Aslında bir süre ücretli öğretmenlik yaptım -yerime kadrolu gelene kadar- sınıflar 45 kişilik olmasına rağmen sorun yaşamadım. Sınıf yönetimi biraz zorlamıştı ama her ders bir şeyler bularak aştım onu da. Ben dersi iyi anlattığımı ve öğrencilerle iyi anlaştığımı düşünüyorum, kolejde biri beni yetersiz görebilir, belki bir önceki öğretmen daha iyiydi derler gibi şeyler beni geriyor. Bir de sonradan gireceğim ordaki düzene, belki ordakiler birbirlerini uzun süredir tanıyorlardır. Beni en ufak şeyden biri eleştirse kendimi çok yetersiz hissediyorum sanırım içimdeki sesi biri onaylamış gibi oluyor. Thy mülakatına girmiştim, geçtim onu ama girene kadar kendimi ikna etmem çok uzun sürdü. Kendime diyorum şimdi değdi mi yani o kadar stres yapmana diye, hayır ama elimde değildi. Yani eğer ders anlatamıyorum, sabırsızım, işi yapamıyorum desem ben de faydalı olmayacağımı düşünür pek çabalamam başka bölüm araştırırım. Ama istekliyim o konularda, ben biraz daha özel sektördeki kendini beğendirme çabasından çekiniyorum.Belki linçleneceğim ama bu kadar özgüven eksikliği ve sosyal fobi ile mesleğinizi devlette de olsa hakkıyla yapabileceğinizi düşünüyor musunuz? Bir çocuk size laf ettiğinde ki şuan çocuklar öğretmenlere çok garip davranabiliyor aynı şekilde veliler de böyle bir durumda doğru tutum sergileyip sınıfı ya da velileri kontrol altında tutabilecek misiniz? Bence meslekten önce bir uzman desteğine ihtiyacınız var bu süreçte de özel ders verebilirsiniz. Ben kişilerin karakterine ve psikolojilerine uygun meslek seçmesi taraftarıyım eğer işinizi seviyorsanız bu sorunlarınızı aşmanız gerekir. Devlet okulunda da farklı sorunlar ile karşılaşabilirsiniz ve orada ki öğrencilerin suçu özele gitmemek olmamalı.
Anladım burda sorunlarınız daha açıklayıcı olmuş bana anlattıklarınıza göre sorun yaşamazsınız gibi geldi zaten hevesli olduğunuz için daha çabuk kabul görüp sevilirsiniz rahatsız hissederseniz işten ayrılırsınız. Egitim sektöründe olmadığım için net yorum yapamıyorum ama çalışkan insanlar yönetimin kaybetmek istemeyeceği çalışan oluyorlar. Çok yüksek beklentileriniz de yok. Sizin için tek sorun kpss puanınız olabilir gibi geldi atanacağinizi düşünüp öğretmensiz kalmak istemeyecekleri için kabul edilmeyebilirsiniz onun dışında sorun yaşamazsınızAslında bir süre ücretli öğretmenlik yaptım -yerime kadrolu gelene kadar- sınıflar 45 kişilik olmasına rağmen sorun yaşamadım. Sınıf yönetimi biraz zorlamıştı ama her ders bir şeyler bularak aştım onu da. Ben dersi iyi anlattığımı ve öğrencilerle iyi anlaştığımı düşünüyorum, kolejde biri beni yetersiz görebilir, belki bir önceki öğretmen daha iyiydi derler gibi şeyler beni geriyor. Bir de sonradan gireceğim ordaki düzene, belki ordakiler birbirlerini uzun süredir tanıyorlardır. Beni en ufak şeyden biri eleştirse kendimi çok yetersiz hissediyorum sanırım içimdeki sesi biri onaylamış gibi oluyor. Thy mülakatına girmiştim, geçtim onu ama girene kadar kendimi ikna etmem çok uzun sürdü. Kendime diyorum şimdi değdi mi yani o kadar stres yapmana diye, hayır ama elimde değildi. Yani eğer ders anlatamıyorum, sabırsızım, işi yapamıyorum desem ben de faydalı olmayacağımı düşünür pek çabalamam başka bölüm araştırırım. Ama istekliyim o konularda, ben biraz daha özel sektördeki kendini beğendirme çabasından çekiniyorum.
Evet özel okullar kpss puanına da dikkat ediyor. Bir de eğer düşük kontenjan gelirse işten çıkıp sınava hazırlanmak isterim ama sanırım sözleşme 1 sene için imzalanıyor, istediğim zaman çıkabilir miyim bilmiyorum o yüzden. Bu tarz şeyler beni de düşündürüyor. Yine de evde olmak yerine hem tecrübe olur hem de az da olsa kazancım olur diye düşünüyorum. Çok kaygı duyan insanlar genel olarak yaptıklarına daha çok özeniyor bence, o konuda içimin rahat olacağını hissediyorum tek sorun benle çalışmak istemezlerse, olumsuz geri dönüt alırsam gibi şeyler sanki beni hayata küstürecek gibi geliyor. Oysa arkadaşlarıma bazen dersteki ufacık şeyden şikayet geliyor, ya da müdürleri baya üstten konuşuyor ama onlar benim kadar etkilenmiyorlar.Anladım burda sorunlarınız daha açıklayıcı olmuş bana anlattıklarınıza göre sorun yaşamazsınız gibi geldi zaten hevesli olduğunuz için daha çabuk kabul görüp sevilirsiniz rahatsız hissederseniz işten ayrılırsınız. Egitim sektöründe olmadığım için net yorum yapamıyorum ama çalışkan insanlar yönetimin kaybetmek istemeyeceği çalışan oluyorlar. Çok yüksek beklentileriniz de yok. Sizin için tek sorun kpss puanınız olabilir gibi geldi atanacağinizi düşünüp öğretmensiz kalmak istemeyecekleri için kabul edilmeyebilirsiniz onun dışında sorun yaşamazsınız
maalesef çoğu özel okulda öğretmenin emeğinin karşılığı yok, ne duysam şok oluyorum buna da ayrı şaşırdım. çok teşekkür ederim iyi dileğiniz içinHer yerde okulları olan, herkesin bildiği bir Kolejde okudum. Öğretmenlere köpek çekiyorlardı. Doğum günlerini kutladığımız için bile bize ceza veriyorlardı. Çok üzülüyordum öğretmenlere.
Gönlünüzce olur inşallah.
Bence yanlış yapıyorsunuz. Sonuçta her türlü mesleğinizi icra edeceksiniz. Devlette veya özel sektorde. Her ortamın kendine göre zorluğu var. Ben yıllar önce mezun olduğum zaman sırf iş hayatını görebilmek için özel sektörde çok farklı bir sektörde çalışmıştım. Benim için çok faydalı oldu. Bence siz de deneyimlemelisiniz.Bu sene üniversiteden mezun oldum, kpssde kendi alanımda ilk 500teyim ama kontenjanlar belli değil daha ve süreç uzun biliyorsunuzdur, şuan en iyi ihtimalle 1 sene beklemem gerek gibi gözüküyor.
Başlarda kendime vakit ayırırım güzel olur diyordum ancak çalışmamam ailemin gözüne batıyor sanırım biraz. Evde herkes çalışıyor işine gücüne gidiyor, ben kendimi boş hissediyorum. Evdekilerden para bile almıyorum ama aylardır kendime birşey alamamak artık kötü hissettiriyor. Ben de bu süreçte kolejlere başvurmak istiyorum, kendime uygun olabilecek birkaç ilan buldum ama benim gözüm kolejlerden cidden korkuyor. Anlatıldığı kadar yorucu mu ya da mobbing her yerde mi var bilmiyorum ama sanki kendimi beğendiremeyecekmişim gibi geliyor. Çalışkan biriyimdir, üniversitede sunumlara çok özenirdim. Biri yaptığım işi övünce aşırı tatmin oluyorum bu yüzden yorulmama gerek yokken bile kendimi yorarım. Ancak yabancı dil öğretmeniyim ve hayatımı etkileyecek seviyede sosyal fobim var. Konuşurken heyecanımı çok belli ediyorum, gerildiğimi anlayan sakin ol falan diyor hatta baya kötü hissediyorum. Kolejlerdeki mülakat ya da demo derslerde elenirsem bu benim özgüvenimi iyice düşürür gibi geliyor.
Birkaç defa başvurduğum yerlerden aramalar gelince son gün vazgeçip gelemeyeceğimi yazdım. Artık cidden ağlamaktan psikolojim bozuluyor. Ders anlatımı ya da materyal hazırlama gibi şeylerde kendime güveniyorum çünkü onlar uğraşıp hazırlıkla gidebileceğim şeyler. Başvuracağım yerler asgari ücret civarı veren yerler yani öyle çok kurumsal yerler bile değil ama evime yakın diye ona bile razıyım. Ama ya alınmazsam, yetersiz görülürsem, anksiyetimi belli edip kendimi ezik gibi hissedersem diye çekiniyorum. İşe başlarken böyle kaygıları olan var mıydı, zamanla aştınız mı, ya da sizce asgari ücrete ve bu kadar strese değmez deyip birkaç ay daha parasız kalıp dişimi sıksam mı sizce?
Hem Thy'de hem özel okullarda çalışma fırsatını tepmişsin, yazık etmişsin. Bir işe kabul edilip yine aynı endişelerin olsa "normal" derdim ama sen sana gelen fırsatlardan vazgeçtiğine göre çok ciddi bir özgüven problemin var.Aslında bir süre ücretli öğretmenlik yaptım -yerime kadrolu gelene kadar- sınıflar 45 kişilik olmasına rağmen sorun yaşamadım. Sınıf yönetimi biraz zorlamıştı ama her ders bir şeyler bularak aştım onu da. Ben dersi iyi anlattığımı ve öğrencilerle iyi anlaştığımı düşünüyorum, kolejde biri beni yetersiz görebilir, belki bir önceki öğretmen daha iyiydi derler gibi şeyler beni geriyor. Bir de sonradan gireceğim ordaki düzene, belki ordakiler birbirlerini uzun süredir tanıyorlardır. Beni en ufak şeyden biri eleştirse kendimi çok yetersiz hissediyorum sanırım içimdeki sesi biri onaylamış gibi oluyor. Thy mülakatına girmiştim, geçtim onu ama girene kadar kendimi ikna etmem çok uzun sürdü. Kendime diyorum şimdi değdi mi yani o kadar stres yapmana diye, hayır ama elimde değildi. Yani eğer ders anlatamıyorum, sabırsızım, işi yapamıyorum desem ben de faydalı olmayacağımı düşünür pek çabalamam başka bölüm araştırırım. Ama istekliyim o konularda, ben biraz daha özel sektördeki kendini beğendirme çabasından çekiniyorum.
Özelde çalışmam demiyorum aslında sadece ilk kısımları geçip hemen başlamak istiyorum. O işe alınıp alınmama kısmı beni geriyor. Evet dünyanın sonu değil ama eğer alınmazsam ya da çok rezil bir mülakat/demo ders geçirirsem sanki tüm mesleki yeterliliğim yıkılacakmış gibi geliyor. Bir daha bir yere başvurmaya cesaret bile edemem herhalde.Bence yanlış yapıyorsunuz. Sonuçta her türlü mesleğinizi icra edeceksiniz. Devlette veya özel sektorde. Her ortamın kendine göre zorluğu var. Ben yıllar önce mezun olduğum zaman sırf iş hayatını görebilmek için özel sektörde çok farklı bir sektörde çalışmıştım. Benim için çok faydalı oldu. Bence siz de deneyimlemelisiniz.
Thy için yüz yüze mülakat aşamasına geçtim Istanbul'a çağrılmayı bekliyorum. Ben sınavla uğraşmaktan mayıs haziran gibi başvurmadım özellere, aslında deneme amaçlı da olsa gidebilirdim ama çalışma fikrim yoktu bu sene için. Şu aralar da bulabildiğim ilanlara başvuruyorum ama sonra kendimce sebep bulup geri alıyorum başvuruyu. Yapamazsam, ezildiğimi hissedersem gibi şeyler beni itiyor yoksa parasında bile değilim açıkçası. Kendime yetsin yeter diyorum resmen.Hem Thy'de hem özel okullarda çalışma fırsatını tepmişsin, yazık etmişsin. Bir işe kabul edilip yine aynı endişelerin olsa "normal" derdim ama sen sana gelen fırsatlardan vazgeçtiğine göre çok ciddi bir özgüven problemin var.
Mezun olur olmaz özel okullarda çalışan arkadaşlarım oldu, kimisi hâlâ çalışıyor. Öyle çok korkulacak bir tarafı yok.
Ah keşke hepimiz ilk kisimlari geçip hemen başlasak :) ben sizi anlıyorum ancak hayatta bazen kötü şeyler de yaşamamız gerekiyor. Her şey toz pembe değil. TR'de yaşıyoruz. Seneye diye beklediğiniz atama 3 yıl sonra da olabilir örnek veriyorum. Her an bir şeyler değişiyor. Bu sebeple her şarta uyum sağlayın bence.Özelde çalışmam demiyorum aslında sadece ilk kısımları geçip hemen başlamak istiyorum. O işe alınıp alınmama kısmı beni geriyor. Evet dünyanın sonu değil ama eğer alınmazsam ya da çok rezil bir mülakat/demo ders geçirirsem sanki tüm mesleki yeterliliğim yıkılacakmış gibi geliyor. Bir daha bir yere başvurmaya cesaret bile edemem herhalde.
Özellerin asgari ücret verip sanki en az 100 bin maaş veriyormuş gibi bir çalışma bekledikleri bir gerçek ne yazık ki. Yani sen istersen işinde bir numara ol, bu işe yıllarını ver. Ezecek kişi veya kurum her türlü seni ezer. Bu yüzden sen şu an deneyim kazanmaya bak. Çünkü beğenmeyecek insan ağzınla kuş tutup ard arda 40 takla atsan yine seni beğenmez .Thy için yüz yüze mülakat aşamasına geçtim Istanbul'a çağrılmayı bekliyorum. Ben sınavla uğraşmaktan mayıs haziran gibi başvurmadım özellere, aslında deneme amaçlı da olsa gidebilirdim ama çalışma fikrim yoktu bu sene için. Şu aralar da bulabildiğim ilanlara başvuruyorum ama sonra kendimce sebep bulup geri alıyorum başvuruyu. Yapamazsam, ezildiğimi hissedersem gibi şeyler beni itiyor yoksa parasında bile değilim açıkçası. Kendime yetsin yeter diyorum resmen.
Atanma olduğu zaman çıkarsınız sonuçta devlete atanmisiniz.Evet özel okullar kpss puanına da dikkat ediyor. Bir de eğer düşük kontenjan gelirse işten çıkıp sınava hazırlanmak isterim ama sanırım sözleşme 1 sene için imzalanıyor, istediğim zaman çıkabilir miyim bilmiyorum o yüzden. Bu tarz şeyler beni de düşündürüyor. Yine de evde olmak yerine hem tecrübe olur hem de az da olsa kazancım olur diye düşünüyorum. Çok kaygı duyan insanlar genel olarak yaptıklarına daha çok özeniyor bence, o konuda içimin rahat olacağını hissediyorum tek sorun benle çalışmak istemezlerse, olumsuz geri dönüt alırsam gibi şeyler sanki beni hayata küstürecek gibi geliyor. Oysa arkadaşlarıma bazen dersteki ufacık şeyden şikayet geliyor, ya da müdürleri baya üstten konuşuyor ama onlar benim kadar etkilenmiyorlar.