Ben de gittim geldim kızlar.
KOnuya son mesajı da yazıp, meseleyi noktalayayım dedim.
5+5 haftalıkmış bebeğim, aldırmak gerekiyormuş yani.
Hisar hastahanesinde oldum kürtajımı. Kızımın doğumunu da orda yapmıştım, çok çok memnunum hastahaneden de çalışanlarından da.
Gittim, hemen kan tahlili yaptı anestezi bölümü, bi sorun var mı diye bakmak için.
Bi hap verdiler, bi de alttan fitil yerleştirdiler, rahim ağzı açılsın diyeymiş.
yarım saat bekledim odada, sonra soyundum, giydim üstüme önlüğü... Odamdakş yatakla götürdüler zaten operasyon odasına. Oraya gidince çatala yattım. Doktorum geldi. Bi iğneyle dua ederek kendimden geçmişim. En son duamı tamamlayamadan gözümün kapandığını hatırlıyorum..
Bi uyandım, hüngür hüngür ağlıyorum, deli gibi bağıra çağıra ağlıyorum... ''bebeğim gittiiii'' diye... Kısa sürdü yani; bayılmak ayılmak toplam yarım saat bile değil sanırım. Uyanınca ağrım vardı epeyce. iğne yaptılar geçti.
Sonrasında 1 saat yattım odada, yemek yedirdiler, bulantı falan var mı diye kontrol ettiler.
Ama doktorum, hemen çıkma istersen.. yat dinlen dedi. Evde küçük çocuk var, tantana olur, yat burda dinlen.. dedi. Sağolsun, iyi düşündü. Eşimle akşama kadar takıldık orda. ben uyudum uyandım falan... Birkaç saat fazladan kaldık yani, iyice bi dinlendim.
Antibiyotik ve ağrı kesici verdi sadece doktorum.
Antibiyotik bitene kadar devam, ağrı kesiciyi hiç içmedim evde.
Bitti gitti yani. korkulacak bi operasyon deilmiş.
Ama çok zor bi psikoloji. Çok zor gerçekten.
Ben çatalda yatarken, hüngür hüngür ağlıyordum bayılmadan evvel. Bebeğim, benim yüzümden gidiyor diye.. çok kötü bi durum. Tarifi imkansız arkadaşlar.
Lütfen bu konuda da başka yorum yazmayalım. Ben cevap vermicem en azından.
Teşekkür ederim hepinize... YArdımlarınız ve paylaştıklarınız için.
Allah bi daha yaşatmasın hiçbirimize.