- 16 Mayıs 2014
- 3.315
- 3.912
- 248
ben de byadır bu konuda eşimin beynini yiyorum. Kuralları, sistemin işleyişi, şartlar v.s. bi sürü form okutuyorum. Ama pek yanaşmıyor. Yani böyle istiyo ama korkuyo sanki . Fakat tam bir gerekçe de sunmuyor...
4 yaşında kızım var. Tek çocuk.. ikinciyi düşünmüyorum. Ona arkadaş olur diyorum. İlerde bi hal hatır soranımız olur diyorum. Yok.. Hiç heveslenmiyor.. Delircem....
Geçen hafta artık ben isyan moduna girdim. Bu hafta evraklarımızı hazırlayıp başvuru yapıyoruz dedim. Yine isteksiz isteksiz peki dedi.. Sanki evlatlık alcaz yaaa, alt tarafı haftasonları bizimle olacak sıcak yuva görcek!!! dedim.. Ay demez olaydım. Meğer adamın derdi buymuş. Evlat edinsek iyi, Pazar akşamları onu yuvaya geri götürdüğünde, kendi kızın yanında ama o kürkçü dükkanına dönüyor. Düşünemiyor musun o çocuğun ne hissedeceğini, ben de kalmak istiyorum dediği zaman nasıl bırakıcan hiç mi için acımayacak dedi. Aman allahım ben bir kötü oldum. Hiç bişey diyemedim. Haklıydı... O çocuk asla bizim kızımızın sahip olduğu imkanlara sahip olamayacak belki de bunun için ağlayacaktı. o kalıyor ben neden kalamıyorum diyecekti. Bu sefer biz de bırakamayacaktık. Ama kurallar gereği bırakmak zorundasın. Ağlayarak gidecek sen o vicdanla nasıl geçireceksin o haftayı... Artık vazgeçtim ben de.. Kocam haklı çünkü![]()
2 çocuğum var bende sizin gibi koruyucu aile olmayı çok istedim, eşimle de defalarca konuştum ilk başta istemiyorum dedi daha sonra konuştuğumuzda aynı şeyleri söyledi.