Merhaba uzun bir konu olabilir ama lütfen yorumlarınızı esirgemeyin.
Yaklaşık 1 yıldır devam eden bir ilişkim var. Sevgilimden bahsedecek olursam saygılı, sevdigini belli eden, çevresi tarafından sevilen, iyi bir aileye sahip biri. Zaten tanışmamıza vesile olan arkadaşım da gerçekten güvenilir biri olduğuna dair kefil olmuştu.
Bana gelecek olursak daha önce 3 yıl süren bir ilişki yaşadım ve ihanete uğadigim icin bitti. (Defalarca aldatilmisim ama sonra öğrendim.) Insanlara karşı ciddi güven problemi yaşayan biriyim.
Ilişkinin en başlarında erkek arkadaşımla otururken onun sosyal medyasından birine bakıyorduk. Ve 2 kızı arattigini gördüm. Sorduğumda da biri liseden biri de eski iş yerimden aklıma geldi ne yaptıklarini merak ettim baktım dedi. Sonradan zamanla gerçekten baktım ki erkek arkadaşım konu arasında birinin ismi geçse gel bak sosyal medyadan bakalım der gösterir. Yani aklına biri gelirse aa napiyor acaba bak kaç yıldır görmüyorum der bakar. Ilk bu olay oldu. Sonra ben buluştuğumuz zamanlarda surekli erkek arkadasimin bakışlarını takip ederim. Dün bir kıza baktigini farkettim yolda yürürken. Sorduğumda ise hayır insani bir şekilde etrafıma bakıyorum kimseye dikkatlice bakmadım dedi. Açıklama yaptı. Fakat benim icimde resmen bir fırtına koptu o an. Hala da öyle hissediyorum.
Genele baktigim zaman beni kirdiginda gönlümü alan, bu zamana kadar yaptığım ınsanlık dışı kiskancliklara dayanan (çok utaniyorum) biri. 2 gün önce konuştuğumuzda bak aşkım yanlış anlama ama bir başkasına bunları yapsan seninle devam etmezdi dedi. Bir de mesela simdi bu kıza bakma olayı oldu ya, ben her gün hatta bazen gunde bir kac defa sen o kiza bakmis miydin dogru soyle diye aynı konu üzerinden sorular soruyorum. O da dedi ki bana bir soruyu bir kere sor cevabını vereyim ve konu kapansın lütfen dedi. 5 ay önceki olaylarla ilgili soru soruyorum kavga çıkarıyorum. Genel duruma bakıyorum. Beni sevdiğini hissediyorum. Ağzından yanlış bir kelime çıksa alinsam hemen gönlümü alır. Kavga etsek ağlasam üzülür sarılır yüzümü siler uzun uzun konuşur, bu sıralar o kadar çok kavga çıkarıp sinirden ağladığım oluyor ki artık ağlama huyundan vazgeç diye bagirdi bir kac kez. Ben de ağlayayim da ben haklı olayım o zaman demisligi de var ama.. Ailesini tanıyorum özellikle babasını. Güzel bir aile yapısı var. Terbiyeli ve çekingen bir çocuk. Ben mi çok takıntılıyım. Yoksa erkek arkadaşıma guvememem mi gerekir.
En son kıza bakma olayında ona dikkatli ol dedim böyle konularda. Dedi ki bak barbeku bana dikkatli ol demene gerek bile yok. Ben sen varken de sen yokken de zaten yanlış birşey yapmıyorum. Ben senin yanında kafam önümde gezemem ki insaniz sonuçta yürüyoruz etrafa bakıyoruz çok doğal bir şekilde dedi. Senin yaninda kafam önde yürüsem yapmacık olmaz mı sence de dedi. Ben zaten nerde nasıl davranmam gerektiğini biliyorum. Sen hayatımda yokken de ben kası gözü oynayan biri degildim lütfen çocuk gibi davranma dedi.
Bu sabah yine sen o kıza bakmış miydin diye bir mesaj attım. Barbekü aynı soruları sorarak gerçekten sıkıyosun beni yapma. Daha kaç kere konusucaz dedi. Güvenmeli miyim bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.
