- 6 Mayıs 2020
- 1.273
- 3.125
- 83
- Konu Sahibi Minikanneyimmm
-
- #41
Dilerim sizin komsunuzda da işe yarar. Sadece net olun. Maalesef kibarlık, adabı muaşeret her zaman istedigimiz sonucu vermiyor.
Dilerim sizin komsunuzda da işe yarar. Sadece net olun. Maalesef kibarlık, adabı muaşeret her zaman istedigimiz sonucu vermiyor.Ev içinde kurallar var ama evet gelme konusunda da böyle kural koymalıyım. Çok mantıklı geldi yorumunuz valla işe yarar büyük ihtimalle
Bende çok korkuyorum bişey olucak diye. Öyle sağı solu kurcalayan yada durmasını bilmeyen bi çoxuk değil ama dünyanın binbir türlü hali varSize bi olay yazayım ona göre karar verin.
Birinci dereceden akrabamın başına gelmiş zamanında. Baya baya zaman önce, yeni bi olay değil.
Dikiş dikmeyi bildiği (çok güzel dikiş dikerdi, ayrı bi yetenek elinden çıkan hersey bambaska oluyordu) için komşusu rica ediyor, bana da dik diye tamam diyor.
Kadın çocuğunla provaya geliyor. Cocuk oyun oynarken düşüyor başı dikiş makinasının ayakların konulduğu demire geliyor ve çocuk ölüyor.
Devlet bu konunun üzerine (galiba o zamanlar işleyiş değişik tam bilmiyorum) dava mı açmış bişeyler olmuş. Akrabamın hiç bir suçunun olmadığını anlaşılınca dava kapanmış.
Bizi sürekli tembihlerdi. Annesi olan çocuğun yanında evimde ne oldu diye.
Çocuk eve annesi yokken almayın.
Annesiyle birlikte bile olsa gözünuz üzerinde olsun.
Ben sorumluluk isteyen çocuk olaylarına girmiyorum.
Bu cocuk başı boş birde, Allah korusun çocuğa biri bişey yapsa hiç riske girmeyin.
Aslında evdeki kadınlar akıl edip hergün gidilmez ayıp dese çocuk durucak. Dışardan biri beni istemiyor düşüncesi oluşsun istemediğimden çok hayır diyemedim bu zamana kadarDilerim sizin komsunuzda da işe yarar. Sadece net olun. Maalesef kibarlık, adabı muaşeret her zaman istedigimiz sonucu vermiyor.
Of ya böyle bi tarafı yarım çocuklar genelde bişey kurcalamıyorlar, dur deyince de duruyorlar, laftan sözden anlıyor oluyorlar.Bende çok korkuyorum bişey olucak diye. Öyle sağı solu kurcalayan yada durmasını bilmeyen bi çoxuk değil ama dünyanın binbir türlü hali var
Çok üzüldüm çocuğa yagüzel dille ona anlatın sonrada anneanneye söyleyin yoksa zor
Kapıyı açma geldiğinde zaten çalar çalar gider4 katlı binanın 3. Katındayım. Karşımızda ev sahibimizin annesi oturuyor. Altımızda da kardeşi ve yengesi. Yine alt katta ablası var. Aile apartmanı gibi. Ben bu aileyle merhaba merhaba arada muhabbet ediyorum. Bebeğim olduğunda görmeye falanda geldiler. Üst komşumda aynı şekilde aileden değil ama onunlada sohbetimiz var. 1. Kattakileri nerdeyse hiç tanımıyorum. Apartmanda karşılaşınca iyi günler iyi akşamlar falan diyorum o kadar. Bi dairede anane anne ve torun oturuyorlar. Kapıları hep açık. Çocuk binada gezip duruyor çıplak ayak. Bi gün parka giderken gördü yarın beraber gideriz dedim. Ama ertesi gün parka gidemedik köye gittik bizi beklemiş kapıda. O zaman size gelebilir miyim dedi. Gerçi ananesi ozaman biraz onlara git dedikten sonra çocuk gelebilir miyim dedi de neyse. Bende üzüldüm çocuk bizi beklemiş gelsin hem oğlumlada yaşıt diye düşündüm tamam dedim. Gece 11 e kadar bizdeydi. Kimse de gelmedi en son ben götürdüm çocuğu. Aa merak ettik çok geç oldu falan dediler. Ertesi gün çocuk kapıyı çaldı müsait misiniz dedi gel dedim. Bi yandan oğlumla ne güzel oynadılar falan diye düşünüyodum ama istisnasız her gün yollamaya başladılar ve oğlumlada pek anlaşamadılar. 1 hafta annemde kaldım 1 hafta boyunca her gün kapıyı çalmış. Geldiğimde yine her gün çalmaya devam etti. 1-2 kere bebek uyuyo oğlum yıkanıyo vs diyerek yolladım ama hala devam ediyor gelmeye. Annesinin adını bile bilmiyorum.
Çocuğa üzülüyorum senin oğlunun babası var mı falan diyor. Sürekli evde durmak zorunda ananesi 8 saat diyalize bağlı annesi çalışıyor ama hergünde yollanmaz ki. Ben oğlumu 1 kere yollasam daha da yollamazlar gibi geliyor ama ben güvenipte yollayamıyorum.
Nasıl kurtulurum acaba bu dertten?
Edit: Kadın ailesinin onaylamadığı bi adamla evleniyor. Şiddet görüyor. Kadın sığınmaya gidiyor geri dönüyor. Babası kabul etmiyor. Hamileykende şiddet gördüğü için çocuk ayaklarından engelli doğuyor. Kadının babanesi çocuğu esirgemeye bıraksın gelsin ben ona düğün yaparım diyormuş. Annesi kabul ediyor kadını ama babasıda kabul ettiği için onları terkediyor. Çocuk bir ton ameliyat olmuş. 4 yaşında ama 1 senedir yürüyormuş. Hem aile hem arkadaş hiç kimsesi yok. Bende üzmek istemedim çok hayır diyemedim
O kadar aynı ki yaşadığım durum. Çok iyi anlıyorum yaklaşımınızı. Zaten sıkıntı evdekilerin bunu düşünmemesi. Aslında işlerine geliyor. Bakıcı usulü komşu gibi görüyorlar:) sizin nezaket ve çocuk yetiştirmeye olan hassasiyetiniz de burda yumuşak karnınız oluyor.Aslında evdeki kadınlar akıl edip hergün gidilmez ayıp dese çocuk durucak. Dışardan biri beni istemiyor düşüncesi oluşsun istemediğimden çok hayır diyemedim bu zamana kadar
Ben de kendimi bakıcı olarak kullanılıyor olarak hissediyorum. Eşimde askerde. Kolayını bulmuşlar sende yolla bikaç gün bizimkini, bi daha yollamazlar dedi. Ama ben yollayamam dedimO kadar aynı ki yaşadığım durum. Çok iyi anlıyorum yaklaşımınızı. Zaten sıkıntı evdekilerin bunu düşünmemesi. Aslında işlerine geliyor. Bakıcı usulü komşu gibi görüyorlar:) sizin nezaket ve çocuk yetiştirmeye olan hassasiyetiniz de burda yumuşak karnınız oluyor.
Kolaylıklar diliyorum, konuyu takipteyim.
Ay gerçekten öyle. Ben apartmanda kimsenin bu aileyi sevmediğini farketmiştim. Ama 1 kez hayır diyememek bir çok eveti peşinde getiriyomuşsadece size gelse yine bir nebze cocugunuzla arkadaslik yapiyor diyecegim de bekar yada cocugu olmayanlara da gidiyor yazmissiniz.
hadi diyelim gittigi yerlerden birinde basina bir is geldi kimin uzerine kalicak dusundunuz mu hic
hepsi akraba birinin oglu yada babasi bisey yapsa cocuga hepsi birbirini korur kendinizi de anlatamazsiniz.
Ya çok haklısınız. Ben hep evde olmama rağmen komşulara çok giderdim. Orda yediğim yemek bile tatlı gelirdi. Her evde bir arkadaşım vardı. Polis lojmanında oturuyorduk sürekli ya bahçede yada birimizin evinde olurduk. Hani çocuğuma arkadaş oldu diye sevinmeye başladım ama hergün o çocuğun sorumluluğu fazla gelmeye başladı. Bugün düştü ayağını tuttu. Bişey oldu mu dedim hayır dedi ama acıdı ayağı eminim. Ya ayağından bir sürü ameliyat geçirmiş bu çocuk bişey olsa hesap vermeyi geçtim kendimi nasıl affederim bilmiyorumMuhtemelen evde yeterli derecede göremediği ilgi ve anne sıcaklığını sizde arıyor. Cocukken annem çalıştığı için evde olamazdık. Bende sokağımızda bulunan komşuların evine giderdim bazen. Çünkü ev ortamını özlerdim. Çocuk aklı işte. İyiyi kötüyü istenmediğini düşünemiyorsun. Aile düşünebilir ama babasız bir çocuk büyütmek gerçekten zor. Dolayısıyla ailenin öncelikleri farklı olduğundan bu konuyu düşünememiş ya da önemsiz görmüş olabilirler. Tabiki çocuk için üzücü ama siz de bu sorumluluğu alamazsınız. Bence ilk etapta çocuğu reddetmek yerine direkt aile ile görüşüp durumu anlatın. Onlardan cocugu size göndermemelerini isteyin. Baktınız olmuyor aile ilgilenmiyor artık yapacak bir şey yok eve almayın. En azından siz çocuğu kırmamayı denemiş olursunuz.
Çocuğu yolluyorum evde bebek var diye ben gitmiyorum ama ananesinin sesini duyana kadar kapıyı kapatmıyorum korkumdan. Düşecek bişey olacak diye ödüm kopuyorSu söylediğiniz bile yeterli kabul etmemek için. Çocuğu evden çıkacağız şuan uygun değiliz gibi cumlelerle atlatin ama anne ananeye su yazdıklarınızı iletin. Baska bir çocuğun sorumluluğunu almak büyük cesaret hemde su devirde. Başına birsey gelse her türlü size girip çıkıyor diye sizden bilinir
ailesiyle gorusun evde kavga ediyorlar vs.Ay gerçekten öyle. Ben apartmanda kimsenin bu aileyi sevmediğini farketmiştim. Ama 1 kez hayır diyememek bir çok eveti peşinde getiriyomuş
Ya dışarda da annesi olmayacak anane evden çıkmıyor çocuk yine bana emanet kalacak. Ailesiyle görüşücem ama çocuğun gönlğnü nasıl yaparım bilemedimailesiyle gorusun evde kavga ediyorlar vs.
ufak bir oyuncak hediye edin cocuga
disarida oynasinlar 1 2 saat yeterli olur
en azindan 1. kattaymis ananesi kapinin onunde oynarlar diye dusunuyorum tabi oturdugunuz evin bahce vs durumunu bilmiyorum ama bisiklet scooter top falan oynayabilirler birazYa dışarda da annesi olmayacak anane evden çıkmıyor çocuk yine bana emanet kalacak. Ailesiyle görüşücem ama çocuğun gönlğnü nasıl yaparım bilemedim
Kiyamam yaYa çok haklısınız. Ben hep evde olmama rağmen komşulara çok giderdim. Orda yediğim yemek bile tatlı gelirdi. Her evde bir arkadaşım vardı. Polis lojmanında oturuyorduk sürekli ya bahçede yada birimizin evinde olurduk. Hani çocuğuma arkadaş oldu diye sevinmeye başladım ama hergün o çocuğun sorumluluğu fazla gelmeye başladı. Bugün düştü ayağını tuttu. Bişey oldu mu dedim hayır dedi ama acıdı ayağı eminim. Ya ayağından bir sürü ameliyat geçirmiş bu çocuk bişey olsa hesap vermeyi geçtim kendimi nasıl affederim
Bahçe yok ve arabaların geçtiği bir sokak. Anayolun bi alt sokağı arabalar ışığa takılmamak için kullanıyorlar. Okul var önümüzde bahçesinde oynatıyorum ben genelde oğlumu ama işte ailesi göremez çocuğuen azindan 1. kattaymis ananesi kapinin onunde oynarlar diye dusunuyorum tabi oturdugunuz evin bahce vs durumunu bilmiyorum ama bisiklet scooter top falan oynayabilirler biraz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?