- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 358
- 45
Ben bu günlerde küçücükken büyüklerimin evde nasıl her şeyi özenle kullanıp nasıl ekonomi yaptıklarını hatırlamaya başladım.
Çünkü hiç farkında olmadan önemsiz gördüğümüz davranışlarımızla öylesine savurganlık yapıyoruz ki dünyamızı kendi ellerimizle her birimiz hızla sonuna götürüyoruz ve bundan hepimiz, siz de, ben de sorumluyuz!
Geçenlerde markette plastik torba bulamayan müşteriler firmaya çok kızdılar, satıcılara söylendiler… O plastik torbalar yok olmuyorlar, doğanın soluğunu kesip boğuyorlar. Çocukluğumda annem file torbalarla pazara çıkar, 3 hamur kese kağıtlarında alırdı her şeyi. Üstelik bu kese kağıtları evde özenle katlanıp bakkallara iade edilirdi, ayrıca renkli cıvıl cıvıl pazar torbalarımız da vardı!
Yine geçenlerde, bir arkadaşımla şık bir yemek davetine katıldık. Yiyemeyeceğimi bildiğim bir tabağı geri çevirdim diye beni ayıpladı; “Yer gibi yapıp ucundan dokunup tabakta bırakmak daha şık olurdu!” diye. Kibarlık adına çöpe attığımız yemeklere acıyor. açlık çeken dünya insanlarını hatırlıyorum. Annem bayat ekmeklerden tatlılar, artan yemeklerden nefis çorbalar yapardı.
Her gün duş alanların duş almayanlara nasıl baktıklarını görmek de beni şaşırtır hep.. Duş alma alışkanlığımız sayesinde sabunlanmayı unuttuk. O duş jelleri köpürdükçe durulamak o denli zorlaşıyor ve durulanmak için bol bol su harcıyoruz. Oysa duş almak sadece terimizi akıtır, yıkanmanın yerini tutmaz. sadece hoş bir duygudur!
Bulaşıklarımızı da sabunla yıkamak yerine deterjanlarla bol su harcayarak temizliyoruz. Toprağın hiç sevmediği deterjanlarla… Ama deterjanın suyun olmadığı yerlerde yağlı kapların çamurla temizlendiğini bilir misiniz?
Ve kentlerimizde yollar, bahçeler, her karış toprak asfaltlanarak suyun toprağa geçmesi engellendi, yağan yağmur asfaltta buhar olup kayboluyor… Kimi insanların da gölge yapıyor, eve böcek girer diye bahçelerindeki ağaçları kestiklerine tanık oldukça insanlığımdan utanıyorum. Kent yollarda yürürken gölgesinde serinleyeceğimiz ağaçlar da trafiğe yol versin diye birçok yerde katledildi.
Enerji sorunu yaşarken mekanlarımızı bizi üşütecek derecelerde soğutuyoruz, üstelik klimaların sağlığa ne kadar zararlı olduğunu bile bile…Ama çok daha sağlıklı olan vantilatörlerle nostaljik bir güzelliği olan tavan pervaneler hem daha sağlıklı hem de daha estetik!
Buzdolabında da ekonomik alışkanlıkların zamanı… Örneğin buzluktan buz çıkarıp raflara dağıtmak bile işe yarıyormuş, sıcak yemek koymamak da…
Kaç kişinin evinde kalmıştır masa örtüsüyle asorti kumaş peçeteler? Kağıt peçeteler, kağıt havlular kullanmamak kaç tane ağacı kurtarıyor…
Ben artık cebimde, eskisi gibi köşeleri işlemeli aileden kalma mendilleri taşıyorum.
Bilgisayarımı artık devamlı açık tutmuyor, düşük enerji harcayan ampullerle aydınlanıyorum. Yine de dünya tüketiliyor, benim ulaşamayacağım bir yerlerde!
ya siz????
sevgilera.s.
nil otova
Çünkü hiç farkında olmadan önemsiz gördüğümüz davranışlarımızla öylesine savurganlık yapıyoruz ki dünyamızı kendi ellerimizle her birimiz hızla sonuna götürüyoruz ve bundan hepimiz, siz de, ben de sorumluyuz!
Geçenlerde markette plastik torba bulamayan müşteriler firmaya çok kızdılar, satıcılara söylendiler… O plastik torbalar yok olmuyorlar, doğanın soluğunu kesip boğuyorlar. Çocukluğumda annem file torbalarla pazara çıkar, 3 hamur kese kağıtlarında alırdı her şeyi. Üstelik bu kese kağıtları evde özenle katlanıp bakkallara iade edilirdi, ayrıca renkli cıvıl cıvıl pazar torbalarımız da vardı!
Yine geçenlerde, bir arkadaşımla şık bir yemek davetine katıldık. Yiyemeyeceğimi bildiğim bir tabağı geri çevirdim diye beni ayıpladı; “Yer gibi yapıp ucundan dokunup tabakta bırakmak daha şık olurdu!” diye. Kibarlık adına çöpe attığımız yemeklere acıyor. açlık çeken dünya insanlarını hatırlıyorum. Annem bayat ekmeklerden tatlılar, artan yemeklerden nefis çorbalar yapardı.
Her gün duş alanların duş almayanlara nasıl baktıklarını görmek de beni şaşırtır hep.. Duş alma alışkanlığımız sayesinde sabunlanmayı unuttuk. O duş jelleri köpürdükçe durulamak o denli zorlaşıyor ve durulanmak için bol bol su harcıyoruz. Oysa duş almak sadece terimizi akıtır, yıkanmanın yerini tutmaz. sadece hoş bir duygudur!
Bulaşıklarımızı da sabunla yıkamak yerine deterjanlarla bol su harcayarak temizliyoruz. Toprağın hiç sevmediği deterjanlarla… Ama deterjanın suyun olmadığı yerlerde yağlı kapların çamurla temizlendiğini bilir misiniz?
Ve kentlerimizde yollar, bahçeler, her karış toprak asfaltlanarak suyun toprağa geçmesi engellendi, yağan yağmur asfaltta buhar olup kayboluyor… Kimi insanların da gölge yapıyor, eve böcek girer diye bahçelerindeki ağaçları kestiklerine tanık oldukça insanlığımdan utanıyorum. Kent yollarda yürürken gölgesinde serinleyeceğimiz ağaçlar da trafiğe yol versin diye birçok yerde katledildi.
Enerji sorunu yaşarken mekanlarımızı bizi üşütecek derecelerde soğutuyoruz, üstelik klimaların sağlığa ne kadar zararlı olduğunu bile bile…Ama çok daha sağlıklı olan vantilatörlerle nostaljik bir güzelliği olan tavan pervaneler hem daha sağlıklı hem de daha estetik!
Buzdolabında da ekonomik alışkanlıkların zamanı… Örneğin buzluktan buz çıkarıp raflara dağıtmak bile işe yarıyormuş, sıcak yemek koymamak da…
Kaç kişinin evinde kalmıştır masa örtüsüyle asorti kumaş peçeteler? Kağıt peçeteler, kağıt havlular kullanmamak kaç tane ağacı kurtarıyor…
Ben artık cebimde, eskisi gibi köşeleri işlemeli aileden kalma mendilleri taşıyorum.
Bilgisayarımı artık devamlı açık tutmuyor, düşük enerji harcayan ampullerle aydınlanıyorum. Yine de dünya tüketiliyor, benim ulaşamayacağım bir yerlerde!
ya siz????
sevgilera.s.
nil otova
