Küçük bir anket

Yanlış anlaşılacak bir şey yok, Allah göstermesin annelerimiz veya babalarımız elden ayaktan düşse elimizden geleni yaparız hastalık düşkünlük hali müstesna ama anneniz Allah sağlık versin, sağlıklı eli ayağı tutan bir kadın, burada mevzu annenizin ergenlik çağında bodoslama evlilik yapmış biri gibi davranması, anneniz eşiyle küsünce baba evine sığınan kızınız gibi olmuş, siz resmen rolleri değiştirmişsiniz.

Çok eskiden beri de her derdini direkt size yansıttığından artık yorulmuşsunuz, ki bence haklısınız.

Annedir elbette saygı hürmet gerekir fakat sizin ki saygıyı hürmeti geçmiş, evlatlık duygularınız suistimal ediliyor.
Ben bazı konularda katı bir yapıya sahibim, katı olduğum şeylerde düşüncelerim başkalarına ters de gelebilir lakin 40 yaş ve üzeri insanların 2. evlilik yaparken sanki toy ve tecrübesizmiş gibi hareket ederek yanlış seçimler yapması, sonrasında da dert yanmasına kızıyorum.

Hadi diyelim çocuklarına yük olmamak için evlilik yapmak istedi o zaman doğru kişiyle evlenecekti, bu yaşına kadar olgunlaşmamışsa, yaşadıklarından ders çıkarmamışsa, hayatı sürekli sızlanarak yaşıyorsa tek suçlu kendisi.

Babanızla boşanmışlar, demek ki ortada sorunlar vardı ayrılmaları gerekti, 27 yıldır evliyim o yüzden ziyadesiyle evlilik tecrübem olduğunu düşünüyorum, insanların evliliklerinde sorunlar varsa eninde sonunda boşanırlar, bu sorunlar birden ortaya çıkmaz, şiddet, kumar, aldatma vb yoksa yılların birikmişliği vardır, velhasıl evlilik baştan beridir teker tokmak gidiyordur, o zaman kadın çıkar yol arayacak, sorunlu evliliğe birkaç çocuk yapmayacak, ekonomik özgürlüğünü eline alacak vakitlice de ayrılacak ama bizde bazı kadınlar hiçbir şey yapmıyor çocuklarım için deyip oturuyor, sonra boşanmaya gönlü olunca sizin için durdum deyip evliliği boyunca yaşadığı her şeyi çocuklarının sırtına yüklüyor, yetmiyor ekonomik sebeplerle yeniden evlenmişse bunu da çocuklarına mal ediyor.

Direkt demeseler de yıllarca ben sizin katlandım, şimdi sıra sizde der gibi davranışlarla çocuklarına vicdan yükünü bırakıveriyorlar.

Sanırım annenizin yaptığı da bu, siz de anneniz diye ses çıkaramıyorsunuz lakin gün gelecek patlayacaksınız, aranızdaki anne evlat sevgisi tükenmeden harekete geçin, artık resti çekin.
 
Son düzenleme:

Yukarıdaki mesajımda da belirttiğim gibi konunuzu daha önceki mesajınızdan da biliyorum. Babanızı ve şimdiki eşinin yatak odası konularına kadar size şikayet etmek isteyen sınır bilmez, bencil, maddi manevi tatminsiz bir kadın anneniz. (kusura bakmayın)

Sizin hatanız bu durumlarda gel bizde kal demeniz, buna alıştırmanız.

Bakın üşenmiyorum tekrar yazıyorum. İlk telefon konuşmasında iyice anlatın. Kusura bakma anne kocana küsüp bana gelmeni, uzun uzun kalmalarını artık doğru bulmuyorum deyin. İyice düşün eğer boşanmak istiyorsan senin hayatın kendi evine yerleşir orada yaşarsın ben de evlat olarak haftada bir gün uğrarım sana. Yapabileceğim başka bir şey yok. Kendi hayatıma yoğunlaşmak istiyorum. Senin kocanla tek bir sorununu bile duymak istemiyorum deyin. Bize sadece bizi özlediğinde kısa süreli gelebilirsin, başka türlü kocana her küstüğünde bunu yapmanı kabul edemem deyin. Şimdiye kadar yeniydiniz, alışana dek olur böyle diyordum, artık yeter deyin açıkça

Anneniz sağlıklı ve genç. 50 yaş daha nedir ki geçen yıl 50 yaşında bir öğretmen arkadaşımız yeni evlendi bizim.

Anneniz olduğu için vicdan yapmanız çok yanlış boşanıcam demiş, yeniden evlenicem demiş doğrusunu yapmış sen bilirsin demişsiniz. Anneniz diye kocasına triplerini, yeni gelin kaprislerini, yatak odası sorunlarını, maddi taleplerini yaptıramıyor diye kaprislenmelerini de çekmek zorunda değilsiniz.

Böyle bir evlatlık görevi dinen de aile kültürümüzde de yok. Kendisi hatalı ama siz de hatalısınız bunu halen bu şekilde sürdürerek.

Evi bekletin şimdilik derim. Boşanmaya kesin karar verirse kendisine uygun bir daire alır oturtursunuz belki. Ama asla bizimle oturursun boşanınca demeyin artık. 50 yaşında bir kadın otursun kendi evinde. Yanlız yaşamayı da göze alsın boşanma kararı alırken. Yoksa bunu en baştan başka bir evlenme kararıyla bile tekrar tekrar yaşamanız ihtimal dahilinde (yapmaz demeyin psikoloji bilen insanım ve örneklerini gördüm inanın)
 
Evet
Bugün aradım, içimde ne varsa söyledim. Eğer söylemeseydim bana soğuk davranıyor istemiyorlar artık dicekti.
Annemin babamdan çok çektiğini biliyorum, ama hep mutsuz ve karamsar bir insan olduğunu da biliyorum. Boşanmasını kabul ettim ancak yangından mal kaçırır gibi evlenmesini istemedim. Yıllarca sıkıntı çekmiş, zor bir evlilik geçirmiş bir insanın psikolojisi ne kadar iyi olabilir?
Bu yaşanılanlarda benim hiç suçum yok o yüzden vicdanım çok rahat. Bazen kendimi vicdanen rahatsız hissediyorum ancak olan herşeyi düşünerek içimi rahatlatmaya çalışıyorum
 
normal daire
 
Vicdanen rahatsız hissetmeyin, söz konusu ebeveynler olunca toplum bize hep bir suçluluk duygusu yüklüyor, onlar bizi doğurdu büyüttü, sırtında taşıdı şimdi bizde hissi oluşuyor.
Evet sırtımızda taşıyalım ama hastalık, düşkünlük, maddi olarak bize ihtiyaçları olduğunda yapalım bunu.

Anneniz cefakar bir kadınmış babanızdan çekmiş kabul lakin zor bir evliliği yıllarca sürdürüp psikolojisini Allah bullak eden kendisi, psikolojik destek almasını istediğinizde bunu reddeden yine kendisi.

Sorunlu bir evliliği bitirdikten sonra yeniden evlenmeye karar veren de kendisi, insanlar kendi seçimlerinin sonuçlarını yaşar ama bazı insanlar yaptıkları seçimlerden mutlu olmayınca aynı anneniz gibi suçu başkalarına atar.

Babanız cefa çektiren biriyse o cefayı çekmeyi seçen anneniz, cefa çektiği evliliğe sizleri dünyaya getirme seçimini yapan da anneniz, diğer mesajımda bahsettiğim gibi ben bazı konularda katı biriyim, kötü evliliklerde erkekleri de suçlarım onlar da az değildir ama çocuklarını o evliliğe mahkum eden anneleri, adam eli kanlı psikopat değilse sanki başka çıkış yolu yokmuş gibi davranarak ısrarla evlilik yürüten kadınları daha çok suçluyorum çünkü yaşı büyük de olsa küçük de olsa olan o evlilikten doğan çocuklara oluyor.
 
Büyük evi asla satmayın, çözüm olacağına inanıyorsanız küçük bir daire kiralayın, 2 katlı evi de kiraya verin. anneniz sorarsa maddi açıdan sıkıştık deyin.
 
Dün konuşma yaptım uzun uzun anlattım. Sizin yazdıklarınıza benzer şeyler söyledim
Ne yapmak istiyordum diye sordum. Bilmiyorum dedi
Eğer ayrılmak istersen sana burdan ev tutarız ama bizim evde çok zor oluyor. Hem sana hem eşime dedim. Sende rahat edemiyorsun dedim
Evet ben hiç rahat edemiyorum zaten sizde kalmak istemiyorum dedi
Bak beni yanlış anlama,devam edicem dersen de lütfen bana her sıkıntını anlatma çok etkileniyorum, bekar olduğum dönemdeki gibi dinleyemiyorum artık benimde bir hayatım var işim stresli dedim.evlenicem dedin birşey demedim ama lütfen artık bir mutlu ol kafana herşeyi takma.bana çok büyük birşey olursa anlat sadece dedim.
Ben zaten sizde yaşamak istemiyorum, adam boşanıcam diyene kadar ayrılmıcam dedi
Böyle yani ama rahatladım konuştuğum için.
Ama son söylediğiniz doğru olabilir, annem 3.ye evlenebilir gibi geliyor
 
Anne babanızın eski evini niye aldınız onu anlamadım.
Yani ben ev değiştirecek olsam asla aklıma annemlerin evi gelmezdi.
Çocukluğum geçmiş orada iyi hoş da bu saatten sonra daha farklı evlere özenirdim.
 
Annemin burda savunulacak hiç bir tarafı yok farkındayım.evlenmesindeki amaç kardeşime muhtaç olmamak onun önünü kestiğini düşünüyordu ancak 1 sene olmadan evlendi. Ben ona evlenme demedim çünkü gerçekten mutlu olmasını istiyorum ama hiç tanımadan evlendi.

Yani konuşma yaptım annemle ancak bazen kimsesi yok çok mu tahammülsüzüm diye düşünüyorum ancak yaşadıklarım aklıma gelince kendi seçimi diyorum.
İnsanın yaşı geçince tahammül sınırı azalıyor. Yıllarca annemin sorunlarını dinledim, yardım ettim ancak artık dinlemekten sıkıldım, eskisi gibi değilim. Bunun için bana kızmaya hakkı yok diye düşünüyorum
En büyük hatam tartıştıklarında gel demem oldu
 
Anne babanızın eski evini niye aldınız onu anlamadım.
Yani ben ev değiştirecek olsam asla aklıma annemlerin evi gelmezdi.
Çocukluğum geçmiş orada iyi hoş da bu saatten sonra daha farklı evlere özenirdim.
Çocukluğumun geçtiği bir ev değil, yeni alındı ancak bu evde boşandılar.
Ev çok güzel her gelen beğeniyor ancak ben mutlu değilim, eşim içinde değişiklik yapalım belki alışırsın dedi ancak ben emin değilim
Kafam çok karışık
 
Yooo asla ev kötü demedim,eminim çok da güzeldir.
Sadece ben geçmişe dair bir anıyı üzerimde taşımak istemezdim.
Hele ki ev gibi sürekli içinde olduğum mekan.
Anlatamadım ama neyse...


Hayırlısı ile güle güle oturun inşallah.
 
Daire büyük oldugu icin gelmiyordur sonucta.
1+1 de de otursanız gelecek.
Gidecek yeri yok .
Kücük eve gecerseniz,sizinde evinizde problem olur biyerden sonra.
 
Adam giydirmeyi yedirmeyi gezdirmeye seviyorsa anneniz de yesin içsin giysin gezsin.
Evet yaşı genç ama ille de eve eşya mi doldurmak lazım.
Benim de hayalim bu,çocuklarımın egitimi bitince aynen onları yapacağım.
Bardağın dolu tarafına baksın.
Annem de bazen babamla takisiyor,pek aldırış etmiyorum, cunki ben de cocukluktaki sorunlarımda karşımda bir yardimci bulamadim, kendi çözümümü urettim mecburen.
O halde bunu yetişkin bir insan da yapabilir...
 
Bence iki katli ayri bir yer olsun.senin kendine ait ayri bir yerin olsun onun ayri alani olsun.Allah yardimcin sun zor iş
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…