- Konu Sahibi uzgunbiri34
-
- #121
Batı doğu meselesi değil bu.
Batı doğu meselesi değil bu.Dini inanç gereği değil bu. L*eş zihniyet. İslam'da böyle bir kavram yok. Konuyu dine çekmek istemiyorum İslam ı da savunmuyorum. İslam peygamberi ve sahabe eşleri boşanmış ve dul kadınlar idi. Her konuda dindar takılanlar bakire olmayan kadınlara karşı kindar..halbuki peygamber sünneti
Her nedense böyleleri ülkenin batısından kız almakta ısrarcı olurlar. Analarının bulduğu kızları istemezler beğenmezler.
Birincisi bu sorunları herkes yaşamıyor. İkincisi bu sevgi değil hastalık. Aşırı takıntılı birisi. Bu tarz erkekler köprüyü geçen kadar öyle davranır, yemin etmesine aldanma yine bir tartışmada aynı konuları öne sürer. Zamanla alışırsın, her yerden engelle iletişim kurma bence artık. Evlenip başını yakmaktansa şimdi üzülmen daha iyi.Ayrıldık galiba. Çok ama çok kötüyüm. Sevdi beni çok ona eminim. En sonunda bi kıyafet için bizi bitirdin dedi. Herkes yaşıyor bu sorunları dedi. Diğer geçmiş konularını aşmıştım yemin ederim dedi. Sen ne dersen yaparım sadece seninle evlenmek istedim diye yalvardı. Çok ama çok zordu. Şuan çok kötüyüm. Ama yapamadım, cesaret edemedim.
Hadi inşallah. Döneceksin gibi bir izlenim alıyorun ben.Saatlerdir yalvarıyor bana, kendimi çok farklı gösterim diyor pişmanım yemin ederim ben öyle biri değilim diyor. Of içim parçalanıyor. Ancak aileme haber verdim ve arkamdalar, dönüşü olmaz gibi bu saatten sonra, zaten ailem kabul etmez
Bu konuyu inceledim biraz, gördüğüm birkaç şey beni çok etkiledi.
Sözlüm de bana bir defa jinekoloğa gitmekten korktum diye “sen bacaklarını açmaya alışıksın neden korktun” demişti. Sonrasında bunun için çok defa özür dilese ve kötü bir niyeti olmadığını söylese de..
Bir de o konudaki hanımın eşi de rahmin hafızası var çocuk eski sevgiline benziyor gibi bişey demiş sanırım. Aynı bu konu evlilik teklifinin ertesi günü sözlümün dilindeydi. Tıpatıp aynısı. Bunun bilimsel olmadığını söylediğimde de kendisinde çok büyük travma olduğunu ve anca dua ederek bunu aşabildiğini falan söyledi bana… bilemiyorum. Bunlar için çok kez konuştuk özür diledi ama aşamıyorum.
Ben döneyim bile desem ailem bu saatten sonra hayatta kabul etmez ki ben de bu durumu kaldıramam. Gerçekten farklı mı gösterdi kendini, bu mümkün olabilir mi? Üzüntüsü çok gerçek şuan onu hissediyorum. Ama ona çok kez şunu dedim, birbirimiz için uygun değiliz..Hadi inşallah. Döneceksin gibi bir izlenim alıyorun ben.
En başta da söyledim, çok sevdiğinden değil kendisini kabullenecek başka birini bulamayacağından üzülüyor.Ben döneyim bile desem ailem bu saatten sonra hayatta kabul etmez ki ben de bu durumu kaldıramam. Gerçekten farklı mı gösterdi kendini, bu mümkün olabilir mi? Üzüntüsü çok gerçek şuan onu hissediyorum. Ama ona çok kez şunu dedim, birbirimiz için uygun değiliz..
Herşey ortada, sakın sakın. Sonradan ağlayacağına şimdi ağla.Merhaba,
Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.
28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.
Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.
Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.
Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.
Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.
Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…
Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.
doktor eşinizin bu muhabbeti biliyor olması lazımEşim kalp damar cerrahı. Şu yazdıklarınızı kendisine okudum şimdi g.tümle gülüyorum diyor çorbayı püskürttü gülmekten yarıldı adamcağız rahmin hafızası ne yahu totonuzdan uydurmayın diyor
Yalvarmasının sebebi kısmen de olsa gerçek yüzünü görmüş olmaniz. Ve tabii ki bir de egosu. Adam hala sadece sorun kıyafet diyor, ettiği hakaretin yanlış olduğunu düşünmüyor çünkü. Aynen öyle biri kendisi, igrenc zihniyeti zehirli diline vuran bir pislik. Umarım barışmazsınız. Köprüden önceki son çıkış bu.Saatlerdir yalvarıyor bana, kendimi çok farklı gösterim diyor pişmanım yemin ederim ben öyle biri değilim diyor. Of içim parçalanıyor. Ancak aileme haber verdim ve arkamdalar, dönüşü olmaz gibi bu saatten sonra, zaten ailem kabul etmez
Ya bilimselliği olmayan bir konu. Az çok bir iki makale ile görebiliyoruz bunu. Biz ikimiz de mühendisiz, akademik kariyerimiz var. Makale okuyan bilime inanan (!) güvenen insanlarız. Ama bunu getirdi bana zamanında, bunu unutamadım hiçdoktor eşinizin bu muhabbeti biliyor olması lazım
eski cinsel ilişkilerden kalan materyalin kadın rahminde etki yapması filan gibi konular teee 1800'lerden beri iddia edilen (ama kanıtı olmayan) bazı iddialar, yeni değil, bize özgü de değil, koyu hristiyan pek çok sekt de bu iddiaları senelerce dile getirmiştir.
hatta bundan dolayı çocuk istemediğini, de söyledi. Bu daha da aşamayacağım bir durumdu, sonradan aştı kendisi tamam dedi vesaire ama ne kadar kırıcı… evlilik teklifini kabul ettim 1 gün sonra bunu yaşadık. En mutlu olmamız gereken zamanlardıYa bilimselliği olmayan bir konu. Az çok bir iki makale ile görebiliyoruz bunu. Biz ikimiz de mühendisiz, akademik kariyerimiz var. Makale okuyan bilime inanan (!) güvenen insanlarız. Ama bunu getirdi bana zamanında, bunu unutamadım hiç
çünkü unutulabilecek bir şey değilYa bilimselliği olmayan bir konu. Az çok bir iki makale ile görebiliyoruz bunu. Biz ikimiz de mühendisiz, akademik kariyerimiz var. Makale okuyan bilime inanan (!) güvenen insanlarız. Ama bunu getirdi bana zamanında, bunu unutamadım hiç
İstanbulda bulunan ülkenin en iyi 2 üniversitesini söyleyin desem size, o söyleyeceğiniz 2 üniversiteden birinden mezun kendisi. Yani öyle inanmak istiyor, kafasındaki düşünceler çok acayip, bir açıklamasını bulmak çok zorçünkü unutulabilecek bir şey değil
sizinki mümkünatı olmayan bir alttan alma. olmayacak bir uyma çabası...
bazı şeyler alttan alınabilir, (ha burada "ne gerek var, tam olarak kültürüne uygun, kafa dengin birini bul" da diyeceklerdir, elbette %100 uyumlu olunsa, hiç pürüz olmasa, misss. ne güzel olduru. ama benim gördüğüm o biraz zor.)
neyse %100 uyulmuyor da olsa, bazı konular var yani altan alınamayacak, bu dedikleriniz de onlardan birisi.
üstelik bir de mühendis, (güya!) eğitimli adam. asla değmez.
bakın eğitim olarak denk olmasanız belki "tamam cahillik ettim, büyük b.k yedim" filan der, ona göre düşünürsünüz, bu öyle bir şey de değil saf yobazlık.
saf yobazlık kadar uğraşılamayacak, başa çıkalamayacak az şey var.
değil.İstanbulda bulunan ülkenin en iyi 2 üniversitesini söyleyin desem size, o söyleyeceğiniz 2 üniversiteden birinden mezun kendisi. Yani öyle inanmak istiyor, kafasındaki düşünceler çok acayip, bir açıklamasını bulmak çok zor
İlk defa vu tarz bir derde pat diye olmaz diyemedim desem.. :/ durumunuz zor gerçekten şöyle ki: mantık olarak bence evlilikte kesinlikle iki kişi evlenmiyor sadece. Ben ailesiyle mi evleniyorum desek de ailelerin denkliği çoooook önemli bir şey. Bence sorun yaşarsınız kesinlikle ve bu sorunlar cicim ayları sonrası aşılabilir boyutta mı olur emin değilim. Şahsen aileleri inanılmaz denk olan bir evliliğim var ve en büyük şanslarımdan biri olarak görüyorum bu durumu. Direkt olmaz diyememin sebebi tam olarak yazdığınız: “erkek arkadaşımla konuşunca ikna oluyorum ve sevgimiz ağır basıyor” demeniz. Neden bilmiyorum ama gerçekten sevdiğinizi hissettim okurken birbirinizi. Ama objektif olmam gerekirse bence çok zor, o kişiyi de o aile yetiştirdi bugün dövmeniz, alkolünüz, bekaretiniz, oyunuz buyunuz olur yarın başka şeyler çıkar kısıtlama, olmadığınız biri gibi davranmaya çalışma gibi sorunlar olur gibime geldiMerhaba,
Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.
28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.
Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.
Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.
Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.
Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.
Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…
Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.
Sakın evlenme sakınMerhaba,
Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.
28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.
Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.
Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.
Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.
Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.
Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…
Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?