- Konu Sahibi Tipsylalapoo
- #41
Konuda her gün içeri girerken türlü çaba ve iknadan anne bazlı bahsediliyor, herhangi bir uzman öğretmen ya da yönetici mevzu bahis değil.'ben egitimcilerin dogru bir yol izledigini düşünmüyorum' cümlenizi baz aldim. Yazdiklarinizin oncesi varsa bilmiyorum, okumadim. Her durumda önce aile, sonra okul-aile işbirliğidir aslolan. Devlet/anaokulu/kres farketmez. Hepsi çocuk, hepsi ayni evreden geçiyor. Benim her veli toplantisindan söylediğim ise, biz bir cemberde sizinle el eleyiz, cocuk ise merkezde. Siz benimle aynı taraftasiniz, cocukla birlikte merkezde degilsiniz. O sebeple birlikte hareket edecegiz ve cocuk için en iyisini Yapacağız. Konuda kurumla ilgili bir boşluk mu yasamislar orasini bilmyorm, hepsini okumadim.
Ben bundan bahsetmiştim sadece anne yarım saat dil dökerek çocuğunu ikna edemez, dediğiniz gibi aynı isteği çocuk karşıdan da görmeli.
Ben direkt kendi çocuğum açısından ‘size üzülüyorum çünkü oğlumu biliyorum’ diyerek uyarmış, saatlerde ağlama kapasitesi olduğunu, nelerle sakinleştiğini söylemiş ve benim için en önemli şeyin bu direnci beraber kırmak olduğu konusunda tüm inancımı vermiştim.
Benimle 2 saati aşan çocuğu tanımaya yönelik konuşma, listeleme ve notlama yaptılar mesela, nasıl korkuttuysam
Ama tek kilit nokta, oğlumun kol mıncıklama huyu vardır ve bu sırada sarılmak ister, bunu söylememle her kriz anının üstesinden geldiler.