Birincisi, acilen her yerden engelleyin.
Size ulaşma şansı kalmasın.
İkincisi, gitmekle sizin hayatınız için en doğrusunu yapmış. Muhtemelen bu size iyi gelen birkaç yönü uğruna sürdürecektiniz çünkü.
Ve son olarak, ayrılığınız çok yeni kendinize biraz zaman tanıyın. O ağlama nöbetleri gelecek, gidecek, gelecek gidecek. Araları açılacak, seyrekleşecek, ve bi akşam yatarken bi bakacaksınız tüm gün aklınızın ucundan bile geçmemiş.
Ayrılıklar böyle. Tavsiyem, yaşadığınız hayal kırıklığıyla savaşmayın. Akışına bırakın. Üzüldüğünüz anlarda "üzülmemem lazım" diye kendinizle mücadele etmeyin. "Evet üzgünüm, haklı olarak üzgünüm, ama birazdan geçecek" diyin, ağlayın ve atın içinizden. Gözyaşı da şifadır.
Hepsi geçecek merak etmeyin, çok güzel bir hayatınız olacak