir eksikliğim yerlerde sürünüyodu. Akşamları ateşim yükseliyor titriyor su gibide terliyodum. Kirpiklerimden ter akıyodu yatıp kalıyodum hatta bayılır gibi oluyodum. Buna rağmen eşim hep sürükledi beni. 5 günlüktü bebek sağlık ocağına kan aldırmaya götürdük. Kayınpeder ne hastaneye ne eve gelmediğinden neymiş bebeği görcekmiş. Götürdü bizi eşim 5 günlükken. 2 katlı yeri 20 dakkada çıkabildim. Öyle bir öptü ki bebeğimi kp. Ben bile daha öpmemişken . Öyle bir hırpaladı ki! Yanaklarında pıtır pıtır kırmızı bişeyler çıktı anında ve akşamına gözü enfeksiyon kaptı şişti. Damla verdi doktor. 27 günlüktü kp bebeğin ağzna çikolatalı pasta vermiş oda yalanıyor garibim. Hemen sildim ağzını bebeğimingidince ayağına soğuk su şişesi dayar. Oğlum ağlar o adam mutlu olur. Parmağını kuş kafesinin arasından sokar kuşlar gagalar oğlum ağlar o adam mutlu olur güler. 2 aylıktı su bardağı ile su içirmeye çalıştı oğlumun genzine gitti sanırım çok öksürdü ve ağladı. Şerefsiz boklu it itoğlu it diye sever oğlumu.
30 günlüktü görümcemin 4 yaşındaki oğluna verdiler bebeğimi. Ben mutfaktaydım. O sıra vermiş görümcem kucağına bebeğimin kafası arkaya sarkıyor o salak kadında fotoğraf çekme derdinde. Sineklik olur ya hani öldürmek için. Onu almış kaşla göz arası bebeğimin suratına bi şaplattıtamam oda çocuk ama insanın içi dayanmıyor. Beriki daha 1 aylık. Öbürü 4 yaşında ve anası dur demiyor!
Sürekli kv memeni sıktırayım sütün varmı bakayım diyodu. Emzirirken eli belinde ölece tepemde bekledi. Ben...ben salakta yeri geldi lafı soktum ama çoğunlukla sustum. Sabır dedim güya. Ama burnumdan geldi. Öle bi tiksindim öle bi nefret ettimki! 3 tane kaynımla haber vermeden küt diye geliyodu kv. Ya bi haber ver dimi. Ben varya evde soyunuk geziyodum çünkü inanılmaz terliyordum2 gün gitmesek 3.gün nerde kaldınız özldik oğlumu diyolardı. Gazını çıkartcak olsam öle olmaz dedi aldı kucağımdan, sallayacak olsam sallanmaz dedi. Kucakğımda uyuyordu daha 20 günlük bebe bu ya! Görümcem beynimi yedi ben kucaklamadım hiç kırkı çıkana kadar emzirdim attım beşiğe dedi. 98 yaşında (!) babaanneleri var. Bana sürekli aç bu diyodu. Değil desemde emzir diyo. Bende geçiştirip duruyorum heee hee diye. kayınpederimin yanında 'memeni sıktırınca süt geliyor mu, memen sızlıyor mu' diye sordu. Yahu sanane! Sa na ne! 98 yaşındasın otur ecelini bekleee.
Bide ben oğlumu halen kucaklayıp sevsem kızıyor bana. Görmediğin çocuğu olmuş diyor. Çünkü onlarda büyüklerin yanında çocuk kucaklanmazmış!
Daha neler nelerrrr aklma gelen şu saatte bikaç şey sadece. Bebek oldu ben boşanma aşamasına geldim. Eşime sevgim kalmadı soğudum. Sürekli tartıştık sürekli kavga ettik ailesi yüzünden. Kesinlikle gitmek istemiyorum oraya. Bu süreçte bide evimde bişeyler buldum. Fısfıslı deterjan kutusunun içine atılmış kadın pedi ip şeker kabı ve sigara izmariti buldum. Taaaa dolabımın en arkasındaki deterjan kutusu bu yani. Giren çıkanda belli banyom . Daha öncede düğümlenmiş ip bulmuştum evimde. İnanılmaz kötü geçti lohusalık ve halende kötü. Hiç tahammülüm yok artık. Zerre sabrım kalmadı en ufak şeyde kızıyorum. Bebeğime bile bikaç sefer kızdım. Çok utandım anneliğimdeno masum hiçbişeyden haberi yok ve ben ona kızdım ağlıyor diye. Tek başıma bakıyorum oğluma kimse yardım etmiyor ve hep uykusuzum. Haliyle aşırı yıprandım artık. Bide nerdeyse 47 gün kanamam oldu. Gayette yoğun sürdü son 5 günü azalarak bitti. 43 gün sürekli gelmiş geçmiş yedi ceddimi ve ölmüşlerimi evimde gördüm . Varlar ama yoklar. Bakıyorum yanımda ölmüş dedem oturuyo bi bakıyorum yok. Konuşuyoruz ama bide bakıyorum yok kimse. Sadece bebeğim var.
Çok doluyum. Boşaltamıyorum beynimi ve ruhumu. Ben nasıl unutcam olanları nasıl geçicek bana bunu yapanlara karşı içimdeki nefret ve kin. 5 aylık oldu oğlum. Bi de ben tip1 diyabetimaileme bile anlatamıyorum. Alıp başımı gidesim var. Evliliğimi eşimi yuvamı istemiyorum gibi. Eşimi görmesem özlemem gibi. Gitsem dönmem gibi. Hele eşimin ailesini bin yıl görmesem niye görmüyorum demem. Tüm bunlara rağmen bide ben suçluyum. Eşim hepppp beni suçluyor. Aileme ben bişey diyemem diyor. Onlar öle görmüş diyor. Ben sonradan gözümü açtım lafımı esirgemedim inadına hareket ettim ama olan oldu bana artık.
Eşimde aşırı değişti. Ailemi çok severdi sevmez oldu. Bana hiç anlayışlı değil. Hep eleştiriyor hata kusur arıyor. Ne ev işi ne bebekle ilgili işe asla elini sürmüyor. Bikaç sefer şekerim düştü gece öyle uyandırdı . Ondada üfffff diye uyandı kızdı homurdandıMümkünü yok kendini görmüyor. Bebek huzur getirir benşm bildiğim ama resmen huzurumuz kaçtı.
Okurken bile diceksiiniz ki of aman amma uzun içimiz kıyıldı okuyamayız valla...ama ben yaşadım bunları. Halende yaşıyorum. Her gece ağlamaktan bunları yaşamaktan bıktım.
Çok geçmiş olsun. Gerçekten üzüldüm yasadiklariniza. Madem esime karşı eskisi gibi değil duygularım diyorsun o zaman asla alttan alma bundan böyle. Ezdirme kendini. Hiçbirşey için geç değil. Yapıştır lafları gerektiginde. Terbiyesizler vicdansızlar.
O kocan belki bu dilden anlıyordur Boz kendini çekinme.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?