Hem de ne zahmetlere girdim o masaya her yattikca erkeklerden o kadar nefret ettim ki beni buna zorlayan insanlardan.. evleneceğin kişiyi bilemiyorsn işte doğru sanıp dürüst olunca sonunu gördüm hiç beni anlamadı dinlemedi kendi her haltı yemişti ama ben yapamazmisim kadinmisim. Ailem belimi büktü onlar için bu herşey demek olmasaydı asla boynumu egmezdim. Ben o iki damla kan için çok kan döktüm çok acı çektim. Doğumdan sonra kadınlar iki büklüm gezer ya hani. Ha tabi bu bir doğum değil ama her işlemde daha da zorlaşıyor oraya dikiş atıyorlar ben cikiyorum eve geliyorum ayaklarımı uzatıp dinlemiyorum çünkü anlarlar diye korkuyorum her lavaboya gidip kan gördüğüm de yine mi tutmadı diye Allah'a nasıl yalvarıyorum rabbim bilir o acıyı bir kere değil 4 kere yaşadım. En son işlemi olalı 2 hafta olacak ben halen daha uykuda bile bin kere uyanıyorum ya bacağımı actiysam ya dikiş attıysa diye ağrı zaten aynı hiç geçmiyor sanki .. Allah bu hale getirenden soracak .