Kocamla sorunlarım var acil yardıma ihtiyacım var, yardım eder misiniz?

gozlukalmamlazim .!.:

Ben ne kadar hayat dolu sıcak kanlıysam Kocam da o kadar sessiz sakin biri. Ergen kız kardeşim bize kalmaya gelmişti onla tartıştık şikayet ettim kocama, onu yollayacağımı söyledim, bana evet haklısın kardeşin terbiyesiz annene Allah yardım etsin filan dedi, ben şok tabi, sonra bi şekilde kardesım olayı anlamadan gitti. Ama eşime anlattıgımda o hep gerçek fıkrını soylermiş, beni sakinleştirmek için yalan söyleyemezmiş evet kardeşim kötü biriymiş. Konuşmuyoruz ben kırıldım diyorum o hala ama senin kardeşin de yalancı ikiyüzlü bilmem ne diyor! Kendi ailesindeki herkes bir melek, eşim Mardinli, ailesinde kızlar sessiz sakin laf dinler bizde oek öyle değil, olmaso gereken oymuş gibi düşünüyor. O kadar kırgınım ki konuşmuyoruz 3 gundur o yokmus gıbı davranıyorum. anlattıgımda senın istedigin biri gibi olamam hep ben haksız oluyorum odamda ders calıstım sıze karısmadım yine de ben sucluyum artık gerçek düşüncelerimi söylicem diyor. Yani benim kardeşim için terbiyesiz bu evimde kalmasını istemem bana kalsa diycekmiş. Evliliğimin saçma olduğunu düşünüyorum benim kardeşime 2 hafta tahammül edemeyen bir adam...Evliliğimi sorguluyorum, bana çok saçma geliyor bı tavır. sizce? Ayrıca dün 2. evlilik yıldönümüzdü çiçek yollamış, ben de kibarca teşekkür ettim ama çok kırıldığımızı ve beni anlarsa vu jestinden çok daha iyi olacağını ve birlikte mutlu ömür geçireceğimizi söyledim. Onun üzerine bir daha kardeşimle muhatap olmayacagını artık bir daha onun adının dahi geçmemesini vs vs. saçmaladı. birbirimizi görmezden geliyoruz ben de kırgın olduğumdan konuşmak istemıyorum zorunlu şeyleri watsaptan yazıyoruz filan, yıldönümü de güme gitti ama beklemiyodum kırmızı güller filan.benle kötüyken ilk kez benim istemediğim eve sokmadıgım bir marka sucuk almış iki gün onu yedi, dhaa da bokunda boğul diyesim geldi ama sustum tabi.Sonuç şimdi gidip konuşsam haksız oldugumu düşünecek önceden de hep ben gidip barışırdım ama derinden kırgınım gidip barışmak istemıyorum,konuşmasam hep ayrılık geçiyo aklımdan, sorunlar beni yoruyo aradıgımı bulamagımı hissediyorum sanki...ne önerirsiniz, nasıl konuşmaya başlamalıyız sizce?

Genişletmek için tıkla...

gozlukalmamlazim .!.:

Ben ne kadar hayat dolu sıcak kanlıysam Kocam da o kadar sessiz sakin biri. Ergen kız kardeşim bize kalmaya gelmişti onla tartıştık şikayet ettim kocama, onu yollayacağımı söyledim, bana evet haklısın kardeşin terbiyesiz annene Allah yardım etsin filan dedi, ben şok tabi, sonra bi şekilde kardesım olayı anlamadan gitti. Ama eşime anlattıgımda o hep gerçek fıkrını soylermiş, beni sakinleştirmek için yalan söyleyemezmiş evet kardeşim kötü biriymiş. Konuşmuyoruz ben kırıldım diyorum o hala ama senin kardeşin de yalancı ikiyüzlü bilmem ne diyor! Kendi ailesindeki herkes bir melek, eşim Mardinli, ailesinde kızlar sessiz sakin laf dinler bizde oek öyle değil, olmaso gereken oymuş gibi düşünüyor. O kadar kırgınım ki konuşmuyoruz 3 gundur o yokmus gıbı davranıyorum. anlattıgımda senın istedigin biri gibi olamam hep ben haksız oluyorum odamda ders calıstım sıze karısmadım yine de ben sucluyum artık gerçek düşüncelerimi söylicem diyor. Yani benim kardeşim için terbiyesiz bu evimde kalmasını istemem bana kalsa diycekmiş. Evliliğimin saçma olduğunu düşünüyorum benim kardeşime 2 hafta tahammül edemeyen bir adam...Evliliğimi sorguluyorum, bana çok saçma geliyor bı tavır. sizce? Ayrıca dün 2. evlilik yıldönümüzdü çiçek yollamış, ben de kibarca teşekkür ettim ama çok kırıldığımızı ve beni anlarsa vu jestinden çok daha iyi olacağını ve birlikte mutlu ömür geçireceğimizi söyledim. Onun üzerine bir daha kardeşimle muhatap olmayacagını artık bir daha onun adının dahi geçmemesini vs vs. saçmaladı. birbirimizi görmezden geliyoruz ben de kırgın olduğumdan konuşmak istemıyorum zorunlu şeyleri watsaptan yazıyoruz filan, yıldönümü de güme gitti ama beklemiyodum kırmızı güller filan.benle kötüyken ilk kez benim istemediğim eve sokmadıgım bir marka sucuk almış iki gün onu yedi, dhaa da bokunda boğul diyesim geldi ama sustum tabi.Sonuç şimdi gidip konuşsam haksız oldugumu düşünecek önceden de hep ben gidip barışırdım ama derinden kırgınım gidip barışmak istemıyorum,konuşmasam hep ayrılık geçiyo aklımdan, sorunlar beni yoruyo aradıgımı bulamagımı hissediyorum sanki...ne önerirsiniz, nasıl konuşmaya başlamalıyız sizce?

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Kardeşinizi evden göndereceğinizi söyleyip şikayet eden sizsiniz. Eşinizde sizi onaylamış. Acaba önceden biriktirdiğiniz olumsuzluklar mı varda eşinizle bunu bahane edip küsüyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Bee4 .!.:

Esinizin size ayak uyduramadigindan muzdarip oldugunuzu yazmissiniz. Cok mu yas farki var aranizda? Kendinizden yasca buyuk biriyle mi evlendiniz acaba?
Yazdiklarinizdan, esinize tahammulunuzun kalmadigini gordum. Bu sekilde evlilik yurumez. Insanin sevgisi bitince surekli takilacak yeni konu cikiyor. Ve birlikte yasadigi o ev, zindan haline geliyor. Bence kendinizi serbest birakin.

Genişletmek için tıkla...

gozlukalmamlazim .!.:

Ben ne kadar hayat dolu sıcak kanlıysam Kocam da o kadar sessiz sakin biri. Ergen kız kardeşim bize kalmaya gelmişti onla tartıştık şikayet ettim kocama, onu yollayacağımı söyledim, bana evet haklısın kardeşin terbiyesiz annene Allah yardım etsin filan dedi, ben şok tabi, sonra bi şekilde kardesım olayı anlamadan gitti. Ama eşime anlattıgımda o hep gerçek fıkrını soylermiş, beni sakinleştirmek için yalan söyleyemezmiş evet kardeşim kötü biriymiş. Konuşmuyoruz ben kırıldım diyorum o hala ama senin kardeşin de yalancı ikiyüzlü bilmem ne diyor! Kendi ailesindeki herkes bir melek, eşim Mardinli, ailesinde kızlar sessiz sakin laf dinler bizde oek öyle değil, olmaso gereken oymuş gibi düşünüyor. O kadar kırgınım ki konuşmuyoruz 3 gundur o yokmus gıbı davranıyorum. anlattıgımda senın istedigin biri gibi olamam hep ben haksız oluyorum odamda ders calıstım sıze karısmadım yine de ben sucluyum artık gerçek düşüncelerimi söylicem diyor. Yani benim kardeşim için terbiyesiz bu evimde kalmasını istemem bana kalsa diycekmiş. Evliliğimin saçma olduğunu düşünüyorum benim kardeşime 2 hafta tahammül edemeyen bir adam...Evliliğimi sorguluyorum, bana çok saçma geliyor bı tavır. sizce? Ayrıca dün 2. evlilik yıldönümüzdü çiçek yollamış, ben de kibarca teşekkür ettim ama çok kırıldığımızı ve beni anlarsa vu jestinden çok daha iyi olacağını ve birlikte mutlu ömür geçireceğimizi söyledim. Onun üzerine bir daha kardeşimle muhatap olmayacagını artık bir daha onun adının dahi geçmemesini vs vs. saçmaladı. birbirimizi görmezden geliyoruz ben de kırgın olduğumdan konuşmak istemıyorum zorunlu şeyleri watsaptan yazıyoruz filan, yıldönümü de güme gitti ama beklemiyodum kırmızı güller filan.benle kötüyken ilk kez benim istemediğim eve sokmadıgım bir marka sucuk almış iki gün onu yedi, dhaa da bokunda boğul diyesim geldi ama sustum tabi.Sonuç şimdi gidip konuşsam haksız oldugumu düşünecek önceden de hep ben gidip barışırdım ama derinden kırgınım gidip barışmak istemıyorum,konuşmasam hep ayrılık geçiyo aklımdan, sorunlar beni yoruyo aradıgımı bulamagımı hissediyorum sanki...ne önerirsiniz, nasıl konuşmaya başlamalıyız sizce?

Genişletmek için tıkla...

gozlukalmamlazim .!.:

Ben ne kadar hayat dolu sıcak kanlıysam Kocam da o kadar sessiz sakin biri. Ergen kız kardeşim bize kalmaya gelmişti onla tartıştık şikayet ettim kocama, onu yollayacağımı söyledim, bana evet haklısın kardeşin terbiyesiz annene Allah yardım etsin filan dedi, ben şok tabi, sonra bi şekilde kardesım olayı anlamadan gitti. Ama eşime anlattıgımda o hep gerçek fıkrını soylermiş, beni sakinleştirmek için yalan söyleyemezmiş evet kardeşim kötü biriymiş. Konuşmuyoruz ben kırıldım diyorum o hala ama senin kardeşin de yalancı ikiyüzlü bilmem ne diyor! Kendi ailesindeki herkes bir melek, eşim Mardinli, ailesinde kızlar sessiz sakin laf dinler bizde oek öyle değil, olmaso gereken oymuş gibi düşünüyor. O kadar kırgınım ki konuşmuyoruz 3 gundur o yokmus gıbı davranıyorum. anlattıgımda senın istedigin biri gibi olamam hep ben haksız oluyorum odamda ders calıstım sıze karısmadım yine de ben sucluyum artık gerçek düşüncelerimi söylicem diyor. Yani benim kardeşim için terbiyesiz bu evimde kalmasını istemem bana kalsa diycekmiş. Evliliğimin saçma olduğunu düşünüyorum benim kardeşime 2 hafta tahammül edemeyen bir adam...Evliliğimi sorguluyorum, bana çok saçma geliyor bı tavır. sizce? Ayrıca dün 2. evlilik yıldönümüzdü çiçek yollamış, ben de kibarca teşekkür ettim ama çok kırıldığımızı ve beni anlarsa vu jestinden çok daha iyi olacağını ve birlikte mutlu ömür geçireceğimizi söyledim. Onun üzerine bir daha kardeşimle muhatap olmayacagını artık bir daha onun adının dahi geçmemesini vs vs. saçmaladı. birbirimizi görmezden geliyoruz ben de kırgın olduğumdan konuşmak istemıyorum zorunlu şeyleri watsaptan yazıyoruz filan, yıldönümü de güme gitti ama beklemiyodum kırmızı güller filan.benle kötüyken ilk kez benim istemediğim eve sokmadıgım bir marka sucuk almış iki gün onu yedi, dhaa da bokunda boğul diyesim geldi ama sustum tabi.Sonuç şimdi gidip konuşsam haksız oldugumu düşünecek önceden de hep ben gidip barışırdım ama derinden kırgınım gidip barışmak istemıyorum,konuşmasam hep ayrılık geçiyo aklımdan, sorunlar beni yoruyo aradıgımı bulamagımı hissediyorum sanki...ne önerirsiniz, nasıl konuşmaya başlamalıyız sizce?

Genişletmek için tıkla...

gozlukalmamlazim .!.:

Ben ne kadar hayat dolu sıcak kanlıysam Kocam da o kadar sessiz sakin biri. Ergen kız kardeşim bize kalmaya gelmişti onla tartıştık şikayet ettim kocama, onu yollayacağımı söyledim, bana evet haklısın kardeşin terbiyesiz annene Allah yardım etsin filan dedi, ben şok tabi, sonra bi şekilde kardesım olayı anlamadan gitti. Ama eşime anlattıgımda o hep gerçek fıkrını soylermiş, beni sakinleştirmek için yalan söyleyemezmiş evet kardeşim kötü biriymiş. Konuşmuyoruz ben kırıldım diyorum o hala ama senin kardeşin de yalancı ikiyüzlü bilmem ne diyor! Kendi ailesindeki herkes bir melek, eşim Mardinli, ailesinde kızlar sessiz sakin laf dinler bizde oek öyle değil, olmaso gereken oymuş gibi düşünüyor. O kadar kırgınım ki konuşmuyoruz 3 gundur o yokmus gıbı davranıyorum. anlattıgımda senın istedigin biri gibi olamam hep ben haksız oluyorum odamda ders calıstım sıze karısmadım yine de ben sucluyum artık gerçek düşüncelerimi söylicem diyor. Yani benim kardeşim için terbiyesiz bu evimde kalmasını istemem bana kalsa diycekmiş. Evliliğimin saçma olduğunu düşünüyorum benim kardeşime 2 hafta tahammül edemeyen bir adam...Evliliğimi sorguluyorum, bana çok saçma geliyor bı tavır. sizce? Ayrıca dün 2. evlilik yıldönümüzdü çiçek yollamış, ben de kibarca teşekkür ettim ama çok kırıldığımızı ve beni anlarsa vu jestinden çok daha iyi olacağını ve birlikte mutlu ömür geçireceğimizi söyledim. Onun üzerine bir daha kardeşimle muhatap olmayacagını artık bir daha onun adının dahi geçmemesini vs vs. saçmaladı. birbirimizi görmezden geliyoruz ben de kırgın olduğumdan konuşmak istemıyorum zorunlu şeyleri watsaptan yazıyoruz filan, yıldönümü de güme gitti ama beklemiyodum kırmızı güller filan.benle kötüyken ilk kez benim istemediğim eve sokmadıgım bir marka sucuk almış iki gün onu yedi, dhaa da bokunda boğul diyesim geldi ama sustum tabi.Sonuç şimdi gidip konuşsam haksız oldugumu düşünecek önceden de hep ben gidip barışırdım ama derinden kırgınım gidip barışmak istemıyorum,konuşmasam hep ayrılık geçiyo aklımdan, sorunlar beni yoruyo aradıgımı bulamagımı hissediyorum sanki...ne önerirsiniz, nasıl konuşmaya başlamalıyız sizce?

Genişletmek için tıkla...