- 14 Kasım 2014
- 2.519
- 4.212
- 333
Günaydın hanimlar; Size içimi dökek istiyorum.
En baştan anlatayım. 16 yıllık evliyim. Karı Koca çalışıyoruz. 11 yaşında ve 5 aylık, iki oğlumuz var. İkinci çocuğumuzu 4 yıldır bekliyorduk ve Rabbim bize Ağustos ayında nasip etti. İkinci çocuğumda ücretsiz izin alma hayali kurdum hep ama nasip olmadı. Oglum özel okulda, arabanın taksidi, eşim doktora yapiyor onun ucreti, ingilizce öğrenmek için harcadığı paralar, hesapta olmayan ciddi masraflar sebebiyle izin alamadım malesef. Minigim uç aylıkken ise basladim. Yarı Zamanlı calisma hakkımı kullandım. Iki aydir Günde üç saat çalışiyorum ama subatin sonunda yarı zamanlı hakkım bitiyor.
Ise baslamam gereken donemde bebegim üç ayliktı ve bakiciya bırakmak hiç içimden gelmedi. O çaresizlik içinde esimin "annemi cagiralim" teklifini kabul ettim. Kv sadece üç saat ve iki ay bakacagini öğrenince kabul etti. Ben de bile bile lades dediğim için o gelmeden önce, ne olursa olsun hep susacacagima kendi kendime telkinde bulundum. Gelmeden önce KP in de geleceği, iki hafta kalip gideceği haberi geldi. Lakin iki ay bitti ama hala kendisi burada. Yarin kayinbiraderin evine gidiyorlar. Bir hafta da orda kalip; sonra da donecekler. Ben bu iki ay boyunca sözümü tuttum. Sabrettim. Kaprislerine dayandım. Gereksiz şikayetlerine göğüs gerdim. Normalde katlanamayacagim hal ve tavırlarıni görmezden geldim. Evi istedikleri hale cevirmelerine göz yumdum. Şuan evim göçebe kampından hallice :) Canlari ne istiyorsa eksik etmedik. Birkaç kez kavga zemini olustursalarda her seferinde sessiz kalarak ortamı yumuşattık. Ogluma bakmak için burdalar dedim, yuzgoz olmayayım dedim. Çok şükür artık yarın gidiyorlar.
Ancak oğul oğul diye sevdikleri büyük oglumla birkac gundur hiç konusmuyorlar. Yokmuş gibi davranıyorlar. Neymiş benim oğlum onlarla konusmuyormus. Aslında durum şu. KP sürekli oğluma takılır. Kaç ez oğluma şaka yapıyorlar takılma diye konuştum ama dinletemedim. O da cocuk, istemediği sakalara maruz kalmak istemiyor. Benim oğlumda laf yetistirince bu sefer ettiği laflara alınıyorlar diye bende oğluma nederlerse susacaksin bişey demiceksin demiştim. Benim oğlan da bunun uzerine onlarla konusmamismi nedir. Orasını tam bilemiyorum tabii. Cok cocukca seyler bunlar ama onlarda cocugumla diyalogu kestiler. 60 kusur yasindaki iki insan onbir yasinda ki cocuga kusmusler! Yani ben sasirdim gulsem mi aglasam mi, bilemedim. Hatta Kv nin oğluma düşman gibi bakışlarını yakaladım.
Dun kayinvalideme "Anne cums oğlum karne alacak. Bende yanında olayım. Biz gelene kadar bebekle ilgilenir misin. Kayinbiradere hemen gitmeyin" dedim. Ses yok. Sanırım konu oglumun karnesi olunca beklemeden gidecekler.
Oğluma dün babaannenlere kötü biseymi dedin diyorum. Etmemiş. Beni çok kizdiriyorlar. Bende onlarla konusmadim diyor. Gerçektende kötü bir laf etmemis. Maşallah güçlü bir çocuk. Onların o tavırlarına karşı dik duruyor ama içten içten kiriliyordur tabii.
Bana gelince ben çok sabrettim. Sagsalim günü tamamladim. Ama birde gelin bana sorun. Her an alinganlik yapacak bir konu bulmasinlar diye diken ustunde geçirdiğim iki ay! Tabii bunu yaşadığım için biraz esime de kizginim. Sonuçta izin alamayisimda onun eğitim masraflarının da payı var. Ama ona sorsan kendince mantıklı cevapları var yapılan eğitim masraflarına.
Ama cok şükür ki yarın bizden gidiyorlar artık :)
En baştan anlatayım. 16 yıllık evliyim. Karı Koca çalışıyoruz. 11 yaşında ve 5 aylık, iki oğlumuz var. İkinci çocuğumuzu 4 yıldır bekliyorduk ve Rabbim bize Ağustos ayında nasip etti. İkinci çocuğumda ücretsiz izin alma hayali kurdum hep ama nasip olmadı. Oglum özel okulda, arabanın taksidi, eşim doktora yapiyor onun ucreti, ingilizce öğrenmek için harcadığı paralar, hesapta olmayan ciddi masraflar sebebiyle izin alamadım malesef. Minigim uç aylıkken ise basladim. Yarı Zamanlı calisma hakkımı kullandım. Iki aydir Günde üç saat çalışiyorum ama subatin sonunda yarı zamanlı hakkım bitiyor.
Ise baslamam gereken donemde bebegim üç ayliktı ve bakiciya bırakmak hiç içimden gelmedi. O çaresizlik içinde esimin "annemi cagiralim" teklifini kabul ettim. Kv sadece üç saat ve iki ay bakacagini öğrenince kabul etti. Ben de bile bile lades dediğim için o gelmeden önce, ne olursa olsun hep susacacagima kendi kendime telkinde bulundum. Gelmeden önce KP in de geleceği, iki hafta kalip gideceği haberi geldi. Lakin iki ay bitti ama hala kendisi burada. Yarin kayinbiraderin evine gidiyorlar. Bir hafta da orda kalip; sonra da donecekler. Ben bu iki ay boyunca sözümü tuttum. Sabrettim. Kaprislerine dayandım. Gereksiz şikayetlerine göğüs gerdim. Normalde katlanamayacagim hal ve tavırlarıni görmezden geldim. Evi istedikleri hale cevirmelerine göz yumdum. Şuan evim göçebe kampından hallice :) Canlari ne istiyorsa eksik etmedik. Birkaç kez kavga zemini olustursalarda her seferinde sessiz kalarak ortamı yumuşattık. Ogluma bakmak için burdalar dedim, yuzgoz olmayayım dedim. Çok şükür artık yarın gidiyorlar.
Ancak oğul oğul diye sevdikleri büyük oglumla birkac gundur hiç konusmuyorlar. Yokmuş gibi davranıyorlar. Neymiş benim oğlum onlarla konusmuyormus. Aslında durum şu. KP sürekli oğluma takılır. Kaç ez oğluma şaka yapıyorlar takılma diye konuştum ama dinletemedim. O da cocuk, istemediği sakalara maruz kalmak istemiyor. Benim oğlumda laf yetistirince bu sefer ettiği laflara alınıyorlar diye bende oğluma nederlerse susacaksin bişey demiceksin demiştim. Benim oğlan da bunun uzerine onlarla konusmamismi nedir. Orasını tam bilemiyorum tabii. Cok cocukca seyler bunlar ama onlarda cocugumla diyalogu kestiler. 60 kusur yasindaki iki insan onbir yasinda ki cocuga kusmusler! Yani ben sasirdim gulsem mi aglasam mi, bilemedim. Hatta Kv nin oğluma düşman gibi bakışlarını yakaladım.
Dun kayinvalideme "Anne cums oğlum karne alacak. Bende yanında olayım. Biz gelene kadar bebekle ilgilenir misin. Kayinbiradere hemen gitmeyin" dedim. Ses yok. Sanırım konu oglumun karnesi olunca beklemeden gidecekler.
Oğluma dün babaannenlere kötü biseymi dedin diyorum. Etmemiş. Beni çok kizdiriyorlar. Bende onlarla konusmadim diyor. Gerçektende kötü bir laf etmemis. Maşallah güçlü bir çocuk. Onların o tavırlarına karşı dik duruyor ama içten içten kiriliyordur tabii.
Bana gelince ben çok sabrettim. Sagsalim günü tamamladim. Ama birde gelin bana sorun. Her an alinganlik yapacak bir konu bulmasinlar diye diken ustunde geçirdiğim iki ay! Tabii bunu yaşadığım için biraz esime de kizginim. Sonuçta izin alamayisimda onun eğitim masraflarının da payı var. Ama ona sorsan kendince mantıklı cevapları var yapılan eğitim masraflarına.
Ama cok şükür ki yarın bizden gidiyorlar artık :)