Selammm
Gelemiyorum duygu durum bozukluğu mu yaşıyorum napıyorum bilmiyorum.
Bi bakıyosun ağlıyorum bi bakıyosun bişi yok.
Ani değişimler yaşıyorum.
Kitaba başladım iyide geldi onu okuyorum.
Kıza bi dünya etkinlik dergileri aldım oyalamaya çalışıyorum.
Oğlan gidecek bi ona da hüzünlüyüm.
Ya yokken o düzene alışıyorum ama geliyor böyle ozamanda gitmesin istiyorum.
Yapacak bişey yok büyüyorlar hepsinin düzenleri var artık.
Eğitim sonra iş hayatı falan derken alışacağım.
İnsan neye alışmıyor ki?
Şu borç vs olayıda biraz gerdi beni bu ara ondanda bi sıkıldım.
Olmasaydı başka şeyler var daha hallolcak.
Onlar icin bütçe ayırırdım.
Oğlan pc kasasısını değişmek istiyor yaz'a değişirim dedi daha yüksek bisi alcak sanırım donanımlı.
50-60bin falanmış onun için biraz ayırmam lazım.
Dişlerine baslamisti 10bin kadar ona gidiyor. ( kanal, dolgu, 20lik çekim)
Ekimde benim cilt randevum var onu Kasım a atıcam.
Çocuklar büyüdükçe masraflar büyüyor kızlar buralar cok karışık yani.
Kızda nasıl olur bilmem.
Babamdan sonrada kendimi cok yalnız hissetmeye basladim.
Belki babamla cok yakın cok samimi bir baba kız iliskisi yoktu ama babam 1 gün bile ugramadan sormadan durmazdi.
Marketden gelse ilk benim zilime basardi kizi gormeden eve girmezdi.
Aksamlari gelir kahve isterdi
2 gün görmese sitem ederdi küserdi
Ben onun bakışından ne demek istedigini anlardım.
Dün benim ona aldigim kazagi gördüm ruyamdada o kazak uzerindeydi saatlerce ağladım.
Her balkona cikisimda gözüm onun oldugu balkona gidiyor
ama o yok.
O öldü sanki kimsesiz kaldım ben.
Oymuş herkesi ayakta tutan varken kızdıran yokken yoklugu en çok aranan.
Bazen ufacık seyler aşırı dokunuyor bana onunla ilgili en küçük şeyler bile icimi cız ettiriyor