Kronik depresyon

Merhaba herkese,
15-16 yaşından beri zaman zaman çok ağır depresyon atağı diyeyim, öyle bişey yaşıyorum. Çok mutsuzum, hiç ama hiç konuşmak istemiyorum hele bu durumda konuşmaya çalışsam bile konuşamıyorum beynim uyuşmuş konuşamıyorum gibi. Zaten içe dönüğümdür. Sürekli uyumak istiyorum, eskiden insanlara tahammül ederdim şimdi o da yok. İçimin almadığı insanlarla görüşmeyi kestim, haliyle yalnızlaştım. Yalnızlaştıkça mutsuzlaştım. Çalışmak istemiyorum. Mutsuzken oğluma da tahammülüm kalmıyor. Sürekli uyumak istiyorum ve yemek yiyemiyorum. Psikoloğa gidiyordum, ara verdim. İlaç kullanmıyorum, kullanıp da fayda görebileceğimi de düşünmüyorum. Benim gibi olup da kurtulan var mı? Neler yapabilirim hiçbir fikrim yok. Bazen karakterime işledi bu durum artık yapacak bişey yok diyip günlük hayatıma devam ediyorum ama bazen de hiçbir şeyi gözüm görmüyor, yatıp uyuyorum.

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
15-16 yaşından beri zaman zaman çok ağır depresyon atağı diyeyim, öyle bişey yaşıyorum. Çok mutsuzum, hiç ama hiç konuşmak istemiyorum hele bu durumda konuşmaya çalışsam bile konuşamıyorum beynim uyuşmuş konuşamıyorum gibi. Zaten içe dönüğümdür. Sürekli uyumak istiyorum, eskiden insanlara tahammül ederdim şimdi o da yok. İçimin almadığı insanlarla görüşmeyi kestim, haliyle yalnızlaştım. Yalnızlaştıkça mutsuzlaştım. Çalışmak istemiyorum. Mutsuzken oğluma da tahammülüm kalmıyor. Sürekli uyumak istiyorum ve yemek yiyemiyorum. Psikoloğa gidiyordum, ara verdim. İlaç kullanmıyorum, kullanıp da fayda görebileceğimi de düşünmüyorum. Benim gibi olup da kurtulan var mı? Neler yapabilirim hiçbir fikrim yok. Bazen karakterime işledi bu durum artık yapacak bişey yok diyip günlük hayatıma devam ediyorum ama bazen de hiçbir şeyi gözüm görmüyor, yatıp uyuyorum.

Genişletmek için tıkla...

çok merak ediyorum - ilaç tedavisi görüp fayda edeceğini düşünmüyormuşsunuz ya - siz tıp dokturu musunuz bu kanıya varıyorsunuz? Hayatınızda kaç kere psikolojik tedavi gördünüz adam akıllı da kendinize göre karar veriyorsunuz?

Miden ağrıyınca doktora gidip ilaç alırsın ve bu çok normaldir - beyin kimyan değişince de gidersin bir psikiyatra ve ilaç tedavisi gerekli görürse başlarsın ve sabırlı olup kendine güzelce bakarsın. Lütfen bu dediklerimi ciddiye al ve doktora git.

ladylady .!.:

çok merak ediyorum - ilaç tedavisi görüp fayda edeceğini düşünmüyormuşsunuz ya - siz tıp dokturu musunuz bu kanıya varıyorsunuz? Hayatınızda kaç kere psikolojik tedavi gördünüz adam akıllı da kendinize göre karar veriyorsunuz?

Miden ağrıyınca doktora gidip ilaç alırsın ve bu çok normaldir - beyin kimyan değişince de gidersin bir psikiyatra ve ilaç tedavisi gerekli görürse başlarsın ve sabırlı olup kendine güzelce bakarsın. Lütfen bu dediklerimi ciddiye al ve doktora git.

Genişletmek için tıkla...

Daha önce psikiyatriye de gittim, psikologa da gittim. Yani hep hafif ilaçlarla düşük dozlar verdiler, çok etki etmedi bana. P… ile başlayan bi ilaç var hatta reçetesiz bile satılıyor onu kullandım genelde. Bir dönem daha farklı ilaçlar kullandım ama hatırlamıyorum isimlerini. Bu yüzden bu tarz bi tedaviye de kendim için inanmıyorum, ergenliğimde aile zoruyla çok iyi doktorlara götürüldüm. Hem ilaç hem psikoterapi de denedim dönem dönem. Yok bu ruh hali benden gitmiyor bi türlü. Gerçekten doktora gidip çok değiştim, hayata bakışım değişti diyen var mıdır emin değilim.

Ağrı kesicilerden sonra en yüksek tedavi oranı antidepresanlarda. Tedavinizi olun

Bigjetplane .!.:

Daha önce psikiyatriye de gittim, psikologa da gittim. Yani hep hafif ilaçlarla düşük dozlar verdiler, çok etki etmedi bana. P… ile başlayan bi ilaç var hatta reçetesiz bile satılıyor onu kullandım genelde. Bir dönem daha farklı ilaçlar kullandım ama hatırlamıyorum isimlerini. Bu yüzden bu tarz bi tedaviye de kendim için inanmıyorum, ergenliğimde aile zoruyla çok iyi doktorlara götürüldüm. Hem ilaç hem psikoterapi de denedim dönem dönem. Yok bu ruh hali benden gitmiyor bi türlü. Gerçekten doktora gidip çok değiştim, hayata bakışım değişti diyen var mıdır emin değilim.

Genişletmek için tıkla...

Belki sizden daha hafif bir depresyon yaşamış olabilirim bilemiyorum ancak ben bi dönem kendime çok yabancılaşmıştım, kendimden nefret ediyordum. Düz yolda yürürken ayağım taşa takılsa kendimi öldürmek istiyordum. Elime bakıyordum sorun görüyordum, aynaya asla bakmıyordum aynayı gazeteyle kapatmıştım(tripleeer tripler ) o kadar nefret etmiştim kendimde. Gayet bilinçli bir şekilde psikiyatriye gittim ve online olarakta terapi aldım. Terapistim en fiyatı uygun olanlardan biriydi ve yeni mezundu ne yalan söyleyim hayatıma çok şey kattı diyemem ancak ilaçlar beni kendime getirdi o dönem.

Çok güçlü ilaçlar da kullanmadım dediğiniz gibi reçetesiz satılan bir ilaçla başladım ardından aşırı uyuduğum için m*****ke isimli bir ilaç verdi doktorum. Reçeteye yazmadı ehliyete bile engel olur bunu şu eczaneye git benim adımı söyle verirler devlet karşılamadığı için biraz pahalı gelebilir dedi ilacı aldım. Hem antidepresan hem de uyku ilacı kullandım uzun bir süre. İlacın dozlarını bir süre yükseltti doktorum sonrasında da düşürerek bıraktım. İlacın etki etmediğini söyleyenlere gerçekten cahil gözüyle bakıyorum. Adam akıllı işleyişe uymayan takibi yapılmayan insanlar da çıkıp yılların bilimsel çalışmalarını yerin dibine sokup çıkartıyorlar.

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
15-16 yaşından beri zaman zaman çok ağır depresyon atağı diyeyim, öyle bişey yaşıyorum. Çok mutsuzum, hiç ama hiç konuşmak istemiyorum hele bu durumda konuşmaya çalışsam bile konuşamıyorum beynim uyuşmuş konuşamıyorum gibi. Zaten içe dönüğümdür. Sürekli uyumak istiyorum, eskiden insanlara tahammül ederdim şimdi o da yok. İçimin almadığı insanlarla görüşmeyi kestim, haliyle yalnızlaştım. Yalnızlaştıkça mutsuzlaştım. Çalışmak istemiyorum. Mutsuzken oğluma da tahammülüm kalmıyor. Sürekli uyumak istiyorum ve yemek yiyemiyorum. Psikoloğa gidiyordum, ara verdim. İlaç kullanmıyorum, kullanıp da fayda görebileceğimi de düşünmüyorum. Benim gibi olup da kurtulan var mı? Neler yapabilirim hiçbir fikrim yok. Bazen karakterime işledi bu durum artık yapacak bişey yok diyip günlük hayatıma devam ediyorum ama bazen de hiçbir şeyi gözüm görmüyor, yatıp uyuyorum.

Genişletmek için tıkla...

İnsanın ümidini kaybetmesi kadar kötü bir şey yok. Ümidinizi kaybetmemiş olmanız çok güzel. Ki hiçbir problem çözümsüz değil, gerçekten değil. Aslında anlattıklarınıza göre büyük bir problem değil, ama evet çözülmesi gereken bir problem. Aslında ben daha önce aldığım bir seminerde bahsettiğiniz durumun çözümü anlatılmıştı detaylı bir şekilde. Tabi ben yetkin olmadığım için burada anlatamam. Hangi şehirde oturuyorsunuz acaba?

ayseeeenurrr .!.:

İnsanın ümidini kaybetmesi kadar kötü bir şey yok. Ümidinizi kaybetmemiş olmanız çok güzel. Ki hiçbir problem çözümsüz değil, gerçekten değil. Aslında anlattıklarınıza göre büyük bir problem değil, ama evet çözülmesi gereken bir problem. Aslında ben daha önce aldığım bir seminerde bahsettiğiniz durumun çözümü anlatılmıştı detaylı bir şekilde. Tabi ben yetkin olmadığım için burada anlatamam. Hangi şehirde oturuyorsunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim yorumunuz için, özelden yazıyorum size