Küçük detaylardan mutlu olabilen insanlar... Belki de şükürsüzüm...

Sağlıkla nefes alıp verdiğin için mutlu olmakla başlayabilirsin mesela sonra da sevdiklerin hayatta oldupu için vs mutlu olmak çok basit, beterin beterini düşün falan, ben de öyle bi insanım bi taş bile beni mutlu edebilir
 
Bende ufak şeylerle mutlu olurum en son 4 gün önce eşim bana kupa bardak almış üzerin de çok güzel bir yazı yazıyordu :) anaaammm ben havalara uçtum resmen bana pırlanta getirse bu kadar sevinmezdim net... eşimle yada sevdiklerimle yaptığım ufacık Bile birliktelik gezme vs ne olursa olsun çok mutlu olurum ve mutluluğum uzun sürer ki bir daha buluşsak yada tekrar bişeyler yapsak diye konuşuruz.
 
Merhaba güzel insanlar. Kısa bir süre sonra 23 yaşıma gireceğim. Kendimle ilgili karakter olarak, davranış olarak, hayata bakış açısı olarak, doğrularımı, yanlışlarımı, artılarımı , eksilerimi yazıp bunlardan ders almaya ve eksi taraflarımı tamamlamaya çalışıyorum. Yazım biraz uzun bu yüzden vaktinizi aldığım için özür dilerim, okuduğunuz için de teşekkür ederim... :)
Kendimde öyle bir şey fark ettim ki aslında küçük şeylerle mutlu olabilen bir insan değilmişim...
Küçük mutluluklar böyle insanlara sunulmuş bir lütuf bence... Ufacık detaylardan mutlu olan insanlara o kadar imreniyorum ki... Böyle tanıdığım insanlardan birkaç örnek vermek istiyorum ki derdim daha anlaşılabilir olsun. :)
Hayatımda tanıdığım küçük şeylerle mutlu olabilen en büyük örnek: Erkek arkadaşımın ablası...
Bulunduğumuz şehirde pek fazla gezilecek bir yer olmadığından her zamanki gibi AVM ye gezmeye gittik. Sonradan ablası da gelmek istedi kabul ettik. Biz erkek arkadaşımla o kadar sinema, oyun, yemek, alışveriş vb. aktiviteler yapmamıza rağmen ben gayet normal sıradışı bir şey görmezken, AVM ye evimin önünden sürekli otobüs geçmesine rağmen, "üff arabam olsa en azından otobüs kalabalığı, mont, şemsiye, poşet, sıcak soğuk derdi çekmem, bir yeri gezdiğimden tat alırım" diye düşünürken, erkek arkadaşımın ablası ev ile AVM arası 1 saat sürdüğü halde, yarım saat- 45 dk gezmek için geldiği AVM'de şöyle bir dolaşıp milkshake içmekten resmen mutlu oldu. O memnuniyeti yüzünde gördüm. (...Ki evlerine 10 dk. uzaklıkta da AVM var her zaman gitmesine rağmen...)
Konuşma sırasında "Annemle canımız sıkılınca atlıyoruz otobüse biraz dolaşıp birer dondurma yiyip dönüyoruz iyi oluyor bu AVM yıl seviyoruz" gibi bir muhabbet geçti. Şaşkınlığımı belli etmedim ama çok şaşırdım. 1 saatlik otobüs kalabalığına rağmen şikayet etmiyor ve mutlu olabiliyor.
Tanıdıkları geldiğinde yaptıkları çiğköfte,kısır partisinden, balkonda oturup içtiği közde kahveden, yaz akşamlarında kardeşiyle, arkadaşıyla yaptığı yürüyüşlerden, canı sıkılır saçına bir maşa yapar güzel bir foto çeker bazen bana atar ufak bir iltifattan mutlu olur. Bulunduğu o anın tadını çıkarıp başka şeyler düşünmeden sadece bulunduğu anı yaşayabiliyor. :)
Kuzenim... Benden birkaç yaş büyük. Diğer Polyanna' da O' dur. :) Meyveli sodadan, dondurmadan, minik pasta süslemelerinden mutlu olabilen birisi. Kendini mutlu etmek için kardeşine marketten küçük şeyler alıp mutlu olabiliyor. Yaptığı kahveyi şekerlemelerle süslemesinden, seneler önce hediye ettiğim not tutturacağına kadar... Bense o anlık mutlu olup oradan çıktığımda tabiri caizse eski mutsuzluğuma geri döndüm.
Yakın arkadaşım.. Bulunduğumuz konumun çarşıdan bir farkı yok.Hem aradığın her şeyi bulma, hem gezme, hem de ulaşım yönünden merkezi bir yer. Ama bana normal bir yer gelen oturduğum yer arkadaşıma göre tam gezmelik, canın sıkılınca at kendini dışarı, yarım saat gez kendine gel der hep. Bana geldiğinde gezdiğimiz zaman çok mutlu olur. Kendisinin evinin yakınlarında büyük bir park var bizim de tek eğlencemiz bu park buralarda başka kafa dinleyecek gezecek bir yer yok der. Yine de mutlu olmayı beceriyor.
YouTube' da video çeken bazı insanların sevdiği bazı insanların pek hoşlanmadığı Banu Berberoğlu... Kızı dikkatli incelediğimde fark ettiğim şey ufacık şeyden gerçekten mutlu olabiliyor. A. - B. - Ş. gibi market gezmesinden, pazar alışverişinden, abur cubur alıp piknik yapmaktan, minik bir bileklikten. Normal ihtiyaç alışverişi olarak gördüğüm şeyleri Banu Tad alarak yapıyor. Evet alışverişi bile tadını çıkararak yapıyor. :)
Köyümüz boy yeşilli bir yer. Dedemin evinin önünde bir çam var ki yazın böyle bir serinlik yok. Oraya çardak yapıldı ve herkes cam dibinde çay kahve içip manzarayı izlemek için ölüyor bitiyor. Çok keyif alıyorlar. Bense bundan keyif almak yerine aklımda hep düşünceler. Keyif almayı, diğer insanlar gibi mutlu olmayı beceremiyorum.
Bu insanların da kafasında milyon dertleri olmasına rağmen küçücük an, olay onları mutlu etmeye yetiyor.
Asla memnuniyetsiz bir insan değilim. Bu anlattıklarımın bir çoğuna ben de mutlu olan biriyim. Fakat benim mutluluğum o anlık. Mutlu oluyorum sonra geçiyor. Anlattığım insanlar bunları anı olarak biriktirebilme kapasitesinde. Güzel detaylar görebiliyor. Herhangi bir anı gülümsemesine sebep olabiliyor.
Kıskançlık huyum yoktur. Kıskanmıyorum. Sadece küçük şeylerden büyük detaylar görebilmelerine imreniyorum. Aranızda böyle insanlar, böyle tanıdığı olanlar da vardır elbette. İnanın ben de böyle olmayı istiyorum. Ben de küçük şeylerden mutlu olmak istiyorum... Nedir acaba bendeki bu eksiklik...
Aynı sorun bende de var :KK43:
 
yazıyı okuyunca kendimi gördüm, küçücük bir çorap bile mutlu olmama yetiyor şükürler olsun. O anlık mutluluk sonrasında giyerken aldığım keyif...
veya çocuğuma aldığım ufak bir hediye, komşumâ aldığım hediye , bana verilen ufacık bir hediye bile...

veee en çok şu annesiyle çıkıp dondurma yemekten keyif alan kişiye imrendim...
Bende annemle çıkardım keyif alırdım mutlu olurdum. ama şimdi benimle değil çok zor onsuz yaşamak...

mutlu olmak için ne çok sebeplerin var...
annen baban , büyük babanın köydeki evi vs... bunların hiçbiri bende yok.

velhasılı kelam , şükret bakıp bakıp şükret tefekkür et bak o zaman herşeyden tad ve huzur bulacaksın...

benim ev kira küçük bir bahçesi var. yaz aylarında komşularla kahve içip çocukları rahat bıraktığımız minik bir parkımız var. ona bile nasıl şükrederim... kendi evim büyük parkı bahçesi spor sahası denize yakın ormanın dibinde. ama iş imkanlarından dolayı gidemiyorum . elimde olana razı olmaya çalışıyorum, kısmetim burdaymış diyorum.

çok gençsin , dolu dolu şükürlerle yaşa hayatını devamı bollukla gelsin. ve bunun farkında olmanda çok anlamlı. hayatında bol mutluluk huzur seninle olsun.
 
Küçük şeylerden mutlu olmayı sevmiyorum. Bu işin dertsizlikle alakası da olduğunu düşünmüyorum.
Çok üzüldüm konuyu okurken duygulandım. Aklıma ablam geldi.
Hayatı dertle kederle,sonrasında hastalıkla geçti. 47 yaşında erkenden vefat etti.
Oysa o hep şükrederdi. 5 lira'ya bir şey alsa mutlu olurdu.
Çöplüğün ortasında minicik yeşil çimler bile onu mutlu ederdi.
Ne oldu ki sonuç?

Onemli olan sonuc degildir belki de. Bunu dusundunuz mu hic?
Sukretmek ani guzellestiren bir sey. Anda kalmak. Teslim olmak. Ic huzur.
Mekani cennet olsun ablanizin.
Kulun hastayken bir ah demesi, titremesi milyonlarca gunahini dokermis.
Hastaligi gunahlarina kefaret olmustur insallah.
 
Küçük şeylerden mutlu olmayı sevmiyorum. Bu işin dertsizlikle alakası da olduğunu düşünmüyorum.
Çok üzüldüm konuyu okurken duygulandım. Aklıma ablam geldi.
Hayatı dertle kederle,sonrasında hastalıkla geçti. 47 yaşında erkenden vefat etti.
Oysa o hep şükrederdi. 5 lira'ya bir şey alsa mutlu olurdu.
Çöplüğün ortasında minicik yeşil çimler bile onu mutlu ederdi.
Ne oldu ki sonuç?
Allah rahmet eylesin , inanın çok iyi insanlar hep acı çeken taraf gibi geliyor bana da , çok üzüyor beni bunu destekleyen hikayeler okuyunca ...:KK43:
 
Galiba bende küçük kız çocuğu gibi herşeyden mutluluk duyanlardanım bir keresinde eşimin teyzesi bana minicik mandal gibi birşey hediye etti mutfak havlularına kıstırıp asıyorsun havlun düşmesin diye değişiğime gitti omladar mutlu oldum ki boyutuda belki 25 krş kadar bir mandal ertesi gün kızkardeşime gösterdim bakk eşimin teyzesi bunu hediye etti ne güzel değil mi havluya taktım dedim, kardeşim şu mandala mı mutlu oldun Allah aşkına şaşırıyorum bazen sana ben olsam hayatta onu hediye diye ciddiye almazdım dedi herkesin bakış açısı farklı kardeş olarak biz bile bu kadar farklıyken he r insanın da aynı mutlulukları, mutsuzlukları yada duyguları yaşamasını bekleyemeyiz :)
 
Suanda dibine kadar mutsuz hisseden biri olarak seni cok iyi anliyorum. Guzellik goren gozde derler ya biraz boyle sanirim hayat.
Bu durum kisinin yine kendisinden kaynaklaniyor bence. Mesela hep mutluluk durumunu sorgular misin. Karamsar misindir. Ya beklentilerin hep yuksek midir.

Ben kucuk seylerden mutlu olamadığını takılara bakis acimdan farketmistim. Bir taki alirim mesela. Cok begenmisimdir. Bir kez takarim sonra ya kaybederim ya da unuturum gider. Kucuk seylere deger bile vermedigimi farkettim kaldi ki bunlardan mutlu olayim. Dahasi yeni bir yer dogal bir guzellik gormek, ki bence kucuk bir sey degil bu, bile beni gercekten mutlu hissettirmiyor gibi hissediyorum. Insanlara baktigimda buyulenmis gozler keyifli suratlar görüyorum. Hayat ben gibilere cok zor. Kendi kendine zorlastiranlara...ama elde degil
 
Ben bahsettiginiz insanlardan biriyim ama bu nasil baskasina ogretilir bilmiyorum cunku kendimi bildim bileli boyleyim ben
Mesela gecenlerde burda da yazmistim , sabahlari balkona cikip kahve icmeyi ve karsidaki parki seyretmeyi cok seviyorum , o kadar mutlu ediyor ki beni tum gunumde guzel geciyor icimdeki o mutlulukla
Bi arkadasima da bunu anlatmistim , benden foto istedi , oyle bir anlatiyorsun ki karsinda bogaz var sanki demisti
Fotoyu gorunce de şok oldu , bizim mahalle parki bundabundan guzel , nesi keyif veeiyor bunun sana dedi ama iste benim icin yikik dokuk park bile mutluluk verici , kus sesseslerini dinlemek , yoldan gecen cocuklar , gunesin piriltisi , agaclarin yapraklarinin sallanisi , hepsi beni inanilmaz mutlu ediyor , ama bunun tarifini size yada baskasina vermevermem mumkun degil maalesef
 
X