Büyük kızım 3 yıldır pedegog, çocuk gelişimi ve şuan da çocuk psikoloğuna gidiyor. Hırçın, memnuniyetsiz bir çocuk olduğu için. Sürekli ağlar. Benim bilincim ile bu tedavilere başladık biz. Çocuk diye bırakamadım profosyonel yardım alsın istedim. Üstelik diabet hastası benim kızım ve buda benim gözlemlerim ile ortaya çıktı. Doktorumuz eğer fark etmeseydiniz komaya bile girebilirdi dedi allah korusun. Çok gözlemleyen, çokkk sabırlı bir anneyim ben. Benim çocuklarımın evde yaptığı tahribatı gören herkes biz olsak çoktan bağırırdık bu nasıl sabır diyor. Hiç mi kızmıyorum tabi ki kızıyorum ama eve zarar verdikleri için değil ev ne olucak eşya birbirlerine zarar verince kızıyorum. Ben 7 sene sonra anne oldum. Evlat yokluğunun ne demek olduğunu çok iyi bilirim. Şimdi iki yavrum var şükürler olsun ki.
Üstelik bak bir yazımda bitkisel uyku şurubu kullandık ama işe yaramadı dedim. Demek ki benim çocuklarım böyle.
İkisi de prematüre doğdu, küçük doğanlar genelde böyle hareketli ve uykusuz olurlar. Bu dünya da sağlıktan başka zenginlik yok benim için. Şekeri de olsa şükür ki sağlıklı varsın uyumasın, küçüğüm yoğun bakımda yattığı halde sağlıklı ya varsın uyumasın. Ben hep eğlenceye vuruyorum hayatı. Hayat bu başka türlü çekilmez çünkü.