Canım üzülme, herkes aynı durumda hemen hemen. Yılmadan, zorumuza gitmeden devam etmek durumundayız. Hem biliyorsun moral en önemlisi bu işte. Biz de dün dr.a gittik, hani eşim spermogram verecek demiştim. Evicap, trental kullanmıştı, 2 aydır da sektirmeden keçiboynuzu kürü yaptık ama neredeyse hiç ama hiç değişmemiş değerler. Morfoloji tamı tamına aynı, sayı aynı, hız %1 artmış, %7.5'den %8.7'ye çıkmış o kadar. Eşim çok üzüldü, ben de ama napalım bu da bizim imtihanımız. Hep hayalim hamile olduğumu tesadüfenizim öğrenip eşime sürpriz yapıyorum şeklindeydi. Ummadığın anda hamile kalıyorsun falan. Ama şimdi emek etsek de olmuyor. Çok da yorucu olmaya başladı, afedersiniz gün aşırı falan yoruldum. Ben de çok üzülüyorum ama yılmamaya çalışıyorum. Eşime ürolog edeni konusunda hiöbirşey söylememiş, direk aşılama demiş. Biz de çok güvenemedik, özel bir dr. bulup gideceğiz, hayırlısı kızlar inşallah. Cumanız mübarek olsun...[/QUOT
evet canım sabretmemiz lazım haklısın.ama ben senin yaşadıklarını 3 sene önce yaşadım evicap ve klomen verdi gittik biraz yükselmişti aşılama dedi bizde gittik aşılama yaptık ben şimdiki kadar bilgili değildim kimseyede anlatmadığım için kesin olur diyodum düşünsene aşılama bu önemli bi olay mutlaka hamile kalmışımdır diyodum bide sonuç verdimki negatif hatırlıyosan yazmıştım yolda ağlaya ağlaya geldim diye çünkü sonuç verdikten hemen sonra adet olmuştum bari kan vermeseydim
neyse sonra gene ilaçlar içtik yok olmadı normalden bizde son çare para biriktirip tüp bebekle yapalım dedik doktor bize dediki siz benim en sevdiğim hasta türüsünüz kadının yaşı çok genç yumurtası çok iyi erkeğin spermi az sizin tutma ihtimali % 70 lerde dedi ben bu sefer garanti gözüyle baktım kan vermeye gitmeden bi gün önce komşularda dün gece rüyamda gördüm seni hamilemisin falan diyince Allah Allah dedim demek içlerine doğmuş kesin hamileyim ozaman dedim uçtum havalara o gece sevincimden uyuyamadım sabah kan vermeye gittik sonucu bi aldıkki doktor çocuklar olmamış sonuç negatif dedi bide gayet normalmiş gibi söyledi ve bizi gönderdi o an ağlamadım içime attım ama keşke ağlasaymışım inanın saçlarım beyazladı üzüntüden sonra tabi günlerce ağlama koliklerine girdim o ayrıı mesele.ya tüp bebeğe gitmeden önce insanın bi umudu oluyo en azından tüp bebek yaparız diye ben bu umudu yitirdikten sonra çok kötü oldum.Ama şunu anladım doktor ilaç kür hepsi bahane kurban olduğum Allah ol derse olur zaten kuranı türkçesinden okuyorum şöyle yazıyo "ancak ben ol dersem olur ben izin vermessem rahim içine perde koyarım, bide şöyle yazıyo istediğime kız evlat istediğime erkek evlat istediğimede hem kız hem erkek veririrm " ya düşünsenize Allahın herşeye gücü lyeter eğer bize şimdilik vermiyosa illaki bi hayır vardır.Allahtan gelen herşeye razıyım hamdolsun rabbime. işte anlayacağın böyle evrimim Allah sana tüp bebek yoluna girmeden bi evlat versin inşallah o tünele girince beni daha iyi anlarsın kuzum.belkide benim sizden daha karamsar olmamım sebebi budur.ama artık karamsar şeyler söylemeyecem kendi kendime söz verdim.10 kere tüp bebek yaptırpta hamile kalanlar var ama biride aynı onuda Allah yardım etsin ol desin inşalahhh karnımız bebeişlerle dolsun inşallahh.ammada yazmıışım ha içimi döktüm valla
Canım çok haklısın, ne diyebilirim ki. Ben de Meryem suresinin, Keyf suresinin mealini okuduğumda diyorum Rabbim isterse olur, herşeyin elbet bir anlamı var diye.Ama işte gönül ferman dinlemiyor, "ya hiç olmazsa" sorusu insanın beynini kemiriyor.İşte bu da bizim imtihanımız, Haverciğimin de dediği gibi, Selbum. Kızlar ne şanşlıyız ki, yine imanımız var sığınacağımız, Allah sevgimiz, O'na güvenimiz var. Etten kemikten birine değil, gücü kudreti herşeye yeten, bizi hiç yoktan var eden, bize ruh üfleyen Allah'a sığınıyoruz. Ben lisansta okurken karı-koca iki hocam vardı, hiç çocukları olmamış, ateistlerdi. Belki de bu yüzden ateist oldular kim bilir. Çok merhametiz değillerdi ama davranışları dengesizdi. Sığınacakları limanları yoktu, ne yazık...Biz kazananlardan oluruz inşallah. Bilmiyorum, belki böyle düşünmek de doğru değil ama hep diyorum ki "Rabbim beni seviyorsun ve günahlarımı döküyorsun inşallah". Sonra düşünüyorum, ne yaşadım ki daha ben ama yine de çok zor. Sokakta bebeklere bakarken bile ızdırap çeker oldum. Anneyle bebeğe dalıp gidiyorum. Nişanlıyken kürtaj olan, hiç de ahlaki davranışlarından haz etmediğim arkadaşımın normal yolla ikizleri oldu, hiç tedavi olmadan ki kürtajdan sonra hamilelik zor derler, hayretler içinde kaldım. Allah bağışlaşın elbette evlatlarını ama onun bebekleri 1 yaşını geçti, biz de tık yok. Bunları düşünürken bile kendime kızıyorum, Allah'ın takdiri, sana ne, için fesat işte diyorum ama elde değil. İnsan kıyaslıyor. Günahkar kullarız işte. Kimsenin hiçbirşeyine imrenmedim, çok şükür ama bir ananın kucağında süt kokan bebeği görünce içim acıyor. Allah yardımcımız olsun Selbum, Haverim ve buradaki bütün arkadaşlarım...