- 16 Mart 2017
- 433
- 293
şımarıklık anlayışınız enteresan.evet iyi bir anne sayılmazsınız zorlamakla olmuyor iyi annelik.
şımarıklık anlayışınız enteresan.evet iyi bir anne sayılmazsınız zorlamakla olmuyor iyi annelik.Meraba kızlar
Derdim kızım ve eşim. Kızım kolik çocuklardan . Bir yıldır o kadar tükendim ki her anlamda , izah edemem sizlere . Bazen kriz geçirmekten korkup telkinler verdim kendime . Psikolojik destek bile aldım siz düşünün gerisini. Az az önünü berisini aldım diye düşünüyordum ki ama eşim kızımızı rapunzel gibi prenses modundan çıkaramıyor . Kızımda bunun farkında inada biniyor . Akşam mutfakta yemek hazırlıyorum ki dur durak yok inadına tepinip cırlıyor
En son mama sandalyesıne koyup mutfağa aldım yanıma bari beni izlesin diye .
Yemek yaparkende ara ara cırladı durmadan sürekli benimle ilgilensin diye bende neden ağladığına bakıp ilgilenmeden işime baktım ve böylece sustu oyun oynamaya daldı . Sonra eşim geldi tabi ilgileniyor oynuyor kızım tuttu emziğini yere fırlattı huyunu biliyorum tabi sakın dedim alıp verme bu aldı yıkadı gitti ağzına verdi tuttu tekrar fırlattı .
Bunu defalarca tekrarladılar .
Kızım bunu oyun sanıyor ama bu benim hayatımda oldukça güçlük yaratan bir durum .
Ne versem önüne tutar fırlatır geri versin diye ve bunu defalarca yılmadan tekrarlar . Numara yapmamızı bekleyen , git tut getir diyen bir köpekmişiz gibi .
Eşimde başladı benimle tartışmaya .
Diyorum her istediğine karşılık verme öğrensin herşeyin olmayacağını " çocuk o ne anlasın " diyor bana .
Hepimiz çocuk , bebek değil miydik ?
Birileri yaptığımız yanlışı onaylasaydı nasıl öğrenecektik doğrusunu ?
Kaldı ki bebeklerin algısı daha açık oluyor .
" tamam o karışmıyormuş bana , elimde ölecekmiş çocuk . "
Ben hiç emziği geri verilmedi diye ölen çocuk duymadım
Yani kısacası bana karışmasa artık kızımızı gereksiz naz ve niyazından kurtaracağım
Tam alıştırıyorum
Uysallaşıyor ama babayı görünce yelkenler fora
Çünkü istediklerine şartsız karşılık veriyor
Anlatamıyorum bu adama kızlar ne yapıcam ben .
Duygusuzmuşum , gaddar mışım ben .
Tek istediğim topluma şımarık bi çocuk karıştırmamak .
Şımarsın ama usulünce olsun , yanlışı bilsin doğruyu görsün istiyorum
Kocama kızımızı prenses moduna sokmamayı nasıl anlatabilirim
Elbette çocuğum benim için bir prenses ama insan gibi yetiştirmek istiyorum .
Büyüdüğünde herşeyi ağlayarak sızlanarak yaptıran , insanlara güçlük çıkartan bir birey yetiştirmek istemiyorum.
Daha çok küçük diyenler olacaktır fakat kızım siz dediğini yapana kadar ağlamayı kesmeyen bebeklerden
Ağaç yaşken eğilir atasözüne güvenerekten her ağladığında olmayacak şeyleri yapmıyorum
Olumlu sonuçlarda alıyorum fakat eşim bütün verdiğim emeği mahvediyor
Ona göre ben kötü bir anneyim sanırım
Kafam çok karışık . Söyledikleri yüzünden gücendim doğrusu
Saaatlerdir anneliğimi sorguluyorum..
Bir yıldır gecem gündüzüme girdi .
Nasıl yaşıyorum farkında değilim
Evladımın iyiliğini istemekten başka bir niyetim yok ama herşeyi duyguya getiren bu adam beni çıldırtıyor
Su mesajiniz cocugunuzla bir guc yarisinda oldugunuzu gosteriyor. Esinizin yolu yanlis evet ama siz de ben anneyim beni dinleyecek modunda olmamalisiniz, bebek bu aglar da, oyuncak da atar. Cocuk bile denemez henuzAğlamasınmış
Her elıne verdıgımızı suratımıza fırlatır yada yere atar getırsınler dıye
Misal süs köpeği gibiyiz
Hadı ben cefasını gectım
Sefasınıda ıstemıyorun
Ama bu cıcuk bu toplumda boyle olmamslı
Cok zahmet çeker
Gece okudum aslında yazamadım bizdede bu dert var ve buraya yazmakta kararsızdım beslenmeye açmıştım dün konu bende aynen sizin gibi yapıorum düzenli olsun şımarık olmasin diye ama eşim ve babası buna imkan vermiyor oğlum onların yanında çok aşırı şımarıyor ve hiçbirşey yapmıyor yemekte dahil en büyük sorununuz yemek yemiyor onlardan simardigi için bende başlarım nazlanan desem yalan olur hangi anne bebeğini sevmez ki ama bunu anlatamiyorum sevmek ayrı şımarıp her istediğini yapmak ayrı bu seferde hamilelik hormonlar falan sınır stres sahibi oldum istemeden sesim yükseliyor farkında olmadan yapıorum sonrasında üzüntüden ne uyuyorum ne yiyorum artik ne yapacağımı şaşırmış durumdayım sakınlık istiyorum sabır istiyorum sadece yoksa kızım doğunca bi psikologa falan gitmem gerekecek.Meraba kızlar
Derdim kızım ve eşim. Kızım kolik çocuklardan . Bir yıldır o kadar tükendim ki her anlamda , izah edemem sizlere . Bazen kriz geçirmekten korkup telkinler verdim kendime . Psikolojik destek bile aldım siz düşünün gerisini. Az az önünü berisini aldım diye düşünüyordum ki ama eşim kızımızı rapunzel gibi prenses modundan çıkaramıyor . Kızımda bunun farkında inada biniyor . Akşam mutfakta yemek hazırlıyorum ki dur durak yok inadına tepinip cırlıyor
En son mama sandalyesıne koyup mutfağa aldım yanıma bari beni izlesin diye .
Yemek yaparkende ara ara cırladı durmadan sürekli benimle ilgilensin diye bende neden ağladığına bakıp ilgilenmeden işime baktım ve böylece sustu oyun oynamaya daldı . Sonra eşim geldi tabi ilgileniyor oynuyor kızım tuttu emziğini yere fırlattı huyunu biliyorum tabi sakın dedim alıp verme bu aldı yıkadı gitti ağzına verdi tuttu tekrar fırlattı .
Bunu defalarca tekrarladılar .
Kızım bunu oyun sanıyor ama bu benim hayatımda oldukça güçlük yaratan bir durum .
Ne versem önüne tutar fırlatır geri versin diye ve bunu defalarca yılmadan tekrarlar . Numara yapmamızı bekleyen , git tut getir diyen bir köpekmişiz gibi .
Eşimde başladı benimle tartışmaya .
Diyorum her istediğine karşılık verme öğrensin herşeyin olmayacağını " çocuk o ne anlasın " diyor bana .
Hepimiz çocuk , bebek değil miydik ?
Birileri yaptığımız yanlışı onaylasaydı nasıl öğrenecektik doğrusunu ?
Kaldı ki bebeklerin algısı daha açık oluyor .
" tamam o karışmıyormuş bana , elimde ölecekmiş çocuk . "
Ben hiç emziği geri verilmedi diye ölen çocuk duymadım
Yani kısacası bana karışmasa artık kızımızı gereksiz naz ve niyazından kurtaracağım
Tam alıştırıyorum
Uysallaşıyor ama babayı görünce yelkenler fora
Çünkü istediklerine şartsız karşılık veriyor
Anlatamıyorum bu adama kızlar ne yapıcam ben .
Duygusuzmuşum , gaddar mışım ben .
Tek istediğim topluma şımarık bi çocuk karıştırmamak .
Şımarsın ama usulünce olsun , yanlışı bilsin doğruyu görsün istiyorum
Kocama kızımızı prenses moduna sokmamayı nasıl anlatabilirim
Elbette çocuğum benim için bir prenses ama insan gibi yetiştirmek istiyorum .
Büyüdüğünde herşeyi ağlayarak sızlanarak yaptıran , insanlara güçlük çıkartan bir birey yetiştirmek istemiyorum.
Daha çok küçük diyenler olacaktır fakat kızım siz dediğini yapana kadar ağlamayı kesmeyen bebeklerden
Ağaç yaşken eğilir atasözüne güvenerekten her ağladığında olmayacak şeyleri yapmıyorum
Olumlu sonuçlarda alıyorum fakat eşim bütün verdiğim emeği mahvediyor
Ona göre ben kötü bir anneyim sanırım
Kafam çok karışık . Söyledikleri yüzünden gücendim doğrusu
Saaatlerdir anneliğimi sorguluyorum..
Bir yıldır gecem gündüzüme girdi .
Nasıl yaşıyorum farkında değilim
Evladımın iyiliğini istemekten başka bir niyetim yok ama herşeyi duyguya getiren bu adam beni çıldırtıyor
bir yerde okudum bu yaslarda elindekini atması cok normalmis , bir cok cocuk yapıyormuş. benim kizimda 13 aylik ve devamli emzigini yere atiyor. bu sebeple bakmistim. yalniz olmadığını onunlada ilgilenildigini görmek istiyormus. bende bi prenses yetistirmek istemiyorum. guclu , ayaklarinin uzerinde duran bi hanim olsun ilerde. kizinizda hırçınlık varmi peki. yuzunuzu yolma falanBen bunu farkettim işte
Medela elındekını atar verırsın bunu yılmadan yorulmadan tekrarlar
Vetmezsın saatlerce ağlar gızume bakarak
Doktoromuzda söyledi
Beni vicdansız ilan edenler var fakat uzmanda aynı sizin dediğiniz gibi konuştu
Yanlışın yanlış olduğunu siz öğretrceksinşz diyor ama nerde
Yorum yapmak zorunda değilsin , zorunda hissetme diye söylüyorum yaniDibine kadar kezbanım
Elbette haklıyım
Temalı kaçıncı konu bu?
Baştan beri okuyordum.. '' Toplum da toplum '' yazılarını okuyunca artık dayanamadım... Önce aile içi huzuruna odaklan, aile ler huzurlu olursa toplumlar da huzurlu olur... Çocuğum topluma çıkacak vay böyle yapmasın diye diye çocuğuna hayatını zindan eden annelerden olma...Ben kızıma terbıye vermek için uğraşmıyorum ki
Ben bi köpek eğiticisi değilim
Yarın bğyüdüğünde topluma ayak uydurup insanları dışlamaması için uğraşıyorum
Sanmayın ki doktora gitmedik
Bu kendi başıma aldığım bir karar değil
Çocuğumu yerden yere vurmuyorum
Defalatca tutup suratıms fırkattığı rmziği geri atsın diye tekrar eline tutuşturmuyorum , olan bu
Yani bu yorumunuzda bile agresifsiniz, günde 100 kere de atabilir ne zaman öğrenirse atmayı bırakacak zaten. Siz sakinleşin, eşinizle işbirliği yapın. İkiniz de uçlardasınız gibi geldi orta yolu bulursanız bu işi çözersinizKızlar tek derdımuz fırlatmak değil
Kaldı ki çocugumla baş başa vakit geçitip davranışları konusunda gözetim yapan benim
On kere bi çocugın tutup lafasını ısırmak üst üste normal değil
O yüzden lütfen prens ve prenseslerımızı pistten çekerek yorum yapalım