Herkese iyi haftalar dilerim
Uzun zamandır devam eden saçma sapan bir sorunumu paylaşmak için üyelik aldım.
Evliliğimde 4. yıla girdim. Eşimin ikinci evliliği ve ilk eşinden bir oğlu var. Ben daha önce hiç evlenmedim. Kültür çatışması, geçimsizlik, eski eşin kadınlık ve annelik sorumlulukları ile ilgili sıkıntılar yüzünden evlilikleri bitmiş. Evlilikleri bittikten 4 yıl sonra tanıştık..boşanmış bir adam olduğu için güvenmem biraz zaman aldı ve 2 yıl kadar flört ettik. sonrasında da evlendik.
Evilik kararı verme aşamasında oğlunun bulunduğu durumu gördüğüm ve onun için üzüldüğümden ortak kararla velayetini aldık, evlenir evlenmez bizimle yaşamaya başladı.
Annesi güle oynaya verdi çocuğu hiç sorun çıkarmadan. Mutlu üç kişilik bir aile olduk. Evliliğimle eşimle hiç bir sorunum yok çok şükür gelin görün ki zaman içinde bizim mutlu olmamız karşı tarafı mutsuz etmeye başladı.
Tacizler gece yarıları çocukla konuşmak istiyorum diye aramalar, evladımı göremiyorum diye şikayetler vs vs Halbuki bunların hiç biri söz konusu bile değil öz evladını senede 2 kere ancak arıyor o aradığında da genelde sarhoş..Çocuğu ben mutsuz olayım, evliliğim yürümesin, sorun çıksın kaçayım diye verdiğini söyledi. bu arada benim çocuğum yok başa çıkamam ve kaçarım diye düşünmüş. Oğlan hiperaktif ve hafif derecede disleksi sorunu var. Özel okula gönderiyoruz. Her türlü ihtiyacı fazlasıyla karşılanıyor. Son altı ayda tacizleri katlanarak arttı çocuğumu istiyorum vs vs bizi canımızdan bezdirdi. Babası konuştu ve 3 yılın sonunda annesiyle yaşamaya başladı ve sorunlar azalacağına katlanarak arttı.
Yakın yerlerde oturmuyoruz, çocuğun okulu var ve dakika başı gel çocuğu al, para gönder, kolu kırıldı hastanedeyiz, boğazı şişti, bugün uyanamadım okula gitmesin gibi sorunlar başladı. Çocukla ilgili tüm maddi giderler karşılanıyor ilaveten nafaka ödeniyor ancak elektriğimi, suyumu, doğal gazımı ödeyin demeye başladı. En son saç kesimi ve boyası için para istediğinde açıkçası çıldırdım. Hiç kavga etmeyen biz bu kadının tacizleri yüzünden birbirimizi yemeye başladık.
Geçtiğimiz cuma akşamı eşime maskotu oldun o kadının git dese gidiyorsun, gel dese geliyorsun üvey anne işte attı çocuğu başından biz burada açız, evimiz buz gibi sen o KARGA BURUNLU, LEYLEK BACAKLI kadının oyuncağı oldun mutlu değilsin biliyorum, beni çok özledin onu da biliyorum ama o kadının korkusundan bir şey yapamıyorsun acıyorum haline yazmış. Eşim nikahlı karım hakkında ileri geri konuşmazsın ben mutluyum, huzurluyum ailemle ilgili doğru konuş yoksa bende kibarlığı bırakacağım yazmış.
Boyum 1,75 ve bacaklarım uzun, burnumda büyük o konuda da haklı ama bunu o kadın söyleyince gerçekten çok öz güvenim kırıldı. O kadına karşı eşimin bir duygusu olmadığını biliyorum. Kıskançlık gibi bir şey değilde burnu şöyle bacağı böyle deyince neden bilmiyorum çok üzüldüm. Resmen kendimi çirkin iğrenç bir kadın gibi hissetmeye başladım.
Artık eminim bu kadının tek derdi bizim ayrılmamız ve hiç vazgeçmiyor bu kadınla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.
Akıl akıldan üstündür. Yardımlarınıza ihtiyacım var
Teşekkür ederim.
