• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocamın temizlik ve titizlik takıntısı

Peki bu iyi bişey mi doz artmadan eve annesini alabilmesi, galiba bunun ilaçla Bi ilgisi yok, kendi çabalaması mı acaba
Düşük dozdayken böyle olması çok daha iyi mantığını kullanabiliyor demektir ve daha kalıcı değişimler demektir. Sizin adınıza sevindim. Daha iyi günler görmeniz dileğindeyim.
 
Merhaba arkadaşlar, gidişat hakkında bilgi vermek istedim. Doktor annesini eve alma ödevi vermiş. Son bir ayda 3 kere annesini eve çağırdı.O gittikten sonra hiç bir yeri temizlemedi hatta annesi gidince "şu an çok keyifliyim çünkü hiç bir şey hissetmedim, çok rahatım" dedi. Bu ay da 5 kere çağıracak annesini sıradaki ödev bu imiş. Bu iyi bişey mi acaba gelişmesinde bilemiyorum
İyi bir sey tabii, olmaz mı, bence cok buyuk bir gelişme...
 
Kızlar merhaba, uzun zamandır takip ediyorum bu platformu. Ve en sonunda ben de yazıp içimi dökerek sizlerin de yorumlarını ve fikirlerini duymak istedim. Kimse ile paylaşamadığım bir sorunum var. Benim sorunum eşim. 35 yaşında evlendim. Şu an 2 yıllık evliyim. Öğretmenim, eşim de öğretmen cocuğum yok. Eşimin temizlik ve titizlik takıntısı var hastalık derecesinde. Benim için herşey işkence. Eşim şu an tedavi görüyor ilaç kullanmaya başladı 7 aydır kullanıyor, en düşük dozda. Kendisi çok kullanmaktan yana değildi, ben de istemiyordum ama son çare bu olduğuna karar verdik. Aslında tedavi ve ilacı da biraz benim zorlamamla kabul etti çünkü ona kalırsa kendi kendine iyi olabilirmiş. ( telefonuna bile dışarıda dokunamayan eşim) biraz zaman gerekiyormuş. Bu zamanı tanıdım ona ama gördüm ki gerçekten tedavi gereken bir durumdu ve ben artık çok yorulmuştum, sonra başladı tedaviye. Çektiğim sıkıntılara gelirsem şöyle, evime asla misafir alamıyorum 2 yıldır ailem de dahil. Ailem zaten ben çağırmadan rahatsızlık vermek istemezler bu yapıda bir ailem var. Ama ben bugüne kadar ailemi evime çağıramadım ve çok vijdan azabı duyuyorum. Onlara karşı görevleri mi yerine getiremiyorum. Onlar da haliyle bu durumu sorguluyorlardır ama bana belli etmiyorlardır. Ben bunun da farkındayım ve daha çok canım acıyor. Artık akraba ve arkadaşlarımı geçtim. Ben asla eşim evde yokken eve giremiyorum, o kendi gözü ile görmesi gerekiyor. Dışarıdan eve geldiğimde bir yere dokunmadan kolidrda soyunup direk olarak duş almamı istiyor. Dışarıda kullandığımız eşyalar asla temizlenmeden eve giremiyor, girse de konuldukları yerler ayrıdır ve asla onlara dokunamam onun temizlemesi gerekiyor. Evin içinde sıkıntım yok rahatım sorun dışarıdan eve ona göre pis birşeyin girememesi. Ondan habersiz markete gidip ya da başka birşey alıp eve getirememem gibi gibi, çoğu şeyi anlamışsınızdır bu deteylardan nasıl bir hayatım olduğunu. Evin içinde kirli bir eşya ya da çamaşır varsa dokunamam dokunursam yıkamamı ister. Onun eşyalarına asla dokunamam çok yüzüme karşı bişey demez ama rahatsız olduğunu anlarım. Mesela iki arabamız var birisi pis oluyor onunda gözünde diğeri temiz düşünün. Nasıl bir işimiz varsa ona göre araba seçiyor onunla gidiyoruz. Pisken temiz arabaya binemiyoruz. Daha çok detay var ama bu kadarından anlamışsınızdır. Diğer sorunum da eşim bu durumdan dolayı çocuk istemiyor, ben de o böyle iken ondan çocuk yapmak istemiyorum ama benim yaşım geçiyor. Çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu durumda çok zor. Bırakın bu rahatsızlığı belki normal olsak bile yaşımdan dolayı çocuğum zor olacak tedavi gerekecek bunu bile bilmiyorum haliyle. Tedavi de uzun süreç gerektiriyor. Ve işin aslı benim ne zamanım kaldı ne de bekleyecek mecalim, umutsuzluk ve belirsizlik beni mahvediyor. Üstüne annemlere karşı yapamadığım görevler daha çok bitiriyor beni.7 aydır pek Bi sonuç göremiyorum ben. Kendisi farkettiğini daha da rahatladığını söylüyor ama ben bunu davranışlarında göremiyorum. Aynı süreç devam ediyor benim için. Eşime gelirsem bu durumdan sürekli olarak çok rahatsız ve vicdan azabı çektiğini söyler. Beni sever. Bir dediğimi iki etmez maddi konuda sıkıntım yok. Merhametli ve vicdanlı bir insandır. Saygılı, terbiyeli, efendi. Bu hastalık ban Allah tan geldi, benim imtihanım diyor. Sonuna kadar haklı olduğumu ama elinde olmadığını söylüyor. Zaten bundan ötürü ve sevdiğimden dolayı çoğu şeye katlanıyorum. Aynı durum benim de başıma gelebilirdi. Kızlar çok zor durumdayım işin içinden çıkamıyorum. Sürekli dua ediyorum eşim de aynı şekilde namazlarında duasını eder. Sonra herşeyin hayırlısı beterin beteri var, sağlık önemli olan diyorum ne dertler var deyip hayatıma devam ediyorum.
Öğretmenim demissiniz vijdan ?doğrusu vicdan klavye hatasimi yaptınız. Bi kusur aramak icin yazmadim
 
Öğretmenim demissiniz vijdan ?doğrusu vicdan klavye hatasimi yaptınız. Bi kusur aramak icin yazmadim

Öğretmenim demissiniz vijdan ?doğrusu vicdan klavye hatasimi yaptınız. Bi kusur aramak icin yazmadim
Klavye hatası o, yazının tamamını okumadınız galiba. Alt taraflarda da geçiyor kelime ve yazılışına bakarsanız sevinirim. Evet öğretmenim ve sizden çok dikkat ederim böyle şeylere. Gerçekten kusur aramak için okumuşsunuz herhalde çünkü yazının kalan kısmındaki kelimeyi görmeden hemen yazma ihtiyacı hissetmişsiniz. Umarım yanılıyorumdur. Bu arada sizin cümlenizde ki
"hatasımı" yanlış. "hatası mı?" Olacak.
 
Son düzenleme:
Klavye hatası o, yazının tamamını okumadınız galiba. Alt taraflarda da geçiyor kelime ve yazılışına bakarsanız sevinirim. Evet öğretmenim ve sizden çok dikkat ederim böyle şeylere. Gerçekten kusur aramak için okumuşsunuz herhalde çünkü yazının kalan kısmındaki kelimeyi görmeden hemen yazma ihtiyacı hissetmişsiniz. Umarım yanılıyorumdur. Bu arada sizin cümlenizde ki
"hatasımı" yanlış. "hatası mı?" Olacak.
“Kolidor, bişey, onunda” gibi hatalarınız da vardı ama zaten felek vurmuş tokadını, bir de biz vurmayalım demiştim. Meğer es geçmemişler. Öğretmen olunca ayrı bir özen bekliyor insanlar. Bu arada umarım eşinizde ilerleme vardır, çok üzüldüm sizin adınıza.
 
Merhaba arkadaşlar, gidişat hakkında bilgi vermek istedim. Doktor annesini eve alma ödevi vermiş. Son bir ayda 3 kere annesini eve çağırdı.O gittikten sonra hiç bir yeri temizlemedi hatta annesi gidince "şu an çok keyifliyim çünkü hiç bir şey hissetmedim, çok rahatım" dedi. Bu ay da 5 kere çağıracak annesini sıradaki ödev bu imiş. Bu iyi bişey mi acaba gelişmesinde bilemiyorum
Çok sevindim elinizdeki bu gelişmelere. İnşallah yavaş yavaş aşacaktır. Annesi gelir ilk etapta. Sonra yavaş yavaş sizin aileniz de gelir. Böylelikle aşarsınız inşallah.
 
Klavye hatası o, yazının tamamını okumadınız galiba. Alt taraflarda da geçiyor kelime ve yazılışına bakarsanız sevinirim. Evet öğretmenim ve sizden çok dikkat ederim böyle şeylere. Gerçekten kusur aramak için okumuşsunuz herhalde çünkü yazının kalan kısmındaki kelimeyi görmeden hemen yazma ihtiyacı hissetmişsiniz. Umarım yanılıyorumdur. Bu arada sizin cümlenizde ki
"hatasımı" yanlış. "hatası mı?" Olacak.
😊komiksiniz
 
Konu eskimiş sayılır da umarım güzel gelişmeler yaşanmıştır; ancak ara yorumları okumaya çalıştım ve aradığım şey "Evlenmeden önce size durumunu anlattı, bu yönünü/hastalığını tanıttı ve buna göre mi kabul ettiniz, birlikte üstesinden geliriz mi dediniz?" sorusunun cevabı oldu ki sanırım kendisi farkında olduğu halde, bunu sizden, aynı eve girene kadar gizlemiş.

Bu benim için boşanma sebebi olmaya yeter de artardı.
 
Son düzenleme:
Konu eskimiş sayılır da umarım güzel gelişmeler yaşanmıştır; ancak ara yorumları okumaya çalıştım ve aradığım şey "Evlenmeden önce size durumunu anlattı, bu yönünü/hastalığını tanıttı ve buna göre mi kabul ettiniz, birlikte üstesinden geliriz mi dediniz?" sorusunun cevabı oldu ki sanırım kendisi farkında olduğu halde, bunu sizden, aynı eve girene kadar gizlemiş.

Bu benim için boşanma sebebi olmaya yeter de artardı.
Saygı duyuyorum. Teşekkürler yorumlarınız için.
 
Kızlar merhaba, uzun zamandır takip ediyorum bu platformu. Ve en sonunda ben de yazıp içimi dökerek sizlerin de yorumlarını ve fikirlerini duymak istedim. Kimse ile paylaşamadığım bir sorunum var. Benim sorunum eşim. 35 yaşında evlendim. Şu an 2 yıllık evliyim. Öğretmenim, eşim de öğretmen cocuğum yok. Eşimin temizlik ve titizlik takıntısı var hastalık derecesinde. Benim için herşey işkence. Eşim şu an tedavi görüyor ilaç kullanmaya başladı 7 aydır kullanıyor, en düşük dozda. Kendisi çok kullanmaktan yana değildi, ben de istemiyordum ama son çare bu olduğuna karar verdik. Aslında tedavi ve ilacı da biraz benim zorlamamla kabul etti çünkü ona kalırsa kendi kendine iyi olabilirmiş. ( telefonuna bile dışarıda dokunamayan eşim) biraz zaman gerekiyormuş. Bu zamanı tanıdım ona ama gördüm ki gerçekten tedavi gereken bir durumdu ve ben artık çok yorulmuştum, sonra başladı tedaviye. Çektiğim sıkıntılara gelirsem şöyle, evime asla misafir alamıyorum 2 yıldır ailem de dahil. Ailem zaten ben çağırmadan rahatsızlık vermek istemezler bu yapıda bir ailem var. Ama ben bugüne kadar ailemi evime çağıramadım ve çok vijdan azabı duyuyorum. Onlara karşı görevleri mi yerine getiremiyorum. Onlar da haliyle bu durumu sorguluyorlardır ama bana belli etmiyorlardır. Ben bunun da farkındayım ve daha çok canım acıyor. Artık akraba ve arkadaşlarımı geçtim. Ben asla eşim evde yokken eve giremiyorum, o kendi gözü ile görmesi gerekiyor. Dışarıdan eve geldiğimde bir yere dokunmadan kolidrda soyunup direk olarak duş almamı istiyor. Dışarıda kullandığımız eşyalar asla temizlenmeden eve giremiyor, girse de konuldukları yerler ayrıdır ve asla onlara dokunamam onun temizlemesi gerekiyor. Evin içinde sıkıntım yok rahatım sorun dışarıdan eve ona göre pis birşeyin girememesi. Ondan habersiz markete gidip ya da başka birşey alıp eve getirememem gibi gibi, çoğu şeyi anlamışsınızdır bu deteylardan nasıl bir hayatım olduğunu. Evin içinde kirli bir eşya ya da çamaşır varsa dokunamam dokunursam yıkamamı ister. Onun eşyalarına asla dokunamam çok yüzüme karşı bişey demez ama rahatsız olduğunu anlarım. Mesela iki arabamız var birisi pis oluyor onunda gözünde diğeri temiz düşünün. Nasıl bir işimiz varsa ona göre araba seçiyor onunla gidiyoruz. Pisken temiz arabaya binemiyoruz. Daha çok detay var ama bu kadarından anlamışsınızdır. Diğer sorunum da eşim bu durumdan dolayı çocuk istemiyor, ben de o böyle iken ondan çocuk yapmak istemiyorum ama benim yaşım geçiyor. Çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu durumda çok zor. Bırakın bu rahatsızlığı belki normal olsak bile yaşımdan dolayı çocuğum zor olacak tedavi gerekecek bunu bile bilmiyorum haliyle. Tedavi de uzun süreç gerektiriyor. Ve işin aslı benim ne zamanım kaldı ne de bekleyecek mecalim, umutsuzluk ve belirsizlik beni mahvediyor. Üstüne annemlere karşı yapamadığım görevler daha çok bitiriyor beni.7 aydır pek Bi sonuç göremiyorum ben. Kendisi farkettiğini daha da rahatladığını söylüyor ama ben bunu davranışlarında göremiyorum. Aynı süreç devam ediyor benim için. Eşime gelirsem bu durumdan sürekli olarak çok rahatsız ve vicdan azabı çektiğini söyler. Beni sever. Bir dediğimi iki etmez maddi konuda sıkıntım yok. Merhametli ve vicdanlı bir insandır. Saygılı, terbiyeli, efendi. Bu hastalık ban Allah tan geldi, benim imtihanım diyor. Sonuna kadar haklı olduğumu ama elinde olmadığını söylüyor. Zaten bundan ötürü ve sevdiğimden dolayı çoğu şeye katlanıyorum. Aynı durum benim de başıma gelebilirdi. Kızlar çok zor durumdayım işin içinden çıkamıyorum. Sürekli dua ediyorum eşim de aynı şekilde namazlarında duasını eder. Sonra herşeyin hayırlısı beterin beteri var, sağlık önemli olan diyorum ne dertler var deyip hayatıma devam ediyoru
 
Ayyy internette “ne yapabilirim ne yapabilirim” diye aranırken burada yaşadıklarımın -pis araba temiz araba olayı dışında- aynısını yaşanan bu olaya denk geldim. İnanamadım resmen. Eşim şuan tedavi sürecinde. Çok merak ediyorum gelişmeler var mı diye?

Bir de herkes şey demiş evlenmeden önce anlamadınız mı? Bu soruya cevap vermek istiyorum. Bu hastalar genelde takıntılarını evde ve arabalarına (konfor alanlarında) özel yaşıyolar. Aynı evde bir süre yaşamadığın sürece anlaman imkansız. Çünkü kendileri de yanlış yaptıklarını bildiği için belli etmiyorlar. Aynı eve geçtikten sonra şok.

Bizi pandemi mahvetti…
 
Ayyy internette “ne yapabilirim ne yapabilirim” diye aranırken burada yaşadıklarımın -pis araba temiz araba olayı dışında- aynısını yaşanan bu olaya denk geldim. İnanamadım resmen. Eşim şuan tedavi sürecinde. Çok merak ediyorum gelişmeler var mı diye?

Bir de herkes şey demiş evlenmeden önce anlamadınız mı? Bu soruya cevap vermek istiyorum. Bu hastalar genelde takıntılarını evde ve arabalarına (konfor alanlarında) özel yaşıyolar. Aynı evde bir süre yaşamadığın sürece anlaman imkansız. Çünkü kendileri de yanlış yaptıklarını bildiği için belli etmiyorlar. Aynı eve geçtikten sonra şok.

Bizi pandemi mahvetti…
Bence çocuk yoksa boşanın. Konu sahibi arkadaş naptı bilmiyorum ama bence siz net boşanın. Çocuk olunca hayat akışını bilen bir insan olarak çocukla böyle bir hayat yaşanmaz. Ömür boyu ilaçla mı yaşayacak adam nebilim bence zor bir hayat ben olsam çekmem çocuk yoksa.
 
Back