Yıllar ikinizi de yormuş. Aldattığınızı düşünen bir insanla evlilik sürdürülmez çünkü size güvenmez. Bence evlilik için uygun güven ve saygı çerçevesi oluşmamış. Ben olsam evlenmem. Hep böyle bir davranışsal sorunlar içinde hayatınızı mahvetmeyin
Arkana bakmadan kaç, kendini kurtar.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Tek kelime bile etmeyip surekli " degmez" diyip susmussunuz. Derdinizi anlatinki derman bulunHerkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Az önce diger konunuzu gordüm evlenmişsiniz geçmiş olsunne konuşayım ki? sürekli konuşuyorum ona konuştuğum kadar duvara konuşsam çiçek açardı cidden
Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Ayrıl.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Sadece sen mücadele edip çabalamışsın. Resmen adamın peşinden koşup pohpohlamışsın paşamızı sürekli. Daha çok yıpratır üzer ağlatır seni. Göz göre göre ateşlere yürüyorsun. Evlenme.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Böyle bir adamla inatla evlenmek niye?Evlenince ne olmasını hayal ediyorsunuz? O size böyle bir imada bulunduğunda aman ağzımızın tadı bozulmasın kıvamında susarsaniz.Karsi taraf ben haklıyım kendini savunmuyor diye düşünür.(Orda adamın ağzına etmek varken) Kendinize hiç saygınız yok Adamın ise size gram sevgisi yok Evlenince yaşayacağınız her türlü şiddete hazır olun.........ne konuşayım ki? sürekli konuşuyorum ona konuştuğum kadar duvara konuşsam çiçek açardı cidden
Evlenmişsiniz bile, geçmiş olsun.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Ah benim güzel arkadaşım. Biz kadınların ne kadar inkar edersek edelim gelin olma hayali hep var. Bu hayal bizim gercekleri görmemize engel ne yazik ki. Yol yakinken dönünüz. Sebebini siz benden daha iyi biliyorsunuz. Ne yazik ki kalbinizin sesi her zaman doğruları söylememiş. Biraz da mantikli hareket etmeniz gerekiyor. Evet her evlenme surecinde gerginlikler olur. Tartismalar olur. Ama bu asla onlardan biri degil. O en fazla taki tartismasidir kucuk laf sokmalardir. Nisanliyla anlik gerilmelerdir. Yapmayin kendinize bunu. Siz degerlisiniz. Siz bir eş olmaktan daha kutsal bir vazife ediniyorsunuz. İlerde anne olacaksiniz. Güclü olan sizsiniz. Birakin biraz da nisanliniz durumu toparlamaya calissin. Eğer size kiymet veriyorsa...Hic zannetmiyorum ugrasacagini ama emin olun. Hafife alinacak bir konu asla degil.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Psıkolog deılım ama bu daha fragman canım. Bence yapmaHerkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Susmak o kadar normaliniz olmuş ki bu süreçten sonra siz yalnızca susabilirsiniz...Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..