- 11 Mayıs 2009
- 3.730
- 5.503
Sinir geldi bugün bana...
Uzun zamandır bir köpek istiyorum ancak gerekli bilgileri edinip hazır olmayı bekledim. Sonuçta büyük bir sorumluluktu. Artık ciddi ciddi araştırmalara başlayıp etrafa haber saldım. Henüz 3 gün oldu ben ciddi olduğumu belirteli ve etrafla konuşmaya başlayalı ama 300 tane laf işittim. Kimi şaka yollu kimi ciddi. Evde köpek olmazlardan tutun, bir tane doğur ona baklara kadar gitti olay. Hayat benim, zevk benim neden herkes bu kadar söz sahibi anlamadım.
esımde bende kopek hastasıydık ve evlılıgımızın 20. gününde köpişimiz oldu.. 40 günlük doberman..
ama benım evım müstakil.. komsulardada köpekcikler oldugu ıcın ses etmediler.. sonra tatıle giderken cıddı sıkıntı yasamaya basladık. yazlıga kv yanına koyup tatıl yapıyorduk. kopişime göre tatil planı yapıp kv gönlünü ediyorduk..
arabada bayılıyordu hayvan , yollarda çişi , suyu derdi ay kıyamam.. ama bebektı nerdeyse..
banada herkes cocuk yap ona bak der dururdu , sinirden kudururdum..
hamıleydım egıtıme yolladık onu 6 aylıgına , geldikten 1-2 ay sonra şişko karnımın altından yola kaçtı ve araba çarptı ...
4 gün karnımda kızım oynamadı.. doktorlardan cıkmamadık. en son aıleden saglam bır papara yedım. doktor kızını kaybedeceksın deıd. ve kestım üzüntümü..
hayvan muthiş bir bağımlılık aama sorumluluğu cok fazla.. istediğin cinsine görede değişir tabi bakımı..
kolay gelsin..