Kızlar vazgeçilmezken vazgeçilen oluyoruz

gamzeugurum .!.:

Benim eskiside bir kere küfür etti bana ve hemen kardeşini aradım bak ben ayrıldım küfür etti. Ve bir daha asla barışmak istemedim çünkü küfür gurur kırıcı bişey ve küfür eden şiddet te uygular

Genişletmek için tıkla...

Ya zaten küfür edende bi şiddet meyili oluyor biliyor Musun

hayalperestolmakguzeldir .!.:

Ya zaten küfür edende bi şiddet meyili oluyor biliyor Musun

Genişletmek için tıkla...

O yüzden sende koşarak uzaklaş

betty_berry .!.:

Bir erkeğe hak ettiğinden fazla değer vermeyeceksin, her şeyini anlatmayacaksın, özellikle de zayıf yönlerini. İçini çok açmayacaksın. Kovalayan değil kaçan olacaksın. Çok fazla sevip bunu da belli edip ilişkinin dengesini bozmayacaksın. Ne yazıkki aldatılarak boşandıktan sonra farkettiğim hatalarım bunlar...

Genişletmek için tıkla...

cok dogru demıssın canım... benımde ılıskılerımde bunu yaptıgımda kazandım ama ne zaman asık olup da ıcımı actıgımda kaybeden ben oldum..

hayalperestolm [QUOTE="hayalperestolmakguzeldir .!.:

Ah bu bizim kadınsal duygularımız yok mu kızlar!!
Eminim şu an içinizde ben de dahil olmak üzere yarımızdan çoğu "erkek arkadaşım bana bakmaya kıyamazdı ama artık hakaretler ediyor küfürler yağdırıyor yine de bitiremiyorum" diyoruzdur. Evet bunu birçoğumuz yaşıyoruz ama çok azımız kabul edebiliyor. Peki ne yapmalıyız bu konuda uzman kişilere sesleniyorum bu durumu tersine çevirmenin bir yolu var mı???

Genişletmek için tıkla...

Hayatım boyunca hiçbir ilişkimde hakarete uğramadım ya da küfürler yemedim. Çünkü hayatım boyunca hiçbir ilişkime bunun sonu evlilik olsun diye bakmadım. Evlilik odaklı ilişki yaşamadım. İlişkiye başladım ve oluruna bıraktım. Anı yaşadım. Dolayısıyla hayatıma giren kimsenin verdiği negatif sinyalleri görmezlikten gelmedim. Anında bastım tekmeyi. Evet belki kaba bir tabir ama işin aslı bu.
Eşimi çok severek evlendim ama eşim de bu huyumu ilk baştan beri biliyordu. Kocan değilse, çocuğunun babası değilse hakaret eden erkekten ayrıl diyen olmuş. On çocuğumun babası olsa da, elli yıllık kocam olsa da gözünün yaşına bakmam bana küfür eden adamın. Ben o kadar değersiz değilim. Benim anam babam beni elin oğlu toz bezi niyetine kullansın diye getirmedi bu yaşa. Eşim de bunu gayet iyi biliyor.
İnsan her şeyden önce kendisine saygı duyacak. Bir erkeği ya da evlenmeyi hayatının merkezi, tek amacı haline getirmeyecek. Kendini ezdirmeyecek ama bunları yaparken karşısındaki insanı da kapris içine boğup bunaltmayacak. Kendine güvenecek, kendini geliştirecek ve asla ve asla kendi ayaklarından vazgeçip başkasına sırtını yaslamaya niyetlenmeyecek.
Erkekler zannediyorlar ki onlar olmazsa biz hiçiz. Ben bunun tersini düşünüyorum, kadınlar olmazsa erkekler bildiğin sıfır. Bu gerçeğin farkına varıp da dayak yiyen ya da hakarete uğrayan kadın azdır. Çünkü işin o raddeye gelmesine olanak tanımadan çeker gider. Çünkü bu gerçeğin farkında olan kadın istediği an çekip gidebilecek alt yapıya sahiptir. Kendini geliştirmiştir, kendi parasını kazanıyordur ve hayatta tek başına kalmaktan korkmuyordur.
Kadınların ev, evlilik, koca, çocuk beklentileri ve yalnızlık korkuları nedeniyle erkekler kendilerini bir süre sonra vazgeçilmez hint kumaşı sanıyorlar. Yirmi yaşındaki kızların acaba evde mi kaldım diye dövündüğü bir ülkede erkekler tabii ki kendilerini nimetten zannedecekler.

Aile desteği ve yaşantısı da elbette çok önemli. Ben babamın anneme yüksek sesle konuştuğunu hatırlamam. Tartışmaları bile saygı çerçevesinde olur. Aynı şekilde babamdan kız çocuğuyum diye asla baskı görmedim. Hayatımın her anında destekledi beni. Sen kız çocuğusun şunu yapamazsın, buraya gidemezsin, şununla konuşamazsın gibi sıkıntılar asla olmadı. Dolayısıyla böyle bir babadan sonra bunları yapan bir erkekle zaten birlikte olmam imkansızdı. Allahtan eş seçimimde başarılı oldum. Babama çok benzeyen bir eşim var.

Kadının ailesi destek çıkmıyorsa bile ekonomik özgürlüğü varsa tek başına ayakta kalabilir. Ama bizim kadınlarımız evlerinin premsesi olmaya o kadar alışıklar ki çalışanların bile büyük kısmı nikahı kıyar kıymaz evinin hanımı oluveriyor. O premseslik de zaten en fazla üç gün sürüyor. Dördüncü gün adam beğenmiyorsan babanın evine diye gösteriveriyor kapıyı.

Yani demem o ki hatunlar, kendinize güvenin. Elin adamları uğruna hayatlarınızı zindana çevirmeyin. Bu dünyaya sadece bir kere geliyor insan. Kimse için zehretmeye değmez. Sizler insansınız, bireysiniz. Kimsenin kölesi değilsiniz. Emin olun terk etseniz de, terk edilseniz de aşk acısından ölmeyeceksiniz. Çünkü aşk dediğiniz şey zaten adamın yanınızda ilk gaz çıkartmasına ya da tuvalette sifonu çekmeyi unutmasına kadar sürüyor. Azıcık aklınızı başınıza alın.

hayalperestolmakguzeldir .!.:

İşte asıl önemli olan o zaafları bulmak :) sen Nasıl buldun canım? Bir de esip gürlediğin Zaman'ı doğru tutturmak çok önemli bence

Genişletmek için tıkla...

Ya bu kişiden kişiye değişir tamamen o erkeğin huyuna bağlı. Ama genele bakarsak anneleri, aileleri zaafları oluyor. Mesela yeri gelince kaynanamın herşeyini söylerim, şikayet ederim. Ama diyelim ki laf gelecekte ailelerin hasta olmasına geldi, bakıma muhtaç olmasından sohbet ediyoruz.. Ben de hemen bak biz annenle ne kadar anlaşamasak da, bana bu kadar çektirse de bakıma muhtaç olsa, tabi ki bırakmam diyorum. Görsen gözleri doluyor

Veya zaten açık, dekolte giyinmeyen biriyim. Ama ona aa aşkım, evli bir kadın olarak dikkat edilmeli giyime kuşama bence diyorum. Kendi için giyinmiyorum sanıyor

Bunun gibi şeyler... Evet esip gürlemek için biraz biriktirmek lazım karşı tarafın hatalarını. Diyelim 3 kez hata yaptı, görürüm ve biriktiririm. 4.de bir patlarım, neye uğradığına şaşırır. En büyük lafım da bak bunu şu gün de yaptın, birşey demedim, seni sevdiğim için sustum, kırmak istemedim ama bu kaçıncı? Ben de insanım, bir sabrım var... falan filan

Böylece hem her seferinde dırdır eden kadın olmuyorum, hem dişimi gösteriyorum. Hem de karşı taraf aa bak kız haklı, beni sevdiğinden hep susmuş diyor, vicdan yapıyor

Tabi bunlar ufak tefek hatalar için ve karşı tarafın biraz yumuşak huylu olması lazım...

azkolabolbuz .!.:

Hayatım boyunca hiçbir ilişkimde hakarete uğramadım ya da küfürler yemedim. Çünkü hayatım boyunca hiçbir ilişkime bunun sonu evlilik olsun diye bakmadım. Evlilik odaklı ilişki yaşamadım. İlişkiye başladım ve oluruna bıraktım. Anı yaşadım. Dolayısıyla hayatıma giren kimsenin verdiği negatif sinyalleri görmezlikten gelmedim. Anında bastım tekmeyi. Evet belki kaba bir tabir ama işin aslı bu.
Eşimi çok severek evlendim ama eşim de bu huyumu ilk baştan beri biliyordu. Kocan değilse, çocuğunun babası değilse hakaret eden erkekten ayrıl diyen olmuş. On çocuğumun babası olsa da, elli yıllık kocam olsa da gözünün yaşına bakmam bana küfür eden adamın. Ben o kadar değersiz değilim. Benim anam babam beni elin oğlu toz bezi niyetine kullansın diye getirmedi bu yaşa. Eşim de bunu gayet iyi biliyor.
İnsan her şeyden önce kendisine saygı duyacak. Bir erkeği ya da evlenmeyi hayatının merkezi, tek amacı haline getirmeyecek. Kendini ezdirmeyecek ama bunları yaparken karşısındaki insanı da kapris içine boğup bunaltmayacak. Kendine güvenecek, kendini geliştirecek ve asla ve asla kendi ayaklarından vazgeçip başkasına sırtını yaslamaya niyetlenmeyecek.
Erkekler zannediyorlar ki onlar olmazsa biz hiçiz. Ben bunun tersini düşünüyorum, kadınlar olmazsa erkekler bildiğin sıfır. Bu gerçeğin farkına varıp da dayak yiyen ya da hakarete uğrayan kadın azdır. Çünkü işin o raddeye gelmesine olanak tanımadan çeker gider. Çünkü bu gerçeğin farkında olan kadın istediği an çekip gidebilecek alt yapıya sahiptir. Kendini geliştirmiştir, kendi parasını kazanıyordur ve hayatta tek başına kalmaktan korkmuyordur.
Kadınların ev, evlilik, koca, çocuk beklentileri ve yalnızlık korkuları nedeniyle erkekler kendilerini bir süre sonra vazgeçilmez hint kumaşı sanıyorlar. Yirmi yaşındaki kızların acaba evde mi kaldım diye dövündüğü bir ülkede erkekler tabii ki kendilerini nimetten zannedecekler.

Aile desteği ve yaşantısı da elbette çok önemli. Ben babamın anneme yüksek sesle konuştuğunu hatırlamam. Tartışmaları bile saygı çerçevesinde olur. Aynı şekilde babamdan kız çocuğuyum diye asla baskı görmedim. Hayatımın her anında destekledi beni. Sen kız çocuğusun şunu yapamazsın, buraya gidemezsin, şununla konuşamazsın gibi sıkıntılar asla olmadı. Dolayısıyla böyle bir babadan sonra bunları yapan bir erkekle zaten birlikte olmam imkansızdı. Allahtan eş seçimimde başarılı oldum. Babama çok benzeyen bir eşim var.

Kadının ailesi destek çıkmıyorsa bile ekonomik özgürlüğü varsa tek başına ayakta kalabilir. Ama bizim kadınlarımız evlerinin premsesi olmaya o kadar alışıklar ki çalışanların bile büyük kısmı nikahı kıyar kıymaz evinin hanımı oluveriyor. O premseslik de zaten en fazla üç gün sürüyor. Dördüncü gün adam beğenmiyorsan babanın evine diye gösteriveriyor kapıyı.

Yani demem o ki hatunlar, kendinize güvenin. Elin adamları uğruna hayatlarınızı zindana çevirmeyin. Bu dünyaya sadece bir kere geliyor insan. Kimse için zehretmeye değmez. Sizler insansınız, bireysiniz. Kimsenin kölesi değilsiniz. Emin olun terk etseniz de, terk edilseniz de aşk acısından ölmeyeceksiniz. Çünkü aşk dediğiniz şey zaten adamın yanınızda ilk gaz çıkartmasına ya da tuvalette sifonu çekmeyi unutmasına kadar sürüyor. Azıcık aklınızı başınıza alın.

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel yazmışsın vallahi okurken içim açıldı kesinlikle insan kendine değer vermeli sen kendine değer vermez kendini hor görürsen daha neler neler yaparlar karşındaki kim olursa olsun senden önemli olmamali tabiki demiyorum ki kimse umrumuzda olmasın hayatta bi tek biz varız böyle değil ancak kendimize hak ettiğimiz hayatı sunmak bizim elimizde

Kendine deger vermek demissinizde. Ben kendime deger vermenin ne oldugunu unuttum sanki? Tam olarak nedir? Önerileriniz var mi.

turkuaz86 .!.:

Kendine deger vermek demissinizde. Ben kendime deger vermenin ne oldugunu unuttum sanki? Tam olarak nedir? Önerileriniz var mi.

Genişletmek için tıkla...

Mecburiyet olarak aksettirdiği hiçbir şeye evet dememek
Emir vermesine kısıtlamasına sen kadınsın demesine ağzının payını vererek
"Ben senden öncede yaşıyordum o zamanda bir ailem ve sosyal hayatım vardı bunları senin için değiştiremem sen benim hayatıma ayak uydur" diyebilmeli bir kadın
Şunu giyme bunu yapmalara boyun eğmemeli
Yapmıyorsan dik başlı diyor küfür edip iekle sokmaya çalışıyorsa tekmeyi okkalı bir şekilde atmalı
Kısaca hayatı kendi istediğin seyrinde yaşa o ayak uyduruyorsa sıkılmıyorsa doğru kişidir
He yeri gelir sende ona uyarsın kötü kısımlar varsa törpülenir
Ama ben erkeğin kadının hayatına adapte olması taraftarıyım
Kadın annedir kadın abladır kadın kardeştir kadın dosttur kadın bu ülkede statüsü olan bir varlıktır
Kadın mutluysa herkes mutlu..