Kocam çok değişti

Mesleğe yeni atanmış, kenarda birikmişi olmadığını bildiğiniz adama gökten mi para yağacaktı da rahat rahat harcadınız?

İşin maddi kısmından o kadar çok çekmişsiniz ki kendinizi, nereye ne kadar harcandı, ne kadar borç oldu diye konuşma zahmetinde bulunmamışsınız. Oturduğunuz yerden istediğiniz herşey olsun istemişsiniz ama elinizde patlamış.

Eşinizin size kaba davranması da yeni başlamamış, bile bile evlenmişsiniz. Şimdi birde tek başına borç harçla uğraşıyorsa ya zahmet edip çalışacaksınız ya da laflarını çekeceksiniz.
 
Dünyada başka erkek yoktu zaten. baştan belli olan lisede tanıştığın hödükle evlenmişsin çok değişti diyorsun.
 
Dünyada başka erkek yoktu zaten. baştan belli olan lisede tanıştığın hödükle evlenmişsin çok değişti diyorsun.
Hep o zamanlarki aşkını aradım sanırım ozaman her gün beni görüyodu kıyamıyodu evlenincede öyle olur diye evlendim. Şimdide kıyamıyo aslında ama iyice beni kırıp üzdükten sonra yaptığından pişman oluyo. Meğer sorumluluk altında olmak ikimizede ağır geliyomuş.
 
Çalışın ve eve katkıda bulunun, ekonomik özgürlüğünüz olsun. Bu süreçte de gözlemleyin bakalım eşiniz borçlara destek olduğunuzu görünce daha insani davranacak mı, sadece ekonomik problemler yüzünden mi böyle davranıyor anlarsınız.
Sanırım öyle yapacağım
 
Evet siz hatalisiniz. Bu adami taa liseden
beri taniyorsunuz, o zamanlardan beri maddi durumlarinin olmadigini biliyorsunuz, hersey icime sinerek olsun istiyorsaniz parasi olan biriyle birlikte olacaksiniz. Parasiz adami bir yola cikartip o icime sinsin, bu icime sinsin diye kavga ede ede borç icine sokmamaniz gerekirdi.

Evlenmeden oyle eziyet edene ben de eziyet olurdum evlenince, az bile yapmiş adam ama birbirine eziyet olmaya ne gerek var? Evlilik birbirine eziyet olmak değil, destek olmaktir. En başta o kavgalarda yolunuzu ayirmaniz lazimdi.
 
Düğün alışverişi yapılırken, tatil planlanırken eşinizin ne kadar parası olduğunu bilmiyor muydunuz? Benim eşimin ailesinin durumu iyi değil, bütün masrafları, takıları her şeyi o yaptı. Ben de mutfak eşyaları, gelinlik, kına masraflarını vs. karşıladım. Nikahla evlendik, nişanımı, kınamı evde yaptım, eşyada da kaliteli ama çok uçuk olmayan şeyler aldık. Balayımızı da kendi bütçemize göre güzel bir yerde yaptık. Günümüzdeki düğünlerde millet yarışa giriyor yok avangart mobilya, istemeye 101 gül, nişana dış çekim düğüne dış çekim, valla yaşadığımız ülke belli ekonomimiz belli, sonra borç harçtan ailede huzur kalmıyor. Coin işleri ayrı bir şey, benim eşim de borsaya para yatıracağım dedi geçen gün izin vermedim güncel siyaseti - ekonomiyi az buçuk takip eden uzak durur zaten
 
Herkese merhabalar. Ben 27 yaşında 1 yıllık evliyim. Eşimle lisede tanıştık aslında benim tipim değildi fakat peşimden çok koştu bende ergenlik kabul ettim ilgisi sevgisi hoşuma gitti. Ozamanlar bana çok saygı duyar ve severdi sesini bile yükseltmezdi. Durumları iyi değildi o yüzden daha çok ben onunla sosyal anlamda bişeyler yapmak için uğraşırdım.sonra birkaç yalanını yakaladm ve liseden sonra ayrılık kararı aldım ama bir şekilde bana tekrar ulaştı onu özlediğimi farkettim ve yeniden başladık uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalışıyorduk ben lisans o ön lisans mezunu.ayrılıp barıştıktan sonra bana kaba davranmaya başladığını farkettim. Bana bağırmaları başladı. Ama ertesi gün pişman olur konuşmaya çalışır gönlümü alırdı. Bende zaten uzağız diye çok uzatmazdm. Üniversite bitince nişanlandık. Onun doğru düzgün işi yoktu ama artık aileler öğrenmişti ve adını koyalm istedik . Ailem başta karşı çıktı ama ben ona güveniodum beni sevdiğini hissediyordum çünkü bnm için birşeyler yapmaya uğraşırdı hep. Nişanlandıktan kısa süre sonra askere gitti ve uzman çavuşluk nasip oldu. İkimizde çok sevindik. Düğün işlerini hızlandırdık. Fakat düğün alışverişlerinde falan hep kavga ettik. Tabi kayınvalidemlerin durumu olmadığından herşeyi eşimin üstüne yıktılar eşimde bazı şeylerde sürekli onları dinledi ve onlara yük olmamak için uğraştı. Bende bu kadar yıldan sonra herşey güzel içime siner olsun istiyordum. Ama iice kabalaştı küfürler etti. Borç altına girdiği içindir evlilik stresidir dedim sabrettim fakat tam eve taşınacağımız sırada yine çeyiz alışverişinde büyük bir kavga ettik ayrılalm dedi bende artık dayanamayıp kabul ettim. Fakat bu seferde etekleri tutuştu iyi davranmaya başladı. Sonra bir şekilde evlendik başlarda küsmeme ağlamama kıyamayan insan gitti. Sürekli elinde telefon oynamaya başladı. Düğün borçları vardı zaten sonra gitmiş bidaha kredi çekmiş sonradan söyledi bende para var diye rahat davrandım onunla biraz tatil yaptk sonra bitcoine yatırmış ordada batmış bana sonradan söyledi.çok borçlandı ailesinden yardm istedi. Borç altında ezildikçe ben bişey istemiyim diye bana bağırıp çağırıyor senin isteklerin yüzünden ben bu hale geldim bundan sonra eve her istediğini alamıcaksın bunu göze al diyor. Marketten onun yanında bişeyler alırken gerginleşiyorm şimdi bir laf edicek diye. O an bir şey demesede sonradan mutlaka yüzüme vuruyor. Okadar şey almasaydın okadar şey istemeseydin böyle olmazdı diye. Tabiki bende sesimi çıkarıyorm ezdirmiyorm kendimi ama böyle sürekli sinirli olmasındanda çok yoruldum. Stresten böyle davranıyodur diyerek onu bu zor zamanında yalnız bırakmak istemiyorm sonuçta birlikte yedik içtik gezdik.Ama eski sevecen beni kırmaktan üzmekten korkan istediğimi yapmak için çabalayan adamı özlüyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor hele biz kaç yıl emek verdik.Napmalıyım bilmiyorum benmi hatalıyım yoksa omu yoksa ikimizdemi hata yaptık.bni sevdiğini biliyorm bende onu seviyorm ama bir türlü düzene oturtamadk evliliğimizi.tecrübeli insanlardan yardm istiyorm.
bolca ayrılıklar, dugun oncesi tartışmalar?
 
Herkese merhabalar. Ben 27 yaşında 1 yıllık evliyim. Eşimle lisede tanıştık aslında benim tipim değildi fakat peşimden çok koştu bende ergenlik kabul ettim ilgisi sevgisi hoşuma gitti. Ozamanlar bana çok saygı duyar ve severdi sesini bile yükseltmezdi. Durumları iyi değildi o yüzden daha çok ben onunla sosyal anlamda bişeyler yapmak için uğraşırdım.sonra birkaç yalanını yakaladm ve liseden sonra ayrılık kararı aldım ama bir şekilde bana tekrar ulaştı onu özlediğimi farkettim ve yeniden başladık uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalışıyorduk ben lisans o ön lisans mezunu.ayrılıp barıştıktan sonra bana kaba davranmaya başladığını farkettim. Bana bağırmaları başladı. Ama ertesi gün pişman olur konuşmaya çalışır gönlümü alırdı. Bende zaten uzağız diye çok uzatmazdm. Üniversite bitince nişanlandık. Onun doğru düzgün işi yoktu ama artık aileler öğrenmişti ve adını koyalm istedik . Ailem başta karşı çıktı ama ben ona güveniodum beni sevdiğini hissediyordum çünkü bnm için birşeyler yapmaya uğraşırdı hep. Nişanlandıktan kısa süre sonra askere gitti ve uzman çavuşluk nasip oldu. İkimizde çok sevindik. Düğün işlerini hızlandırdık. Fakat düğün alışverişlerinde falan hep kavga ettik. Tabi kayınvalidemlerin durumu olmadığından herşeyi eşimin üstüne yıktılar eşimde bazı şeylerde sürekli onları dinledi ve onlara yük olmamak için uğraştı. Bende bu kadar yıldan sonra herşey güzel içime siner olsun istiyordum. Ama iice kabalaştı küfürler etti. Borç altına girdiği içindir evlilik stresidir dedim sabrettim fakat tam eve taşınacağımız sırada yine çeyiz alışverişinde büyük bir kavga ettik ayrılalm dedi bende artık dayanamayıp kabul ettim. Fakat bu seferde etekleri tutuştu iyi davranmaya başladı. Sonra bir şekilde evlendik başlarda küsmeme ağlamama kıyamayan insan gitti. Sürekli elinde telefon oynamaya başladı. Düğün borçları vardı zaten sonra gitmiş bidaha kredi çekmiş sonradan söyledi bende para var diye rahat davrandım onunla biraz tatil yaptk sonra bitcoine yatırmış ordada batmış bana sonradan söyledi.çok borçlandı ailesinden yardm istedi. Borç altında ezildikçe ben bişey istemiyim diye bana bağırıp çağırıyor senin isteklerin yüzünden ben bu hale geldim bundan sonra eve her istediğini alamıcaksın bunu göze al diyor. Marketten onun yanında bişeyler alırken gerginleşiyorm şimdi bir laf edicek diye. O an bir şey demesede sonradan mutlaka yüzüme vuruyor. Okadar şey almasaydın okadar şey istemeseydin böyle olmazdı diye. Tabiki bende sesimi çıkarıyorm ezdirmiyorm kendimi ama böyle sürekli sinirli olmasındanda çok yoruldum. Stresten böyle davranıyodur diyerek onu bu zor zamanında yalnız bırakmak istemiyorm sonuçta birlikte yedik içtik gezdik.Ama eski sevecen beni kırmaktan üzmekten korkan istediğimi yapmak için çabalayan adamı özlüyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor hele biz kaç yıl emek verdik.Napmalıyım bilmiyorum benmi hatalıyım yoksa omu yoksa ikimizdemi hata yaptık.bni sevdiğini biliyorm bende onu seviyorm ama bir türlü düzene oturtamadk evliliğimizi.tecrübeli insanlardan yardm istiyorm.
Adam kendı pislıgını ortöek ıcın sıze oynuyor
 
Herkese merhabalar. Ben 27 yaşında 1 yıllık evliyim. Eşimle lisede tanıştık aslında benim tipim değildi fakat peşimden çok koştu bende ergenlik kabul ettim ilgisi sevgisi hoşuma gitti. Ozamanlar bana çok saygı duyar ve severdi sesini bile yükseltmezdi. Durumları iyi değildi o yüzden daha çok ben onunla sosyal anlamda bişeyler yapmak için uğraşırdım.sonra birkaç yalanını yakaladm ve liseden sonra ayrılık kararı aldım ama bir şekilde bana tekrar ulaştı onu özlediğimi farkettim ve yeniden başladık uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalışıyorduk ben lisans o ön lisans mezunu.ayrılıp barıştıktan sonra bana kaba davranmaya başladığını farkettim. Bana bağırmaları başladı. Ama ertesi gün pişman olur konuşmaya çalışır gönlümü alırdı. Bende zaten uzağız diye çok uzatmazdm. Üniversite bitince nişanlandık. Onun doğru düzgün işi yoktu ama artık aileler öğrenmişti ve adını koyalm istedik . Ailem başta karşı çıktı ama ben ona güveniodum beni sevdiğini hissediyordum çünkü bnm için birşeyler yapmaya uğraşırdı hep. Nişanlandıktan kısa süre sonra askere gitti ve uzman çavuşluk nasip oldu. İkimizde çok sevindik. Düğün işlerini hızlandırdık. Fakat düğün alışverişlerinde falan hep kavga ettik. Tabi kayınvalidemlerin durumu olmadığından herşeyi eşimin üstüne yıktılar eşimde bazı şeylerde sürekli onları dinledi ve onlara yük olmamak için uğraştı. Bende bu kadar yıldan sonra herşey güzel içime siner olsun istiyordum. Ama iice kabalaştı küfürler etti. Borç altına girdiği içindir evlilik stresidir dedim sabrettim fakat tam eve taşınacağımız sırada yine çeyiz alışverişinde büyük bir kavga ettik ayrılalm dedi bende artık dayanamayıp kabul ettim. Fakat bu seferde etekleri tutuştu iyi davranmaya başladı. Sonra bir şekilde evlendik başlarda küsmeme ağlamama kıyamayan insan gitti. Sürekli elinde telefon oynamaya başladı. Düğün borçları vardı zaten sonra gitmiş bidaha kredi çekmiş sonradan söyledi bende para var diye rahat davrandım onunla biraz tatil yaptk sonra bitcoine yatırmış ordada batmış bana sonradan söyledi.çok borçlandı ailesinden yardm istedi. Borç altında ezildikçe ben bişey istemiyim diye bana bağırıp çağırıyor senin isteklerin yüzünden ben bu hale geldim bundan sonra eve her istediğini alamıcaksın bunu göze al diyor. Marketten onun yanında bişeyler alırken gerginleşiyorm şimdi bir laf edicek diye. O an bir şey demesede sonradan mutlaka yüzüme vuruyor. Okadar şey almasaydın okadar şey istemeseydin böyle olmazdı diye. Tabiki bende sesimi çıkarıyorm ezdirmiyorm kendimi ama böyle sürekli sinirli olmasındanda çok yoruldum. Stresten böyle davranıyodur diyerek onu bu zor zamanında yalnız bırakmak istemiyorm sonuçta birlikte yedik içtik gezdik.Ama eski sevecen beni kırmaktan üzmekten korkan istediğimi yapmak için çabalayan adamı özlüyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor hele biz kaç yıl emek verdik.Napmalıyım bilmiyorum benmi hatalıyım yoksa omu yoksa ikimizdemi hata yaptık.bni sevdiğini biliyorm bende onu seviyorm ama bir türlü düzene oturtamadk evliliğimizi.tecrübeli insanlardan yardm istiyorm.
Kocanız çok mu degişti ??? Nisanlılık sevgililik döneminde size küfrederek, eviniz icin alacağınız eşyalar için bile büyük kavga çıkararak kendini yeterince belli etmemis mi zaten en başından.bu durumda bile "evlilik stresidir,borç stresidir" diye kendinizce onu haklı cıkarmıssınız ama insanlar kendi karakterlerini zor anlarda belli eder.önemli olan stresli,zor anlarda sakin kalabilmek.
Kocanızın karakteri boyleymis en baştan da. Iki seçenek var; ya bir ömür bu durumu kabulleneceksiniz ya da boşanıp hayatınıza bakacaksınız
 
Yalan var
Kabalık var
Nişanlılıkta kırmak incitmek var.
Evlilik öncesi bitirmişsiniz o esnada ikna için tatlılasmış
Ama orjinalinde saygısız kaba ve üzmekten sakınmayan bir adam.
Seviyor diyorsunuz ama üzdükten sonra derinlerde bir yerde sevse neye yarar ki?

Hepsini gec borcu yapma, sebebi kabul edilebilir değil. İnsan olmaya parayla yatırım yapar mı. Kumar oynamış Bi nevi. Yazık ailesinin durumu yok demiştiniz bir de onlar destek çıkıyormuş üzüldüm.

Nişanlılıkta evim tam olsun istedim derken gercekten abartmış mıydınız? Bazı çiftleri görüyorum durumları yokken bile tastamam ev hazırlıyorlar. Bu da olacak iş değil.

Şu esnada adam temel İhtiyaclar laf ediyorsa bu adamdan koca olmaz. Ama alışverişte ölçüsğzseniz siz biraz ceki düzen verin kendinize. Bi süre gözlemleyin ve o esnada cocuk sahibi olmayın erteleyin. Borc ne kadar?
 
Yetiştirilme kültürü vs bunların insanın hayatının bakış açısına çok etkisi oluyor.
Boşanmaktan bahsetmedıgınız ıcın evlılıgın surmesı adına yazacagım yazacaklarımı.
Esınız mutsuz. Bır ev gecındırmek vs uzman maası bıle olsa tek maasla cok zor. Mevcut borclarınızdan daha kolay kurtulmak ıcın kısa vadede hızlı kazanabılecegı yontemlere yonelmıs. Omuzunuzda yukler olduysa eger anlarsınız bunun ne kadar zor bır donem oldugunu dılın kemıgı olmayabılıyor o donemlerde. Yatıp kalkıp borcunu dusundugune ben emınım sızden daha cok. Lisans mezunuymussunuz zaten uygun bır ıs bulun bır donem cok cok acıl olmayan seylerden uzak durun karsılıklı. Normale doner borcunuz bıtınce.
Son olarak evlılıkte kadının erkege erkegın kadına bakmak gıbı bır gorevı yok ortak hayat ortak yukumlulukler demektır.(Calısma hayatı kısıtlanmıyorsa partnerler tarafından.)
Üstümüze vazife degıl fakat cocuk dusunmezsenız bır muddet cekırdek aılenız ıcın daha sağlıklı olur.
 
Adam kendı pislıgını ortöek ıcın sıze oynuyor
Benim en çok kızdığımda bu kredi çekerken bana sormadı çektikten sonra söyledi. birlikte yedik içtik kalan parayıda coine yatırmış ozamanda benim haberim yoktu ben sorguladm durdum nereye gitti diye başlarda sakladı suçu hep bnm üstüme attı senin yüzünden kalmadı falan diye ama ben hesaplıyotm hesaplıyorm okadar harcamış olamayız en son benim sorgulamalarıma dayanamayıp söylemek zorunda kaldı. Ben kızdım kızınca yine bağırdı çağırdı ozamanda ben sakin kalmaya çalıştım hallolur falan dedim. ailem yanımda sen yanımda değilsin falan gibi şeyler söyledi.bende benimde soyadım sizinkiyle aynı nasıl böyle şeyler söylersin beni yabancımı görüosun dedim. Sonra yine söylediklerinden yaptıklarından pişman oldu. Şimdilik aramız iyi ama kırılıyo insan işte.
 
Her şey bir yana ama ben düğün zamanı erkeğin üstüne yıkılan büyük yüklere değinmek istiyorum. Bu beni aşırı sinir ediyor. Bir insanın maddi olarak yapacakları bellidir hiçbir erkek de etinden sütünden faydalanılacak inek değildir. Tıpkı hiçbir kadının evin hizmetçisi olarak görülmemesi gerektiği gibi.
O kadar borç altına sokup bir insanı bir de bunun için kavgalar çıkarmak çılgınlık geliyor bana. İşte sonuç şekil A oluyor. “Bir kez evleniyorum her şey istediğim gibi olsun” bu kadar saçma bir cümle bizim toplumumuzdan başka bir yerde var mıdır acaba? Evlenmeyin arkadaşım o zaman. Ben erkek olsam durumum bu yapacaklarım bu, bu kadarım ben derim. Değiyor mu yani çoğu zaman da bir iki yıl sonra yüzüne bile bakmayacağımız eşyalar için bu kadar huzursuzluk çıkarmaya. İstediğim koltuk takımına otursam ne ben ömrümün sonuna kadar kredi ödeyeceksem, huzurum olmayacaksa en önemlisi de kocamın gözünde maddi şeylere değer veren bir insan konumuna düşüp kendi değerimi zedeleyeceksem.

Lütfen artık şunu kafamıza kazıyalım. Evlilik her alanda müşterek bir yaşam paylaşımıdır. Bir tarafın ekonomik köle bir tarafın da evde hizmetçi olduğu bir sözleşme değil.
 
Herkese merhabalar. Ben 27 yaşında 1 yıllık evliyim. Eşimle lisede tanıştık aslında benim tipim değildi fakat peşimden çok koştu bende ergenlik kabul ettim ilgisi sevgisi hoşuma gitti. Ozamanlar bana çok saygı duyar ve severdi sesini bile yükseltmezdi. Durumları iyi değildi o yüzden daha çok ben onunla sosyal anlamda bişeyler yapmak için uğraşırdım.sonra birkaç yalanını yakaladm ve liseden sonra ayrılık kararı aldım ama bir şekilde bana tekrar ulaştı onu özlediğimi farkettim ve yeniden başladık uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalışıyorduk ben lisans o ön lisans mezunu.ayrılıp barıştıktan sonra bana kaba davranmaya başladığını farkettim. Bana bağırmaları başladı. Ama ertesi gün pişman olur konuşmaya çalışır gönlümü alırdı. Bende zaten uzağız diye çok uzatmazdm. Üniversite bitince nişanlandık. Onun doğru düzgün işi yoktu ama artık aileler öğrenmişti ve adını koyalm istedik . Ailem başta karşı çıktı ama ben ona güveniodum beni sevdiğini hissediyordum çünkü bnm için birşeyler yapmaya uğraşırdı hep. Nişanlandıktan kısa süre sonra askere gitti ve uzman çavuşluk nasip oldu. İkimizde çok sevindik. Düğün işlerini hızlandırdık. Fakat düğün alışverişlerinde falan hep kavga ettik. Tabi kayınvalidemlerin durumu olmadığından herşeyi eşimin üstüne yıktılar eşimde bazı şeylerde sürekli onları dinledi ve onlara yük olmamak için uğraştı. Bende bu kadar yıldan sonra herşey güzel içime siner olsun istiyordum. Ama iice kabalaştı küfürler etti. Borç altına girdiği içindir evlilik stresidir dedim sabrettim fakat tam eve taşınacağımız sırada yine çeyiz alışverişinde büyük bir kavga ettik ayrılalm dedi bende artık dayanamayıp kabul ettim. Fakat bu seferde etekleri tutuştu iyi davranmaya başladı. Sonra bir şekilde evlendik başlarda küsmeme ağlamama kıyamayan insan gitti. Sürekli elinde telefon oynamaya başladı. Düğün borçları vardı zaten sonra gitmiş bidaha kredi çekmiş sonradan söyledi bende para var diye rahat davrandım onunla biraz tatil yaptk sonra bitcoine yatırmış ordada batmış bana sonradan söyledi.çok borçlandı ailesinden yardm istedi. Borç altında ezildikçe ben bişey istemiyim diye bana bağırıp çağırıyor senin isteklerin yüzünden ben bu hale geldim bundan sonra eve her istediğini alamıcaksın bunu göze al diyor. Marketten onun yanında bişeyler alırken gerginleşiyorm şimdi bir laf edicek diye. O an bir şey demesede sonradan mutlaka yüzüme vuruyor. Okadar şey almasaydın okadar şey istemeseydin böyle olmazdı diye. Tabiki bende sesimi çıkarıyorm ezdirmiyorm kendimi ama böyle sürekli sinirli olmasındanda çok yoruldum. Stresten böyle davranıyodur diyerek onu bu zor zamanında yalnız bırakmak istemiyorm sonuçta birlikte yedik içtik gezdik.Ama eski sevecen beni kırmaktan üzmekten korkan istediğimi yapmak için çabalayan adamı özlüyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor hele biz kaç yıl emek verdik.Napmalıyım bilmiyorum benmi hatalıyım yoksa omu yoksa ikimizdemi hata yaptık.bni sevdiğini biliyorm bende onu seviyorm ama bir türlü düzene oturtamadk evliliğimizi.tecrübeli insanlardan yardm istiyorm.
Niye evlilik icin bu kadar acele ettiniz ikinizde? Bu adam daha yeni iş hayatına atılmış, hayatı bilmiyor. Para kazanmanın zorluğunu görmemiş.. Birde herşeyi dört dörtlük olsun diye borça gömdünüz kendinizi şimdi kavgalar basladı tabi.... Adam borcun yüzünden sinirini sizden cıkartıyor, sizde Aman kendimi ezdirmiyim diye ona diklendiniz. O da inatlaşmaya başlamış... Bence siz bu sorunu daha da büyümeden Aile biyükleriyle birlikte oturun konuşun... Borcları kontrol altına alın düzenli ödeyin... Eger birbirinize karsı anlayışlı olursanız düzelir.. Borcta biter.. Esin maasını Nasıl harcıyor. Tutumlu mu? Bu önemli.. O tutmazsa Sen parayı elinde tut.. Her sey esinde bitiyor birazda..
 
Maddi imkanlar yokken herşey içine sinsin diye borçla harçla hayat kurmanın sonucu böyle oluyor çoğunlukla.
 
Her şey bir yana ama ben düğün zamanı erkeğin üstüne yıkılan büyük yüklere değinmek istiyorum. Bu beni aşırı sinir ediyor. Bir insanın maddi olarak yapacakları bellidir hiçbir erkek de etinden sütünden faydalanılacak inek değildir. Tıpkı hiçbir kadının evin hizmetçisi olarak görülmemesi gerektiği gibi.
O kadar borç altına sokup bir insanı bir de bunun için kavgalar çıkarmak çılgınlık geliyor bana. İşte sonuç şekil A oluyor. “Bir kez evleniyorum her şey istediğim gibi olsun” bu kadar saçma bir cümle bizim toplumumuzdan başka bir yerde var mıdır acaba? Evlenmeyin arkadaşım o zaman. Ben erkek olsam durumum bu yapacaklarım bu, bu kadarım ben derim. Değiyor mu yani çoğu zaman da bir iki yıl sonra yüzüne bile bakmayacağımız eşyalar için bu kadar huzursuzluk çıkarmaya. İstediğim koltuk takımına otursam ne ben ömrümün sonuna kadar kredi ödeyeceksem, huzurum olmayacaksa en önemlisi de kocamın gözünde maddi şeylere değer veren bir insan konumuna düşüp kendi değerimi zedeleyeceksem.

Lütfen artık şunu kafamıza kazıyalım. Evlilik her alanda müşterek bir yaşam paylaşımıdır. Bir tarafın ekonomik köle bir tarafın da evde hizmetçi olduğu bir sözleşme değil.
Bunlari yazacaktim, benim icin de yazmisin sagol
 
Herkese merhabalar. Ben 27 yaşında 1 yıllık evliyim. Eşimle lisede tanıştık aslında benim tipim değildi fakat peşimden çok koştu bende ergenlik kabul ettim ilgisi sevgisi hoşuma gitti. Ozamanlar bana çok saygı duyar ve severdi sesini bile yükseltmezdi. Durumları iyi değildi o yüzden daha çok ben onunla sosyal anlamda bişeyler yapmak için uğraşırdım.sonra birkaç yalanını yakaladm ve liseden sonra ayrılık kararı aldım ama bir şekilde bana tekrar ulaştı onu özlediğimi farkettim ve yeniden başladık uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalışıyorduk ben lisans o ön lisans mezunu.ayrılıp barıştıktan sonra bana kaba davranmaya başladığını farkettim. Bana bağırmaları başladı. Ama ertesi gün pişman olur konuşmaya çalışır gönlümü alırdı. Bende zaten uzağız diye çok uzatmazdm. Üniversite bitince nişanlandık. Onun doğru düzgün işi yoktu ama artık aileler öğrenmişti ve adını koyalm istedik . Ailem başta karşı çıktı ama ben ona güveniodum beni sevdiğini hissediyordum çünkü bnm için birşeyler yapmaya uğraşırdı hep. Nişanlandıktan kısa süre sonra askere gitti ve uzman çavuşluk nasip oldu. İkimizde çok sevindik. Düğün işlerini hızlandırdık. Fakat düğün alışverişlerinde falan hep kavga ettik. Tabi kayınvalidemlerin durumu olmadığından herşeyi eşimin üstüne yıktılar eşimde bazı şeylerde sürekli onları dinledi ve onlara yük olmamak için uğraştı. Bende bu kadar yıldan sonra herşey güzel içime siner olsun istiyordum. Ama iice kabalaştı küfürler etti. Borç altına girdiği içindir evlilik stresidir dedim sabrettim fakat tam eve taşınacağımız sırada yine çeyiz alışverişinde büyük bir kavga ettik ayrılalm dedi bende artık dayanamayıp kabul ettim. Fakat bu seferde etekleri tutuştu iyi davranmaya başladı. Sonra bir şekilde evlendik başlarda küsmeme ağlamama kıyamayan insan gitti. Sürekli elinde telefon oynamaya başladı. Düğün borçları vardı zaten sonra gitmiş bidaha kredi çekmiş sonradan söyledi bende para var diye rahat davrandım onunla biraz tatil yaptk sonra bitcoine yatırmış ordada batmış bana sonradan söyledi.çok borçlandı ailesinden yardm istedi. Borç altında ezildikçe ben bişey istemiyim diye bana bağırıp çağırıyor senin isteklerin yüzünden ben bu hale geldim bundan sonra eve her istediğini alamıcaksın bunu göze al diyor. Marketten onun yanında bişeyler alırken gerginleşiyorm şimdi bir laf edicek diye. O an bir şey demesede sonradan mutlaka yüzüme vuruyor. Okadar şey almasaydın okadar şey istemeseydin böyle olmazdı diye. Tabiki bende sesimi çıkarıyorm ezdirmiyorm kendimi ama böyle sürekli sinirli olmasındanda çok yoruldum. Stresten böyle davranıyodur diyerek onu bu zor zamanında yalnız bırakmak istemiyorm sonuçta birlikte yedik içtik gezdik.Ama eski sevecen beni kırmaktan üzmekten korkan istediğimi yapmak için çabalayan adamı özlüyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor hele biz kaç yıl emek verdik.Napmalıyım bilmiyorum benmi hatalıyım yoksa omu yoksa ikimizdemi hata yaptık.bni sevdiğini biliyorm bende onu seviyorm ama bir türlü düzene oturtamadk evliliğimizi.tecrübeli insanlardan yardm istiyorm.
Birinci evliligimde eşyalar çeyizlerim gelinliğim düğünüm istediğim gibi oldu . Borçları üzerimize yıktılar altında ezildik de ezildik . Benim ailem elini uzattı ve düze çıktık . Bu defa eski eşim arabayı sattı üzerine dünya kadar da borç yaptı . Zaten sevgisi saygısı yoktu şiddeti vardı . Şimdi ikinci evliliğimi yaptım . Öğrendim ki gelinlik eşya çeyizdi derken kuracağımız evi düşünürken yuvanın ne olduğunu unutuyoruz . Mutlu olmayı huzurlu olmayı herşeyi bir kere yaşıyorum istediğim gibi olsun diye direterek ev kuruyoruz ama yuvayı kurmayı unutuyoruz . Borç stresi sıkıntısı gerginlik yaratır gayet normal . Birlikte aşmaya çalışın eşinizden ve sevgisinden eminsenis varken iyi yokken kötü olmaz naçizane fikrim
 
X