Canım geçmiş olsunKızlar iyi geceler,
Uyku öncesi yazayım istedim.
Başım inanılmaz çatlıyor.
Bugün sabah kahvaltıya gidecektik ya benim arabayla gidiyorduk.
Hiç gitmediğim bir yol tabi biraz tedirgin oldum. Bir de park konusunda zayıfım. 1 arabalık park yeri vardı cafenin. Yolun karşısına park yerine hemen geçmem gerekiyordu. O an park yerine giriyordum. Tabi başka arabada yolda bekliyor diye biraz acele etmeye çalıştım. Meğer park yeri engebeliymiş. O an tedirgin oldum. ( benim için en korkulu park yeri bu tür yerler) Neyse toparlayıp gireyim derken yandaki park halindeki aracı çizdim. Benim arabada sıkıntı yok şükür. Neyse o an bir ağlama tuttu beni.
Araba konusunda çok hassasım biliyorsunuz.
Eşimle konuştuk. Kaç defa dedi boşver canına birşey olmasın gerisi boş. Stres yapma. Herkesin başına geliyor. Akşama yemeğe götüreyim. Neler demedi. İstemedim gitmeyi. Çünkü hiç modumda değildim. Kendime defalarca kızdım. Nasıl yaparsın bu saçma hatayı diye. Oysa karda yağmurda o kadar yolu gittim geldim. Çok şükür birşey yaşamadım. Ama böyle tuhaf yerlerde yaşıyorım ya.bilmiyorım belki de böylesi daha iyi. Araba hızlı ilerlerken başıma gelse daha kötü olabilir
Araba sahibi bayan da sağolsun hayır vardır bunda belki ben bugün işe gidecektim kötü kaza başıma gelecekti böyle olunca belki de engel oldu bu olay. Ben öyle bakıyorum dedi.
Arkadaşlarla kahvaltı yaptık.
Beni üzen şey tam böyle moda giriyorum birşey oluyor.bugün sabah ilk defa Elayı başka yoldan okula götürdüm.
Okul çıkışı Okuldan elayı aldım geldim.
Duşa girdim. Kendime gelmeye çalıştım.çok da ağladım. Elaya farkettirmeden.
Çok şükür olay sonrasında da arabayı ben kullandım. Eskiden olsa elimi sürmezdim eminim.
Biraz daha aşarsam iyi olacak.ama kendimi nasıl motive edebilirim bilmiyorum.
Benim araba maceralarım bitmez kızlar.
Bakalım yine yeni yeniden yollara düşeceğim sabah :)
Bunlar hep tecrübe oluyor