Konu Esim, Ne Yapacagimi Bilmiyorum...

labfaresi .!.:

Merhaba hanimlar,

Kisaca anlatmaya calisacagim. 3 yillik evliyiz ve su an ikizlere hamileyim. Isim dolayisiyla kisa sureligine yurtdisinda yasiyoruz.

Buraya gelmeden yaklasik 6 ay once esim yonetici olarak calistigi bir sirketten, artik anlasmazliktan da ziyade ozel hayata mudahale ve tersine terfi gibi bircok durumla karsilastigi icin istifa etmisti. Bir muddet is aradi ancak genelde buldugu yerlerde maas acisindan kimseyi sikistirmamasina ragmen pozisyon icin fazla kalifiye bulundugu gerekcesi ile hep olumsuz donusler aldi. Bir de referans olaylari vesaire, malum... Sonra buraya gelecegimiz kesinlesince is aramayi da birakti haliyle. Bizim niyetimiz buraya gelip ikimiz icin de uygun is imkanlari olusturup burada kalici olmaya calismakti. Ancak...

Ilk olarak ben hem hamile olmus olmanin hem de Turkiye`de fazlasiyla psikolojik olarak yipratilmis olmanin verdigi psikolojik yorgunluk sebebiyle acikcasi hic bir arayisa girmedim. Yeni yeni bir kac yere cv mi gonderdim ancak henuz geri donus alamadim.

Esim ilk bir kac ay cok kotu durumdaydi tam olarak yikikti. Hic bunaltmadim onu iyi olmasini cok istiyorum cunku. Burasi ona iyi geldi. Toparlanir toparlanmaz bir is buldu ancak cok cok cooookkkkk basit bir is yapiyor su an. Lise talebeleri ve ya egitimsiz insanlarla birlikte bedenen ve gece vardiyasinda calisiyor. Eskisi kadar kotu degil ancak son donemlerde kendini kotu hssetmeye ve bunu haketmedigini soylemeye basladi.

Esimin burada is bulabilmesi icin oncelikle yabanci dile hakim olmasi lazim, dili var ancak bir is yakalayabilecek kadar degil. Uygun oldugu bir pozisyon bulsa dahi asla bu sekilde ise alinmaz. Bunu defalarca konustuk, uzuluyor ama hic birsey de yapmiyor. Kendisine buraya gelmeden once buradan bir dil kursu bulmasini ve gelir gelmez baslamasini soylemistim bulmadi. Geldigimizde bizdeki halk egitim merkezlerine benzer yerlere gitti ama pek ise yaramadi. Evet daha iyi ama hala yetersiz. Simdi de zaten calisiyor gidemiyor ve zaten bir kac ay sonra ulkemize geri donecegiz bu sansini kacirdi.

Benim meslegim dolayisiyla burada is bulabilmem ona gore cok cok daha kolay. Ve su an tum planlarimizi bu ihtimal uzerinden yapiyoruz. Ancak problem su ki ben ikiz bebeklere hamileyim ve bir muddet is guc dusunmek istemiyorum. Esim ise sen gunduz calisirsin ben gece bebekleri beraber buyuturuz diyerek konuyu genelde kapatiyor. Ya da ciddi olarak konustugumda ben yetersiz bir adamim deyip cok ciddi uzuluyor. Ne yapacaksin hedefin ne dedigimde ise bir plani yok, bir hedefi yok, meslegiyle ilgili yapmak istedigi seyler biraz hayali. Sadece insanlarin basarilarina bakip hayiflaniyor.

Sonuc olarak hayatim boyunca esimle vardiyali ve kit kanaat gecinecegim bir duzene mahkum kalmak istemiyorum. Turkiye`de yasama secenegi maalesef bizim icin imkansiza yakin mecburen yeni bir hayat kurmamiz gerekiyor. Ancak burada ya da Turkiye`de kalsak bile her durumda en cok yipranan kisi ben olacagim.

Guya kisa anlatacaktim, hala okuyan var mi bilmiyorum ama, Iyilikle anlatmaya calistim olmadi, baski yapmaya calistim olmadi. Gercekten yoruldum ve tikandim. Esime bu durumun ciddiyetini baska nasil anlatabilirim bilmiyorum. Bana fikir verin lutfen.

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

haklisiniz belki ben cok sey bekliyorum, biraz daha girisken olsa sanki daha cabuk cozulecekmis gibi geliyor sadece. gercekten ben mi yukleniyorum sizce?

cocuklara birlikte bakma fikri su anki durumda zaten durumumuza en cok uyan sey ancak bu gelisimizde dili halletseydi bir sonraki gelisimizde cok iyi bir is bulabilirdi ve ben calismak zorunda kalmazdim. sanirim bu kismina cok icerliyorum. bastan acikca demistim cunku hamile kaldiktan sonra bir muddet calismak istemiyorum diye. ancak dili halletmedigi icin mecburen boyle bir cozum olustu.

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

aslinda hep konustuk bunlari bilmedigi seyler degil. ben artik tikandigim noktaya geldigimi ona soylemekten cekiniyorum sadece. bunun onu kotu etkileyip daha yeni toparlanmisken hepten alasagi etmesinden cekiniyorum. cunku zor bir 1 sene gecirdi, benden bu kadar direksiyona sen gec demek onu nasil etkileyecek emin olamiyorum hepten panik yapmasindan tedirginim. bencillik edip etmedigimden emin olmak istiyorum.

bebeklerime bakmak istemek cok mu bencilce gercekten

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Merhaba hanimlar,

Kisaca anlatmaya calisacagim. 3 yillik evliyiz ve su an ikizlere hamileyim. Isim dolayisiyla kisa sureligine yurtdisinda yasiyoruz.

Buraya gelmeden yaklasik 6 ay once esim yonetici olarak calistigi bir sirketten, artik anlasmazliktan da ziyade ozel hayata mudahale ve tersine terfi gibi bircok durumla karsilastigi icin istifa etmisti. Bir muddet is aradi ancak genelde buldugu yerlerde maas acisindan kimseyi sikistirmamasina ragmen pozisyon icin fazla kalifiye bulundugu gerekcesi ile hep olumsuz donusler aldi. Bir de referans olaylari vesaire, malum... Sonra buraya gelecegimiz kesinlesince is aramayi da birakti haliyle. Bizim niyetimiz buraya gelip ikimiz icin de uygun is imkanlari olusturup burada kalici olmaya calismakti. Ancak...

Ilk olarak ben hem hamile olmus olmanin hem de Turkiye`de fazlasiyla psikolojik olarak yipratilmis olmanin verdigi psikolojik yorgunluk sebebiyle acikcasi hic bir arayisa girmedim. Yeni yeni bir kac yere cv mi gonderdim ancak henuz geri donus alamadim.

Esim ilk bir kac ay cok kotu durumdaydi tam olarak yikikti. Hic bunaltmadim onu iyi olmasini cok istiyorum cunku. Burasi ona iyi geldi. Toparlanir toparlanmaz bir is buldu ancak cok cok cooookkkkk basit bir is yapiyor su an. Lise talebeleri ve ya egitimsiz insanlarla birlikte bedenen ve gece vardiyasinda calisiyor. Eskisi kadar kotu degil ancak son donemlerde kendini kotu hssetmeye ve bunu haketmedigini soylemeye basladi.

Esimin burada is bulabilmesi icin oncelikle yabanci dile hakim olmasi lazim, dili var ancak bir is yakalayabilecek kadar degil. Uygun oldugu bir pozisyon bulsa dahi asla bu sekilde ise alinmaz. Bunu defalarca konustuk, uzuluyor ama hic birsey de yapmiyor. Kendisine buraya gelmeden once buradan bir dil kursu bulmasini ve gelir gelmez baslamasini soylemistim bulmadi. Geldigimizde bizdeki halk egitim merkezlerine benzer yerlere gitti ama pek ise yaramadi. Evet daha iyi ama hala yetersiz. Simdi de zaten calisiyor gidemiyor ve zaten bir kac ay sonra ulkemize geri donecegiz bu sansini kacirdi.

Benim meslegim dolayisiyla burada is bulabilmem ona gore cok cok daha kolay. Ve su an tum planlarimizi bu ihtimal uzerinden yapiyoruz. Ancak problem su ki ben ikiz bebeklere hamileyim ve bir muddet is guc dusunmek istemiyorum. Esim ise sen gunduz calisirsin ben gece bebekleri beraber buyuturuz diyerek konuyu genelde kapatiyor. Ya da ciddi olarak konustugumda ben yetersiz bir adamim deyip cok ciddi uzuluyor. Ne yapacaksin hedefin ne dedigimde ise bir plani yok, bir hedefi yok, meslegiyle ilgili yapmak istedigi seyler biraz hayali. Sadece insanlarin basarilarina bakip hayiflaniyor.

Sonuc olarak hayatim boyunca esimle vardiyali ve kit kanaat gecinecegim bir duzene mahkum kalmak istemiyorum. Turkiye`de yasama secenegi maalesef bizim icin imkansiza yakin mecburen yeni bir hayat kurmamiz gerekiyor. Ancak burada ya da Turkiye`de kalsak bile her durumda en cok yipranan kisi ben olacagim.

Guya kisa anlatacaktim, hala okuyan var mi bilmiyorum ama, Iyilikle anlatmaya calistim olmadi, baski yapmaya calistim olmadi. Gercekten yoruldum ve tikandim. Esime bu durumun ciddiyetini baska nasil anlatabilirim bilmiyorum. Bana fikir verin lutfen.

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Merhaba hanimlar,

Kisaca anlatmaya calisacagim. 3 yillik evliyiz ve su an ikizlere hamileyim. Isim dolayisiyla kisa sureligine yurtdisinda yasiyoruz.

Buraya gelmeden yaklasik 6 ay once esim yonetici olarak calistigi bir sirketten, artik anlasmazliktan da ziyade ozel hayata mudahale ve tersine terfi gibi bircok durumla karsilastigi icin istifa etmisti. Bir muddet is aradi ancak genelde buldugu yerlerde maas acisindan kimseyi sikistirmamasina ragmen pozisyon icin fazla kalifiye bulundugu gerekcesi ile hep olumsuz donusler aldi. Bir de referans olaylari vesaire, malum... Sonra buraya gelecegimiz kesinlesince is aramayi da birakti haliyle. Bizim niyetimiz buraya gelip ikimiz icin de uygun is imkanlari olusturup burada kalici olmaya calismakti. Ancak...

Ilk olarak ben hem hamile olmus olmanin hem de Turkiye`de fazlasiyla psikolojik olarak yipratilmis olmanin verdigi psikolojik yorgunluk sebebiyle acikcasi hic bir arayisa girmedim. Yeni yeni bir kac yere cv mi gonderdim ancak henuz geri donus alamadim.

Esim ilk bir kac ay cok kotu durumdaydi tam olarak yikikti. Hic bunaltmadim onu iyi olmasini cok istiyorum cunku. Burasi ona iyi geldi. Toparlanir toparlanmaz bir is buldu ancak cok cok cooookkkkk basit bir is yapiyor su an. Lise talebeleri ve ya egitimsiz insanlarla birlikte bedenen ve gece vardiyasinda calisiyor. Eskisi kadar kotu degil ancak son donemlerde kendini kotu hssetmeye ve bunu haketmedigini soylemeye basladi.

Esimin burada is bulabilmesi icin oncelikle yabanci dile hakim olmasi lazim, dili var ancak bir is yakalayabilecek kadar degil. Uygun oldugu bir pozisyon bulsa dahi asla bu sekilde ise alinmaz. Bunu defalarca konustuk, uzuluyor ama hic birsey de yapmiyor. Kendisine buraya gelmeden once buradan bir dil kursu bulmasini ve gelir gelmez baslamasini soylemistim bulmadi. Geldigimizde bizdeki halk egitim merkezlerine benzer yerlere gitti ama pek ise yaramadi. Evet daha iyi ama hala yetersiz. Simdi de zaten calisiyor gidemiyor ve zaten bir kac ay sonra ulkemize geri donecegiz bu sansini kacirdi.

Benim meslegim dolayisiyla burada is bulabilmem ona gore cok cok daha kolay. Ve su an tum planlarimizi bu ihtimal uzerinden yapiyoruz. Ancak problem su ki ben ikiz bebeklere hamileyim ve bir muddet is guc dusunmek istemiyorum. Esim ise sen gunduz calisirsin ben gece bebekleri beraber buyuturuz diyerek konuyu genelde kapatiyor. Ya da ciddi olarak konustugumda ben yetersiz bir adamim deyip cok ciddi uzuluyor. Ne yapacaksin hedefin ne dedigimde ise bir plani yok, bir hedefi yok, meslegiyle ilgili yapmak istedigi seyler biraz hayali. Sadece insanlarin basarilarina bakip hayiflaniyor.

Sonuc olarak hayatim boyunca esimle vardiyali ve kit kanaat gecinecegim bir duzene mahkum kalmak istemiyorum. Turkiye`de yasama secenegi maalesef bizim icin imkansiza yakin mecburen yeni bir hayat kurmamiz gerekiyor. Ancak burada ya da Turkiye`de kalsak bile her durumda en cok yipranan kisi ben olacagim.

Guya kisa anlatacaktim, hala okuyan var mi bilmiyorum ama, Iyilikle anlatmaya calistim olmadi, baski yapmaya calistim olmadi. Gercekten yoruldum ve tikandim. Esime bu durumun ciddiyetini baska nasil anlatabilirim bilmiyorum. Bana fikir verin lutfen.

Genişletmek için tıkla...

francesca .!.:

Bir arkadaşımın arkadaşı yurt dışında normal düzende çalışırken bunalıyor ve kafasını dağıtmak İçin internetten satış yapmaya başlıyor. Zaman içinde o kadar çok para kazanıyor ki. Maaşının onlarca katı. Bulunduğu ülkeyi terkedip denizi kumu muhteşem bir adaya yerleşiyor. Hatta fotoğrafını gördüm. Deniz kenarına masa atmış, masada laptop yanında kahve, şortuyla poz vermiş altına da “ofisim” yazmış. O kadar özendim ki anlatamam. Yaptığı da hiç ürün vs almadan, Çin’deki bir mağaza ile anlaşıyor ebay da satıyor. Yani ürünü alıp depolamıyor bile. Bence muhteşem bir hayat.

Genişletmek için tıkla...

damdan .!.:

Şartları çok da zorlamamak lazım bir de sonuçta siz iş işin gitti iseniz o işin devamı yan sektörü vs referans olacak bir yönü vardır da eşinizin şu an işin iyi bir iş imkanı yok gibi

Genişletmek için tıkla...