• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Köpeğim çok yaşlı ve hasta. Korkuyorum.

kediseverbiri

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Temmuz 2022
654
737
33
29
Merhaba,

Hanımlar benim Terrier cinsi bir köpeğim var, yaklaşık 12 yıldır bizlerle. Son bir yıldır aşırı tüy dökülmesi yaşandı, veterinerler mantar dediler fakat köpek hastanesinde bir sürü hastalığı olduğunu öğrendik. Böbrekte taş, cushing sendromu (beynin stres hormonunu gereğinden fazla salgılaması) vs. tedaviler yapılıyor fakat son günlerde kötüleşmeye başladı. Yemek yemiyor, çok su içiyor, sürekli yatıyor, halsiz, yürürken bacakları titriyor.

Onu her gece hayvan hastanesine götürüyoruz. Bazen ben uyuyorum annem götürüyor, fakat annem gelene kadar ben hep uykumda dahi onu düşünüyorum. Geceleri köpeğimizi kontrol ediyorum. Bir sabah kalktığımda onu ölmüş bulmak en büyük korkum haline geldi. Biz onsuz ne yaparız bilemiyorum. Annemin moralini bozmamak için ağlayamıyorum da, çok korkuyorum ama çok. Hiç gece olsun istemiyorum, o uyusun istemiyorum. Ne olur bana yardım edin, nasıl başa çıkacağım?
 
Hiçbir fikrim yok çünkü evlat oluyorlar ve evlat acısıyla başa çıkmak pek mümkün değil. Alışabilirsiniz zamanla sadece ama hazır yanınızdayken bol bol sarılın iyi anılar biriktirmeye devam edin. Hayvanlar hisleri çok iyi algılar, eğer hastalığı atlatamayacaksa bile son zamanlarını dostlarının üzüldüğü görerek geçirmesine izin vermeyin. Umarım toparlar umarım çok daha uzun zamanlarınız olur 🙏🏿
 
Benim 1 kedim 1 köpeğim var çok zor bir durumdan geçiyorsunuz hayal bile edemem ama ömürleri kısa ve buna yapabilecek bir şey yok malesef. Güzel bir hayat yaşattınız ona ve hep mutlu yaşadığını düşünün elinizden geldiğini de yaptınız ve yapıyorsunuz. Bu dünyada hiçbir şeye sahip değiliz kendi canımıza bile ve vakti gelince bizim elimizden gidecekler bunu dirayetli ve güçlü karşılamalıyım diye kendimi her şeye hazırlıyorum. Siz inanıyor musunuz bilmiyorum ama öteki tarafta tüm sevdiklerimle buluşacağımızı düşünmek de rahatlatıyor beni…
 
Merhaba,

Hanımlar benim Terrier cinsi bir köpeğim var, yaklaşık 12 yıldır bizlerle. Son bir yıldır aşırı tüy dökülmesi yaşandı, veterinerler mantar dediler fakat köpek hastanesinde bir sürü hastalığı olduğunu öğrendik. Böbrekte taş, cushing sendromu (beynin stres hormonunu gereğinden fazla salgılaması) vs. tedaviler yapılıyor fakat son günlerde kötüleşmeye başladı. Yemek yemiyor, çok su içiyor, sürekli yatıyor, halsiz, yürürken bacakları titriyor.

Onu her gece hayvan hastanesine götürüyoruz. Bazen ben uyuyorum annem götürüyor, fakat annem gelene kadar ben hep uykumda dahi onu düşünüyorum. Geceleri köpeğimizi kontrol ediyorum. Bir sabah kalktığımda onu ölmüş bulmak en büyük korkum haline geldi. Biz onsuz ne yaparız bilemiyorum. Annemin moralini bozmamak için ağlayamıyorum da, çok korkuyorum ama çok. Hiç gece olsun istemiyorum, o uyusun istemiyorum. Ne olur bana yardım edin, nasıl başa çıkacağım?
Merhamet duygunuzla öyle içten yazdınız ki maşallah dedim.. rabbim şifa versin inşallah... çok çektirmesin...
 
Cok zor bir.durum.Biz bu hastalik evresini 2 yıl yasadik. 16 yasinda kedim ilac icmeden kakasini yapamiyordu.Artik ikinmaktan arka ayaklari zar zor suruyordu.Son 1 ayı annem siringayla sadece tavuk suyuna yogurt corbasi icirebildi...Sifasi varsa Allah sifa versin insallah kopeginize...Ama sagliginin geri donusu yoksa da cok cekmemesini diliyorum.Bizde o surec cok uzadi ve ben o travmayi hala atlatamiyorum.
 
Eve bir can dostu girdiğinde ailenin bir ferdi, bir evlat oluyor. Üzüntünüzü de çaresizliğinizi de çok iyi anlıyorum. Farklı bir hastalıktan benzer süreçleri yaşamış biri olarak, daha da iyi anlıyorum. Okurken kendi sürecimiz geçti gözümün önünden. Ben de sizin gibi, yanına gittiğimde ölüsünü bulmaktan korkardım. Hatta o kadar korkardım ki o sahneyi görmemek için ve hasta haline dayanamadığım için uzak kalmıştım bir süre.
Sonra bir gün veterinerimiz silkeledi bizi. O an çok sinirlenmiştim, ama şimdi iyi ki böyle olmuş diyorum. "Siz ne yapıyorsunuz, neden böyle bırakıyorsunuz kendinizi? O direniyor, yaşam enerjisini sizden alıyor. Siz kendinizi bırakırsanız, o da direnmeyi bırakır" demişti.
O günden sonra, biz (olabildiğince) normalleştik. Evdeki matem havasından uzaklaştık. Ve yavrumuza da yansıdı bu. Elbette, iyileşip tamamen şifasına kavuşmadı. Hala bir ileri iki geri, sürecimiz devam ediyor.
Size tavsiyem, evdeki o ağır havayı mümkün olduğunca kaldırın. Veteriner böyle süreçlerde çok daha önemli. Güvendiğiniz bir veteriner ise, dediklerini harfiyen yapmaya çalışın. Umarım güzel haberlerinizi de en kısa zamanda alırız. Acil şifalar ve güç diliyorum. Tüm iyi dileklerim sizinle.
 
Benimde bir köpeğim var gözlerim doldu mesajın sonunda. Çok Üzücü anlayabiliyorum Allahım şifa versin size bağışlasın 😔
 
Merhaba,

Hanımlar benim Terrier cinsi bir köpeğim var, yaklaşık 12 yıldır bizlerle. Son bir yıldır aşırı tüy dökülmesi yaşandı, veterinerler mantar dediler fakat köpek hastanesinde bir sürü hastalığı olduğunu öğrendik. Böbrekte taş, cushing sendromu (beynin stres hormonunu gereğinden fazla salgılaması) vs. tedaviler yapılıyor fakat son günlerde kötüleşmeye başladı. Yemek yemiyor, çok su içiyor, sürekli yatıyor, halsiz, yürürken bacakları titriyor.

Onu her gece hayvan hastanesine götürüyoruz. Bazen ben uyuyorum annem götürüyor, fakat annem gelene kadar ben hep uykumda dahi onu düşünüyorum. Geceleri köpeğimizi kontrol ediyorum. Bir sabah kalktığımda onu ölmüş bulmak en büyük korkum haline geldi. Biz onsuz ne yaparız bilemiyorum. Annemin moralini bozmamak için ağlayamıyorum da, çok korkuyorum ama çok. Hiç gece olsun istemiyorum, o uyusun istemiyorum. Ne olur bana yardım edin, nasıl başa çıkacağım?
Off çok zor.... Bende iki yıl once 16 yıl birlikte büyüdüğüm kedi oğlumu kanserden kaybettim. 16 yaşında kanser olmuştu 11 kilodan 1.5 kiloya düşmüştü. En son veterinere yalvariyodum nolur bişey yap diye gerçekten çok zor düşüncesi bile. İki yok geçti ama burnumun direği sızlıyor hala. Çok gecmis olsun ama malesef doğanın kanunu bu :(
 
Aynı evlat gibi oluyorlar ama ne yazık ki ömürleri bizimkilere kıyasla çok daha kısa. Bunu kabul etmek gerekiyor, yapacak bir şey yok. Aynı evlat gibi seviyorsun ama sizden önce ölecek bunu biliyorsunuz... Zor bir durum ama bunu kabullenmek gerekiyor. Allah gecinden versin ama kaçınılmaz son, yeter ki acı çekmesin, o ölürse sakın onun yerini tutmaz bilmem ne diye bir daha hayvan almama hatasına düşmeyin. Elbette onun yerini tutmayacak asla tutamaz ama siz o kadar güzel bakıyorsunuz, içinizde o kadar büyük bir sevgi var ki, buna ihtiyacı olan çok sayıda başka can var, esirgemeyin; hemen alın bir kedi ya da bir köpek Onu unutturmaz ama kesinlikle sizi oyalar.
 
Merhaba,

Hanımlar benim Terrier cinsi bir köpeğim var, yaklaşık 12 yıldır bizlerle. Son bir yıldır aşırı tüy dökülmesi yaşandı, veterinerler mantar dediler fakat köpek hastanesinde bir sürü hastalığı olduğunu öğrendik. Böbrekte taş, cushing sendromu (beynin stres hormonunu gereğinden fazla salgılaması) vs. tedaviler yapılıyor fakat son günlerde kötüleşmeye başladı. Yemek yemiyor, çok su içiyor, sürekli yatıyor, halsiz, yürürken bacakları titriyor.

Onu her gece hayvan hastanesine götürüyoruz. Bazen ben uyuyorum annem götürüyor, fakat annem gelene kadar ben hep uykumda dahi onu düşünüyorum. Geceleri köpeğimizi kontrol ediyorum. Bir sabah kalktığımda onu ölmüş bulmak en büyük korkum haline geldi. Biz onsuz ne yaparız bilemiyorum. Annemin moralini bozmamak için ağlayamıyorum da, çok korkuyorum ama çok. Hiç gece olsun istemiyorum, o uyusun istemiyorum. Ne olur bana yardım edin, nasıl başa çıkacağım?
Köpeğiniz ne kadar şanslı. Sizin gibi onu seven bir ailesi olmuş. Güzel günler yaşamış. Hepimiz canliyiz. Hepimizin belli bir ömrü var. Önemli olan bu hayatta neler yaşadığımız. Ne kadar mutlu olduğumuz. Zulüm ile 100 yıl yaşamaktansa keyif içinde ömrün 70 yil ise onu tamamlamak bana daha iyi geliyor hep. Köpeğiniz için de bu geçerli. Eminim o çok mutludur sizinle olmaktan. 12 yaşında kedim var benimde. Sizi anlıyorum ama bazen bazı şeyleri olumlu tarafindan bakıp kabullenmek ten başka çare kalmıyor.
Allah tüm canlılara mutlu huzurlu bir hayat nasip edip acısız bu dünyadan göç etmelerini sağlasın 🙏 ben bu şekilde düşünüyorum en azından.
 
onun acısı başka Allah şifa versin ama bir gün bütün canlılar ölecek benimde kedilerim köpeğim bir sürü hayvanım öldü yastıklar ıslanırdı gözyaşımdan ama toprak aldığını vermiyor geri zamanla alışıyorsun
 
Çok geçmiş olsun, çok üzüldüm. Nasıl hissettiğinizi anlayabiliyorum. Evlat kaybetmek gibi bir şey oluyor. Benim kedim de çok zor bir kediydi. Aşırı yaramaz ve meraklı. Evde kablo mu yemedi, sünger mi yemedi. Bağırsaklarını tıkadı. Hastanede yattı kaç kez. Lavman yapıldı. Koşarken oraya buraya bacağını çarptı. Sakatlıklar geçirdi. Eklem problemleri geçirdi. Eşimle sabaha kadar başında beklerdik bazen. Sabaha çıkmayacak diye düşünür kafayı yerdik. Hala bizimle çok şükür ama bir gün ölürse ne yaparızı konuşmaktan kendimizi alamıyoruz. Üzüntünüzü derinden hissettim. En azından bizimle mutlu bir ömür geçiriyorlar. Sokakta stresle boğuşmadan, açlıkla savaşmadan, bakımla sevgiyle büyüyorlar. Bu şekilde düşünmeye çalışmaktan başka çare yok.
 
Merhaba,

Hanımlar benim Terrier cinsi bir köpeğim var, yaklaşık 12 yıldır bizlerle. Son bir yıldır aşırı tüy dökülmesi yaşandı, veterinerler mantar dediler fakat köpek hastanesinde bir sürü hastalığı olduğunu öğrendik. Böbrekte taş, cushing sendromu (beynin stres hormonunu gereğinden fazla salgılaması) vs. tedaviler yapılıyor fakat son günlerde kötüleşmeye başladı. Yemek yemiyor, çok su içiyor, sürekli yatıyor, halsiz, yürürken bacakları titriyor.

Onu her gece hayvan hastanesine götürüyoruz. Bazen ben uyuyorum annem götürüyor, fakat annem gelene kadar ben hep uykumda dahi onu düşünüyorum. Geceleri köpeğimizi kontrol ediyorum. Bir sabah kalktığımda onu ölmüş bulmak en büyük korkum haline geldi. Biz onsuz ne yaparız bilemiyorum. Annemin moralini bozmamak için ağlayamıyorum da, çok korkuyorum ama çok. Hiç gece olsun istemiyorum, o uyusun istemiyorum. Ne olur bana yardım edin, nasıl başa çıkacağım?
Merhaba şu an aynı durumu yaşıyorum Angel 14 yıllık dostum ve yaşlılıktan kalbi büyümüş ve akciğeri. O uyurken öldü sanıyorum korkuyorum. 1 haftadır hiç iştahı yok. Bundan 4 yıl önce diğer köpeğimi kaybettim sabah uyanınca gördüm ki bırakıp gitmiş. Akşamdan vedalaştı sanki . Çok kötü bir durum. Alışıyor insan değilde kabullenmek zorunda kalıyor. Tesellimiz ise onlara güzel yuva olmak
 
Back