Kocam bebek olduktan sonra çok değişti

iremtocuk

Üye
Kayıtlı Üye
8 Ocak 2024
12
16
8
25
Herkese merhabalar 5 yıl ilişki sonrası evlendik nişanlılık döneminde sağlık anksiyetesi yaşadı psikiyatriye gitti antidepresanla düzeldi ve doktor eşliğinde ilaçları bıraktı 3 yıllık evliliğimizde ara ara sorunlar elbet oldu ama genel anlamda mutlu ve huzurlu bir evlilik geçirdik bebeğimiz oldu 4 aylık şuan kolik bir bebek saatlerce ağlayabilir huzursuzluk yapabilir ki evde ağlayan ve çözüm bulamadığınız bir bebek evi çok geriyor bu sebeple mi bilmiyorum ama kocam sinirli öfkeli ve anlayışsız biri oldu mesela ikimizde masadayız o yemeğini yer sigara içer balkona çıkar reels izler ben bebekle hala yemek yemeye çalışıyor olurum bebeği ikij dakika almak bile onu çıldırtıyor birde yine aynı sağlık anksiyetesi tuttu. Bana seni seviyorum deyince bile sinir oluyorum beni sevme ulan bebeğimizi sev yani. Bebişimizde onun kucağında iki kat daha çok ağlıyor yabancı erkeklere gülümsüyor ama onda ağlıyor aşırı üzgünüm sizce ne yapabilirim

Bebeği isteyen heyecanla bekleyen en çok o idi . Doğum sonrası ağır bir lohusalık geçirdim belkide o dönem ki stresi şimdi mi çıkıyor ki.. ha birde canım neyi takıyorsun bu kadar vs diye konuşmuştuk o da bebeğin sorumluluğu ağır geliyor galiba dedi kahroldum gerçekten

Ailelerimiz başka şehirde desteğimiz yok belki bebeği aile büyüklerine bırakıp bir şeyker yapsak başbaşa bebeğin eksikliğini o da hisseder bilmiyorum ne yapsam
 
Son düzenleme:
Sizin lousalığınız kocanızın tekrarlamış olma olasılığı yüksek depresif hali bebeğin ağlamaları çok normal.
Eşiniz psikiyatri bölümüne gitmeli,bebeğin krizi başladığı zaman arabanız varsa dışarı çıkıp dolaşmayı deneyin, gaz için masajlar var onu araştırın eşinize zorla destek vermesi için sorumluluk verin babalığı balkonda yaşayamaz,öfkelenip kaçamaz
 
Eşiniz öncelikle terapi alsın mutlaka. Bebeğinizin sağlığı için bu önemli.

O kadar çocuklu aile tanıdım. Sizin eşiniz gibisini ilk defa duydum. Sanki lohusa o..

Zaten siz akşama kadar bir mücadelenin içindesiniz ona ne oluyor.

Bu çocuk ikinizin, onunda size destek olması ayrıca bebeğine sevgisini hissettirmesi lazım.

Yine yeniliyorum mutlaka psikolojik tedavi görsün.
 
Tam kolik dönem. Sebepsiz kriz şeklinde ağlama hatta moraracak kadar ağlama. Benim çocuklar boyumu aştı, hala veriliyor mu bilmiyorum 1 çay kaşığı kimyon çayı verirdim. Belli saatler giyinik olmayı sevmiyorlar, benimki akşam 7 gibi alevlenirdi. Çorap kazak elbise vs hepsini çıkarır pamuklu örtüye sarardım. Beraber banyoya girerdim kucağımdayken su tutardım. Susmuyordu ama şiddeti azalıyordu. Sırtına ayaklarına masaj yapınca da biraz rahatlıyordu.

Eşiniz konusuna gelirsek bebeğin çığlıkları tetiklemiş olabilir. Doktor kontrolünde ilaçları bırakmış, bitmiş tedavisi. Bence yeniden bir kontrole gitmesinde fayda var. Kolik bebek, sağlam dirayetli çelik gibi sinirleri olan insanı bile zorlar. Bir süre babasının kucağında durmasa bir şey olmaz vermeyin zorla. Adam sağlam olsa tutacak ilgilenecek tabi derdim ama o da psikolojik yönden zayıf, üstüne gitmenin alemi yok. Bu kolik durum yıllarca sürmüyor, diş çıkarmaya yakın azalıyor. Evet sonra da diş ağrısı geliyor ama onda en azından sebebi biliyorsun ona göre ilaç şurup verebiliyorsun. Beyaz gürültü denediniz mi, fön makinesi, süpürge sesi vs dinlettiniz mi hiç?
 
Hepsini deniyorum ama her şeyde tek başımayım bebeği banyo yaparken su bile dökmeye gelmiyor ne çok banyo yapıyor diyot mesela ve bir gece işe gidiyor iki gece evde terapi al dedim tamam dedi ama tabiki onu da benim bulup ayarlayıp çocuk gibi onu götürmem gerekiyor
 
Her şeyi tek başıma üstlenmekten çok yoruldum terapiyi ayarlayacağım kabul etti ama ona bile tek gitmez bebekle beni sürükler online bir şey bulmaya çalışacağım
 
Söylediğiniz her şeyi deniyorum biraz daha hafifliyor ama her akşam aynı saatte başlıyor çıldırmaya şu ara kanguru da gezerken ağlaması hafifliyor
Zorla asla vermiyorum ama örneğin fark ettim ki geçen gün 5 gündür yıkanmamışım kokuyorum duş bile almam lüks oldu . O uyanmasın diye gece uyanmalarında salona geçiyorum örneğin bir kere ses bile duymuyor ama her sabah çok kötüyüm yorgunum bitiğim dedikçe dayanamıyorum . Her şey üst üste geldi bebek ağlayınca bir de o sinirlenecek diye korkuyorum geriliyorum gidip ona ağlayacak biraz sen sakin kal vs vs diyorum ve şu ara patlayacak gibiyim böyle karşıma alıp senin anksiyetenede sanada olmayan babalığınadaa …… diyip koşarak kaçıp gitmek istiyorum… Sabır sabır sabır
 
Reactions: Gao
Bu kolik olayının tek bir iyi tarafı var, başlayacağı saati biliyorsun. Yıllarca sürmüyor, bir kaç ay içinde geçiyor inanın. Kanguruda hafifliyorsa koyun hep bir şey olmaz. Yani baktınız geliyor, hemen koyun ve gezmeye başlayın. Bu çocuk daha ne kadar ağlayacak diye kendinizi yemeyin. Bunu yapınca dakikalar geçmek bilmiyor çünkü. Varsa gürültü engelleyici kulaklık takın bir şey dinleyin. Duş olayı hepimiz öyleydik. Banyoda ana kucağında beni gördüğü halde ağlıyordu kız.

Kocanız doktora gidecek, mecbur. Bir de onla uğraşamazsınız. Tedavisini yapan doktora danışacak, durumum ne, ben ne yapabilirim diye soracak. Yani normalde faydasız erkekleri kocaları gömer toprak atarım ama sizinkine acıdım. Adam yıllarca tedavi görüp ilaçla iyileşmiş. Gece uyanmalarında ses duymuyor yazdınız, belki duyuyordur. Belki de fiziksel duymadığı halde kafasında canlandırıyordur. O el kadar bebekten çıkan çığlığı küçümsemeyin. Aynı tempoda çığlık çığlığa ağlayan bebeği dinlemek dayanmak kolay değil. Benimkiler boyumu aştı ama kolik zamanlarda benim de bir iki defa çaresizlikten ağladığım oldu. Ama şimdi elime kolikli bebek verseler çıtır çerez gelir, ağlamazsan hatırım kalır derim, kolay baş ederim. Yani zor evet ama tünel hem kısa hem de sonu aydınlık.
 
Bir bebek sahibi değilim. Bu nedenle kolik bebekle ilgili yorum yapamam. Ama sürekli ağlayan bir çocuk ya da bebek olunca ortamda hiç hoşlanmıyorum. Cafe ya da restorant ortamında mesela orayi terk ederim. Bu benim kendi sorunum. Eşiniz de sanırım ağlama sesine tahammül edemiyor. Kendi çocuğu olduğu için tolerans göstermesi gerekirdi.
Bence siz yardımcı tutun. Eşinizle yalnız kalacağınız vakitler yaratın. Ama o da bir psikolojik yardim alsın. Siz anne baba oldunuz evet ama hala karı koca olmayı da bırakmayın. Bebek sonrasi boşanma bu nedenle çok fazla oluyor.
Belki kendini ifade edemediği şeyler yaşıyordur. Anksiyete tanısı aldım yıllar önce. Hiç kolay değil ve yanında okb gibi takintili düşünceler eşlik ediyorsa insanın kendi zihinsel hapishanesi...
Umarım kısa sürede hersey yoluna girer
 
Hep böyle ağlamayacak en azından bu bir süreç. Kendinizi böyle teselli edin. Eşinizden zaten bişey bekleyemiyorsunuz anladığım kadarıyla şu an için ama ztn psikolojik problemleri olmasa bile erkeklerin kadınlara göre daha hassas olduklarına - artık adına ne derseniz sabırsız da denebilir - şahit oldum ben
 
Sağlık anksiyetesini açar mısınız?
 
Balkonda sigara zıkkımlanıp,reels kaydıracağına 10 dk bebeği tutsunda sende insan gibi yemek yiyebil. Kadınların böyle şeylere hiç hakkı yok
 
Balkonda sigara zıkkımlanıp,reels kaydıracağına 10 dk bebeği tutsunda sende insan gibi yemek yiyebil. Kadınların böyle şeylere hiç hakkı yok
İç sesimsiniz artık beklentiyi bıraktım bu bebek sadece benim bebeğim ve o üvey baba gibi bir şey diye düşünüyorum o yok o evde değil sen tek başınasın irem diyorum sürekli kendime psikolojik olarak kötü olmasa çok fena olacak ama diyorum sabır
 
Ben de çok sakin sabırlı bir insan değildim bebekten önce şuan mecburum bende bazen bebekle beraber ağlıyorum her şey benim için çok zorken birde bu durum çıktı ortaya ona kıyamıyorum bir yandan bu bir rahatsızlık sonuçta ama işte bitiğim çok kötü oldum galiba annemi çağıracağım biraz
 
Reactions: Gao
Bu kadar çocuk istemesi sonra bu kadar ilgisiz olması canımı yakıyor elbette bu bebeğin güldüğü mutlu olduğu vakitler de var o zaman bile yalandan bir iki şey söyleyip kaçıyor
 
Annenizi çağırırsanız işe yaramaz kocanız iyice elini çeker. Eşek gibi bakacak başka çaresi yok başlatmasın psikolojisine. Balkona kaçmasına izin vermeyin tutturun eline. Gürültü önleyici kulaklık alın ikiniz de.
 
Reactions: Gao
Biraz deneyimledim bu tek başına ebeveyn olmayı bir süreliğine. Üzüldüm o yüzden.
Sizinki kabus gibi. Dişi ağrıyor diye düşünüyor ha. Yani bunun bebeğin ağlamasına dayanamamasıyla ilgisi yok. Benim fikrimce kılıf uyduruyor tembelliğine. Randevu bile kendisi almıyormuş. Sorumluluk duygusu eksikliği de olabilir. Kendini çok seven insanlar sağlık anksiyetesine giriyor. Kendini çok seven insan da gördüğüm kadarıyla çook ilgili ebeveyn olamıyor zor durumlarda. Ne demek ya babada ağlaması çocuğun başkasına gülüp. Çok üzüldüm. Bebek sorumluluk demek. O girmemiş o topa. Bakmış bakan var reels izliyor. Annenizi çağırabiliyorsanız çağırın. 4. aydasınız benim gibi. Sürekli yüzüme bakıp gülümsememi bekliyor. O yorgunlukla gülemezsiniz. Yüzünüzden her şeyi okuyorlar.
 
Kocanız bebeğe resmen babalık yapmıyor. Sağlık anksiyetesiyle bebek sahibi olmanında alakası yok. Bambaşka şeyler. Adam resmen çocuğunu 10dk tutmuyor, iki laf et kaç oldu canım.
Sağlam bi rest çekin ne gerek var kendisine bu durumda? Artık 4 ay olmuş ilk 1 haftada değilsiniz. Bebeğime babalık yapmayan adamı koca olarakta istemezdim
 
Dişinin ağrıdığını düşünüyor sürekli ama dişçiyede gittik ağrıyacak dişi yok ve bir sağdan bir soldan vuruyor diyor korkuyorum ağrıyacak diye diyor sürekli
Dişçiye değil tedavisini yapan doktoruna gideceksiniz. Baş edemiyor ama kendi çocuğu. Madem çok istedi elini taşın altına koyacak. Psikiyatristi belki yine ilaca başlatır. Yarın bir gün grip olursunuz hastalanırsınız evden mi kaçıp gidecek? Annenizi çağırmanız ona can simidi olur. Kazık kadar adam gitsin doktoruna gerekiyorsa tekrar tedaviye başlasın. Tamam psikolojik hastalık atlatmış diye acıdım ama diş doktorunun yolunu biliyormuş. Çocuk biraz daha büyüyünce baba-çocuk ilişkisi de zarar görür.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…