-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bebek Beslenmesi Kızımla ayrı yatmaya başladım ama suçluluk duyuyorum,
- Konu Sahibi eylul_le
- Başlangıç Tarihi
Bebek Beslenmesi, Ek Besin Önerileri, Mamalar, Anne Sütü, 3 yaştan büyük çocukların çok yeme ya da yememe, obezlik, iştahsızlık, okulda beslenme, beslenirken dikkat edilecek konuların yani her türlü yeme problemlerinin paylaşıldığı alan.
Üzülmeyin. Bu güzel birşey. O artık bir birey olacak. Ben oğlumun odasını 2 aylıkken ayırdım. Ama birkaç şeye çok dikkat ettim. İlk birkaç hafta saat başına saati kurdum yanına gittim, hem kontrol ettim hem kendimi hissettirdim. Bir süre iki saatte bir bir süre üç saatte bir devam ettim bu uygulamaya. Ondan sonra da her uyandığında p daha ağlamadan beni aramadan yanına koştum. Her istediğinde yanındaydım. Tabi bunda uykusu hafif bir insan olmamın büyük faydasını gördüm. :)) O daha bir tarafından bir tarafına dönerken ben bebefondan sesini duyup koştum yanına. Şimdi ilk duyduğum anda koşmasam bile 5-10 dakika ağlamadan kendisi oyanayarak bekler beni. Mecbur değilsem bekletmem zaten ben de. Oğlum 8 aylık sadece 3 kez ağlayarak uyandı odasını ayırdığımdan beri. Birinde ateşi vardı, birinde diş çıkardığı günün gecesiydi, birinde de tam uyanmamıştı zaten rüya görmüş. Ha son bir püf noktası, odasını ayırmdan önce bir süre odasında oyun oynadık, yatağına yatırdım konuştum, bir iki hafta gündüz uykularını odasında uyuttum. Odasını tanıdı yani önce. Bir de hep odasında emziriyorum. Başta emzirmek için uygun bir yer yoktu odasında, sonra edindik. Keşke daha önce yapsaymışım.
Şimdi sana bir sürü şey söyleyecekler, "bebeğinin senin kokuna ihtiyacı var, ona nasıl kydın, o daha çok küçük, o daha seni arar, sana zor olur gece uyanınca" diyecekler ama aldırış etme. bunların haklılık payı yoktur demiyorum, ama her bebek kendine özeldir.
Ben oğlum 4 aylıkken Sabiha Paktuna'yı izlemiştim. Aman 3 yaşına kadar ayırmayın, aman o sizi kontrol eder...." bir sürü tavsiye. Ki Sabiha Hoca'yı çok beğenirim. Aldı mı beni bir telaş, ben iki aydır ayrı yatırıyorum oğlumu diye. Kontrolde doktora sordum. Verdiği yanıt ders niteliğindeydi, aynen yazıyorum. Dedi ki; "Sabiha Hoca benim hocamdır, nörolojiyi bize öğreten insandır, dedikleri yanlış diyemem, doğrudur söyledikleri ama bu işlerde kesin bir doğru da yoktur. Ona bakarsan temel pediatri kitabından da 1 yaşından sonr aanne baba ile yatan bebekler ileride pısırık olur yazıyor. Şimdi 3 doktora sorsanız 3 farklı görüş söyler. Bu işin kuralı yok, önemli olan bebeğin mutluluğu. Her bebek de kendine özeldir, siz bebeğinizi izleyeceksiniz, bakacaksınız, bir huzursuzluğu var mı, bir sıkıntısı var mı, davranış değişikliği var mı, gece uyanmaları arttı mı diye takip edeceksiniz. Çocuğunuzu tanıyacaksınız. Önemli olan onun nasıl karşıladığı, herkes için geçerli tek bir doğru yok." Ben de bununüzerini işte gülümseyerek uyandığını, ağlamadığını, sabahları keyifli olduğunu, gece 9 saat kadar deliksiz uyuduğunu anlattım. "İşlem tamam, o halinden memnun, bağımsızlığı seven bir bebek demek ki, içiniz rahat olsun" dedi.
O sözden bu yana geri kalan herşeye kulak tıkadım. Ve şuna inanıyorum, beb ek küçükken ayırmak anneye zor. Gece en az 5 kere kalkıp kontrol etmek, ona gece varlığını hissettirmek, odada olmasan da yanında olduğunu anlatmak çok çaba istiyor. Ama daha geç ayırmak bebeğe zor. Bebek 3 yaşına kadar anne ile yatıp da 3 yaşında pat diye aannesi onu başka odaya koyduğunda "Ne oluyoruz ya, annem artık neden beni istemiyor" duygusunun travması oluyor bence; hele de o dönemlerde bir de kardeş geldiyse.
Neyse çok uzattım, kusura bakma. Uzun lafın kısası bebeğini tanı ve onu anla, sizin için doğru olanın ne olduğunu o sana gösterecektir. Yalnız bu dönemde fedakarlık yap biraz uykundan, odası ayrılsa da senin varlığını hissetmesi için bir süre çaba harca.
Sevgiler.
Şimdi sana bir sürü şey söyleyecekler, "bebeğinin senin kokuna ihtiyacı var, ona nasıl kydın, o daha çok küçük, o daha seni arar, sana zor olur gece uyanınca" diyecekler ama aldırış etme. bunların haklılık payı yoktur demiyorum, ama her bebek kendine özeldir.
Ben oğlum 4 aylıkken Sabiha Paktuna'yı izlemiştim. Aman 3 yaşına kadar ayırmayın, aman o sizi kontrol eder...." bir sürü tavsiye. Ki Sabiha Hoca'yı çok beğenirim. Aldı mı beni bir telaş, ben iki aydır ayrı yatırıyorum oğlumu diye. Kontrolde doktora sordum. Verdiği yanıt ders niteliğindeydi, aynen yazıyorum. Dedi ki; "Sabiha Hoca benim hocamdır, nörolojiyi bize öğreten insandır, dedikleri yanlış diyemem, doğrudur söyledikleri ama bu işlerde kesin bir doğru da yoktur. Ona bakarsan temel pediatri kitabından da 1 yaşından sonr aanne baba ile yatan bebekler ileride pısırık olur yazıyor. Şimdi 3 doktora sorsanız 3 farklı görüş söyler. Bu işin kuralı yok, önemli olan bebeğin mutluluğu. Her bebek de kendine özeldir, siz bebeğinizi izleyeceksiniz, bakacaksınız, bir huzursuzluğu var mı, bir sıkıntısı var mı, davranış değişikliği var mı, gece uyanmaları arttı mı diye takip edeceksiniz. Çocuğunuzu tanıyacaksınız. Önemli olan onun nasıl karşıladığı, herkes için geçerli tek bir doğru yok." Ben de bununüzerini işte gülümseyerek uyandığını, ağlamadığını, sabahları keyifli olduğunu, gece 9 saat kadar deliksiz uyuduğunu anlattım. "İşlem tamam, o halinden memnun, bağımsızlığı seven bir bebek demek ki, içiniz rahat olsun" dedi.
O sözden bu yana geri kalan herşeye kulak tıkadım. Ve şuna inanıyorum, beb ek küçükken ayırmak anneye zor. Gece en az 5 kere kalkıp kontrol etmek, ona gece varlığını hissettirmek, odada olmasan da yanında olduğunu anlatmak çok çaba istiyor. Ama daha geç ayırmak bebeğe zor. Bebek 3 yaşına kadar anne ile yatıp da 3 yaşında pat diye aannesi onu başka odaya koyduğunda "Ne oluyoruz ya, annem artık neden beni istemiyor" duygusunun travması oluyor bence; hele de o dönemlerde bir de kardeş geldiyse.
Neyse çok uzattım, kusura bakma. Uzun lafın kısası bebeğini tanı ve onu anla, sizin için doğru olanın ne olduğunu o sana gösterecektir. Yalnız bu dönemde fedakarlık yap biraz uykundan, odası ayrılsa da senin varlığını hissetmesi için bir süre çaba harca.
Sevgiler.
bende sabiha paktunayı çok severim ondan dinlediğim kadarıyla çocuğun senin kokuna varlığına ve yanında olduğunu bilmesine ihtiyacı varmış bende düşündüm odasını ayırmayı ama dinleyince vazgeçtim. çünkü çok inanıyorum ona ve anlattıklarına kıyamadım yavruma belki 3 yaşına kadar deil belki ama 1 yaşına kadar gece uyanmaları kesene kadar beraber olabiliriz
Dediğim gibi bebekten bebeğe değişiyor işte. Benim oğlum çok uzun süredir gece uyanmadan uyuyor zaten. Ve aslında benim uygulamam da çok çelişmiyor Sabiha Hoca'nın anlatmak istediği ile. Ayrı odalarda yatıyoruz evet ama onun her ihtiyacı olduğunda ve onun ihtiyacı olmasa bile, o beni çağırmasa bile zaman zaman kokumu alması için yanındayım. Zaten bunu bilmese her uykusu hafiflediğinde uyanır, her uyandığında beni göremeyince ağlar, huzursuz uyur. Halbuki oğlum istisnasız her sabah gülümseyerek uyanır, bana seslenir, gece de acıkmadıkça uyanmaz.
Bir de Sabiha Hoca'nın bu fikrini söylerken eklediği birşey var. Evet bebek odanızda yatacak ama asla ve asla o odadayken uyuyor bile olsa cinsellik olmayacak. Çocuk uykusunda bile cinselliğe şahit olmayacak. Videonun linkini bulursam koyarım. bunu sağlayabiliyorsnaız ne mutlu ama biz anneanne ve dede ile kalıyoruz oğluma baktıkları için. Bunu sağlamam mümkün değildi odamda yatırsaydım. Bu travmayı yaşamasını istemedim.
Bir de son olarak 12-15 ay arası oda ayırmak için uygun değil. O dnemler çocukların bir yandan birey olduğunu farkettiği anneden ayrı bir barlık olduğunu idrak ettiği bir yandan da bunun etkisiyle anneye bağlandığı aylar. Eğer 12. aya kadar ayırmadıysanız 15. ayın bitmesini beklemelisiniz.
ya aslında bende herşeyde doktora sorarak davranılmasına karşıyım.çünkü doktorlar bile kendi çocuklarını istedikleri gibi yetştiremiyor örneklerini gördüm.bence bebekler kendileri istediği gibi büyüyo bize sadece öğretmeemiz gereken ahlak kuralları ve türk aile örfü bunun dışında biz değil bebekler bizi yönetiyor..
