Merhaba hanımlar.. Başlıkta da okuduğunuz gibi maalesef aldatıldım. 10 gün oldu ve hala sindiremiyorum. İçim içimi yiyor yerimde duramıyorum tahammülüm kalmadı.
4 yıllık evliyiz. Son 4 5 aydır durumunuz kötüydü.. Cinsellik çok çok azalmıştı. Ama sorunlardan ötürü kavga gürültü olunca tabi ki o da yanaşamadı bende yaklaştırmadım derken sorunlarımızdan ötürü artık bir aksiyon almamız gerektiğini düşündüm ve bir ay kadar onu bırakıp annemin yanına gittim. İkimizde düşünelim biraz zamana ihtiyacımız var ve bu süre zarfında hiçbir şekilde iletişime geçmek istemediğimi söyledim.Eğer bana söylemek istediğin veya konuşmak, sormak istediğin şeyleri bir yere not al ben gelince konuşalım dedim.Dediğim gibi de yaptım.bu süre zarfında sürekli mesajlar attı "ben sensiz olamam, ev soğuk, sen yoksun, çok yalnızım, yeter bu kadar...." falan şeklinde.. Ama ben bu süreyi bir aya tamamladım. Cevap vermedim hiç konuşmadım.
Eve döndüğümde gerçekten başka bir adam vardı. Sorunlarımızı oturup hiç olmadığı kadar samimi ve açık bir şekilde konuştuk. Bana herşeyin kıymetini anladım ve bundan sonra ile başlayan bir sürü cümleler kurdu. Ve gerçekten artık iletişim ve tavır konusunda tatmin olmuştum. O günden sonra herşey gerçekten olması gerektiği ilerliyordu.
Ama içimde bir kurt beni kemiriyordu resmen. Derken telefonunu karıştırdım saatlerimi ayırdım silinmiş görüşmeleri, yazışmaları geri yükledim. Eşimin beni aldattığını öğrendim
inanılır gibi değildi. Sanal seks yapmış. Tanımadığı kadınlara falan yazmış ve bildiğiniz sanal seks yapmış. Beynimden vurulmuşa döndüm.
Uyuyordu ve uyandırdım. Sordum yani bu nasıl olabilir sen nasıl bir adamsın. Ağızıma gelen tüm hakaretleri saydım sövdüm hatta telefonunu kafasına çarptım. Eşim çaresiz tabi ki kabul etti. Ama bunları sen yakalamadan önce ben bırakmıştım, ben nasıl bir yanlış yaptığımı anlamıştım, seninle konuşmadan kendi içimde dersimi almıştım falan dedi. Gerisi klasik işte yalvarma yakarma. Ayağımın altını bile öptü bu arada
Ailemi aradım ve aldatıldım boşanıyorum beni hemen gelin alın dedim. Annem şok babam şok geldiler tabi bu arada kv kp de onlar gelmeden bize geldi. Çok uzattım ama çok değinmeden anlatayım gerisini. Eşim rezil oldu kafasını bile kaldıramadı. Onun annesi babası benim annem babam hepsi yüklendi ve yerin dibine soktular. Annem özellikle çok ağır konuştu.
Boşanacağım kim ne derse desin falan dedim ama herkes ağlamaya başladı. Pişman olursun belki bir şans ver falan dediler. Bir tane bebeğimiz var 1. 5 yaşında. Onu düşün falan dediler. Köpek gibi pişman herşeyi anladı falan dediler. Annem biraz sabret sinirin geçsin fikrin değişmezse bu kez kimse ile muhatap olmadan gelip seni alacağız babanla dedi ve babam onayladı.
Sonuç olarak eşim rezil bir durumda oracıkta kaldı.benim ve kendi ailesi önünde bana yalvardı yakardı herşeye razıyım ne istersen o falan şeklinde konuştu. Ki şu durumda aksini konuşacak çok az insan vardır diye düşünüyorum o yüzden gözümde bir anlam ifade etmiyor. Annem babam bir süre suratını görmek istemiyoruz kızımızın içi biraz olsun soğursa ve bize tamam elinden geleni yaptı ve ben bir şans vereceğim derse belki sana tahammül edebiliriz o zaman dediler ve gittiler.
Ben kabul ettim bir süre denemeyi ama eşimi parçalamak geliyordu içimden.Ona aynı şeyi sana yapacağım ve sende okuyacaksın konuşmaları dedim. Eşim bana yalvardı yapma etme ben dipteyim sen de yapma temiz kal falan. Bu arada kızlar gerçekten yapmayı düşündüm ve hala düşünüyorum. Ve dediğim gibi okumasını istiyorum. Eşim beni az çok biliyor ve bunun blöf olmadığının farkında. Ve sürekli takip etmeye çalışıyor ama şifremi değiştirdim asla da sana söylemem dedim. Sesini çıkaramadı ama farkındayım çok tedirgin ve zor durumda.
Eşimle zaten aramızdaki sorunları ben bunu yakalamadan önce halletmiştik ve gerçekten çok iyiydik şuan bana olan tavrı o yüzden değişmedi hala çok iyi, ilgili. Ama ben...... Sürekli gideceğim kafasındayım çünkü bunu sindirebileceğimi düşünmüyorum. Ona resmen eziyet ediyorum. Allah var ağızını açıp tek bir of bile demiyor sürekli benimle konuşup sakinleştirip iyi anlamda telkinlerde bulunuyor. Eziyet ediyorum diyorum ama gerçekten baya baya eziyet ediyorum ve bazen kendime "napıyorsun ya sen, kabul edemiyorsan git o zaman ya da biraz sakin ol abartmadan konuş ona göre hareket et" diyorum.
Çift terapistine de gittik. Terapistte bu durumun değişebileceğini söyledi. Gerçekten pişman ve elinden geleni samimi bir şekilde yaparsa uzun süre de olsa mücadele edip bu samimiyeti eşine hissettirdiğin an yavaş yavaş onun da hisleri değişecek, o da taş değil bir insan duyguları var şuan ki gibi sürekli sert kalamaz temalı bir konuşma yaptı.
Hem gitmedim hem de eşime eziyet ediyorum. Eşim kendi annesine de dedi ben onu tanıyorum asla unutmayacağı gibi bana da unutturmayacak ama ben razıyım falan dedi. Bana da "bir ömür bana eziyet et ama beni terk etme" falan diyor. İş işten geçtikten sonra ne kadar ne olur bilemem.
Ama içim çok kötü. Bu arada zaten eşimin şifreleri falan hepsini bilen biriydim asla benden bir şeyi saklamazdı. silinmiş mesajlardan gördüm bunları. Kızlar tabi ki kararı ben vereceğim benim hissim ve benim evliliğim ama bu hissiyatım geçecek gibi değil. Sizlerden kadın olarak durum değerlendirme ve fikir istiyorum buna şuan ihtiyacım var. Üşenmeyip okuyan olursa minnettar kalacağım.
Bu arada Eziyet etme, sürekli laf sokma, moral bozma durumu da sağlıklı değil farkındayım ama duramıyorum. Kafamda birşey sürekli bana "Aldatıldın, aldatıldın, aldatıldıııııın" diyor. Bu arada tüm zamanlar bu şekilde de değil ara sıra iyi oluyoruz..
Sizce boşuna mı bekliyorum ben? Ya da zaten beklediğim hata mıydı????????
4 yıllık evliyiz. Son 4 5 aydır durumunuz kötüydü.. Cinsellik çok çok azalmıştı. Ama sorunlardan ötürü kavga gürültü olunca tabi ki o da yanaşamadı bende yaklaştırmadım derken sorunlarımızdan ötürü artık bir aksiyon almamız gerektiğini düşündüm ve bir ay kadar onu bırakıp annemin yanına gittim. İkimizde düşünelim biraz zamana ihtiyacımız var ve bu süre zarfında hiçbir şekilde iletişime geçmek istemediğimi söyledim.Eğer bana söylemek istediğin veya konuşmak, sormak istediğin şeyleri bir yere not al ben gelince konuşalım dedim.Dediğim gibi de yaptım.bu süre zarfında sürekli mesajlar attı "ben sensiz olamam, ev soğuk, sen yoksun, çok yalnızım, yeter bu kadar...." falan şeklinde.. Ama ben bu süreyi bir aya tamamladım. Cevap vermedim hiç konuşmadım.
Eve döndüğümde gerçekten başka bir adam vardı. Sorunlarımızı oturup hiç olmadığı kadar samimi ve açık bir şekilde konuştuk. Bana herşeyin kıymetini anladım ve bundan sonra ile başlayan bir sürü cümleler kurdu. Ve gerçekten artık iletişim ve tavır konusunda tatmin olmuştum. O günden sonra herşey gerçekten olması gerektiği ilerliyordu.
Ama içimde bir kurt beni kemiriyordu resmen. Derken telefonunu karıştırdım saatlerimi ayırdım silinmiş görüşmeleri, yazışmaları geri yükledim. Eşimin beni aldattığını öğrendim
inanılır gibi değildi. Sanal seks yapmış. Tanımadığı kadınlara falan yazmış ve bildiğiniz sanal seks yapmış. Beynimden vurulmuşa döndüm. Uyuyordu ve uyandırdım. Sordum yani bu nasıl olabilir sen nasıl bir adamsın. Ağızıma gelen tüm hakaretleri saydım sövdüm hatta telefonunu kafasına çarptım. Eşim çaresiz tabi ki kabul etti. Ama bunları sen yakalamadan önce ben bırakmıştım, ben nasıl bir yanlış yaptığımı anlamıştım, seninle konuşmadan kendi içimde dersimi almıştım falan dedi. Gerisi klasik işte yalvarma yakarma. Ayağımın altını bile öptü bu arada
Ailemi aradım ve aldatıldım boşanıyorum beni hemen gelin alın dedim. Annem şok babam şok geldiler tabi bu arada kv kp de onlar gelmeden bize geldi. Çok uzattım ama çok değinmeden anlatayım gerisini. Eşim rezil oldu kafasını bile kaldıramadı. Onun annesi babası benim annem babam hepsi yüklendi ve yerin dibine soktular. Annem özellikle çok ağır konuştu.
Boşanacağım kim ne derse desin falan dedim ama herkes ağlamaya başladı. Pişman olursun belki bir şans ver falan dediler. Bir tane bebeğimiz var 1. 5 yaşında. Onu düşün falan dediler. Köpek gibi pişman herşeyi anladı falan dediler. Annem biraz sabret sinirin geçsin fikrin değişmezse bu kez kimse ile muhatap olmadan gelip seni alacağız babanla dedi ve babam onayladı.
Sonuç olarak eşim rezil bir durumda oracıkta kaldı.benim ve kendi ailesi önünde bana yalvardı yakardı herşeye razıyım ne istersen o falan şeklinde konuştu. Ki şu durumda aksini konuşacak çok az insan vardır diye düşünüyorum o yüzden gözümde bir anlam ifade etmiyor. Annem babam bir süre suratını görmek istemiyoruz kızımızın içi biraz olsun soğursa ve bize tamam elinden geleni yaptı ve ben bir şans vereceğim derse belki sana tahammül edebiliriz o zaman dediler ve gittiler.
Ben kabul ettim bir süre denemeyi ama eşimi parçalamak geliyordu içimden.Ona aynı şeyi sana yapacağım ve sende okuyacaksın konuşmaları dedim. Eşim bana yalvardı yapma etme ben dipteyim sen de yapma temiz kal falan. Bu arada kızlar gerçekten yapmayı düşündüm ve hala düşünüyorum. Ve dediğim gibi okumasını istiyorum. Eşim beni az çok biliyor ve bunun blöf olmadığının farkında. Ve sürekli takip etmeye çalışıyor ama şifremi değiştirdim asla da sana söylemem dedim. Sesini çıkaramadı ama farkındayım çok tedirgin ve zor durumda.
Eşimle zaten aramızdaki sorunları ben bunu yakalamadan önce halletmiştik ve gerçekten çok iyiydik şuan bana olan tavrı o yüzden değişmedi hala çok iyi, ilgili. Ama ben...... Sürekli gideceğim kafasındayım çünkü bunu sindirebileceğimi düşünmüyorum. Ona resmen eziyet ediyorum. Allah var ağızını açıp tek bir of bile demiyor sürekli benimle konuşup sakinleştirip iyi anlamda telkinlerde bulunuyor. Eziyet ediyorum diyorum ama gerçekten baya baya eziyet ediyorum ve bazen kendime "napıyorsun ya sen, kabul edemiyorsan git o zaman ya da biraz sakin ol abartmadan konuş ona göre hareket et" diyorum.
Çift terapistine de gittik. Terapistte bu durumun değişebileceğini söyledi. Gerçekten pişman ve elinden geleni samimi bir şekilde yaparsa uzun süre de olsa mücadele edip bu samimiyeti eşine hissettirdiğin an yavaş yavaş onun da hisleri değişecek, o da taş değil bir insan duyguları var şuan ki gibi sürekli sert kalamaz temalı bir konuşma yaptı.
Hem gitmedim hem de eşime eziyet ediyorum. Eşim kendi annesine de dedi ben onu tanıyorum asla unutmayacağı gibi bana da unutturmayacak ama ben razıyım falan dedi. Bana da "bir ömür bana eziyet et ama beni terk etme" falan diyor. İş işten geçtikten sonra ne kadar ne olur bilemem.
Ama içim çok kötü. Bu arada zaten eşimin şifreleri falan hepsini bilen biriydim asla benden bir şeyi saklamazdı. silinmiş mesajlardan gördüm bunları. Kızlar tabi ki kararı ben vereceğim benim hissim ve benim evliliğim ama bu hissiyatım geçecek gibi değil. Sizlerden kadın olarak durum değerlendirme ve fikir istiyorum buna şuan ihtiyacım var. Üşenmeyip okuyan olursa minnettar kalacağım.
Bu arada Eziyet etme, sürekli laf sokma, moral bozma durumu da sağlıklı değil farkındayım ama duramıyorum. Kafamda birşey sürekli bana "Aldatıldın, aldatıldın, aldatıldıııııın" diyor. Bu arada tüm zamanlar bu şekilde de değil ara sıra iyi oluyoruz..
Sizce boşuna mı bekliyorum ben? Ya da zaten beklediğim hata mıydı????????
