- 5 Mayıs 2011
- 1.592
- 721
Herkese merhaba,
Size yeni çıkardığım kitabımdan bahsetmek istiyorum. Bebeğimize kavuşma hikayemizi anlattım kitabımda. Reklam olmaması için isim ve link vermeyeceğim, ilgisini çekenler mesaj atabilir.
2017'den beri bebeğim olmasını çok istiyordum ama bazı sebeplerden ötürü bebek taşıyamıyordum. Sonunda taşıyıcı anneliğe başvurmaya karar verdim. Bu kararı vermek zor oldu ama bir maceraya atılıp başladık. Önce Gürcistan'a gittik, yumurta ve sperm verdik. İlk transferimiz tutmadı. Üzüldük ama başka embriyolarımız da vardı. İkinci transfer zamanı pandemi başladı ve maalesef işlemler durduruldu. 1,5 yıl bekledik. Sonra zor da olsa yine taşıyıcı anneliğin yasal olduğu Ukrayna'ya taşıttık embriyolarımızı. Orada çok tatlı bir taşıyıcı anne ile tanıştık, güvenilir bir ajans aracılığıyla sözleşmemizi yaptık. Kızla akraba gibi ilişki kurdum, kardeş gibi olduk. Dokuz ay bebeğimizi taşıdı. Sonra bildiğiniz gibi 24 Şubat 2022'de savaş çıktı. O sırada taşıyıcı annemiz 36-37 haftalık hamileydi. Doğuma çok az kalmıştı. Çok zor günler geçirdik. Uçuşlar durdurulmuştu, almaya gidemedik ve bebeğimiz bizden uzakta doğdu. Sonra elbette kavuştuk ona ama çok acı günler geçirdik. İşte tüm bunları kitabımda anlattım. Bebek sahibi olmak isteyip sorun yaşayanlara "her şey bitmedi, bir yolunuz daha olabilir" demek istedim bu kitapla, umut olmak istedim. dediğim gibi ilgilenenler özel mesaj ile ulaşabilir.
Not: çok eskiden beri bu foruma üyeyim ve hamilelik başlıklarında çok uzun süre aktiftim, mesaj sayımdan da anlarsınız. asla reklam amacı gütmüyorum, sadece hikayemi paylaşmak istiyorum ilgilenenlerle. umarım forum ihlali olarak algılanmaz.
Teşekkürler
Size yeni çıkardığım kitabımdan bahsetmek istiyorum. Bebeğimize kavuşma hikayemizi anlattım kitabımda. Reklam olmaması için isim ve link vermeyeceğim, ilgisini çekenler mesaj atabilir.
2017'den beri bebeğim olmasını çok istiyordum ama bazı sebeplerden ötürü bebek taşıyamıyordum. Sonunda taşıyıcı anneliğe başvurmaya karar verdim. Bu kararı vermek zor oldu ama bir maceraya atılıp başladık. Önce Gürcistan'a gittik, yumurta ve sperm verdik. İlk transferimiz tutmadı. Üzüldük ama başka embriyolarımız da vardı. İkinci transfer zamanı pandemi başladı ve maalesef işlemler durduruldu. 1,5 yıl bekledik. Sonra zor da olsa yine taşıyıcı anneliğin yasal olduğu Ukrayna'ya taşıttık embriyolarımızı. Orada çok tatlı bir taşıyıcı anne ile tanıştık, güvenilir bir ajans aracılığıyla sözleşmemizi yaptık. Kızla akraba gibi ilişki kurdum, kardeş gibi olduk. Dokuz ay bebeğimizi taşıdı. Sonra bildiğiniz gibi 24 Şubat 2022'de savaş çıktı. O sırada taşıyıcı annemiz 36-37 haftalık hamileydi. Doğuma çok az kalmıştı. Çok zor günler geçirdik. Uçuşlar durdurulmuştu, almaya gidemedik ve bebeğimiz bizden uzakta doğdu. Sonra elbette kavuştuk ona ama çok acı günler geçirdik. İşte tüm bunları kitabımda anlattım. Bebek sahibi olmak isteyip sorun yaşayanlara "her şey bitmedi, bir yolunuz daha olabilir" demek istedim bu kitapla, umut olmak istedim. dediğim gibi ilgilenenler özel mesaj ile ulaşabilir.
Not: çok eskiden beri bu foruma üyeyim ve hamilelik başlıklarında çok uzun süre aktiftim, mesaj sayımdan da anlarsınız. asla reklam amacı gütmüyorum, sadece hikayemi paylaşmak istiyorum ilgilenenlerle. umarım forum ihlali olarak algılanmaz.
Teşekkürler