Kızıma eleştiriye tahammülümün olmaması

gulendam_34

inanmak yolun yarısıdır :)
Kayıtlı Üye
27 Nisan 2012
15.166
17.796
Merhaba Arkadaşlar

Hep kurtulmak istediğim ama yapamadığım bir sorunum var. Özellikle büyük kızım hakkında eleştiri kaldıramamak..

Neden böyleyim çözemiyorum.. 18 yaş ve 8 yaşında iki tane dünya tatlısı kızlarım var.. Allah hepimizin çocuklarını bağışlasın.. Büyük kızım neredeyse 2 3 yaşından beri sinirli gergin zor bir karakterdi. Bazen sabırlı bazen sabırsızdım ona karşı.. İlkokul’ da maalesef çok akran zorbalığı gördü.. Bu zor halleri 11 12 yaşlarında ergenlikle iki katına çıktı.. 16 yaşından itibaren ilaç destekli yardım alıyor.. Çok şükür o günlerimiz bayağı geride kaldı.. Ama gelin görün ki aşırı tembel bir kız.. İçtiği su bardağını bile makineye koymaz.. Yatağını kapatmaz.. Her yemek yemesinde bulaşıkları atar gider.. Makineye kaldır diyeceksin illa.. Hadi evde bana nazı geçsin gittiğimiz hiçbir evde de yapmaz.. Bunları hallediyorum bir şekilde.. Aşırı kızsam da ben annesiyim sonra unutulup gidiyor.. Benim asıl sorunum birisi ufacık eleştirsin çok ama çok üzülüyorum tüm modum yerle bir..

Hele ben çalıştığım için onu büyüten babaannesi.. Bu aralar bizde ufacık bişey desin nasıl üzülüp sinirleniyorum hiç tahammülüm yok bişey denmesine.. Ki kendisini yani kv mi çok severim.. Aynı şekilde teyzesi de eleştirince başkası eleştirince de.

Kv sağolsun arkasından çok hareket yapar konuşur mesela şişirmek ister gibi.. Bikaç defa kızımın yüzüne bak babaannen böyle diyor diye tam yanında söyledim ama.. Az dikkat etse kv sonra yine.. Anca surat yaparsam duruyor.

Hep diyorlar takma arada başardığım da oluyor ama %80’inde takıyorum elimde değil.. Nasıl kurtulacağım bu hassasiyetten bilemiyorum..
 
Yani büyük kızınız 18 yaşında olmuş tabi ki yeri gelecek eleştiri alacak, aldığı eleştirileri değerlendirecek. Siz bile ona eleştiri kabul edemiyorken, kendisi nasıl yüzleşsin eleştirilerle. Siz ona toz kondurmazsanız dış dünyada en ufak bir eleştiride çok daha zorlanır, yaptığı davranışların sorumluluğunu almaz hepsini siz aldığınız için.

Babaannesi ya da teyzesi eleştirdiğinde siz hiç araya girmeyin, iki taraf kendi içinde halletsin problemini. Eğer babaanne eleştirileri size söylüyorsa da "bir sıkıntın varsa bana değil, kızıma söyleyin" deyin.
 
Merhaba Arkadaşlar

Hep kurtulmak istediğim ama yapamadığım bir sorunum var. Özellikle büyük kızım hakkında eleştiri kaldıramamak..

Neden böyleyim çözemiyorum.. 18 yaş ve 8 yaşında iki tane dünya tatlısı kızlarım var.. Allah hepimizin çocuklarını bağışlasın.. Büyük kızım neredeyse 2 3 yaşından beri sinirli gergin zor bir karakterdi. Bazen sabırlı bazen sabırsızdım ona karşı.. İlkokul’ da maalesef çok akran zorbalığı gördü.. Bu zor halleri 11 12 yaşlarında ergenlikle iki katına çıktı.. 16 yaşından itibaren ilaç destekli yardım alıyor.. Çok şükür o günlerimiz bayağı geride kaldı.. Ama gelin görün ki aşırı tembel bir kız.. İçtiği su bardağını bile makineye koymaz.. Yatağını kapatmaz.. Her yemek yemesinde bulaşıkları atar gider.. Makineye kaldır diyeceksin illa.. Hadi evde bana nazı geçsin gittiğimiz hiçbir evde de yapmaz.. Bunları hallediyorum bir şekilde.. Aşırı kızsam da ben annesiyim sonra unutulup gidiyor.. Benim asıl sorunum birisi ufacık eleştirsin çok ama çok üzülüyorum tüm modum yerle bir..

Hele ben çalıştığım için onu büyüten babaannesi.. Bu aralar bizde ufacık bişey desin nasıl üzülüp sinirleniyorum hiç tahammülüm yok bişey denmesine.. Ki kendisini yani kv mi çok severim.. Aynı şekilde teyzesi de eleştirince başkası eleştirince de.

Kv sağolsun arkasından çok hareket yapar konuşur mesela şişirmek ister gibi.. Bikaç defa kızımın yüzüne bak babaannen böyle diyor diye tam yanında söyledim ama.. Az dikkat etse kv sonra yine.. Anca surat yaparsam duruyor.

Hep diyorlar takma arada başardığım da oluyor ama %80’inde takıyorum elimde değil.. Nasıl kurtulacağım bu hassasiyetten bilemiyorum..
Bence takmakta haklısınız. Henüz çocuğum yok ama annem en yakın örneğim. Biri tek laf ettiğinde annem laf ettiğine bin pişman ederdi. Tırnaklarını çıkarır hemen lafını yapıştırırdı. Bir daha da kimse ağzını açamazdı. Bence kendinizi değiştirmeye çalışmak yerine size bu hadsizliği yapanları değiştirin.
 
Bence takmakta haklısınız. Henüz çocuğum yok ama annem en yakın örneğim. Biri tek laf ettiğinde annem laf ettiğine bin pişman ederdi. Tırnaklarını çıkarır hemen lafını yapıştırırdı. Bir daha da kimse ağzını açamazdı. Bence kendinizi değiştirmeye çalışmak yerine size bu hadsizliği yapanları değiştirin.
kv dem de olsa onu da yapıyorum :) :) cevabı yapıştırıyorum hemen
yalnız insanlar da haklı biliyor musunuz? çok oyuna telefona düşkün kızım :KK43: onlar haklı ben başaramadım diye düşünüyorum ister istemez

işten geliyorum insan yediği bulaşığı kaldırmaz mı bilmiyorum ki ne olacak böyle?
 
Yani büyük kızınız 18 yaşında olmuş tabi ki yeri gelecek eleştiri alacak, aldığı eleştirileri değerlendirecek. Siz bile ona eleştiri kabul edemiyorken, kendisi nasıl yüzleşsin eleştirilerle. Siz ona toz kondurmazsanız dış dünyada en ufak bir eleştiride çok daha zorlanır, yaptığı davranışların sorumluluğunu almaz hepsini siz aldığınız için.

Babaannesi ya da teyzesi eleştirdiğinde siz hiç araya girmeyin, iki taraf kendi içinde halletsin problemini. Eğer babaanne eleştirileri size söylüyorsa da "bir sıkıntın varsa bana değil, kızıma söyleyin" deyin.
yok öyle değil
kendisi hiiiiç takmaz bu tarz eleştirileri özellikle
babaannesi bana konuşuyor teyzesi de.. ikisine de diyorum ona söyleyebilirsiniz diye
söylemiyorlar tabi yemiyor.. kinlenir bide onlara diye :)

teyzesi pek konuşmuyor kardeşim bana kıyamadığından genelde diyorum sus karışma o kardeşim sonuçta
kv de o kadar sert konuşmuyorum tabi kendisini gerçekten severim.. kırılmasın diye
ama kendisine söyle lütfen anne diye ikisine de diyorum
 
Aslında sizde eleştiriyorsunuz. Karşıdaki de haksız değil biliyorsunuz. Kendisi reşit artık eleştirileri kendisi karşılasın...

Benim oğlan küçük 7.5 yaşında zor bir çocuk. Şimdiden Bi dünya eleştiri alıyorum. Ki çalıştığım için sadece ben yetiştiremedim aileler de işin içinde oldu. Kendime hakaret olarak algılamıyorum. Onlarında parmağı var 🥴 asıl kızdığınız nokta kişisel algınız
 
yok öyle değil
kendisi hiiiiç takmaz bu tarz eleştirileri özellikle
babaannesi bana konuşuyor teyzesi de.. ikisine de diyorum ona söyleyebilirsiniz diye
söylemiyorlar tabi yemiyor.. kinlenir bide onlara diye :)

teyzesi pek konuşmuyor kardeşim bana kıyamadığından genelde diyorum sus karışma o kardeşim sonuçta
kv de o kadar sert konuşmuyorum tabi kendisini gerçekten severim.. kırılmasın diye
ama kendisine söyle lütfen anne diye ikisine de diyorum
Eleştirileri nasıl karşıladığı kendi bileceği iş. Ama sanırım buradaki asıl sorun sizin o eleştirileri kendinize almanız, kendi çocuk yetiştirmenizle ilgili olduğunu düşünmeniz.
 
kv dem de olsa onu da yapıyorum :) :) cevabı yapıştırıyorum hemen
yalnız insanlar da haklı biliyor musunuz? çok oyuna telefona düşkün kızım :KK43: onlar haklı ben başaramadım diye düşünüyorum ister istemez

işten geliyorum insan yediği bulaşığı kaldırmaz mı bilmiyorum ki ne olacak böyle?

Ya çok haklısınız. Ben de öyleydim. Şimdi çok sakinim. Ev işi bile öğrendim :) çoğu ergen böyledir. Kardeşimden ya da kuzenlerimden de hatırlıyorum. Zamanla değişecektir. Hiç endişe etmeyin. Siz de bir zamanlar o dönemden geçtiniz. Onun da kendine göre sıkıntıları vardır. Anlamaya çalışın kızınızı ve sabırlı olun bence 🧡
 
Pastacilik kursuna gönderin hem orda kendi bulasiklarini topluyorlar bildigim hem evde alisir artik pratik yapar bastan alismamis duzen zor hem evde pasta yersiniz cesit cesit size yapar. Bol bol sorumluluk vermek lazim bugün yemegi sen yaparmisin bulasik kismi bende cok sevmem ama yemek vs baslatip bulasiklara geçirebilirsiniz cok dagitma mutfagi senin toplaman gerek kardesinle vs diye uyarip yapabilirsiniz .konusun surekli pes edecektir bulasiklari bana birakmayin calisiyorim sizde bana yardimci olun vs vs sizin istikrarli olmaniz gerekir
 
Kızınızın iyiliği icik üniversitede başka yere gönderin. Böyle bir evin prensesi modunda büyürse otuzunda bile hala ergen olur. Çok fazla benzer arkadaşım var, yaşı 32 bı yerden bi yere gidecekken uygulamaya bakmak aklına gelmez, gidemez, elinden hiç iş gelmez, komut almadan hiç bir şeyi akıl edemezler. Hepsinin de ortak özelliği anne kucağından hiç ayrılmamış olmalari
 
Bence takmakta haklısınız. Henüz çocuğum yok ama annem en yakın örneğim. Biri tek laf ettiğinde annem laf ettiğine bin pişman ederdi. Tırnaklarını çıkarır hemen lafını yapıştırırdı. Bir daha da kimse ağzını açamazdı. Bence kendinizi değiştirmeye çalışmak yerine size bu hadsizliği yapanları değiştirin.
Eleştiri sadece kötü amaçla yapılmaz. Annesi teyzesi babaannesi, en yakınındaki kişiler. Belki yanlış gördükleri bir şeyi söylüyorlar. 18 yaşına gelmiş, üniversiteye gidecek iş hayatına atılacak. Sorun çıktı mı veya amiri şefi eleştirdi mi annesi mi gidip savunacak? Sizin çocuğunuz var mı derseniz 16 yaşında kızım var. Bizde de babaannesi arada bir laf söyler, iş yapması veya tembellik meselesi değil eğitim kariyer amaçlı sorular sorar. Bana gelip şikayet edince git kendisine söyle, babaanne ben bunları duymak konuşmak istemiyorum de derim. Lafı ben değil kendisi yapıştıracak. Ben kendisine o imkanı özgürlüğü veriyorum. Kim olduğu fark etmez canını sıkana, rahatsız edene, hakkında kötü konuşana ne cevap istiyorsan verebilirsin diyorum. Bazen bu kişi benim annem bile oluyor.
 
18 Yaşında koskoca kız bu kadar korumacı davranırsanız ayaklarının üzerinde durmakta her zaman zorlanacaktır. çocuk kalmış bir yetişkin olarak yoluna devam eder. sorumluluk vermek yerinde eleştirmek insanı geliştirir. lütfen kişisel algılamayın. kızınızda şikayetçi olduğunuz yönleriyle ilgili karşınıza alıp konuşun, teşvik etmeye çalışın özendirin. sürekli eleştirilmekte insanı bıktırır çünkü yerinde olması yararlıdır. Anneler çok korumacı ben 33 yaşımdayım annem hala öyle biri beni eleştirse benden önce cevabını veriyor. Sürekli onu bu davranışlarından dolayı biraz bastırmaya çalıştım ben yetişkinim sonuçta 5 yaşında çocuğu korur gibi davranmasına gerek yok. sizde aynı şekilde. lütfen zorlansanızda bazı hareketlerinizi sınırlamaya çalışın. kendini korumayı savunmayı öğrenmeli
 
Eleştiri sadece kötü amaçla yapılmaz. Annesi teyzesi babaannesi, en yakınındaki kişiler. Belki yanlış gördükleri bir şeyi söylüyorlar. 18 yaşına gelmiş, üniversiteye gidecek iş hayatına atılacak. Sorun çıktı mı veya amiri şefi eleştirdi mi annesi mi gidip savunacak? Sizin çocuğunuz var mı derseniz 16 yaşında kızım var. Bizde de babaannesi arada bir laf söyler, iş yapması veya tembellik meselesi değil eğitim kariyer amaçlı sorular sorar. Bana gelip şikayet edince git kendisine söyle, babaanne ben bunları duymak konuşmak istemiyorum de derim. Lafı ben değil kendisi yapıştıracak. Ben kendisine o imkanı özgürlüğü veriyorum. Kim olduğu fark etmez canını sıkana, rahatsız edene, hakkında kötü konuşana ne cevap istiyorsan verebilirsin diyorum. Bazen bu kişi benim annem bile oluyor.
Çok güzel. Ama yukarda yazmış kadın diyor ki kızımın umrunda değil. Kadın kendisi üzülüyor. Kızı için kötü bir şey duymak istemiyor. Kızının dünya umrunda değil. Hepimiz o yaşlarda öyleydik. Aklımız beş karış havadaydı. İlk işimde ilk gün azar yemiştim. Anneme gidip ağlamıştım :) e sonra öğrendim kendi kendime ayakta durmayı. O da öğrenecektir
 
yok öyle değil
kendisi hiiiiç takmaz bu tarz eleştirileri özellikle
babaannesi bana konuşuyor teyzesi de.. ikisine de diyorum ona söyleyebilirsiniz diye
söylemiyorlar tabi yemiyor.. kinlenir bide onlara diye :)

teyzesi pek konuşmuyor kardeşim bana kıyamadığından genelde diyorum sus karışma o kardeşim sonuçta
kv de o kadar sert konuşmuyorum tabi kendisini gerçekten severim.. kırılmasın diye
ama kendisine söyle lütfen anne diye ikisine de diyorum
İyi de babaanne büyütmüş eleştiriyor da kendine hic pay cikarmiyormu ?
Ben olsam derdim anne beraber büyüttük yeri geldi benden çok seni gördü diye.
Bu aile büyükleri de ağzının içine bakıp bir dediğini ikiletmeyerek şimartıp sonra eleştirmiyorlar mı bende buna sinir oluyorum.
 
Arkadaşım gençlerin hemen hepsi öyle benim de evimde iki ergen var biri 22 bir 18 canları istese çok güzel yaparlar ama gel gör ki çoğu zaman yedikleri bulaşıklari ben ve babası topluyor kirli çamaşırlar bı yerde yığılmış laf söylenmez kendileri hep haklı napalim evladımız canları sağ olsun diyorsun ama dışardaki insanlara yeri geldimi ben kendim öz eleştiri yaparım yeri geldimi sonuna kadar savunurum ama genelllikle şey derim yeni nesil gençlik hep böyle onlar genç vakti gelince yaparlar der sustururum
 
Ah yaaa seni o kadar iyi anlıyorum ki ben de aynı durumdayım kısaca anlatayım ;
Ben kızıma hamileyken boşandım bir süre ailemin evinde büyüttüm 1 yaşında kreşe verdim çalıştım aileme yük olmamak için 4 yaşında girdiğinde ayrı eve çıktık kızımla ailemle anlaşamadım çünkü kızıma aşırı bir bağlılığım vardı kendi başımıza yaşamaya başladık okula yazdırdım bende gece gündüz çalıştım hem anne hem baba oldum hiçbişeyden mahrum etmedim onu. Ama ne zor zamanlar yaladım bir Allah bilir kızıma hiç yansıtmadım çoğu zaman gözyaşlarımı içime akıttım çünkü kızımın varlığı bana güç veriyordu hayatımın merkezi oydu..
Şimdi 12 yaşına giricek yeniden evlendim 3 yıldır evliyim bir tane de oğlum oldu şükürler olsun eşim ve ailesi benim kızıma karşı hassasiyetini biliyorlar ama tabi bunu onlar anlayana kadar bir takım zorluklar yaşadık benim kayınpeder biraz sıkıntılı bağırır çağırır herkese bir gün kızıma da bağırdı offff Allah'ım o anda onu öldürebilirdim çok kötü kavga ettik benim gözüm dönmüştü resmen kıyametleri koparttım aslında ortada büyük bişey yoktu ama benim kızıma bağıramaz o gün çok kötü kavga ettik eşimle boşanmanın aşamasına geldik ve hamileydim oğluma hiç önemi yoktu bitane tek başıma büyüttüm bitane daha büyütürüm dedim çektim resti... Tabi sonrasında eşimle konuştuk çünkü onun bir suçu yoktu o herzaman kızıma bir baba gibi davrandı çünkü benim ne kadar hassas olduğumu biliyordu. Neyse o gün bu gündür kızıma tek kelime edemezler biz aile apartmanında oturuyoruz dairelerin anahtarları kayınpederde var ben kendi kilidimi falan değiştirdim buda çok olay olmuştu baya söylendiler neden kilit değiştirmişim diye olay oldu bende açık açık söyledim benim genç kızım var heryere benle gelmeyebilir evde duş alır özel işi olur vs evimin anahtarı kimsede olamaz dedim şok oldular tabi baya trip attılar umrumda bile değil benim kızım var güvenmiyorum kimseye kimse kusura bakmasın...
Eşimin ailesi tabi benim bu tutumundan rahatsız olsalarda kızıma karşı özenli davranmaya çalışıyorlar çünkü benim davranışlarımdan dolayı
Aslında ben çok sessiz uyumlu biriyim ama söz konusu kızım olunca vahşileşiyorum yapacak bişey yok ben onu kolay büyütmedim 100 tanede çocuğum olsa kızım benim herşeyin o özel hatta en özel o bu evlat ayrımcılığı değil yanlış anlaşılmasın...
O yüzden seni çok iyi anlıyorum canım bunları niye anlattım yalnız değilsin demek için ezdirme sakın çocuğunu oda kendini ezdirmesin tabi özgüvenli olsun benim kızımda maşallah bi çene var 7 köyü karıştırır 😂😂
Temizlik konusunda benimkide öyle valla elli sefer söylicemde mızmızlanarak yapacak uyuşuk anacım 😂
Olsun dünyanın en yaramaz en huysuz çocuğuda olsa benim kızım bana dünyanın en güzel çocuğu gibi geliyo yapıcak bişey yok...
 
Merhaba Arkadaşlar

Hep kurtulmak istediğim ama yapamadığım bir sorunum var. Özellikle büyük kızım hakkında eleştiri kaldıramamak..

Neden böyleyim çözemiyorum.. 18 yaş ve 8 yaşında iki tane dünya tatlısı kızlarım var.. Allah hepimizin çocuklarını bağışlasın.. Büyük kızım neredeyse 2 3 yaşından beri sinirli gergin zor bir karakterdi. Bazen sabırlı bazen sabırsızdım ona karşı.. İlkokul’ da maalesef çok akran zorbalığı gördü.. Bu zor halleri 11 12 yaşlarında ergenlikle iki katına çıktı.. 16 yaşından itibaren ilaç destekli yardım alıyor.. Çok şükür o günlerimiz bayağı geride kaldı.. Ama gelin görün ki aşırı tembel bir kız.. İçtiği su bardağını bile makineye koymaz.. Yatağını kapatmaz.. Her yemek yemesinde bulaşıkları atar gider.. Makineye kaldır diyeceksin illa.. Hadi evde bana nazı geçsin gittiğimiz hiçbir evde de yapmaz.. Bunları hallediyorum bir şekilde.. Aşırı kızsam da ben annesiyim sonra unutulup gidiyor.. Benim asıl sorunum birisi ufacık eleştirsin çok ama çok üzülüyorum tüm modum yerle bir..

Hele ben çalıştığım için onu büyüten babaannesi.. Bu aralar bizde ufacık bişey desin nasıl üzülüp sinirleniyorum hiç tahammülüm yok bişey denmesine.. Ki kendisini yani kv mi çok severim.. Aynı şekilde teyzesi de eleştirince başkası eleştirince de.

Kv sağolsun arkasından çok hareket yapar konuşur mesela şişirmek ister gibi.. Bikaç defa kızımın yüzüne bak babaannen böyle diyor diye tam yanında söyledim ama.. Az dikkat etse kv sonra yine.. Anca surat yaparsam duruyor.

Hep diyorlar takma arada başardığım da oluyor ama %80’inde takıyorum elimde değil.. Nasıl kurtulacağım bu hassasiyetten bilemiyorum..
Yapıştı bir eleştiri dili insanlara. Yapıcı bir yanı yok, laf olsun birilerinin kusurlarını yüzüne vurayım hep. Kimsenin eleştirisini falan kabul edemem şahsen. Eleştirecekse kendini eleştirsin, kendi tamam olursa?! bir şey bulamazsa gitsin başkasını eleştirsin. Mesela kızınız bardağını kaldırmıyor, bunu da teyzenin teki gördü. Oturduğu yerden " Kız ne o, su bardağını bile kaldırmıyorsun. Yarın öbür gün kimse almaz seni bak." dedi mesela, kime ne faydası oldu? Sırf zarar. Hani dese ki "Yavrum böyle şeyler ufaktan başlar. Bir şeyi hemen yerine koyarsan dağınıklık olmaz. Ileride de rahat edersin kendini alıştırırsan güzel kızım. " dese ne güzel mesela. Yermedi, eleştirmedi, gözüne çarpan bir şeyde tavsiye verdi.
 
kv dem de olsa onu da yapıyorum :) :) cevabı yapıştırıyorum hemen
yalnız insanlar da haklı biliyor musunuz? çok oyuna telefona düşkün kızım :KK43: onlar haklı ben başaramadım diye düşünüyorum ister istemez

işten geliyorum insan yediği bulaşığı kaldırmaz mı bilmiyorum ki ne olacak böyle?
gereksiz yersiz iyilik maalesef nankörlük olarak geriye dönüyor kizinizda kendi isini birakin kendi yapsin evdede ev islerinde yapilmasi ne gerekiyorsa yapsin yeyip icip yan gel olmaz
 
Kızınızın iyiliği icik üniversitede başka yere gönderin. Böyle bir evin prensesi modunda büyürse otuzunda bile hala ergen olur. Çok fazla benzer arkadaşım var, yaşı 32 bı yerden bi yere gidecekken uygulamaya bakmak aklına gelmez, gidemez, elinden hiç iş gelmez, komut almadan hiç bir şeyi akıl edemezler. Hepsinin de ortak özelliği anne kucağından hiç ayrılmamış olmalari
Anne kucağından ayrılmama evden ayrılmakla pek de alakalı değil. Annesi işini görüyorsa böyle tuhaf oluyorlar.

Ben şehir içinde okudum, evden ayrılmadım yani ama annemin kısıtlamadığı her işi yapabiliyorum. Mutfağa girince burnumuzdan getirir. Baktım ki öğrenemeyeceğim, ben de yemek kurslarına gittim. Diğerlerine bakınca "Aman piremses kızlarım ders çalışsın, beceremez onlar, yapamaz" diye diye büyüttü. Şimdi de ellerinden pek bir iş gelmiyor. Onun da lafını eder. Biri şehir dışında da okudu. Çok az bir etkisi oldu. Hala aynı teneke. Dışarıda kahvaltılık kalsa buzdolabına kaldırmayı akıl edemez. İlla komut verilecek.

Bana göre bunun sebebi de daha küçükken el sürmemeleri. Alışkanlıkları yok. Yine sinirlendim. Şimdi evi turlasam neler ortalıktadır.
 
X