Kızımda hiperaktiflik ve dürtüsellik şüphesi :((

Merhaba arkadaşlar.
Öncelikle bu konuyla ilgili diğer bölümlerde bilgi bulamadım, lütfen konum hemen taşınmasın çok rica ediyorum

6 yaşını doldurmasına 2 ay kalmış bi kızım var, şuan anaokuluna gidiyor.

Kızım, hareketli, çok candan çok sevecen, sürekli konuşmak isteyen ve özellikle eve misafir geldiğinde, dikkat çekici hareketlerde bulunup sürekli sözün arasına girip, konuşarak misafirlere rahatsızlık veren bi yapısı var.

Bir türlü ayırt edemedik..acaba diyorum huymu, karaktermi...bazen bakıyorum kızımdan daha hareketli daha yaramaz çocuklar var..neyse.

Bi danışman psikolog görüşme sonrasında, hiperaktif ve dürtüsüsellik şüphesi olabileceğini, ve bi psikiyatri bölümüne götürmemi söyledi.

Tabii o an yıkıldım..kabullenemedim
İnşallah yoktur.
İlaç konusunda ki endişelerimi söyledim,
Gerekirse kullanmalıymış.
Okula başlamadan, inşallah bu sorunu çözebiliriz

Konuyu daha fazla uzatmak istemiyorum, sizleri sıkmamak için.

Şuan çok çaresiz ve üzgünüm..
Sizlerden Anadolu yakasında ve devlet hastanesinde, en iyi çocuk psikiyatri Dr önerilerinizi bekliyorum.
@pelin- -

D damdan
Koalina
Sizlerden de öneri bekliyorum.

Edit: iki yıldır babayla görev gereği ayrıyız fakat her haftasonu görüşürüz.

empatizm .!.:

Merhaba arkadaşlar.
Öncelikle bu konuyla ilgili diğer bölümlerde bilgi bulamadım, lütfen konum hemen taşınmasın çok rica ediyorum

6 yaşını doldurmasına 2 ay kalmış bi kızım var, şuan anaokuluna gidiyor.

Kızım, hareketli, çok candan çok sevecen, sürekli konuşmak isteyen ve özellikle eve misafir geldiğinde, dikkat çekici hareketlerde bulunup sürekli sözün arasına girip, konuşarak misafirlere rahatsızlık veren bi yapısı var.

Bir türlü ayırt edemedik..acaba diyorum huymu, karaktermi...bazen bakıyorum kızımdan daha hareketli daha yaramaz çocuklar var..neyse.

Bi danışman psikolog görüşme sonrasında, hiperaktif ve dürtüsüsellik şüphesi olabileceğini, ve bi psikiyatri bölümüne götürmemi söyledi.

Tabii o an yıkıldım..kabullenemedim
İnşallah yoktur.
İlaç konusunda ki endişelerimi söyledim,
Gerekirse kullanmalıymış.
Okula başlamadan, inşallah bu sorunu çözebiliriz

Konuyu daha fazla uzatmak istemiyorum, sizleri sıkmamak için.

Şuan çok çaresiz ve üzgünüm..
Sizlerden Anadolu yakasında ve devlet hastanesinde, en iyi çocuk psikiyatri Dr önerilerinizi bekliyorum.
@pelin- - @damdan @Koalina sizlerden de öneri bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

AÇIKÇASI 6 ,5 yaşında oğlum var anlattıkarınız mevcut.
4,5 yaşında kızım var ondada haraketlilik lafa söze girme haraketleri var .
Demem o ki bana göre fikrimce bu yaş çocuklarda olağan şeyler bilemedim şimdi.

Ama benim kızım sanki kontrolsüz gibi, yapma desem de yapıyor.

beni çağırmışsın hayatım da anlamam ki bu işlerden burada yazdıklarım da kendi deneyimlerim ile okuduklarım yoksa bu alanda eğitimim vs yok

ben başlığını görüp girmiştim de okumak idi amacım

biraz daha anlatsana

yani hangi hareketleri bu fikri oluşturdu

anaokuluna gidiyormuş,

orada nasıl

yerinde oturuyor mu

söz dinliyor mu

başladığı etkinliği bitiriyor mu

evde tek çocuklarda o sıkıntı var

oğlum bir ara çok kızar konuşanın ağzını kapatırdı

hatta bir ara vurmaya vs başladı bana vuruyordu

ama ne zaman

çocuğun bizimle geçireceği zaman kısıtlı

akşam 5 te eve geldik

yemek pişirip yiyeceğiz 9 da da yatacak

bu ardaki sürenin bir saati belki 1,5 saati yeme içe fazlı ile geçiyor kalıyor geriye 2,5 saat

o 2,5 saatin son 1 saati de uyku öncesi çizgi film ve kitap hazırlık vs vs işte

kaldı mı 1,5 saat

o arada da muhabbet edilecek oyun oynanacak okuldan söz edilecek vs vs

o aklına geldikçe anlatacak konuşacak yeni oyun bulup hemen kuracak sen de oynayacaksın

işte o anda habersiz ya da telefon edip evde iseniz biz X, Y Z size geliyoruz diye birileri geldi mi benim oğlan huysuz

neden çünkü bizimle geçireceği kısacık zamanı çalınmış olacak da ondan

hatta benim de hoşuma gitmiyor

bacağımı koltuğa atıp yayılmış oğlumu gıdıklarken gelen birisi

ben her şeyimi planlı severim oğlum da

iki gün önceden planlı olsa idi o gelen kişilerin gelmesi o da buna bayılırdı ki bu gelenler de yabancı değil ve çok seviyor ama düzenine müdahale sevmiyor

bu nedenle dürtüsel dediğin davranışların zamanını irdele

bir de sürekli takıntılı olduğu bir şeyler varsa onları da yazarsan okuyalım

empatizm .!.:

Ama benim kızım sanki kontrolsüz gibi, yapma desem de yapıyor.

Genişletmek için tıkla...

E tamam bende oğluma yapma desemde yapıyor krize sokuyor yeri gelince .
Yani uzmanlar bilir tabi ama çocuk bu tamam anne yapmayacam oturdum demez ki

empatizm .!.:

Ama benim kızım sanki kontrolsüz gibi, yapma desem de yapıyor.

Genişletmek için tıkla...

Bizimki de öyle.
En çok kurduğum cümlelerden bir tanesi "oğlum beni duymuyor musun? Bak yapma diyorum hoşlanmıyorum bu hareketinden, oğlum bak kızmaya başlıyorum lütfen yapma!"
Sonuç = yaptığı eyleme devam...

Yapma diyerek davranışı pekiştiriyorsunuz. Görmezden gelmeyi denediniz mi küçük olumsuz davranışları? Dikkat çektiğini fark ettiği davranışları yapmaya devam edecektir.

souvvenir .!.:

Bizimki de öyle.
En çok kurduğum cümlelerden bir tanesi "oğlum beni duymuyor musun? Bak yapma diyorum hoşlanmıyorum bu hareketinden, oğlum bak kızmaya başlıyorum lütfen yapma!"
Sonuç = yaptığı eyleme devam...

Genişletmek için tıkla...

ben üçüncü de çok sinirleniyorum da diyorum ki gerçekten çok sinirleniyorum aynı konuda üçüncüyü tekrar edince

en azından duyduğunu ama ısrarla yaptığını belirt bile diyorum arada

damdan .!.:

ben üçüncü de çok sinirleniyorum da diyorum ki gerçekten çok sinirleniyorum aynı konuda üçüncüyü tekrar edince

en azından duyduğunu ama ısrarla yaptığını belirt bile diyorum arada

Genişletmek için tıkla...

Mesela bir pazar günü iznimde sayısız yapma oğlum dur kızım kelimesini kullanıyorum.
Olan sadece bana oluyor çünkü gerçekten sinir harbi yaşıyorum.
Hatta şu ''yapma'' kelimesini de suçu yok ama sevmemeye başladım

souvvenir .!.:

Benim oğlum 3,5 yaşında neredeyse 4 yaşına girecek.
Aynı sorunlar mevcut ama bir doktora götürmek aklımın ucundan bile geçmedi.
Şimdiki çocuklar bizim yetiştiğimiz dönemdeki gibi değiller.
Daha algıları açık, daha herşeye dahil olmak istiyen, daha özgüven sahibiler.
Bu da bunun bir göstergesi bence.

Siz tabii ki yine bir uzmana danışın, o anlamda sizi engellemem.
Ama avrupa yakasında bu konuda en iyi yer ve devlet hastanesi Bakırköy.
Adı korkutmasın, konusunda uzman bir yer olduğu için öneriyorum.
Müsait zaman ayarlayarak oraya da gitmenizde fayda var bence.

Bir de merak ettim, gelişmeleri de yazarsanız, bizlere de referans olur.

Genişletmek için tıkla...

Avrupa yakası çok uzak devamlı gidip gelme yapamam ki.
Tabiki gelişmeleri yazarım.

souvvenir .!.:

Bizimki de öyle.
En çok kurduğum cümlelerden bir tanesi "oğlum beni duymuyor musun? Bak yapma diyorum hoşlanmıyorum bu hareketinden, oğlum bak kızmaya başlıyorum lütfen yapma!"
Sonuç = yaptığı eyleme devam...

Genişletmek için tıkla...

Mutella .!.:

Yapma diyerek davranışı pekiştiriyorsunuz. Görmezden gelmeyi denediniz mi küçük olumsuz davranışları? Dikkat çektiğini fark ettiği davranışları yapmaya devam edecektir.

Genişletmek için tıkla...

Evet küçük olumsuzlukları görmezden geliyorum.
Ama misafir geldiğinde maalesef görmezden gelemiyorum, çünkü rahatsızlık veriyor.

damdan .!.:

ben üçüncü de çok sinirleniyorum da diyorum ki gerçekten çok sinirleniyorum aynı konuda üçüncüyü tekrar edince

en azından duyduğunu ama ısrarla yaptığını belirt bile diyorum arada

Genişletmek için tıkla...

Ya bir önceki mesajınızda o kadar güzel belirtmişsiniz ki.
Gerçekten böyle, çocuğa ayrılan zaman önemli malesef.
Hele ki biz çalışanlar için, en çok zaman yönetimi bozuyor dengeyi malesef.
Herşey planlı programlı gitsin istiyoruz ebeveyn olarak, ama her zaman öyle olmuyor.

Benimkinde bu tarz davranışlar kardeşi olduktan sonra daha çok ortaya çıktı.
Çünkü misal, akşam eve gidiyorum yemek vs. derken zaten 6 oluyor.
7 gibi geliyor eşim, o 1 saat aralıkta büyük oğlum ile oynamaya çalışıyorum.
Fakat ufaklığın ya altını almak gerekiyor, ya birşey yemesi gerekiyor veya farklı bir durum oluşuyor.
İşte o zaman büyük oğlum huysuzlaşıyor.
"Anne benimle oyna, anne bana baksana, anne şuna bak, anne bakar mısın" beni yiyor resmen.

Eğer ufaklık hiç bir derdi yoksa, yanımızda duruyor.
Ama ufaklık 10 aylık, tam tırmanma döneminde, koltuğa tutunup kalkmaya çalışıyor, bana tutunup kalkmaya çalışıyor.
Hal böyle olunca elim kolum hep onda, düşüp kafasını vurmasın diye.
Eh arada oyun da yapıyoruz, başlıyor abimiz "anne bana da yap, beni de gıdıkla"....
Hal bu olunca iki çocuk biz yerlerde...

Böyle hallerde sorun yok.
Ama ne zamanki ilgilenmek zorunda kaldığım farklı bir işim oluyor, o zaman büyük oğlumun problemleri başlıyor.
Eşim ile iki sohbet edemiyoruz mesela, araya giriyor veya televizyon izletmemeye özen gösteriyor, gürültü oluyormuş.
"Susar mısın lütfen başım ağrıdı" diyor bacaksız mesela.

empatizm .!.:

Avrupa yakası çok uzak devamlı gidip gelme yapamam ki.
Tabiki gelişmeleri yazarım.

Genişletmek için tıkla...

Evet, uzak olması sorun olabilir devamlılık açısından.
Fakat bir kerelik dahi olsa denemenizi tavsiye ederim.
Alanlarında çok iyi oldukları ve sonuç odaklı oldukları için.
Ayrıca, tavsiyelerde de bulunuyorlar, mesela "ben anadolu yakasındayım gelip gitmem zor oluyor, bana Anadolu yakasında neresini veya hangi doktoru önerirsiniz" dediğinizde nokta atışı yardımda bulunabiliyorlar.

Tabii ki karar sizin.

empatizm .!.:

Evet küçük olumsuzlukları görmezden geliyorum.
Ama misafir geldiğinde maalesef görmezden gelemiyorum, çünkü rahatsızlık veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Peki olumlu davranışlarına daha çok tepki verseniz? Böyle abartılı tepkiler ama. Onları pekiştirmek adına. Dikkat çekmeye, sizi denemeye çalışıyor ve başarıyor da.

empatizm .!.:

Evet küçük olumsuzlukları görmezden geliyorum.
Ama misafir geldiğinde maalesef görmezden gelemiyorum, çünkü rahatsızlık veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız.
Bir sefer benim başıma da gelmişti.
Genelde bana gelen misafirler de çocuklu olduğu için, onlar çocuk odasında oynuyorlar.
Biz rahat edebiliyoruz.

Ama çocuksuz misafir geldiğinde, bir defasında yerden yere atmıştı kendini şok olmuştum.
Kardeşi yeni doğduğu zamanlardaydı, manasız ağlamalar, sanki dövmüşsün gibi ne ağlamak...
Ama kardeşi etken diye düşündüm hep, ben de bir pedagog yardımı almak istiyorum.

Fakat bizim avantajımız, kreşe göndermem oldu biraz.
Kreşte maşallah gayet uyumlu, dikkat problemi görülmüyor, rahatsız olduğu şeyleri dile getirebiliyor.
Adaptasyon problemi de çok yaşamadı.
Son zamanlarda rahatsızlandığı için kreşe göndermeyi bıraktım.
Önümüzdeki ay tekrar göndereceğim, fakat oğlumunda huysuzluk ve hiperaktivite tarzı belirtileri de tavan yaptı bu ara.

souvvenir .!.:

Ya bir önceki mesajınızda o kadar güzel belirtmişsiniz ki.
Gerçekten böyle, çocuğa ayrılan zaman önemli malesef.
Hele ki biz çalışanlar için, en çok zaman yönetimi bozuyor dengeyi malesef.
Herşey planlı programlı gitsin istiyoruz ebeveyn olarak, ama her zaman öyle olmuyor.

Benimkinde bu tarz davranışlar kardeşi olduktan sonra daha çok ortaya çıktı.
Çünkü misal, akşam eve gidiyorum yemek vs. derken zaten 6 oluyor.
7 gibi geliyor eşim, o 1 saat aralıkta büyük oğlum ile oynamaya çalışıyorum.
Fakat ufaklığın ya altını almak gerekiyor, ya birşey yemesi gerekiyor veya farklı bir durum oluşuyor.
İşte o zaman büyük oğlum huysuzlaşıyor.
"Anne benimle oyna, anne bana baksana, anne şuna bak, anne bakar mısın" beni yiyor resmen.

Eğer ufaklık hiç bir derdi yoksa, yanımızda duruyor.
Ama ufaklık 10 aylık, tam tırmanma döneminde, koltuğa tutunup kalkmaya çalışıyor, bana tutunup kalkmaya çalışıyor.
Hal böyle olunca elim kolum hep onda, düşüp kafasını vurmasın diye.
Eh arada oyun da yapıyoruz, başlıyor abimiz "anne bana da yap, beni de gıdıkla"....
Hal bu olunca iki çocuk biz yerlerde...

Böyle hallerde sorun yok.
Ama ne zamanki ilgilenmek zorunda kaldığım farklı bir işim oluyor, o zaman büyük oğlumun problemleri başlıyor.
Eşim ile iki sohbet edemiyoruz mesela, araya giriyor veya televizyon izletmemeye özen gösteriyor, gürültü oluyormuş.
"Susar mısın lütfen başım ağrıdı" diyor bacaksız mesela.

Genişletmek için tıkla...

aynen öyle

ya da mesela çocuğun sevdiği bri çizgi film var

yani çok tv izlemiyor da işte o çizgi filmi seviyor

saati vs belli

hatta kim fark ederse aç tv yi başlayınca kaçırmayalım diyoruz evde

bu esnada gelip biz seninle muhabbete oynamaya geldik diyorlar çocuğa o da sus diyor

dibine giriyor tv nin

biz kendi aramızda konuşsak bile gürültü oluyor

zaten volümlü insanlarız 4 kişi evde olunca ses çok oluyor işte

bir de tabii çocuk sahibi olmayıp çok bilenler var

çocuk misafir yanında nasıl davranılır bilmeli imiş

neden onlar varken böyle davranıyormuş vs vs

çocuk misafir varken nasıl davranacağını yahut bir yere gidince nasıl davranacağını bilir de siz ne zaman ne yapacağınızı pek bilmiyorsunuz da denmiyor

ha bu arada okul açıldığından hatta ondan daha öncesinden beri bize çok nadir geliyorlar ve akşamlarımız çokkkk huzurlu

souvvenir .!.:

Haklısınız.
Bir sefer benim başıma da gelmişti.
Genelde bana gelen misafirler de çocuklu olduğu için, onlar çocuk odasında oynuyorlar.
Biz rahat edebiliyoruz.

Ama çocuksuz misafir geldiğinde, bir defasında yerden yere atmıştı kendini şok olmuştum.
Kardeşi yeni doğduğu zamanlardaydı, manasız ağlamalar, sanki dövmüşsün gibi ne ağlamak...
Ama kardeşi etken diye düşündüm hep, ben de bir pedagog yardımı almak istiyorum.

Fakat bizim avantajımız, kreşe göndermem oldu biraz.
Kreşte maşallah gayet uyumlu, dikkat problemi görülmüyor, rahatsız olduğu şeyleri dile getirebiliyor.
Adaptasyon problemi de çok yaşamadı.
Son zamanlarda rahatsızlandığı için kreşe göndermeyi bıraktım.
Önümüzdeki ay tekrar göndereceğim, fakat oğlumunda huysuzluk ve hiperaktivite tarzı belirtileri de tavan yaptı bu ara.

Genişletmek için tıkla...

ama o haklı kardeşi olmuş

ailenin kendi düzeni değişmiş

bir de gelen giden artmıştır ilk başlarda

ha bir de hadsiz teyzelerden biri laf arasında kendince şaka yapmıştır annesinin bebeği daha çok sevdiğini, bebeğin anneye ihtiyacı olduğunu, onun artık abi olduğunu vs demiştir

bir süre sonra durulur tabii ama çocuk bu odak olmak isterken odak öbürüne kaydığı anda bozuluyor

bu nedenle küçük az büyüyünce onunla birlikte bir şeyler yapmak da keyifli hale gelince daha kolay durulur sanki

empatizm .!.:

Ama benim kızım sanki kontrolsüz gibi, yapma desem de yapıyor.

Genişletmek için tıkla...

konunun uzmanı değilim ama şimdiye kadar yapma denileni yapmayan bir çocuk görmedim hiç :)

açıkçası, doktora gidince dahili branşsa ilaçsız, cerrahi branşsa ameliyatsız kurtulamıyorsunuz.
sizinki de o hesap olmuş sanki..

psikoloğa gitme ihtiyacı duyduğunuza göre sizin bazı tespitleriniz var zaten.
sizin de düşündüğünüz gibi çocukla doktor doktor(veya uzman/psikolog neyse) gezmeden işin ehli birini bulmak lazım.