Evimin yakınında kendi branşımda açık olan yerler gördüm o yüzden düşündüm başvurmayı. Özel ders de düşünmüştüm ama sitelerde o kadar fazla ilan var ki sanırım çevre olmadan bulunmuyor öğrenci. Mesela arkadaşlarım tanıdıklardan falan başladı, ben de öyle tek tek kişi aramak yerine kolejde çalışmanın daha fazla getirisi olur diye düşünmüştüm.Atanma olduğu zaman çıkarsınız sonuçta devlete atanmisiniz.
Onun dışında bence bu anksiyeteyi yenmek için ufak ufak başlayın.
Şu an koleje basvurmanizi anlamadım zira öğretmen kadrosu çoktan belli oldu zaten.
Bence siz özel dersten ilerleyin uygun fiyata daha küçük öğrencilere özel ders verin.
Bunun için sitelere ilan verebilirsiniz.
Hem ufak geliriniz olur hem de ozguveniniz artar.
Onun dışında kreşler gibi yerlere de part time olarak başvurabilirsiniz.
Yani illa gidip bı kolejde tam zamanlı çalışmak zorunda değilsiniz.
Ufak şeyler yapıp harçlığınizi cikartirsiniz.
Evet ama kimse gelip beni seçmiyor ki orda. Zaten oraya layık görülmüşüm ki elimden gelenin fazlasını yapan bir yapım olduğunu da bildiğim için sorgudaymışım gibi hissetmem. Ama özelde seni işe alan biziz gibi bir tavır görmek beni asıl uzaklaştıran şey, sonuçta onlar ödeyecek maaşımı bu hakkı kendilerinde buluyor da olabilirler.E ama devlette de yetersiz görülebilirsiniz
Herkesi memnun etmeniz nerede olursanız olun mümkün değil ki.
Sizin sorununuzu aşmanız gerek bir şekilde zira gideceğiniz yer farketmeksizin başınıza iş açacak bir duruma benziyor bu.
Üzerine mi gidersiniz,uzman desteği mi alırsınız bilemem ama öncelikli çözmeniz gerekir bence.
Iyi de özel sektörde insanlar tamda seni işe alan/alacak olan biziz tarzı görüşmeler yapıyorlar. Bir kaç aday arasından seçiliyorlar falan yani bu işlerin dogasi bu. Devlete atandiginizda sizinle ugraşmayacaklarinin,sizi ezmeye çalışmayacaklarının garantisi mi var. Gül gibi geçinip gideceğinizi mi sanıyorsunuz? Insanin oldugu her ortamda var bu riskler. Devlete kapagi atayım ne de olsa mecburlar her halime katlanacaklar ,idare edecekler demeyin ,çaba sarfedin,düzeltin.Evet ama kimse gelip beni seçmiyor ki orda. Zaten oraya layık görülmüşüm ki elimden gelenin fazlasını yapan bir yapım olduğunu da bildiğim için sorgudaymışım gibi hissetmem. Ama özelde seni işe alan biziz gibi bir tavır görmek beni asıl uzaklaştıran şey, sonuçta onlar ödeyecek maaşımı bu hakkı kendilerinde buluyor da olabilirler.
Devlette okul idaresi maaşını veriyormuş gibi patronluk taslayabiliyor. Yani karaktersiz insan her yerde.Evet ama kimse gelip beni seçmiyor ki orda. Zaten oraya layık görülmüşüm ki elimden gelenin fazlasını yapan bir yapım olduğunu da bildiğim için sorgudaymışım gibi hissetmem. Ama özelde seni işe alan biziz gibi bir tavır görmek beni asıl uzaklaştıran şey, sonuçta onlar ödeyecek maaşımı bu hakkı kendilerinde buluyor da olabilirler.
Kolejde çalışma , onun yerine devlette ücretli çalış , kolej ortamını biliyorum canını cıkarırlarBu sene üniversiteden mezun oldum, kpssde kendi alanımda ilk 500teyim ama kontenjanlar belli değil daha ve süreç uzun biliyorsunuzdur, şuan en iyi ihtimalle 1 sene beklemem gerek gibi gözüküyor.
Başlarda kendime vakit ayırırım güzel olur diyordum ancak çalışmamam ailemin gözüne batıyor sanırım biraz. Evde herkes çalışıyor işine gücüne gidiyor, ben kendimi boş hissediyorum. Evdekilerden para bile almıyorum ama aylardır kendime birşey alamamak artık kötü hissettiriyor. Ben de bu süreçte kolejlere başvurmak istiyorum, kendime uygun olabilecek birkaç ilan buldum ama benim gözüm kolejlerden cidden korkuyor. Anlatıldığı kadar yorucu mu ya da mobbing her yerde mi var bilmiyorum ama sanki kendimi beğendiremeyecekmişim gibi geliyor. Çalışkan biriyimdir, üniversitede sunumlara çok özenirdim. Biri yaptığım işi övünce aşırı tatmin oluyorum bu yüzden yorulmama gerek yokken bile kendimi yorarım. Ancak yabancı dil öğretmeniyim ve hayatımı etkileyecek seviyede sosyal fobim var. Konuşurken heyecanımı çok belli ediyorum, gerildiğimi anlayan sakin ol falan diyor hatta baya kötü hissediyorum. Kolejlerdeki mülakat ya da demo derslerde elenirsem bu benim özgüvenimi iyice düşürür gibi geliyor.
Birkaç defa başvurduğum yerlerden aramalar gelince son gün vazgeçip gelemeyeceğimi yazdım. Artık cidden ağlamaktan psikolojim bozuluyor. Ders anlatımı ya da materyal hazırlama gibi şeylerde kendime güveniyorum çünkü onlar uğraşıp hazırlıkla gidebileceğim şeyler. Başvuracağım yerler asgari ücret civarı veren yerler yani öyle çok kurumsal yerler bile değil ama evime yakın diye ona bile razıyım. Ama ya alınmazsam, yetersiz görülürsem, anksiyetimi belli edip kendimi ezik gibi hissedersem diye çekiniyorum. İşe başlarken böyle kaygıları olan var mıydı, zamanla aştınız mı, ya da sizce asgari ücrete ve bu kadar strese değmez deyip birkaç ay daha parasız kalıp dişimi sıksam mı sizce?
Bence bu sorunu çözün. İnşallah atanirsiniz ki atanirsaniz yeni nesil gençler aşırı bilmiş sizi uzebilir bu durum.Bu sene üniversiteden mezun oldum, kpssde kendi alanımda ilk 500teyim ama kontenjanlar belli değil daha ve süreç uzun biliyorsunuzdur, şuan en iyi ihtimalle 1 sene beklemem gerek gibi gözüküyor.
Başlarda kendime vakit ayırırım güzel olur diyordum ancak çalışmamam ailemin gözüne batıyor sanırım biraz. Evde herkes çalışıyor işine gücüne gidiyor, ben kendimi boş hissediyorum. Evdekilerden para bile almıyorum ama aylardır kendime birşey alamamak artık kötü hissettiriyor. Ben de bu süreçte kolejlere başvurmak istiyorum, kendime uygun olabilecek birkaç ilan buldum ama benim gözüm kolejlerden cidden korkuyor. Anlatıldığı kadar yorucu mu ya da mobbing her yerde mi var bilmiyorum ama sanki kendimi beğendiremeyecekmişim gibi geliyor. Çalışkan biriyimdir, üniversitede sunumlara çok özenirdim. Biri yaptığım işi övünce aşırı tatmin oluyorum bu yüzden yorulmama gerek yokken bile kendimi yorarım. Ancak yabancı dil öğretmeniyim ve hayatımı etkileyecek seviyede sosyal fobim var. Konuşurken heyecanımı çok belli ediyorum, gerildiğimi anlayan sakin ol falan diyor hatta baya kötü hissediyorum. Kolejlerdeki mülakat ya da demo derslerde elenirsem bu benim özgüvenimi iyice düşürür gibi geliyor.
Birkaç defa başvurduğum yerlerden aramalar gelince son gün vazgeçip gelemeyeceğimi yazdım. Artık cidden ağlamaktan psikolojim bozuluyor. Ders anlatımı ya da materyal hazırlama gibi şeylerde kendime güveniyorum çünkü onlar uğraşıp hazırlıkla gidebileceğim şeyler. Başvuracağım yerler asgari ücret civarı veren yerler yani öyle çok kurumsal yerler bile değil ama evime yakın diye ona bile razıyım. Ama ya alınmazsam, yetersiz görülürsem, anksiyetimi belli edip kendimi ezik gibi hissedersem diye çekiniyorum. İşe başlarken böyle kaygıları olan var mıydı, zamanla aştınız mı, ya da sizce asgari ücrete ve bu kadar strese değmez deyip birkaç ay daha parasız kalıp dişimi sıksam mı sizce?
Hangi şehirde yaşıyorsunuz ?Evimin yakınında kendi branşımda açık olan yerler gördüm o yüzden düşündüm başvurmayı. Özel ders de düşünmüştüm ama sitelerde o kadar fazla ilan var ki sanırım çevre olmadan bulunmuyor öğrenci. Mesela arkadaşlarım tanıdıklardan falan başladı, ben de öyle tek tek kişi aramak yerine kolejde çalışmanın daha fazla getirisi olur diye düşünmüştüm.
Atandığında kolay mı olacağını sanıyorsun? Her kulvarın kurumun kendince zorluğu var. Git dene kendini kovsalar ne olacak başka yere işe gidersinBu sene üniversiteden mezun oldum, kpssde kendi alanımda ilk 500teyim ama kontenjanlar belli değil daha ve süreç uzun biliyorsunuzdur, şuan en iyi ihtimalle 1 sene beklemem gerek gibi gözüküyor.
Başlarda kendime vakit ayırırım güzel olur diyordum ancak çalışmamam ailemin gözüne batıyor sanırım biraz. Evde herkes çalışıyor işine gücüne gidiyor, ben kendimi boş hissediyorum. Evdekilerden para bile almıyorum ama aylardır kendime birşey alamamak artık kötü hissettiriyor. Ben de bu süreçte kolejlere başvurmak istiyorum, kendime uygun olabilecek birkaç ilan buldum ama benim gözüm kolejlerden cidden korkuyor. Anlatıldığı kadar yorucu mu ya da mobbing her yerde mi var bilmiyorum ama sanki kendimi beğendiremeyecekmişim gibi geliyor. Çalışkan biriyimdir, üniversitede sunumlara çok özenirdim. Biri yaptığım işi övünce aşırı tatmin oluyorum bu yüzden yorulmama gerek yokken bile kendimi yorarım. Ancak yabancı dil öğretmeniyim ve hayatımı etkileyecek seviyede sosyal fobim var. Konuşurken heyecanımı çok belli ediyorum, gerildiğimi anlayan sakin ol falan diyor hatta baya kötü hissediyorum. Kolejlerdeki mülakat ya da demo derslerde elenirsem bu benim özgüvenimi iyice düşürür gibi geliyor.
Birkaç defa başvurduğum yerlerden aramalar gelince son gün vazgeçip gelemeyeceğimi yazdım. Artık cidden ağlamaktan psikolojim bozuluyor. Ders anlatımı ya da materyal hazırlama gibi şeylerde kendime güveniyorum çünkü onlar uğraşıp hazırlıkla gidebileceğim şeyler. Başvuracağım yerler asgari ücret civarı veren yerler yani öyle çok kurumsal yerler bile değil ama evime yakın diye ona bile razıyım. Ama ya alınmazsam, yetersiz görülürsem, anksiyetimi belli edip kendimi ezik gibi hissedersem diye çekiniyorum. İşe başlarken böyle kaygıları olan var mıydı, zamanla aştınız mı, ya da sizce asgari ücrete ve bu kadar strese değmez deyip birkaç ay daha parasız kalıp dişimi sıksam mı sizce?