Bıktım artık.. Kv nin kendi ev işini bana yıkması... Benim evim ayrı çok sükür.. Kızların ve kv nin bitmez tükenmez beklentileri.. Ne kadar yapsamda görmezden gelmeleri... Beni samimi bulmamaları halbuki tam tersi önceden ben cok yakındım ve hepsi bu yüzden basma geldi..iyiliklerimi kuru kuru dillendirip hep eksikliklerimi dile getirmeleri.. Bi araya toplanınca arkamdan konusmalar.. Bunu tavırlarından anlıyordum.. Hepsi bana karsı ayrı ayrı zamanlarda aynınkonudan bahsediyorlardı bnm hakkmda... Bi kere görümcem bana içini dökti bende altında kalmadım tabi cevabımı yapıstırdım.. Her sözüne acıklamami yaptım.. Önceden hep susuyordum içime atıyordum kmseye brsey belli etmiyordum ve bu beni çok yıprattı.. Neyse bi kere cok doldum tastım artk negatf enerjimi eşimede yansıyordu.. Yaşama sevncimi kaybetmiştim.. Görmcemle tartsmami eşime anlattm beni haklı buldu.. Zaten görmcemde pişman olmustu bana söyledkleri hakknda.. Eşim vana hak verdi fazla samimi olma kimseyle dedi.. Onun uyarılaryla bş tçyere geldk.. Arada çn bi iki ay geçti bı defa kv bni çok sinirlendrdi.. Kızları hiçbsy yapmamasna ragmen onlarn en ufak seylerini ön plana cıkarp bana söylüyordu nispet eder gibi.. Halbuki bnm yaptgm kadar bsy yapmıyolar.. Neyse ben cok sinir oldum ..kv nin evi ayrı benden onlarn evndeki bsyi istedi bnde nerede oldgunu blmyorm deynce bana sen gelnsin herseyi bilmen gerek dedi.. İtici bi seklde.. Neyse bnde deddmki anne kim nere koymussa oradadr ben nerden bileym dedim.. Sonra bana - sen bu evdeki herseyi bileceksin dedi.. Görümcemde oradaydı.. bende sinir anıyla - herkes bilecek o zaman dedim.. Sonra eve geldim eşime anlattm eşimde sen anneme nasl böle bsy dersin dedi. O gün cok tartstk esim bnm o lafma çok kızdı.. Sonra ailen cok fena dedim dahada sinirlendi.. Bundan sonra ben ne yapmalıyım eşimin kulagını nasl acmalıyım .. Kv ve görümceye tavrım nasl olmalı ? Her sözlerine cevabınsöylemelimiyim??