• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızımda hiperaktiflik ve dürtüsellik şüphesi :((

çocuk misafir varken nasıl davranacağını yahut bir yere gidince nasıl davranacağını bilir de siz ne zaman ne yapacağınızı pek bilmiyorsunuz da denmiyor

ha bu arada okul açıldığından hatta ondan daha öncesinden beri bize çok nadir geliyorlar ve akşamlarımız çokkkk huzurlu

Ya bak işte bu cümleye çok kızıyorum.
Ama malesef hepimizin başında bu şekilde birileri var.
Benim bu noktada tek dediğim laf "çocuğunuz olunca siz bu şekilde yaparsınız" veya çocuğu varsa da "siz öyle büyüttünüz herhalde" oluyor.

Eşimin halaları ile görüşmüyoruz bu yüzden.
Çocukları resmen "sustalı maymun" kıvamında istiyorlar.
Ama adı üzerinde "çocuk".
Hoplar, zıplar, koşar, durduğu yerde durmaz kısaca.
Bende farklısını istemem zaten.
Koltuk kenarında süs gibi duran çocuklar tamam iyi güzel olabilirde, benim mizacıma da ters açıkçası....

Benim çocuğum hoplar zıplar koşarda.
Doyasıya çocukluğunu yaşamalı zaten.

Ama hiperaktivite konusunu açıkçası ben de irdelemedim hiç.
Belki de irdelemeliyim veya bir pedagoga danışmalıyım.
Ben de bilemedim....
 
ama o haklı kardeşi olmuş

ailenin kendi düzeni değişmiş

bir de gelen giden artmıştır ilk başlarda

ha bir de hadsiz teyzelerden biri laf arasında kendince şaka yapmıştır annesinin bebeği daha çok sevdiğini, bebeğin anneye ihtiyacı olduğunu, onun artık abi olduğunu vs demiştir

bir süre sonra durulur tabii ama çocuk bu odak olmak isterken odak öbürüne kaydığı anda bozuluyor

bu nedenle küçük az büyüyünce onunla birlikte bir şeyler yapmak da keyifli hale gelince daha kolay durulur sanki

Benim korktuğum tek nokta var.
Ufaklığı istemiyor büyük oğlum.
Daha odasının önünden yürüteç ile geçerken bağrıyor : "anneeeee yine geldiiii"

Ellemesine, dokunmasına, hatta odasına girmesine dahi müsade etmiyor.
Son zamanlarda bu haller iyice tavan yaptı, odasının kapısını kapatıyor.
"Yine gelicek, beni rahatsız edecek" gerekçe de bu.

Misal oğlum yatağının üzerinde.
Diğer ufaklıkta yürütecinde.
Buna rağmen büyük oğlum tepki gösteriyor.
Diyorum "oğlum bak o senin yanına çıkamaz, sen yatağında oyun oynarken oyununa karışamaz" ama anlatamıyorum.

Araları ısınsın diye, ailece eşimle birlikte çocuklarla oynuyoruz.
Yeterki büyük oğlum bunu yensin diye, ama sanırım henüz başarılı olamadık.
Ne zaman geçer bu, hiç bir fikrim yok...
 
Ya bak işte bu cümleye çok kızıyorum.
Ama malesef hepimizin başında bu şekilde birileri var.
Benim bu noktada tek dediğim laf "çocuğunuz olunca siz bu şekilde yaparsınız" veya çocuğu varsa da "siz öyle büyüttünüz herhalde" oluyor.

Eşimin halaları ile görüşmüyoruz bu yüzden.
Çocukları resmen "sustalı maymun" kıvamında istiyorlar.
Ama adı üzerinde "çocuk".
Hoplar, zıplar, koşar, durduğu yerde durmaz kısaca.
Bende farklısını istemem zaten.
Koltuk kenarında süs gibi duran çocuklar tamam iyi güzel olabilirde, benim mizacıma da ters açıkçası....

Benim çocuğum hoplar zıplar koşarda.
Doyasıya çocukluğunu yaşamalı zaten.

Ama hiperaktivite konusunu açıkçası ben de irdelemedim hiç.
Belki de irdelemeliyim veya bir pedagoga danışmalıyım.
Ben de bilemedim....

ah keşke eşimin halası olsa bu kişiler

dersin ki yaşlı eskiden düzen öyle imiş vs vs

birisi rehber öğretmen, birisi de başka branşta öğretmen

hem çocuğun özel alanına izinsiz dalıp hem de çocuğa çamur atıyorlar

çocuk evin kurallarını bilmeli misafir gelince ona göre davranmalı gerekirse ceza almalı imiş

iyi de evin kuralında o saatte oyun oynamak var

sen gelip oyun arkadaşı anne ve babayı alıyorsun

ben de hoşlanmıyorum ama yetişkinim sana katlanıyorum ama 5-6 yaşındaki çocuk bir katlanıyor iki katlanıyor 3. de patlıyor işte

mesela onlar oyun arkadaşı anne babayı anlayamıyorlar

kalabalık ailede büyümüşler

anneleri hiç onlarla oynamamış ama ben tek çocuğum ve hep annemle oynadım

kendi çocukları olmadığı için çocuğun neden bizimle sürekli oynamak ya da muhabbet etmek istediğini dahi anlayamıyorlar ki

bir de büyüklerle yaptığımız muhabbet de çocuğa uygun değil ki

teknik şeyler vs soruyorlar onları anlatıyorsun vs vs
 
Benim korktuğum tek nokta var.
Ufaklığı istemiyor büyük oğlum.
Daha odasının önünden yürüteç ile geçerken bağrıyor : "anneeeee yine geldiiii"

Ellemesine, dokunmasına, hatta odasına girmesine dahi müsade etmiyor.
Son zamanlarda bu haller iyice tavan yaptı, odasının kapısını kapatıyor.
"Yine gelicek, beni rahatsız edecek" gerekçe de bu.

Misal oğlum yatağının üzerinde.
Diğer ufaklıkta yürütecinde.
Buna rağmen büyük oğlum tepki gösteriyor.
Diyorum "oğlum bak o senin yanına çıkamaz, sen yatağında oyun oynarken oyununa karışamaz" ama anlatamıyorum.

Araları ısınsın diye, ailece eşimle birlikte çocuklarla oynuyoruz.
Yeterki büyük oğlum bunu yensin diye, ama sanırım henüz başarılı olamadık.
Ne zaman geçer bu, hiç bir fikrim yok...

işte orada belki uzman desteği gerekir

hiç kardeşim olmadı ne hissedilir nasıl hissedilir bilmiyorum :(((((

ama oğlumun bir anısı var

ana okulunda oğlum 3 arkadaşı 4 yaşında idi

arkadaşının kardeşi oldu

bir iki gün sonra oğlum geldi ve asla kardeş istemediğini söyledi

neyse zaten kardeş yapmayacaktık bizden yana sorun yok

lakin o 4 yaşındaki çocuk ne yaşadı, gelip buna ne anlattı da benimki böyle tepki verdi hala içimde yaradır ve merak ederim

çocuklar kardeşi oyun arkadaşı gibi görüyor ama sonra da özel alanlarına çok fazla müdahil olduğu için şikâyetçi oluyorlar
 
Kizlarimiz tam yasit, benimki Şubat 2012 li,
Oncelikle anlattiklarindan cok anormal bir durum oldugu yargisina varmadim ki eger misafir yanindaki davranislari anormallikse aynisi bizde de var.
Cocuklu arkadaslarimiz geldiğinde onlarin cocuklariyla oynuyor ama cocuksuz arkadas/akraba geldiğinde asla rahat vermiyor, odasina goturuyor oyuncaklarini gosteriyor, hadi oyun oynayalim diye tutturuyor. O yatana kadar dogru duzgun iki laf edemiyoruz, ben de mumkun oldugunca normalde cikarmadigim oyuncaklarini çıkarıp tek basina oyalanmasini saglamaya calisiyorum (oyun hamuru setleri var disci seti, cilgin berber falan, normalde cok batiriyor diye cikarmiyorum bunlar misafirlik :) )
Okulda cok uslu ve sorunsuz bir cocuk ama evde kucuk sinir krizleri gecirebiliyor, zaman kavrami cok oturmus degil, gec kalacagimiz zaman acele etmeyi, ya da yapmak istedigi seyi ertelemeyi sevmiyor, asiri huysuzlaniyor, en ciddi sorunlarimiz bunlar. Hareketlilik bu yas donemi icin zaten normal geliyor bana, koltuk tepelerinden inmiyor yemek yerken bile poposunu sabit tutamiyor onun yemek yedigi sandalyenin dosemesi yirtildi o derece.
Dr. Konusunda net bir oneride bulunamayacagim en son 4 yasindayken konusma problemi icin np beyin hastanesinde cocuk psikiyatristine goturmustum, sonra okulun pedagogu ilgili oldugu icin devam etmedim. Ama hastane guzel kadrosu geniş, cocuk psikiyatristleri de var 2 tane onlari dusunebilirsin.
 
beni çağırmışsın hayatım da anlamam ki bu işlerden burada yazdıklarım da kendi deneyimlerim ile okuduklarım yoksa bu alanda eğitimim vs yok

ben başlığını görüp girmiştim de okumak idi amacım

biraz daha anlatsana

yani hangi hareketleri bu fikri oluşturdu

anaokuluna gidiyormuş,

orada nasıl

yerinde oturuyor mu

söz dinliyor mu

başladığı etkinliği bitiriyor mu

evde tek çocuklarda o sıkıntı var

oğlum bir ara çok kızar konuşanın ağzını kapatırdı

hatta bir ara vurmaya vs başladı bana vuruyordu

ama ne zaman

çocuğun bizimle geçireceği zaman kısıtlı

akşam 5 te eve geldik

yemek pişirip yiyeceğiz 9 da da yatacak

bu ardaki sürenin bir saati belki 1,5 saati yeme içe fazlı ile geçiyor kalıyor geriye 2,5 saat

o 2,5 saatin son 1 saati de uyku öncesi çizgi film ve kitap hazırlık vs vs işte

kaldı mı 1,5 saat

o arada da muhabbet edilecek oyun oynanacak okuldan söz edilecek vs vs

o aklına geldikçe anlatacak konuşacak yeni oyun bulup hemen kuracak sen de oynayacaksın

işte o anda habersiz ya da telefon edip evde iseniz biz X, Y Z size geliyoruz diye birileri geldi mi benim oğlan huysuz

neden çünkü bizimle geçireceği kısacık zamanı çalınmış olacak da ondan

hatta benim de hoşuma gitmiyor

bacağımı koltuğa atıp yayılmış oğlumu gıdıklarken gelen birisi

ben her şeyimi planlı severim oğlum da

iki gün önceden planlı olsa idi o gelen kişilerin gelmesi o da buna bayılırdı ki bu gelenler de yabancı değil ve çok seviyor ama düzenine müdahale sevmiyor

bu nedenle dürtüsel dediğin davranışların zamanını irdele

bir de sürekli takıntılı olduğu bir şeyler varsa onları da yazarsan okuyalım
damdan'cım uzun uzun yazmışsın çok teşekkür ederim.
Daha ayrıntılı yazayım diğer arkadaşlarda okurlar.
Kızım babası evdeyken her akşam düzenli olarak aktivite yaparlardı, sonrasında büyük bir kavga sonrası evden gitti ve bi kaç ay sonra biz barıştık.
Her haftasonu görüştük kızım baba sevgisini tatsın diye.
Şimdi görev gereği yanımıza gelemiyor, ama gelme durumu var ihtimal.bende çalıştığım için annem ilgileniyor kızımla o yüzden bizde yanına yerlesemedik.

Şimdi mesela dışarı alışverişe gidiyoruz ya,
Tanımadığı bayanlara laf atıyor, işte kıyafetin uyumlu olmuş veya çok güzelsin gibi.
Avm ye girdik diyelim orda ki reyonları karıştırıp, düzenliyor.
Bi ara çok afedersiniz evde burnunu karıştırıp bi yerlere sürüyormuş sonradan kendisi itiraf etti.

Evet tek çocuk ve bende çalıştığım için sadece akşamları ilgilenmeye çalışıyorum.

Mesela akşamları uyuyacak, kırk kere yataktan kalkıyor, anne yanıma yat diyor böyle içli içli konuşarak..neyse nadir de olsa yattığım zaman bu defa da :) sürekli konuşuyor ve elleri ayakları kıpır kıpır.

Benim en çok üzüldüğüm insanlara çok yapışması ve dokunma duygusu çok fazla,
Sevgisizlik hiç yok ama beni mesela hep öpmek ister.

Danışman psikoloğun dediği, konuşurken hep konudan konuya atlamış buda bi belirtiymiş :(
 
D damdan daha fazla konu dışına çıkmak olmasın diye, arkadaşımızın konusuna yönelelim.
Ancak, ben de tek çocuğum, kardeşim olsun çok istedim zamanında ama olmadı.
O yüzden böyle kardeş konuları beni de aşıyor, algılamakta ve oğlumun hislerini anlamakta sorun yaşayabiliyorum.
Zamanla aşacağız sanırım herşeyi, fakat o 4 yaşındaki çocuğun ne dediğini ben de merak etmedim değil.

E empatizm Benimki de aynısını yapıyor biliyor musun?
Tanımadığı insanlar ile konuşuyor, mesela bizim mahallede bir kahve var, her gün orada geçerken herkese selam veriyor.
Hayırlı işler diyor.
Bir mağazaya gittiğimizde satış yapan kızlar ile diyaloğa giriyor.
Yüz buldukça karşı taraftan, daha da samimi davranıyor.
Bu beni çok korkutuyor mesela, yabancı olgusu yok gibi şu an.

Konuşurken bizimki de konudan konuya atlar.
Akşamları ben veya babasıyla uyumak ister hep.
Uyumadan önce en az 10-15 dk muhabbet eder.
 
damdan'cım uzun uzun yazmışsın çok teşekkür ederim.
Daha ayrıntılı yazayım diğer arkadaşlarda okurlar.
Kızım babası evdeyken her akşam düzenli olarak aktivite yaparlardı, sonrasında büyük bir kavga sonrası evden gitti ve bi kaç ay sonra biz barıştık.
Her haftasonu görüştük kızım baba sevgisini tatsın diye.
Şimdi görev gereği yanımıza gelemiyor, ama gelme durumu var ihtimal.bende çalıştığım için annem ilgileniyor kızımla o yüzden bizde yanına yerlesemedik.

Şimdi mesela dışarı alışverişe gidiyoruz ya,
Tanımadığı bayanlara laf atıyor, işte kıyafetin uyumlu olmuş veya çok güzelsin gibi.
Avm ye girdik diyelim orda ki reyonları karıştırıp, düzenliyor.
Bi ara çok afedersiniz evde burnunu karıştırıp bi yerlere sürüyormuş sonradan kendisi itiraf etti.

Evet tek çocuk ve bende çalıştığım için sadece akşamları ilgilenmeye çalışıyorum.

Mesela akşamları uyuyacak, kırk kere yataktan kalkıyor, anne yanıma yat diyor böyle içli içli konuşarak..neyse nadir de olsa yattığım zaman bu defa da :) sürekli konuşuyor ve elleri ayakları kıpır kıpır.

Benim en çok üzüldüğüm insanlara çok yapışması ve dokunma duygusu çok fazla,
Sevgisizlik hiç yok ama beni mesela hep öpmek ister.

Danışman psikoloğun dediği, konuşurken hep konudan konuya atlamış buda bi belirtiymiş :KK43:

ama şimdi ben hala bir gariplik yok desem

bir kere baba travması var

şimdi de baba uzakta imiş ve o bunu anlamlandıramıyor

etraftan takdir bekliyor olabilir işte kadınlara uyumlusun vs vs diyerek ki kötü değil iyi şeyler demiş

"Bi ara çok afedersiniz evde burnunu karıştırıp bi yerlere sürüyormuş sonradan kendisi itiraf etti."

bu hiç anormal değil her çocuk yapar

anaokulu öğretmenleri neler neler anlatıyor hatta Gülse Birsel'in yazısı vardı kendi kızı ve çocukluğu hakkında bu konuda

seninle geçirdiği zaman yetmiyor işte ya da huzursuz oluyor belki de sen de gideceksin sanıyor o nedenle yatarken de seni yanında istiyor ki bu da bana hiç garip gelmedi

öpme, dokunma vs konusunda çok bir şey diyemem ama eksiklik hissediyor olabilir ya da o dokunsal sever

ben sevmem dokunmayı hatta öpmeyi vs vs

bazı anneler vardır akşam kreş çıkışında çocukları kırk yıl gurbette kalmış gibi öperler yahut sabah bırakırken de aynı sanki zindana bırakıyor gibi

ben hadi iyi eğlenceler der ve ayrılırım mesela

okul hayatını yazmamışsın yani öğretmeni bir şey diyor mu yoksa annem ilgileniyor dediğin hiç mi okula gitmiyor

bir de anneanne ile büyüdüğü için her dediğinin olmasına takılı olabilir

ha bu arada reyon vs düzeltmek de onun kalıpları var ve kimse o kalıptan çıkmasın, düzen bozulmasın vs vs istiyor

babasının gitmesine bağlayabiliriz bunu yine

konuşurken daldan dala atlamış

şimdi bu bir belirti demiş konunun uzmanı ama ortam nasıldı acaba

çocuk kendini belki çok rahat hissetti her şeyi anlatmak istedi, belki süre kısıtlaması var diye düşünüp her şeyi birden anlatmak istedi, belki o an onu bir şey rahatsız etti, çamaşırı-çorabı yahut karşıdakinin masasındaki eğik duran bir defter

bunlar çocuk ve çok rahat karşıya müdahale edemiyor o nedenle rahatsız olduğu şeye etki edemediği için birden anlatayım vs demiş olabilir

siz tıbbi olarak araştırtın tabii ama ben kızınızda baba ile yaşanan sıkıntı dışında bir sıkıntı olduğunu düşünmüyorum zira o hiperaktivite yahut dürtüsellik çok farklı

o çocukları hiçbir uzmanlığım olmadığı halde okul bahçesinde bile anlayabiliyorsun esasen

belki kızın hep birisine sarılırsa öperse vs ona iyi davranılacağı onun öpüleceği telkini iyi büyümüştür daha iyisi için çaba gösteriyordur

zira benim oğlum da yardımseverlik üzerine yetiştirilmiş kreşte

birine yardım etsin de ne olursa olsun

kendi umrunda olmaz bile

çenem çok düşmüşşş pardonnn
 
Kızım iki buçuk yaşında bende bu konuda araştırma yapıyordum. 1 buçuk ay önce doğum yaptım ve bu söylediklerinizin aynılarını yaşamaya başladık.

Kardeşini kıskanmıyor hiç diye düşünüyordum ama meğer içine atıyormuş yavrum.

Birde doğumdan 6 gün sonra eşim iş gereği şehir değiştirdi onuda iki haftada bir görüyoruz ilk başlarda sorun yokmuş gibiydi ama bir sorun sonrası ben babamı çok özledim artık gitmesin diye kriz geçirince onuda içine attığını farkettim.

Ve bu aralar geceleri oturup uyurken kendi kendine konuşmaya başladı.

Sürekli bir hırçınlık saç çekme vurma dikkat çekme yemek yeme konusunda problemler falan. Düzelecek insallah.

Demek istediğim sizinde çocuğunuz babasına olan özlemini belli etmesede bu şekilde patlak vermiş olabilir. Umarım atlatırsınız en kısa sürede sizde.
 
Profesör Özgür Yorbik, çocuk psikiyatristi ,özel muayene önerebilirim , ama psikiyatrik bir durum gibi gelmedi bana durumu.

Aygül Aydoğan oyun terapisti onu da önerebilirim , oyun oynayarak çocuğu çözümlüyor.
 
ya bana hala her şey normal geliyor,
mesela benim kızım da bişey konuşurken araya girip soru sorsan da hiç oralı olamadan konuşmasına devam eder, laftan lafa atlar, konuları kendisi seçer, bazen olur olmadık kişilere saçma sapan şeyler anlatır, bana hep normal gelmişti bunlar.
bunlar çocuk sonuçta, bir yetişkin gibi düşünüp kurgulayıp davranmalarını beklemek fazla geliyor bana.
bence mutlaka birlikte iyi bir uzmanla görüşmelisiniz.
 
Merhaba arkadaşlar.
Öncelikle bu konuyla ilgili diğer bölümlerde bilgi bulamadım, lütfen konum hemen taşınmasın çok rica ediyorum :KK43:

6 yaşını doldurmasına 2 ay kalmış bi kızım var, şuan anaokuluna gidiyor.

Kızım, hareketli, çok candan çok sevecen, sürekli konuşmak isteyen ve özellikle eve misafir geldiğinde, dikkat çekici hareketlerde bulunup sürekli sözün arasına girip, konuşarak misafirlere rahatsızlık veren bi yapısı var.

Bir türlü ayırt edemedik..acaba diyorum huymu, karaktermi...bazen bakıyorum kızımdan daha hareketli daha yaramaz çocuklar var..neyse.

Bi danışman psikolog görüşme sonrasında, hiperaktif ve dürtüsüsellik şüphesi olabileceğini, ve bi psikiyatri bölümüne götürmemi söyledi.

Tabii o an yıkıldım..kabullenemedim :KK43:
İnşallah yoktur.
İlaç konusunda ki endişelerimi söyledim,
Gerekirse kullanmalıymış.
Okula başlamadan, inşallah bu sorunu çözebiliriz :KK43:

Konuyu daha fazla uzatmak istemiyorum, sizleri sıkmamak için.

Şuan çok çaresiz ve üzgünüm..
Sizlerden Anadolu yakasında ve devlet hastanesinde, en iyi çocuk psikiyatri Dr önerilerinizi bekliyorum.
@pelin- -

D damdan
@Koalina
Sizlerden de öneri bekliyorum.

Edit: iki yıldır babayla görev gereği ayrıyız fakat her haftasonu görüşürüz.
tedavi edilmeyen cocuklar diger cicuklarin egitim hayatini mahfediyor ve diger aileler tarafindan ahh aliyorlar
 
Haklısınız.
Bir sefer benim başıma da gelmişti.
Genelde bana gelen misafirler de çocuklu olduğu için, onlar çocuk odasında oynuyorlar.
Biz rahat edebiliyoruz.

Ama çocuksuz misafir geldiğinde, bir defasında yerden yere atmıştı kendini şok olmuştum.
Kardeşi yeni doğduğu zamanlardaydı, manasız ağlamalar, sanki dövmüşsün gibi ne ağlamak...
Ama kardeşi etken diye düşündüm hep, ben de bir pedagog yardımı almak istiyorum.

Fakat bizim avantajımız, kreşe göndermem oldu biraz.
Kreşte maşallah gayet uyumlu, dikkat problemi görülmüyor, rahatsız olduğu şeyleri dile getirebiliyor.
Adaptasyon problemi de çok yaşamadı.
Son zamanlarda rahatsızlandığı için kreşe göndermeyi bıraktım.
Önümüzdeki ay tekrar göndereceğim, fakat oğlumunda huysuzluk ve hiperaktivite tarzı belirtileri de tavan yaptı bu ara.
İşte bize gelenler çocuksuz ve orta yaş üzeri haliyle kafaları götürmüyor :)
Sizde de muhtemelen kardeş kıskançlığı olmuş.
 
Dimi ama acaba ben mi abartıyorum :)
hiperaktivite tedavisi gören bir tanıdığımın oğlu var. ama davranışları inanılmazdı. kesinlikle 5 dk yerinde durmazdı. birkaç dkdan fazla bir konuya odaklanmazdı ve sürekli hayatını tehlikeye sokacak şeyler yapardı. ilk okulda öğretmeninin önerisiydi uzman yardımı almaları ama tabiki kabul etmediler . 40 dlık derSte kesinlikle durmuyordu yerinde sürekli kalkıp geziyordu vs . daha sonra çalışan televizyona tornavidayla dalıp çarpılınca götürmüşlerdi bir uzmana.

ha bu arada bu bahsettiklerim 10 15 sene önce filandı. kendisi şimdi nişanlandı koca delikanlı oldu =)
 
Kizlarimiz tam yasit, benimki Şubat 2012 li,
Oncelikle anlattiklarindan cok anormal bir durum oldugu yargisina varmadim ki eger misafir yanindaki davranislari anormallikse aynisi bizde de var.
Cocuklu arkadaslarimiz geldiğinde onlarin cocuklariyla oynuyor ama cocuksuz arkadas/akraba geldiğinde asla rahat vermiyor, odasina goturuyor oyuncaklarini gosteriyor, hadi oyun oynayalim diye tutturuyor. O yatana kadar dogru duzgun iki laf edemiyoruz, ben de mumkun oldugunca normalde cikarmadigim oyuncaklarini çıkarıp tek basina oyalanmasini saglamaya calisiyorum (oyun hamuru setleri var disci seti, cilgin berber falan, normalde cok batiriyor diye cikarmiyorum bunlar misafirlik :) )
Okulda cok uslu ve sorunsuz bir cocuk ama evde kucuk sinir krizleri gecirebiliyor, zaman kavrami cok oturmus degil, gec kalacagimiz zaman acele etmeyi, ya da yapmak istedigi seyi ertelemeyi sevmiyor, asiri huysuzlaniyor, en ciddi sorunlarimiz bunlar. Hareketlilik bu yas donemi icin zaten normal geliyor bana, koltuk tepelerinden inmiyor yemek yerken bile poposunu sabit tutamiyor onun yemek yedigi sandalyenin dosemesi yirtildi o derece.
Dr. Konusunda net bir oneride bulunamayacagim en son 4 yasindayken konusma problemi icin np beyin hastanesinde cocuk psikiyatristine goturmustum, sonra okulun pedagogu ilgili oldugu icin devam etmedim. Ama hastane guzel kadrosu geniş, cocuk psikiyatristleri de var 2 tane onlari dusunebilirsin.
Evet yaşıtlar kızım 14 ocak doğumlu.
Bize gelenler genelde çocuksuz insanlar ve orta yaş üzeri haliyle kafaları götürmüyor :KK66:

Peki Pelin sizin kızınızda da çok konuşma ve çok soru sorma varmı?
İşte okulda da hareketliymiş, öğretmeni yerine otur dediği zaman oturuyormuş, fakat zaman geçince tekrar kalkıyormuş.

Öğretmeniyle paylaştım bu durumu, hatta bi form verdim doldurması için,
Diyor ki, belki olabilir de olmayabilirde..bazı örnekler verdi, bi öğrencisi çok zekiymiş ondan hareketliymiş, çocuk okula başladığında hiç ders çalışmadan yüksek puanlar alırmış. Diğer örnek de yine bi öğrencisiymiş diyet yaparak hiperaktifliği düzelmiş.
Aynı şeyi kızım içinde söylüyor öğretmenimiz, çok zeki, çok konuşuyor, fakat bilip de konuşuyor diyor, bende diyorum ki, yok hocam size öyle geliyordur bana normal geliyor diyorum :) şimdi ki çocuklar zeki değiller mi sanki.. ay ne bilim ya :)

Şuan çok büyük bir borcun altındayım, o yüzden özele götüremiyorum.
Yinede merak ettim ücreti nasıl acaba o hastanenin?
 
Son düzenleme:
hiperaktivite tedavisi gören bir tanıdığımın oğlu var. ama davranışları inanılmazdı. kesinlikle 5 dk yerinde durmazdı. birkaç dkdan fazla bir konuya odaklanmazdı ve sürekli hayatını tehlikeye sokacak şeyler yapardı. ilk okulda öğretmeninin önerisiydi uzman yardımı almaları ama tabiki kabul etmediler . 40 dlık derSte kesinlikle durmuyordu yerinde sürekli kalkıp geziyordu vs . daha sonra çalışan televizyona tornavidayla dalıp çarpılınca götürmüşlerdi bir uzmana.

ha bu arada bu bahsettiklerim 10 15 sene önce filandı. kendisi şimdi nişanlandı koca delikanlı oldu =)
Gerçekten mi!
Peki gelişimi nasıldı okul hayatı ve sosyal hayatı?
Ben en çok okulda başarısız olmasından endişe ediyorum :(
 
Gerçekten mi!
Peki gelişimi nasıldı okul hayatı ve sosyal hayatı?
Ben en çok okulda başarısız olmasından endişe ediyorum :KK43:
Zeki bir cocuk. Nisanlandigina gore sosyal becerilerinde sikinti yok.elektronige cok merakliydi. Bulgaristanda elektrik teknisyenligi yada o tarz bir sey okudu. Tam bilmiyorum acikcasi :)
 
açıkçası, doktora gidince dahili branşsa ilaçsız, cerrahi branşsa ameliyatsız kurtulamıyorsunuz.
sizinki de o hesap olmuş sanki..

psikoloğa gitme ihtiyacı duyduğunuza göre sizin bazı tespitleriniz var zaten.
sizin de düşündüğünüz gibi çocukla doktor doktor(veya uzman/psikolog neyse) gezmeden işin ehli birini bulmak lazım.
İşte kızım bir tık daha hareketli ve çok konuşunca şüpheye düştüm.
İnşallah bi devlet hastanesinde iyi bir Dr bulurum.
 
Zeki bir cocuk. Nisanlandigina gore sosyal becerilerinde sikinti yok.elektronige cok merakliydi. Bulgaristanda elektrik teknisyenligi yada o tarz bir sey okudu. Tam bilmiyorum acikcasi :)
Son bir soru sorabilir miyim..çok konuşması varmıydı??
 
Back