Merhabalar, 4 yıllık evliyim. Kocamla ciddi zorluklar yaşadık. Evliliğimiz hergün eksilerek devam etti. Evliliğimizin başında kocamın eskiden kalan borçları olduğunu ögrendim. Bişekilde destek olup bitirelim dedim. Şimdi cahillik yaptığıma eminim. Ancak kocam bu süreçte para harcamaya devam etti. Özellikle yeğenine çok fazla harcama yapıyordu. Nie böyle yapıyorsun diyince kavgalar büyüdü boşanma lafları dilden düşmez oldu hatta bir kaç sefer ailesi ve benim ailem konuya girdiler barıştık. Ailesi eşimin haksız olduğunu düşündü ve yeni borçların bir kısmını ödedi. Üstelik eiim aile işinde çalışıyor babası ile ortak.Bu süreçte de ablası sürekli benim olduğun ortamda eşime onun hakkını yediğimize dair laf söylemeye başladı. Yok boynuzsuz koyun boynuzludan hakkını alacakmış vs. gibi laflar. Eşimde bu süreçte yeğenine hediyeler almaya devam etti. Baktım bu borç olayı bitmeyecek altınları bozdurdum bütün borçları kapattım. Bi daha borç olursa boşarım seni dedim. O fasıl bitti. Sonra ev aldık. Eşimde o sebeple kredi çekti iş yerinden aldığı tüm parayı krediye veriyor.Sonra eşimle biz tatil planı yapmıştık.uygun bütçeli bir tatil olsun die çok araştırdık. Bana sormadan bütün ailenin içinde ablasınıda tatile çağırdı ve bende olmaz diyemedim. Sonra büyük ihtimal ben laf etmeyeyim die benim kardeşlerimide çağırdı. Bu arada ablası geliyor die bizim oda değişti extra bir sürü para ödedik ve aile odasında ablasıgil ile birlikte kalıyorduk tabi bunlarda bana sorulmadı. Neyse tatilde biz eşimle saçma sapan bi konudan kendi aramızda tartıştık telefonda ablasına benim için mal karı yazmış küstük sonrada özür bile dilemedi konu büyüdü o ablası ile ayrı takılmaya başladı öyle olunca bende kendi ailemin olduğu odaya geçtim. Eşimde boşanacağını söyleyip ablası ile birlikte istanbula döndü. Ben avukata vekalet verdim boşanma kararı aldım. Sonra eşimin ısrarı ile tekrar barıştık.Bu arada eşimin ablası ve annesi her konuda onay merci.Şöyle söyleyeyim evde 2 odanın yerini değiştirmeyi düşünüyordum. Eşim kabul etmiyordu annesigil bize geldiler muhabbet sırasında öylesine bahsettim. Bir gün sonra eşim benim fikrimin mantıklı olduğunu odaları değiştirmek mantıklı dedi. Ev alırkende evi biz beğendik almaya karar verdik annesi küstü eşim vazgeçti sonra ben tavır yaptım mecbur kaldı aldı. Bu sebeple barışma sürecinde bu konularıda konuştum eşimle bundan sonra farklı olacağını söyledi. Gerçekten de kısmen topladı kendini diye düşünüyordum. Ancak şimdide istediğimiz bir kaç şeyi ortak isteğimiz gibi bana aldırıyor sonra yeğenine götürüyor. Bana sorma fikir alma falan yok.Emri vaki devam ediyor. Bana sormadan neden veriyorsun diyorum ne olacak sanki diyor. Evin içinde ne yediğini ne içtiğini topluyor. Kirlilerini kirli sepetine bile atmaya lüzum görmüyor.Ben sigara içmiyorum o sigara içiyor tüm evi geze geze içiyor külleri her yere döküyor. Bunları yapma dikkat et bende çalışıyorum diyince sanki çok temizsinde diyor. Hiç bir konuda saygısı yok yani. En son bombamızda benim kartımı gizlice almış gitmiş para çekmiş. Sonra köpek alındı. Hep hayalimizdi neyse dedim sorun etmedim. Aşıları bir sürü masrafı falan benim kartımdan yapıldı. Sonra bir gün annesi ile konuşurken yazlığa giderken mecbur götüreceğim köpeği falan dedi. Eve dönünce eşime bunun nereden çıktığını sordum. Yeğeni istiyor diyeymiş. Ee köpek yavru bize alışması lazım dedim. Söylemiş bi kere. Bende gitmeyecek diye kavga çıkardım. Boşanma lafı yine açıldı.Anlaşılan sen köpeği yeğenine aldın dedim. Bu arada son dönemde bana durmadan çok müsrifsin diyor. Kardeşinin çok tutumlu olduğunu söylüyor . Bende o yolunu bulmuş bütün masrafı sana yaptırıyor sonra ben müsrif oluyorum dedim. Yeğeni bişey istediğinde telefonla arayıp istiyor bizimkide hemen yapıyor. Genelde de benim kartımdan harcıyor. Bi kerede bu kız bu borcu nasıl ödeyecek die düşünmüyor. Bizim evimizde olan herşey onun ailesine mutlaka anlatılıyor nie anlatıyorsun diyince gülelim die anlattım diyor. Geçen görümcen yemek konusunda bana şaf çarpıyor haksız üstelik. Kocama kalkıp anlatmadım çünkü eminim ablasını haklı bulur. kocam var diye bileceğim bir günüm yok. O yüzden çok sinirliyim. Ve artık sorunlarımı sakince anlatamıyorum sürekli mutsuzum ve sinirliyim.Artık boşanmak en doğrusu gibi geliyor. Sizce ben mi olayları abartıyorum. Bu ilişkide eşime farklı şekilde davransam düzeltebilir miydim? Bende mi hata. Artık inanın beynim düzgün çalışmıyor gibi hissediyorum.