kızlar sinir oluyorum yaaa...bebeğim hakkında sürekli eleştirilmekten bıktımm

-------------------------------------------------

ayyy ne berbat bişi ya...sanki ben yaşıyomuşum gibi hissetiim,bebişim şimdi 6 aya gircek ilk doğduğunda kayınvaldem sağolsun ben çağırmadan hem hastanede hem evde yanımda kaldı,annem vardı ama o da olmak istedi.çenesi dursa iyi sürekli kendi bildiğini konuştu durdu,onun yüzünden loğusalığım berbat geçti,depresyona girdim,sürekli ağlıyodum,bebeği ilk kez yıkarken ben böyle yıkarım diye başladı çocuğun orasını burasını çekiştirmeye sadece boynundan tutup sündürüyo,bacaklardan başaşağı çeviriyo filan anne yapma dedikçe boynu kısa olmasın boyu kısa olmasın deyip deyip yaptı,artık suratıma öyle bi yansıdı ki mutsuzluğum 20. günde gitti ben de rahatladım...bugün de kendi kendilerini yemeğe davet edip yatıya geldiler yatıyolar şimdi içerde,sinirden ölüyosun sen de herşeyi yapıp hiçbişey yokmuş gibi davranan insanlar ya,kurtuluş yok ki napalım,ben ayrıyken bu kadar sıkıntı çekiyosam sen napıyosun bilmem,eşin destek olmayınca da daha kötü tabi...ALLAH sabır versin ya ne diyim arkadaşım...

Bence onlar senin arkanda ailen olmadığı için seni sahipsiz ve zayıf görmüşler. Eşin de onların ağzına bakıyor anladığım kadarı ile ben ce bu kadar çaresiz değilsin hayata tekrar gelmeyeceksin ve en güzel günlerin zehir olup gidiyor. Hem ekonomik olarak da kimseye bağımlı değilsin ben ce seni üzenlerin en başında eşin geliyor. O aradaki dengeyi kursa bu kadar ezmezler seni, hem nasıl bu kadar zayıfsın anlamıyorum, öğretmensin ve daha güçlü olman gerekir üstelik annesin, eğitim verdiğin ve hayatı aaıladığın öğrencilerin olmalı, yani sen verici bir insansın, bu kadar basit pes etmemelisin, ben de çalışan anneyim ve 5,5 aylık bebeğim var, senin yerinde olsam büyük konuşmayayım ama beni üzen eşim de olsa herkse dur derdim, bence eşine seni kaybetme korkusunu yaşat erkeklerde mükemmel değişime neden oluyor. Sen mutlu değilsen bebeğin de mutlu bir birey olamaz, böyle devam edersen pasif, çekingen, kendinden emin olmayan arada aşaşırmış bir evladın olur, ben ce karar ver ve onu sen büyüt, hayat senin, kimseye hayatında bu kadar yetki verme, gerekirse küçük bir ayrılıkla eşine sensizliği taddır, ailesiz mi eşsiz mi daha zor hayat anlasın. Güçlü ve kararlı ol. Yoksa erken yaşta sinir hastası olursun alimallah.

yaşadıklarına çok üzüldüm. maalesef sadece tavsiyelerde bulunabiliyoruz. yazılanların çoğuna katılıyorum. kesinlikle alttan almamalısın. dişini hem eşine hem de ailesine göstermen gerek bence. sen bir annesin ve kimsenin işine karışma hakkı yok. insanların huyları, alışkanlıkları vs. seni bağlamaz. hele ki eve ekmek getiriyorsan. o günler eskidenmiş. hem unutma; kesinlikle tecrübeyle sabittir, ne kadar yüz verirsen o kadar isterler. ne kadar naza çekersen o kadar değerlisin. para pul bunlar geçici şeyler. önemli olan huzurlu mutlu olmaktır. hergün tarhana çorbası içerim yine de ayrı eve çıkarım senin yerinde olsam. bir süre sonra eşinden de soğumaya başlarsın böyle giderse. ne yazık ki ülkemizde birçok huzurlu aile, sorunlu kayınvalide ve kayınpederler yüzünden dağılıyor. bence bir an önce eşini ikna etmeye bak. yoksa o çok sevdiğin insanlar sana düşmanmış gibi gelmeye başlayacak.