Kocamla barıştım eve geri döndüm, aklımda soru işaretleri var

Baban baştan aşağı haklı

Boşanmama sebeplerini yazmışsın, tamamiyle maddiyat. Çocuğum var, seviyorum!, bu yaşta başka koca bulamam....hiçbiri değil. Sırtımı yasladım oh, rahata alıştım, çalışamam , popomu yerden çekeceğime dayağımı yer otururum yazmışsın ablacım.

Hayat mücadelesi yapamam yalnız yazmışsınız eee o zaman yapmayın dayağınızı yiyip oturun aşağı.
Bunu söylemeyi kendime yakıştıramıyorum ama ciddi ciddi bazı hemcinslerimin yaşadıkları kendilerine müstehak...

Sırf çalışmak zor geldiğinden, tek başına mücadele etmek istemediğinden, kolaya alıştığından; ikinci sınıf olmayı, itilmeyi kakılmayı, hor görülmeyi sindirebilen kadınlarımız var yaa, şaka gibi... Bir de "ahhh çocuklarım çok babacı, babalarına aşırı düşkünler, annelik işte kıyamıyorum onlara" diye çoooooook geçerli bahaneleri varki sormayın... (aile desteği olmayan, küçük bebeği olup çalışamayan kadınları tenzih etsem de her kadının ekonomik özgürlüğü olmalı ve kendi ayakları üzerinde durabilmeli)

Yazık, cidden yazık size konu sahibi... Biraz daha itaat edin, biraz daha ev işlerine özen gösterin... Çünkü siz insan değil kölesiniz değil mi?
 
X